mini-posts
- Today’s exploration: Beauty
“In its most profound sense, beauty may engender a salient experience of positive reflection about the meaning of one’s own existence.” [article, video]
- Quote: On Teams
“I enjoy a working environment where the word ‘team’ is uttered in derision, and view the process of team or community as a result of mutual respect and enlightened self interest as opposed to a management method where fuzzy feelings are elicited to get the benefits and delegate the blame.” (comment by dkite on LWN article)
- Skype wows
Calling to Greek landline phones (both in-town and country-wide) is cheaper with Skype than Forthnet. Yay for N900 handling all my local calls then.
- Greetings.
“To the past, or to the future. To an age when thought is free. From the Age of Big Brother, from the Age of the Thought Police, from a dead man… greetings.” (1984)
- Rock Paper Scissors Spock Lizard
“Scissors cuts Paper covers Rock crushes Lizard poisons Spock smashes Scissors decapitates Lizard eats Paper disproves Spock vaporizes Rock crushes Scissors.” (via @mperedim)
-
Για το 2008: Ευχή #57
Άγιε μου Βασίλη, εύχομαι στο 2008 να διαβάσω πιο πολλά αληθινά άρθρα στην ελληνική ιστολογική σκηνή και λιγότερα δημοσιογραφικά. Να διαβάσω πιο πολλά δημιουργήματα παρά κουτσομπολιά. Πιο πολλά εμπνευστικά κείμενα παρά μίζερα. Κείμενα που έχουν κάτι όμορφο να πουν, που μου φτιάχνουν τη διάθεση. Που μιλούν για το δημιουργό τους. Που αν μιλάνε για άλλους, να το κάνουν με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Να μας εξιστορούν τα όμορφα, παρά να μας κατηγορούν (συχνά αδίκως) τα άσχημα. Αμήν.
-
Zagreb reporting — final chapter
Too busy with the conferences, not too much time to write a lot. And every evening I catch myself saying “too tired, will definitely post something tomorrow”, which of course never happens. :/ So tonight I’ll try to get something up, even with a pair of half-open eyes.

Let’s see, where were we…? Ah yes, the cultural beverage party at OTT07. What to say about the party? Well, first of all, there were lots of drinks. Lots. 20-25 bottles (excluding beer etc.) might not sound too many, but the same number in shots down your throat probably does. At least it did say something to most of the people, who, in turn, happened to also talk and sing a lot more than they did before.
I’m glad many people liked ouzo. I tried some awesome drinks as well, really unique stuff. I asked to get their names documented as well. If they do, I’ll get back with recommendations for some of them.
Oh, did I mention I speed-geeked about Transifex? Had exactly 4 minutes to talk about it to a group of 3-4, and after that time, a bell rung and those people moved to the next speed-geeker and a fresh group would arrive. Had 10 such sessions in 40 minutes. The purpose was to concentrate on the important stuff and have a small audience that won’t be afraid to interrupt you and ask questions. Very tiring experience, fun though!
So, OTT’07 was after all a good event. Lots of good discussions. I tried listening a lot rather than trying to talk about tools and stuff. The image I got is that people agree that Transifex does clearly cover a missing piece in the localization puzzle. At least in the open source world. ‘Cause not all content providers have their files in PO files and on a VCS with SSH access. Shame on them, yes, but that’s how things are.
What I tried to pass was the use of standard formats, in order to be able to compliment existing workflows with other processing paths as well. Do build a cool AJAX web interface for translations, but please, store them in a standard format (eg. PO files) if you want to approach existing translation communities.
The event guys (Aspiration) have done a very good job in creating good documentation for the event. If you are interested on the brainstorms, the tools mentioned and the use cases discussed, take a look at the OTT’07 wiki.

-
Zagreb reporting — chapter 2

Juggling circus in ZagrebOpen Translation Tools is rolling on nicely. We’re having some interesting discussions covering almost every aspect of localization. I’m glad to notice that there aren’t only technical discussions, and the atmosphere is to study what the needs are and how could they be covered.
Two interesting topics that receive attention are community management and translation workflows. Open source projects like GNOME, Fedora and other ones are lucky to have an awesome community very motivated to contribute. Not all projects are that lucky though, but this doesn’t necessarily mean that the translators don’t want to contribute to that project. It might just mean that they haven’t heard about it or that it’s too difficult to do it in a systematic way.
Take FLOSS manuals for example. It’s a cool project that helps you compose documentation in a wiki-style way, which can end up in a PDF or even a book from lulu. While they do it in a novel and useful way, they face some challenges in the translation aspect, like how to find translators and make it easy for them to keep up with the projects new docs.
Another challenage is the workflow they will adopt. Create a new community using a custom web-based tool or do it on top of PO/XLIFF files available for external communities to contribute to? While with the first approach you may save resources (arguable!), with the latter one (small, modular tools over standard file formats) you get interoperability with other tools like Damned Lies, Transifex and Pootle, and can give the opportunity to remote communities to contribute to your project.
On the technical side, we had some really interesting discussions. With Danilo Šegan of GNOME fame and Dwayne Bailey of Pootle and Translate Toolkit fame, we discussed how to increase interoperability between the tools we write. For example, having a common object model and standard APIs would greatly help in having all three tools (Damned Lies, Transifex, Pootle) work together in an integrated fashion.
Off to the event’s most anticipated party. Each participant brought an alcoholic beverage from their country. Add to that huge amounts of beer, several bottles of local vodka, etc and you might come close to what’s going to take place. From Greece I brought (what else) Ouzo, the anise-flavor liqueur that usually accompanies fresh seafood in Greece.

-
“Γενέθλεια” Livepedia
Η LivePedia ξεπέρασε τα 100.000 άρθρα! Για όσους δεν την έχουν ακούσει, πρόκειται για μια ελληνική ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια, σαν τη Wikipedia, με (αρχικό) χορηγό περιεχομένου τη Magenta. Έστω κι αν δεν έγιναν ακόμη ένα ενιαίο έργο με την ελληνική Βικιπαίδεια (νυν υπέρ πάντων η συνεργασία!), χάρηκα πολύ για την μεγάλη επιτυχία του έργου. Και εις ανώτερα!
-
iPhone wrap-up
Χθες είχα μια ωραία κουβέντα με τον Αντρέα Λουκά (of CyLUG fame) σχετικά με τα iPhone, τη λογική των ξεκλειδωμάτων και την ανοιχτότητα που πολλοί αποζητούν από ένα προϊόν, το οποίο πιο ξεκάθαρα δε θα μπορούσε να φωνάζει “είμαι όσο κλειστό πάει, είτε σου αρέσει είτε όχι”. Ο Mark Pilgrim, ως συνήθως, τα λέει καλύτερα από εμένα, στην καταχώρηση του “Αν οι ευχές ήταν iPhones…“.
-
Η κουλτούρα του ελεύθερου
Λίγο αφότου “έκλεισα” να πάω Αθήνα για μερικές ημέρες το καλοκαίρι, ανοίγω να γράψω ένα νέο e-mail. Κοιτάζω το πεδίο “Προς:” και σκέφτομαι ότι θα ήταν ωραία να μπορούσα να γράψω “τα φιλαράκια απ’ το ελεύθερο λογισμικό και λοιπούς opensource developers”. Γελώντας με τη σκέψη πως αυτό θα πρέπει να περιμένει αρκετά χρόνια για να μπουν οι Οντολογίες του Semantic Web στο Linux, γέμισα το πεδίο χειροκίνητα με όσους μπορούσα να σκεφτώ πως θα ενδιαφέρονταν να συναντηθούμε κάπου στο Θησείο για ένα καφεδάκι και να πούμε καμιά geek-ο-κουβέντα.
Εφτασα καθυστερημένα στη συνάντηση (άτιμη Αθήνα!). Ηταν ήδη εκεί καμιά δεκαριά άτομα, όλοι χαμογελαστοί και ευδιάθετοι. Κάποιοι είναι ενεργοί συντελεστές σε έργα ελεύθερου λογισμικού, κάποιοι άλλοι γράφουν τακτικά στο planet.ellak.gr, άλλοι είναι προγραμματιστές και άλλοι γιατροί, μέχρι και τεχνικοί ύπνου.
Βλέποντάς μας να συζητάμε δυνατά και να γελάμε, κάποιος τρίτος θα ορκιζόταν ότι είμαστε χρόνια παρέα ή συνεργάτες στο ίδιο γραφείο από καιρό. Θα του φαινόταν απίθανο ότι τόσα άτομα, τα οποία δεν είχαν συναντηθεί ποτέ στη ζωή τους πριν, θα το “έληγαν” περισσότερες από έξι ώρες μετά.
Το σενάριο το έζησα αρκετές φορές τον τελευταίο χρόνο. Πρώτα ήταν το συνέδριο FOSDEM στις Βρυξέλλες, όπου γνώρισα τόσο πολύ κόσμο, ώστε όταν γνωριζόμουν με ένα άτομο, δεν θυμόμουν αν είχαμε συστηθεί την προηγούμενη ημέρα ή όχι. Λίγο αργότερα, ήρθε το Red Hat Summit στο San Diego της Καλιφόρνια, όπου γνωριστήκαμε από κοντά με την παρέα των core χακεράδων του Fedora. Και πριν ένα-δύο μήνες ήταν η GUADEC στο Birmingham, όπου τρώγαμε ινδικά με GNOME-gurus και χτυπούσαμε μπίρες, ακούγοντας ιστορίες από όλες τις μεριές της Γης.
Το πιο όμορφο με αυτές τις συναντήσεις είναι ότι νιώθει κανείς να υπάρχει κάτι κοινό στην ατμόσφαιρα, που μοιράζονται όλοι. Δεν είναι κάτι που ψάχνουμε να βρούμε. Απλώς το καταλαβαίνεις, το νιώθεις κοιτώντας γύρω σου. Δεν είναι ο ανοιχτός κώδικας ή οι άδειες χρήσης, ούτε τα κοινά εργαλεία. Είναι η κουλτούρα. Το καταλαβαίνεις όταν παίζεις σε ένα μπαράκι επιτραπέζια geek παιχνίδια με το δημιουργό του Cairo. Οταν γελά όλο το αμφιθέατρο με μια διαφάνεια που έχει τη σειρά αριθμών 0.0.1, 0.0.2, 0.4, 0.99, 0.999.
Είναι το πάθος. Το βλέπεις όταν ακούς το συντηρητή του gstreamer να μιλάει με όρεξη και ενθουσιασμό για το έργο του και σκέφτεσαι “ο τύπος είναι απίστευτος!”. Οταν είσαι στο “λόμπι” του ξενοδοχείου του συνεδρίου στις 11:00 το βράδυ, το οποίο είναι γεμάτο μανιακούς που θέλουν δίκτυο εδώ και τώρα. Οταν ξεκινάς flame war με θέα την Ακρόπολη, το οποίο σε οδηγεί τρία τέταρτα μετά με πολύ περισσότερες γνώσεις σε ένα τσούγκρισμα ποτηριών και ένα “στην υγειά μας!”.
Είναι οι δεσμοί. Οταν είναι πιο σημαντικό να καταφέρουμε μαζί να πάρουμε κονσόλα σε ένα δανεικό κινητό τηλέφωνο, παρά να έχουμε ξεχωριστά από ένα δικό μας. Οταν η κυριότερη συζήτηση σε μια συνάντηση Eλλήνων opensource-άδων είναι για το πώς να μειώσουμε τον κατακερματισμό και να εστιάσουμε την προσοχή μας στο κοινό έδαφος, την αμοιβαία συνεισφορά και τη συνεργασία μας.
Και όταν το σκεφτεί καλά κάποιος, παρατηρεί ότι τις περισσότερες φορές έχουμε πολύ περισσότερα κοινά παρά διαφορές. Κι ακόμη κι αν υπάρξει κάποια διαφωνία, ο σεβασμός στη δουλειά που κάνει ο καθένας, κάνει τους άλλους να αποδέχονται την άποψή του ως ίσης, αν όχι ως βαρύτερης σημασίας.
Η πεμπτουσία του μοντέλου ανάπτυξης ελεύθερου λογισμικού (ή περιεχομένου γενικότερα) είναι η δυνατότητα να πάρει κάποιος τον πηγαίο κώδικα και να συνεχίσει την ανάπτυξή του ξεχωριστά, το “forkability” δηλαδή. Ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό είναι που ωθεί τη συνεργασία όλων, το παραμέρισμα των διαφορών μας. Η ταυτόχρονη συνύπαρξη των “όλοι έχουν άπειρη εξουσία” και “κανείς δεν έχει καμία εξουσία”, γεννά μια ενδιαφέρουσα δυναμική, η οποία κάνει όλους μας να θέλουμε να δουλέψουμε μαζί και να συμβιβαζόμαστε όταν οι άλλοι έχουν δίκιο. Συναγωνιζόμαστε στη συνεργασία, γιατί αυτή η αρετή είναι που κάνει τα επιτυχημένα έργα ελεύθερου λογισμικού να ξεχωρίζουν.
Δεν είναι τυχαίο πως στα περισσότερα επιτυχημένα έργα ΕΛΛΑΚ διαφαίνεται ένας κοινός πυρήνας όλης αυτής της κουλτούρας. Ένα άτομο που καταλαβαίνει κι υιοθετεί αυτήν τη συμπεριφορά, μπορεί να ταξιδέψει μακριά στον κόσμο του ελεύθερου λογισμικού, συμμετέχοντας αποδοτικά σε κάθε κοινότητα που συναντά στο δρόμο του.
Και πάνω απ’ όλα, δουλεύοντας σε πετυχημένα έργα ελεύθερου λογισμικού περνάει καλά και αυτό είναι που τελικώς κάνει το όλο σύστημα να δουλεύει και να προχωρά μπροστά.
Πηγή φωτό: doviende
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο ελληνικό Linux Format, τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2007.)
-
Σκουλουκιασμένα μήλα
-
Όταν λέω ότι η Apple είναι χειρότερη από την MS αρκετοί με βγάζουν τρελό. Δε μου έχουν μείνει δάχτυλα να μετρήσω τους λόγους που δε θα αγοράσω ξανά μηχάνημα Apple. Φυλάω μόνο ένα για να χρησιμοποιώ όταν βλέπω διαφημίσεις, ειδήσεις για ακόμη ένα κλειστό format ή μια μονοπωλιακή τακτική, και όταν με πλησιάζουν εκστασιασμένα fanboys με τα σάλια να τρέχουν.
Κι αν ήταν μόνο τα ιδεολογικά θα ήταν καλά· μετράω ήδη υπερτιμημένα καμένα motherboard και τροφοδοτικά, χάλια οθόνη, υπερβολικό βάρος και linux χωρίς Adobe Flash και Sun Java στο iBook, μηδέν διαλειτουργικότητα στο iPod, και εκνευριστικά χαμηλή λειτουργικότητα και αποδοτικότητα στο Mac OS X.
Να μου λείπει το βύσσινο. Έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια (για τα δικά μου γούστα φυσικά).
-
RSS, Πλανήτες και Django
Δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο να εμφανίζονται διπλές μερικές καταχωρήσεις στους Πλανήτες, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στο planet.ellak.gr με το feed (ροή) του django.gr weblog.
Αυτό από ότι κατάλαβα συμβαίνει με τις ροές RSS που δεν έχουν πεδία
pubDate, τις οποίες το λογισμικό planet δε μεταχειρίζεται σωστά. Αν κάτι αλλάξει σε μία καταχώρηση μιας τέτοιας ροής, τότε το planet υποθέτει ότι είναι νέα καταχώρηση, την αναρτά, και δε σβήνει την παλιά γιατί είναι ήδη δημοσιευμένη. Αυτό που θα έπρεπε να κάνει όμως είναι να συγκρίνει κάπως τις δύο καταχωρήσεις αν δεν υπάρχει το pubDate, πχ. ελέγχοντας το<link>tag τους πριν αποφανθεί ότι είναι διαφορετικές καταχωρήσεις. Μια και είναι δημοφιλές λογισμικό, θέλω να πιστεύω ότι η λειτουργικότητα αυτή είναι σχεδιαστική απόφαση κι όχι κάποιο σφάλμα (it’s a feature, not a bug).Από την πλευρά μας αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι απλά να προσθέσουμε το πεδίο
pubDateστα feed που δεν το έχουν. Στα RSS 2.0 και Atom τουλάχιστον, γιατί αν διαθέτουμε μόνο ένα παλαιολιθικό RSS 0.92, δεν έχουμε τέτοια επιλογή χωρίς να κάνουμε τη σύνταξη της ροής μη-έγκυρη ως προς το πρότυπο.Το django.gr είναι γραμμένο σε Django (προφανώς), και ο κώδικας που παράγει τη ροή RSS είναι ο παρακάτω:
class WeblogEntryFeed(Feed): title = "The Greek Django User Group weblog" link = "http://www.django.gr/weblog/" description = "Latest news about Django, the Python Web framework," + \ " from the Greek Django User Group." def items(self): return Entry.objects.filter(pub_date__lte=datetime.datetime.now())[:10]Για να μορφοποιήσουμε τη ροή ώστε να περιέχει για κάθε άρθρο και την ημερομηνία δημοσίευσης, προσθέτουμε τα εξής:
def item_pubdate(self, item): return item.pub_dateΑυτά.
-
Λειτουργικά εργαλεία
Ψάχνοντας μια email διεύθυνση στα αρχεία καταγραφής του xchat…
grep -E 'alice.*gmail' ~/.xchat2/xchatlogs/*bob* Αύγ 20 19:07:25 bob_afk alice56@gmail.comΘεέ μου πόσο πολύ χαίρομαι που έχω εργαλεία που με βοηθούν να κάνω αυτό που θέλω γρήγορα…
-
Quote: Στη βροχή
Η σταθερή, σχεδόν συμφωνική πτώση των παραδομένων στη βαρύτητα σταγόνων του νερού, σου λέει ένα πράγμα στα σίγουρα: πως δεν πρέπει να ανησυχείς για το τι συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί. Όλα έχουν ένα συγκεκριμένο τρόπο να συμβαίνουν: αυτόν με τον οποίο συμβαίνουν.
“Στη βροχή”, Φεβρουάριος ‘04
-
Django sprint
Στις 14 Σεπτεμβρίου το Django διοργανώνει ένα ολοήμερο σπριντ. Ακούω συνεχώς από φίλους και γνωστούς πως ψάχνουν ευκαιρία να ασχοληθούν με κάποιο έργο και να μάθουν περισσότερα πράγματα. Ε, τέτοια events είναι ό,τι πρέπει για να εμπλακεί κανείς! Όλο και κάτι θα βρεθεί για τον καθένα, οπότε μη διαστάσετε να προσθέστε το όνομα σας στη σελίδα wiki.
-
Fedora websites look-n-feel: Mirror manager

Lately a lot of work has been done on increasing the usability of the Fedora websites — I’ve blogged about some of our efforts concerning the wiki in the past [1], [2]. We’ve been using web apps more and more to capture information and knowledge, and to provide functionality to developers and users. A bunch of great web-based infrastructure tools were written from various Fedora code monkeys that handle account administrative tasks, package building and updating, knowledge sharing, mirrors management, and translation coordination. Basically, we are on tools building spree!
So, when designing the template of fedoraproject.org and the content style of translate.fpo, we kept in mind that a common look-n-feel between all our web resources would be desirable for everyone: having a consistent, usable, high-quality web look-n-feel across the project is a good thing™. The idea is that all Fedora websites and web apps “feel” the same, even if they use completely different technologies underneath.
Take our mirror manager for example. Here’s a small patchset to the templates that landed the other day, wrapping the content in the header-n-footer theme of fedoraproject.org.
It basically inherits from the general fedoraproject.org template, but having smaller text to convey lots of information compared to the marketing-oriented big text of the main page. Using icons to quickly capture information is often used and people like it because they can identify the resource more quickly, navigate more intuitively, and get less often disoriented in a web resource.
The old design could need some love, and Matt Domsch (the mirror wrangler) gladly accepted tweaks to the way we organize information on the page. Here’s how a table on the public mirror list looked like before:

It’s a filter for the giant mirror list we have. Since it’s not main content, it’s probably better if it didn’t take a big space from the width of a 1024-width page. Also, incremental tables usually span downwards (in rows), mainly because we’re used in vertical scrolling instead of horizontal. Finally, the table borders aren’t really important to spend so many (valuable) black pixels there, and so are the underlines.

On the right is how the new filter looks like. Having the table slim and floating on the right of the page, the user can follow the content first and then catch the filter only if they need to do so. A caption at the top makes sure that even a cropped screenshot like this one makes sense to everyone, and the alternate row colors work better for separating rows, since lines increase contrast in places that are not readable, which reduces the accessibility of the information (in this case, the text itself).
These small details play an important role in helping users find what the want more easily, and spend more time on our website. Feeling good when browsing is an often neglected, but astonishingly vital part of being productive and efficient, both as an information provider but also as an information consumer.
At some point, we could separate the basic templating styles from the app-specific ones, so that each app can choose what to override and what common style/element to leave in peace. Common templates in kid, genshi or any other templating language will be packaged in a common RPM, which will be required from our web apps, and
yum install foowill simply require, say,fedora-websites-common. This way, each web server can have the set of themes and styles locally with no need to worry that when one web server fails some other website will look weird, and also updating all our websites for a common element (eg. our footer text) could be as easy as pushing an update of the RPM package.
-
Flashback: Βρυξέλλες ‘03
Βρυξέλλες, στο Ευρωκοινοβούλιο. 4 χρόνια πριν.
-
Τεστ geek-οσύνης
Αν το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν κάποιος σας λέει στον messenger «Αυτό το δωμάτιο με τους σκύλους το μισώ», είναι «Wolfenstein 3D?», πρέπει να αναρωτηθείτε σοβαρά τι ποσοστό της ζωής σας έχετε περάσει πίσω από μία οθόνη υπολογιστή… και σας οφείλω respect. :-)
-
Περί δικαιοσύνης
Τι ειρωνικό που ένα ξεκάθαρα ψυχολογικά άρρωστο άτομο καταδικάζεται σε θανατική ποινή, εν αντιθέσει με μια ολόκληρη ομάδα ψυχολογικά υγιών, θεσμικά τοποθετημένων, ιεραρχικά βραβευμένων, πολλαπλά ενόχων, και ηρωικά (υπό άλλες περιπτώσεις) υποδεχόμενων ατόμων, τη γλυτώνουν με μερικά χρόνια φυλακή στη χειρότερη περίπτωση…
-
Αρκάς
-
Αφού δεν έρχεται ο Μωάμεθ στο βουνό, θα πάει το βουνό στον Μωάμεθ.
Θα βρω το όνομα του αγαπημένου μου Αρκά με brute-force αναζήτηση! Νήξεις:
- Το όνομα είναι μάλλον πολύ περίεργο για να επιμένει να μην το δημοσιοποιεί
- Τα πρώτα γράμματα του ονοματεπωνύμου πιθανώς να δημιουργούν το ψευδώνυμο
- Ίσως να είναι γυναίκα
- Αν προσπαθήσουμε αρκετά, έχουμε μεγάλες πιθανότητες να το βρούμε
Οι δικές μου υποψίες:
- Αρκάδιος Σουσουράδας
- Τσεν Τσιν Αρκασδίμοβα-Ιώ
- Αρναουτογλοδουλοπούλου Κασσάνδρα-Χλόη
- Αρναουτογλοδουλόπουλος Κάσσανδρος-Κάσσανδρος
Εσείς τι άποψη έχετε;
-
Web frameworks
-
Προσπαθώ να μη σκέφτομαι πώς στο καλό αναπτύσσαμε ιστότοπους πριν την ύπαρξη των web app frameworks.
Τρέμω μη χρειαστεί στο μέλλον να ανάψω φωτιά με πέτρες, ή να γράψω κάτι χωρίς Django ή TurboGears (για τους τρέντουλες Ruby on Rails, για τους S&M CakePHP, …).
Μπρρ.
-
Φοίβος Δεληβοριάς
Από ‘κείνους τους συνθέτες που αμολούν στιχάκια που φτάνουν να τριβελίζουν στο μυαλό σου τα βραδάκια…
…αν τους ζήτησες το ίδιο με μένα
τότε τους ζήτησες να σε αγαπούν
να σε δέχονται σαν κάτι που φεύγει
σαν μελωδία που ξεφεύγει
να σε θυμούνται και να μην απιστούντα γυμνά σου μέρη θα μπορούσαν να αγγίξουν
μόνο αν τα χάναν όλα για να σε βρουνΦοίβος Δεληβοριάς, “Η όμορφη πόρτα”
-
Υποσυνείδητη μελαγχολία
Για μια στιγμή αναρωτήθηκα γιατί από την ώρα που γύρισα σπίτι είμαι μελαγχολικός… Μέχρι που ανακάλυψα ότι στο Rhythmbox είχε ξεχάσει το κορίτσι μου το φίλτρο “Μάλαμας”…









