-
Κάλυμνος
-
[15:42] Να’μαι λοιπόν στην Κάλυμνο, σε μια γραφική καφετέρια στο λιμανάκι, τσιμπολογώντας ‘φτάζυμο καλύμνικο ψωμί, πίνοντας εσπρεσάκι και απολαμβάνοντας τη θέα. Αν έλειπαν κι αυτά τα μηχανάκια με τις διαολεμένες εξατμήσεις που καβαλάνε κάτι νιάνιαρα θα ‘ταν τέλεια..
Φυσικά δεν μπορούσαν να λείπουν τα “περίεργα” και από αυτό το ταξίδι (ή όπως τα λένε κάποιοι φίλοι χαρακτηριστικά, τα “γλέζικα”).
- Ξέχασα τα αναρριχητικά μου παπούτσια το Σάββατο στο αναρριχητικό πεδίο του Φιλοπάππου στην Αθήνα.
- Άργησα να φύγω από τη συνάντηση μου με τον Σπύρο Μπόλη του ΔΣ του HeLLUG και έτσι έφτασα σπίτι αργοπορημένος (είχα ακόμη να φτιάξω τα πράγματα μου!).
- Το πλοίο έφευγε 3:00 και εγώ έφυγα από το Μαρούσι στις 2:20 (θέλω τουλάχιστον μισή ώρα για να πάω Πειραιά και αυτά τα πλοία φεύγουν συνήθως στην ώρα τους).
- Ξέχασα το δεύτερο μου ζευγάρι αναρρηχιτικών παπούσιών στο σπίτι καθώς πήγαινα στον Πειραιά, ευτυχώς μόνο 5 λεπτά μακριά απ’το σπίτι.
- Ξέχασα να στρίψω στην έξοδο για οδό Πειραιώς – αναγκάστηκα να περάσω από το κέντρο του Πειραιά, στο οποίο διεξαγόταν ένα τεράστιο γιουσουρούμ τσιγγάνων.
- Ξέχασα να στρίψω στην έξοδο για Δωδεκάνησα και έτσι μπήκα στην μεθεπόμενη πύλη του λιμανιού κάνοντας κύκλο.
Πάτησα το πόδι μου στην μπουκαπόρτα του πλοίου την ώρα που αυτή σηκωνόταν από τη προκυμαία και οι ναυτικοί λύνανε τα παλαμάρια. Ώρα: 3:28.
Κατά τα άλλα ηρεμία. Όμορφα πρωινά με μυζήθρα με μέλι, ‘φτάζυμο καλύμνικο ψωμί με μαρμελάδα ή μερέντα, καφεδάκι. Αναρρίχηση για μερικές ώρες, και, όσο ξενέρωτο και αν ακούγεται, απόγευμα διάβασμα για διπλωματική.
“Όλα καλά, όλα ανθηρά” όπως θα έλεγε κι ένας φίλος! :-)