όμορφες οι φωτό…αλλά να, επειδή ήμουν και γω εκεί, έχω άλλες εικόνες στο μυαλό μου και αυτές που βλέπω είναι σαν να τις έβγαλε κάποιος σε κάποιο άλλο ταξίδι…ίσως επειδή είναι καλλιτεχνικές και είναι αυτά που “γυάλισαν” σε σένα…χμ…αυτή με τα γυαλιά σου Δημήτρη, ζαλίζει λίγο!
Τρανταχτή εξαίρεση, πάντως, αποτελεί αυτή της αναρριχόμενης Τέτας, που μας έγινε κοινό βίωμα…! Και τα παιδιά στο φορτηγό…
Αγαπημένη μου, νομίζω, είναι αυτή στα Χανιά στο ουζάδικο…με τους ανθρώπους και τον ήλιο πίσω απ’το μπουκάλι..
Εξαιρετικός φωτισμός σε αυτήν την φωτογραφία με τον τρούλο. Έχω κάνει φιλότιμες προσπάθειες αλλά δεν μπορώ να βρω την “συνταγή” για να το πετύχω, μόνο μία φορά στην τύχη το “κατάφερα”.
Η ασπρόμαυρη μου φένεται πως έχει μαλακούς διαβαθμιζμούς, θα ήταν ενδιαφέρον η έγχρωμη εκδοσή της.
ΥΓ: αν κάτι από αυτά που είπα ακούγονται σαν φωτογραφικοί όροι τότε είναι κατά τύχη, ξέρω ελάχιστα από φωτογραφία.
όμορφες οι φωτό…αλλά να, επειδή ήμουν και γω εκεί, έχω άλλες εικόνες στο μυαλό μου και αυτές που βλέπω είναι σαν να τις έβγαλε κάποιος σε κάποιο άλλο ταξίδι…ίσως επειδή είναι καλλιτεχνικές και είναι αυτά που “γυάλισαν” σε σένα…χμ…αυτή με τα γυαλιά σου Δημήτρη, ζαλίζει λίγο!
Τρανταχτή εξαίρεση, πάντως, αποτελεί αυτή της αναρριχόμενης Τέτας, που μας έγινε κοινό βίωμα…! Και τα παιδιά στο φορτηγό…
Αγαπημένη μου, νομίζω, είναι αυτή στα Χανιά στο ουζάδικο…με τους ανθρώπους και τον ήλιο πίσω απ’το μπουκάλι..
Εξαιρετικός φωτισμός σε αυτήν την φωτογραφία με τον τρούλο. Έχω κάνει φιλότιμες προσπάθειες αλλά δεν μπορώ να βρω την “συνταγή” για να το πετύχω, μόνο μία φορά στην τύχη το “κατάφερα”.
Η ασπρόμαυρη μου φένεται πως έχει μαλακούς διαβαθμιζμούς, θα ήταν ενδιαφέρον η έγχρωμη εκδοσή της.
ΥΓ: αν κάτι από αυτά που είπα ακούγονται σαν φωτογραφικοί όροι τότε είναι κατά τύχη, ξέρω ελάχιστα από φωτογραφία.