Σήμερα είχα την τύχη να είμαι στη συναυλία που έδωσε η Barbara Hendricks στη Πάτρα, σε συνοδεία του Magnus Lindgren Quartet. Αν μη τι άλλο, μια εξαίσια εμπειρία, ό,τι καλύτερο θα μπορούσα να ζήσω μετά από αυτή την τραγική εξεταστική περίοδο. Ό,τι καλύτερο!!
Τη βραδιά άνοιξε ο Αλέξης Κωστάλας με μερικές πολύ ζεστές κουβέντες για τους καλλιτέχνες, τη βραδιά, το χώρο και τη ζωή. Ούτε πέντε λεπτά δε μίλησε και όλο το θέατρο καθηλώθηκε από τα όμορφα του λόγια και τη γεμάτη του φωνή. Ήταν η καλύτερη εισαγωγή για τη βραδιά που έμελλε να ακολουθήσει.
Continue reading "Barbara Hendricks and Magnus Lindgren. Στην Πάτρα.""Peace is our gift to each other."
(Elie Wiesel ?, από το peaceflag.gr)
"Η απουσία περιεχομένου αντικαθίσταται από μια εξωγενή θεματογραφία, από εμφανείς μέχρι κορεσμού συνθηματολογίες και από ελεγχόμενη προκλητικότητα. Όλα σε σωστούς βαθμούς, τέτοιους που επιτρέπουν οι κανόνες της αγοράς.
Γιατί η βαθιά πρόκληση δεν είναι ποτέ κραυγαλέα, αλλά και αυτή, όπως κάθε σημαντική εκφραστική διάσταση, υπαινικτική. Αντίθετα, η επιφάνεια κραυγάζει."
("Φωτογραφικός Κύκλος", Πλάτων Ριβέλλης ?, εκδόσεις "Γνώση")
Λοιπόν, ένα ακόμη από εκείνα τα pile-stuff-up posts, γιατί συνέβηκαν τόσα πολλά που δε βγαίνει αλλιώς!
Δέστε τις ζώνες σας και ξεκινάμε!
Continue reading "newspile"Μετά από αρκετές μέρες... Γειά χαρά!
Συγχωρέστε την απουσία μου των τελευταίων ημερών, αλλά πραγματικά προσπάθησα να βρω χρόνο και διάθεση να γράψω λίγο για το τι κάνω τις τελευταίες βδομάδες. Πού τέτοια τύχη όμως. Όποτε έλεγα να κάτσω, δε προλάβαινα να τελειώσω μερικές παραγράφους και τσουπ!, κάποιος με φώναζε. Και μετά άντε ξανά να βρεις που είχες μείνει. Και επειδή είναι τόσα πολλά και ενδιαφέροντα που συμβαίνουν, δε λέει να αφήσω τα περισσότερα πίσω.
Κάθε φορά που κάνω καιρό να γράψω έχω το δίλημμα για το αν πρέπει να γράψω όλα όσα μου συνέβησαν τον καιρό που πέρασε ή μόνο τα πιο σημαντικά, αυτά που είναι άξια αναφοράς τέλος πάντων. Ε μια και πεθύμησα να γράψω δυο λογάκια σ'αυτό το στεκάκι, θα κάνω το πρώτο και ελπίζω να μην γίνω κουραστικός. Πολύ.
Έτσι νά 'μαι σήμερα Τετάρτη, σε μια γραφική καφετέρια σε μια παριζιάνικη γειτονιά να πίνω ένα υπέροχο καπουτσίνο - Παρασκευή, στο αεροπλάνο της επιστροφής - Σάββατο, στο σπίτι μου (έλεος πλέον!), να προσπαθώ να ολοκληρώσω επιτέλους τούτο 'δω το ταλαίπωρο post. Πού θα πάει, κάποια στιγμή θα το κάνω post ορίστε που το έκανα!
Οι τελευταίες δυο βδομάδες εκτός από βδομάδες με ελάχιστο ύπνο (του στυλ 4+4+5+3 ώρες ύπνου μέσα σε 5 μέρες) και με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο (του στυλ έχω τόσα πολλά που θέλω να γράψω εδώ και δε προλαβαίνω να πάρει η ευχή), ήταν και δυο βδομάδες που πραγματοποιήθηκαν τρία όνειρα αγορών που είχα εδώ και χρόνια..
Για πρώτη φορά στη ζωή μου λοιπόν, έχω ολόδικα μου ένα Apple iBook, μια καλή ψηφιακή φωτογραφική μηχανή (Sony DSC-V1) και μια υπέροχη ταμπλέτα σχεδίασης (Wacom A4 oversized).
Continue reading "Καλούδια!"Όπως το έχω χιλιοπεί, είμαι ως το λαιμό με την εξεταστική, εξ ού και τα μικρά και μερικές φορές ανούσια posts.
Ακολουθούν τα νέα των τελευταίων μου βδομάδων. Short-versioned, bulleted, unsorted.
Continue reading "Επί του πιεστηρίου"Πρόσφατα άκουσα για ένα γλυκό σοκολάτας (μμμ), με όνομα "σουφλέ σοκολάτας". Μέχρι τώρα το μόνο σουφλοειδές που ήξερα ήταν το σουφλέ μακαρονιών. Και λέω σήμερα, μια που έχω να τελειώσω μια αναφορά και που χθες η μέρα του μήνα ήταν πρώτος αριθμός (!), δε το δοκιμάζω;
Λοιπόν. Έχουμε και λέμε.
Continue reading "Chocolate soufflé"