-
Απέναντι
-
Δεν ξέρω γιατί με ευχαριστεί τόσο να πηγαίνω κάθε μερικούς μήνες μια βόλτα για ζεστό καφέ στη Ναύπακτο.
Ίσως είναι απ’ εκείνα τα ανεξήγητα αισθήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Όπως λόγου χάριν, που όλοι αγαπάνε την εικόνα ενός τρένου, μιας γέφυρας, ή ενός μεγάλου πλοίου που ετοιμάζεται να σαλπάρει.
Ή της πόλης που ζει, από απέναντι.
Τέλεια φωτογραφία! Θέλω hi-res :-)
Αντρέα: Voilà.
Ευχαριστώ!