Σημειώνεται ότι η χρηματοδότηση της πρωτοβουλίας Συνεργάτες στη Μάθηση στην Ελλάδα αποτελεί χορηγική δραστηριότητα της Microsoft, η οποία δεν θα επιβαρύνει οικονομικά το Ελληνικό δημόσιο.
Νομίζω πως α) το πρόβλημα δεν το έχει η MS (αφού βρίσκει και τα κάνει, καλώς πράττει σε τελική ανάλυση) αλλά το υπουργείο που (ως υπουργείο, δεν μιλάω για ΑΕΙ/ΤΕΙ ή μεμονωμένες μονάδες σχολείων, αν υπάρχουν) το ρωτάς για οpen source και σε κοιτά με μάτια γουρλωμένα γιατί νομίζει πως έβρισες τα θεία… β) το μνημόνιο είναι δημόσιο έγγραφο κάποια στιγμή θα εντοπιστεί, μαζί και οι όποιες (αν βέβαια υπάρχουν) γκρίζες οικονομικές πτυχές της συμφωνίας. Α ναι, με τέτοιους τίτλους όπως της Ναυτεμπορικής αντιλαμβάνομαι την αναγούλα που προκαλούν οι κροκόδειλοι :)
Επέτρεψε μου να διαφωνήσω με τη φιλοσοφία του “αφού βρίσκει και τα κάνει, καλώς πράττει”, την οποία ακούω συχνά τώρα τελευταία, κυρίως για επιχειρήσεις.
Μια εταιρία κρίνεται για τις πράξεις της και δεν θα έπρεπε να είναι μόνο το κέρδος στόχος της. Επειδή κάποιες εταιρίες έχουν μόνο το κέρδος, δε σημαίνει ότι είναι “μαγκιά τους” που το κάνουν ή ότι αυτό είναι το σωστό ή ότι δεν υπάρχουν εταιρίες και με άλλες προτεραιότητες.
Για παράδειγμα, υπάρχουν εταιρίες που το διοικητικό τους συμβούλιο αποφασίζει να έχει 15% αντί 18% κέρδος ώστε να χρησιμοποιηθεί αυτό το 3% για κάτι το οποίο δεν θα έχει ανάλογα εισοδήματα στην εταιρία (όπως π.χ. στην συνεισφορά στη βιβλιοθήκη της πόλης στην οποία βρίσκεται, ή σε κάποιο πολιτιστικό σκοπό κλπ). Είναι καθαρά θέμα επιλογών των στελεχών της. Σίγουρα, μπορεί να αποτελεί μια-κάποια διαφήμιση, αλλά μιλάω για αυτές τις ενέργειες που, ξανά, μπορεί να μην έχουν ανάλογο όφελος στην εταιρία.
Αυτό που μπορώ να πω ευθέως είναι ότι η Microsoft (πάντα κατά τη προσωπική μου γνώμη) είναι από τις εταιρίες που έχουν σε πολύ μεγαλύτερη προτεραιότητα το κέρδος από όσο το έχουν άλλες εταιρίες, τις οποίες σε αυτό το θέμα εκτιμώ πιο πολύ.
Αλλά ξέρεις τι λένε… Στο βόθρο, τα μεγάλα σκατά είναι αυτά που επιπλέουν.
Είναι σημαντικό να βρεθεί το κείμενο του μνημονίου και να γίνει γνωστό. Αν κάποιος είναι Ελλάδα, μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με το π.χ. Υπουργείο Παιδείας;
Και άλλες χώρες υπέγραψαν MOU (memorandum of understanding) με την Mίcrosοft, όπως π.χ. η Σρι Λάνκα. Γνωρίζω ότι εκεί πρόσεξαν και επέλεξαν να μην τους εξαναγκάζει άμεσα ή έμμεσα να χρησιμοποιήσουν λογισμικό της ΜS, το οποίο είναι κάτι. Θα ήθελα να δω την «ελληνική πραγματικότητα»…
Δημήτρη, “μια εταιρία κρίνεται για τις πράξεις της” λες και έχεις δίκιο. H MS λοιπόν υπογράφει χορηγικό πρόγραμμα με το ΥΠΕΠΘ για να φτιάξει τη μαγιά των πελατών της για τα ερχόμενα 5-10 χρόνια, δίνει κάτι τώρα “δωρεάν” που θα το εισπράξει αργότερα (αν διαφωνεί κανείς το συζητώ πολύ ευχαρίστως). Κακώς πράττει; Λέω πως όχι. Το ΥΠΕΠΘ καλώς πράττει που μπάζει μόνο την MS στα σχολεία; (ξανα) Λέω πως όχι. Σε τελική ανάλυση πολιτική καθορίζουν οι πολιτικοί όχι οι επιχειρήσεις και αν ετοιμάζονται μονοκαλλιέργειες στην εκπαίδευση πρόκειται για καθαρά πολιτικό και όχι επιχειρηματικό θέμα. Just my 2 cents…
Γενικά δεν νομίζω να υπάρχει “κανονισμός” με τον οποίο να μην επιτρέπεται να δημοσιοποιηθεί το κείμενο ενός MOU.
Στην πράξη οι πλευρές δημοσιοποιούν μια περίληψη ή καλύτερα μια σειρά οδηγιών που οι τελικοί χρήστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να εκμεταλλευτούν τα οφέλη του MOU.
Το αυτούσιο κείμενο του MOU πιστεύω ότι θα είναι περίπλοκο για τον τελικό χρήστη.
Ακόμα, παραπάνω αναφέρθηκε ότι δήθεν με το MOU το λογισμικό θα δίνεται “δωρεάν”. Δεν είναι έτσι, θα δίνεται σε τιμή έκπτωσης.
Το σημαντικό πρόβλημα με το MOU είναι το θέμα της αδράνειας στα σχολεία. Είναι πιθανόν να υπάρχουν αρκετές καταστάσεις που τα σχολεία θα προτιμήσουν λογισμικό της ΜS επειδή δεν θέλουν να αφιερώσουν χρόνο με ελεύθερο λογισμικό.
Ίσως θα έπρεπε να μην κάνουμε θέμα για το MOU οπότε να μην γίνει γνωστό… ;-)
Στα σοβαρά τώρα, πιστεύω ότι είναι καλό να προτείνουμε σε ένα βουλευτή να κάνει ερώτηση στην Βουλή για τις λεπτομέρειες του MOU.
“Μια εταιρία κρίνεται για τις πράξεις της και δεν θα έπρεπε να είναι μόνο το κέρδος στόχος της… που το διοικητικό τους συμβούλιο αποφασίζει να έχει 15% αντί 18% κέρδος…“.
Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Ο πρωταρχικός στόχος κάθε εταιρείας είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους (εννοείται εντός των νόμων και των χρηστών ηθών). Η φράση σου “δεν θα έπρεπε” είναι, τρόπον τινά, μια normative economics φράση. Ποιος δικαιούται να πει ότι μια εταιρεία θα έπρεπε να κάνει το τάδε ή το δείνα πλην των ιδιοκτητών της, δηλαδή των μετόχων της;
Δεν λέω ότι μια εταιρεία δεν πρέπει να έχει άλλον στόχο εκτός από τη μεγιστοποίηση του κέρδους, αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίζουν οι μέτοχοί της -που δώσανε τα λεφτά τους- κι όχι το διοικητικό συμβούλιο.
Όταν το διοικητικό συμβούλιο αποφασίζει να μην μεγιστοποιήσει το κέρδος της εταιρείας ή να δίνει χρήματα σε διάφορους “καλούς σκοπούς” ουσιαστικά αυτό που κάνει είναι φιλανθρωπία (με την ευρεία έννοια) με τα λεφτά άλλων. Αυτό, λοιπόν, και “τζάμπα μαγκιά” είναι και προδίδει και τα συμφέροντα των μετόχων της εταιρείας.
Υπό αυτήν την έννοια, o (βαθιά ανάσα εδώ… μην βαράτε…) Gates είναι περισσότερο φιλάνθρωπος από πολλούς άλλους όψιμους ευεργέτες δεδομένου ότι έχει δώσει πακτωλούς χρημάτων, μέσω του ιδρύματός του, από την προσωπική του περιουσία κι όχι από την περιουσία της Microsoft.
Τέλος, θα συμφωνήσω με τον nickthecreek που λέει “Σε τελική ανάλυση πολιτική καθορίζουν οι πολιτικοί όχι οι επιχειρήσεις και αν ετοιμάζονται μονοκαλλιέργειες στην εκπαίδευση πρόκειται για καθαρά πολιτικό και όχι επιχειρηματικό θέμα.”
Καθαρά πολιτικό το υπό συζήτηση θέμα. Οι διαφωνίες είναι εύλογες και εξαρτώνται από το σημείο εκκίνησης της κάθε άποψης. Το θέτω λοιπόν
Όσοι ειρωνεύονται την κίνηση της MS -και πολύ σωστά πράττουν- είναι γιατί διαφωνούν -άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο- με το μέχρι τώρα “δείγμα γραφής” της, τις μονοπωλιακές πρακτικές της, το πορτφόλιο πατεντών της κτλ ακόμη και με τους λόγους ύπαρξης τέτοιου είδους οικονομικών οργανισμών. Δεν μπορούν να δεχτούν με τίποτα μια τέτοια κίνηση ως θετική γιατί απλά η διαφωνία τους ξεκινά απ’ τη ρίζα. Είναι σαν να ρωτάμε έναν αντιρατσιστή αν μπορεί να δεχτει το ρατσισμό υπό προϋποθέσεις. Για να μην είμαστε όμως απόλυτοι, τονίζω ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά αυτές, όπως είναι γνωστό, είναι οι λιγότερες.
Όσοι πάλι “βάζουν νερό στο κρασί τους” και ρίχνουν τις ευθύνες μόνο στο Υπουργείο, είναι γενικά υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Ελπίζουν μέσα τους ότι υπάρχει γόνιμο έδαφος στο πολιτικό σύστημα που ζούμε για να καλλιεργηθεί “το καλό”. Ζουν σε ψευδαισθήσεις. Με αυτούς διαφωνώ περισσότερο απ’ ότι με τους επόμενους…
…που βλέπουν -για μένα πάντα- την πραγματικότητα πολύ επιφανειακά αλλά και υπερβολικά ορθολογιστικά. Χωρίς ίχνος συναισθήματος. Και φυσικά αναφέρομαι στα ‘αόρατα χέρια’ Σάκη μου, στους υπέρμαχους της “ελεύθερης” αγοράς. Δεν θα υπάρξει ποτέ “ελεύθερη” αγορά, όπως δεν υπάρχει “ελεύθερη” ερωτική σχέση.
Φυσικά σε μια εταιρία το λόγο έχουν οι μέτοχοί της και κανένας άλλος. Όπως βέβαια κι εγώ επιθυμώ στην περίπτωση πχ της εκπαίδευσης, το λόγο να έχουνε ισότιμα οι δικοί της μέτοχοι.
Να πω καταρχάς ότι ξεφεύγουμε από το θέμα της καταχώρησης. Η ειρωνία πίσω από τα λόγια μου ήταν ότι τέτοιες κινήσεις θεωρούνται φιλάνθρωπες και ότι βοηθούν την Παιδεία, την ίδια στιγμή που το ποσό των χρήματα που δίνει το Υπουργείο Παιδίας (και γενικότερα το κράτος – υπουργεία, σχολεία, πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες) στη Microsoft είναι αστρονομικό. Μη τους φιλήσουμε και τα πόδια τώρα.. Έλεος.
@bizwriter:
Κοίταξε, βλέπουμε τα πράγματα αρκετά διαφορετικά, και αυτό δεν είναι τυχαίο αφού ασχολείσαι εκτενώς με τα Οικονομικά και το Μάρκετινγκ/management ενώ εγώ θέλω να βρίσκομαι όσο μπορώ πιο μακριά από αυτά :) Ωστόσο, ο προβληματισμός μας έχει κοινή βάση με την οποία μπορούμε να καταλήξουμε κάπου.
Ποιος δικαιούται να πει ότι μια εταιρεία θα έπρεπε να κάνει το τάδε [...] πλην των μετόχων της; – Εγώ δικαιούμαι. Είναι η προσωπική μου άποψη και σαν σκεπτόμενο άτομο μπορώ (και δικαιούμαι) να κρίνω και να κατακρίνω οτιδήποτε θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να γίνεται.
Αν εννοούσες “ποιανού η κριτική στέκει πιο πολύ από αυτή τον μετόχων της ως προς την ίδια την εταιρία” έχεις απόλυτο δίκιο: Στην εταιρία, οι μέτοχοι έχουν τον πρώτο λόγο. Αλλά, ως προς κάποιο άλλο σημείο αναφοράς (π.χ. το κοινωνικό), η κριτική του οποιουδήποτε αρχικά στέκει στο ίδιο επίπεδο με αυτή του κατόχου του 99% των μετοχών. (Φυσικά, η κριτική του πρώτου πιθανότατα να μην αλλάξει τίποτα, εξ’άλλου και αυτή η ίδια κρίνεται.)
αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίζουν οι μέτοχοί της -που δώσανε τα λεφτά τους- κι όχι το διοικητικό συμβούλιο – Μπορεί να λειτουργεί έτσι το business (και ίσως να είναι και το σωστό) αλλά προσωπικά πιστεύω ότι θα έπρεπε να αποφασίζει το ΔΣ. Οι μέτοχοι έβαλαν τα λεφτά τους στην εταιρία επειδή την εμπιστεύονται, όχι για να την ελέγχουν ή να γίνει “λίγο πιο δικιά τους” η εταιρία. Μια εταιρία δε θα έπρεπε να αφήνει τους μετόχους της να κάνουν κουμάντο γιατί απλά το ΔΣ ξέρει καλύτερα τη δουλειά από αυτούς. Κατά τη γνώμη μου, η αγορά μετοχών δεν θα έπρεπε να συνεπάγεται ότι “αγόρασα ένα μέρος της εταιρίας κι έτσι δικαιούμαι να λαμβάνω μέρος στις αποφάσεις” αλλά ότι “επένδυσα κάποια λεφτά εκεί επειδή πιστεύω ότι θα αυξηθούν λόγω της ικανότητας της εταιρίας να παίρνει σωστές αποφάσεις και να τις εφαρμόζει”.
Συμφωνώ ότι ο Bill Gates ίσως είναι περισσότερο φιλάνθρωπος από άλλους (οι οποίοι δεν ξέρουμε αν είναι πιο πολύ και απλά δεν μιλάνε για τις δωρεές τους). Ωστόσο δεν έκρινα σε κανένα σημείο τον Bill Gates αλλά την επιχείρηση της Microsoft ως οντότητα. Διαφωνώ κάθετα ότι η επιχειρήσεις θα έπρεπε να υπακοούν στο “it’s all about money”. Θα έπρεπε να τους ενδιαφέρουν πολύ περισσότερα.
Μάλιστα, θα τολμήσω να πω πως άμα χρειάζονται νόμοι για να γίνει κάτι τέτοιο, να γίνουν! Δεν θα με πείραζε καθόλου να επιβαλλόταν δια νόμου π.χ. στις επιχειρήσεις και στα άτομα με έσοδα πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ να δίνουν το 3% στις φτωχές χώρες του κόσμου. Μάλλον στο μυαλό σου ακούγεται τραγελαφικό ή ουτοπικό αυτό, αλλά στο δικό μου μοιάζει πολύ, μα πολύ εφικτό, ρεαλιστικό και λογικό. Ένας ειδικός φόρος άμα θες.
Αν αυτό λέγεται Normative economics, καλώς. Δε με χαλάει καθόλου ο όρος ;)
Γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι. Και οι νόμοι που έχουμε, στην πλειονότητα τους, προστατεύουν τον άνθρωπο από τον άνθρωπο. Homo homini lupus (Plautus). Ο άνθρωπος, για τον άλλο άνθρωπο, είναι λύκος.
Το θέμα έχει και άλλη μία πλευρά. Όντως, δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση ένα εμπορικό προϊόν – ειδικά της Microsoft, που έχει το μονοπώλιο. Έστω ότι για ΛΣ χρησιμοποιείται το Linux. Ποιός θα το στήσει και θα το διαχειρίζεται? Έχω 3 χρόνια Linux, και τον τελευταίο 1,5 είναι το κύριο ΛΣ μου. Παρόλα αυτά, δεν με θεωρώ αρκετά έμπειρο να το εγκαταστήσω σωστά σε ένα Υπολογιστικό Κέντρο ενός σχολείου, και να φτιάχνω κάθε φορα ότι χαλάνε τα παιδάκια. Κατά πόσο είναι εφικτό οι καθηγητές πληροφορικής σε ΟΛΑ τα σχολία να εγκαταστήστουν και να διαχειρίζονται Linux?
Βέβαια, αντί του MS Office θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το OOffice, και αντί του IE ο Firefox. Αλλά είναι ακόμα έτοιμο το Linux συγκεκριμένα (ή εμείς, αν προτιμάτε) για να μπει στην εκπαίδευση?
Γιατί δε θα έπρεπε να χρησιμοποιείται εμπορικό λειτουργικό; Και τι εννοούμε εμπορικό λειτουργικό; Το Suse δηλαδή ή το Mandrake που υπάρχουν σε κάποια εργαστήρια τι είναι; Μην μπερδεύουμε το “Free as in freedom” με το “Free as in beer”.
Ακόμα και βάση να είχε ο συλλογισμός σου … το Staroffice που υπάρχει σε κάποια σχολεία τι είναι; Εμπορικό; Ή επειδή για εκπαιδευτική χρήση η Sun το δίνει τζάμπα δεν είναι εμπορικό; Και αν ισχύει ο συλλογισμός αυτός για το Staroffice (ειδικά για τα σχολεία τζάμπα) γιατί να μην ισχύει και για τις χορηγούμενες άδειες της MS;
Απλά ως προβληματισμό τα παραπάνω. Λεπτομερέστερη απάντηση αργότερα
Είναι στα πλαίσια του «δίνουμε δωρεάν μέχρι να εθιστούν». Και φυσικά οι μαθητές είναι η πλέον συμφέρουσα ομάδα για εθισμό.
Σημειώνεται ότι η χρηματοδότηση της πρωτοβουλίας Συνεργάτες στη Μάθηση στην Ελλάδα αποτελεί χορηγική δραστηριότητα της Microsoft, η οποία δεν θα επιβαρύνει οικονομικά το Ελληνικό δημόσιο.
Είμαι σίγουρος…
Νομίζω πως α) το πρόβλημα δεν το έχει η MS (αφού βρίσκει και τα κάνει, καλώς πράττει σε τελική ανάλυση) αλλά το υπουργείο που (ως υπουργείο, δεν μιλάω για ΑΕΙ/ΤΕΙ ή μεμονωμένες μονάδες σχολείων, αν υπάρχουν) το ρωτάς για οpen source και σε κοιτά με μάτια γουρλωμένα γιατί νομίζει πως έβρισες τα θεία… β) το μνημόνιο είναι δημόσιο έγγραφο κάποια στιγμή θα εντοπιστεί, μαζί και οι όποιες (αν βέβαια υπάρχουν) γκρίζες οικονομικές πτυχές της συμφωνίας. Α ναι, με τέτοιους τίτλους όπως της Ναυτεμπορικής αντιλαμβάνομαι την αναγούλα που προκαλούν οι κροκόδειλοι :)
nickthecreek:
Επέτρεψε μου να διαφωνήσω με τη φιλοσοφία του “αφού βρίσκει και τα κάνει, καλώς πράττει”, την οποία ακούω συχνά τώρα τελευταία, κυρίως για επιχειρήσεις.
Μια εταιρία κρίνεται για τις πράξεις της και δεν θα έπρεπε να είναι μόνο το κέρδος στόχος της. Επειδή κάποιες εταιρίες έχουν μόνο το κέρδος, δε σημαίνει ότι είναι “μαγκιά τους” που το κάνουν ή ότι αυτό είναι το σωστό ή ότι δεν υπάρχουν εταιρίες και με άλλες προτεραιότητες.
Για παράδειγμα, υπάρχουν εταιρίες που το διοικητικό τους συμβούλιο αποφασίζει να έχει 15% αντί 18% κέρδος ώστε να χρησιμοποιηθεί αυτό το 3% για κάτι το οποίο δεν θα έχει ανάλογα εισοδήματα στην εταιρία (όπως π.χ. στην συνεισφορά στη βιβλιοθήκη της πόλης στην οποία βρίσκεται, ή σε κάποιο πολιτιστικό σκοπό κλπ). Είναι καθαρά θέμα επιλογών των στελεχών της. Σίγουρα, μπορεί να αποτελεί μια-κάποια διαφήμιση, αλλά μιλάω για αυτές τις ενέργειες που, ξανά, μπορεί να μην έχουν ανάλογο όφελος στην εταιρία.
Αυτό που μπορώ να πω ευθέως είναι ότι η Microsoft (πάντα κατά τη προσωπική μου γνώμη) είναι από τις εταιρίες που έχουν σε πολύ μεγαλύτερη προτεραιότητα το κέρδος από όσο το έχουν άλλες εταιρίες, τις οποίες σε αυτό το θέμα εκτιμώ πιο πολύ.
Αλλά ξέρεις τι λένε… Στο βόθρο, τα μεγάλα σκατά είναι αυτά που επιπλέουν.
Είναι σημαντικό να βρεθεί το κείμενο του μνημονίου και να γίνει γνωστό. Αν κάποιος είναι Ελλάδα, μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με το π.χ. Υπουργείο Παιδείας;
Και άλλες χώρες υπέγραψαν MOU (memorandum of understanding) με την Mίcrosοft, όπως π.χ. η Σρι Λάνκα. Γνωρίζω ότι εκεί πρόσεξαν και επέλεξαν να μην τους εξαναγκάζει άμεσα ή έμμεσα να χρησιμοποιήσουν λογισμικό της ΜS, το οποίο είναι κάτι. Θα ήθελα να δω την «ελληνική πραγματικότητα»…
Σίμο, ξέρουμε αν δικαιούται πρόσβαση το κοινό σε αυτό;
Δημήτρη, “μια εταιρία κρίνεται για τις πράξεις της” λες και έχεις δίκιο. H MS λοιπόν υπογράφει χορηγικό πρόγραμμα με το ΥΠΕΠΘ για να φτιάξει τη μαγιά των πελατών της για τα ερχόμενα 5-10 χρόνια, δίνει κάτι τώρα “δωρεάν” που θα το εισπράξει αργότερα (αν διαφωνεί κανείς το συζητώ πολύ ευχαρίστως). Κακώς πράττει; Λέω πως όχι. Το ΥΠΕΠΘ καλώς πράττει που μπάζει μόνο την MS στα σχολεία; (ξανα) Λέω πως όχι. Σε τελική ανάλυση πολιτική καθορίζουν οι πολιτικοί όχι οι επιχειρήσεις και αν ετοιμάζονται μονοκαλλιέργειες στην εκπαίδευση πρόκειται για καθαρά πολιτικό και όχι επιχειρηματικό θέμα. Just my 2 cents…
Γενικά δεν νομίζω να υπάρχει “κανονισμός” με τον οποίο να μην επιτρέπεται να δημοσιοποιηθεί το κείμενο ενός MOU.
Στην πράξη οι πλευρές δημοσιοποιούν μια περίληψη ή καλύτερα μια σειρά οδηγιών που οι τελικοί χρήστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να εκμεταλλευτούν τα οφέλη του MOU.
Το αυτούσιο κείμενο του MOU πιστεύω ότι θα είναι περίπλοκο για τον τελικό χρήστη.
Τέτοιο κείμενο οδηγιών είναι το
http://www.becta.org.uk/page_documents/corporate/press/mou.pdf
με την BECTA (UK).
Ακόμα, παραπάνω αναφέρθηκε ότι δήθεν με το MOU το λογισμικό θα δίνεται “δωρεάν”. Δεν είναι έτσι, θα δίνεται σε τιμή έκπτωσης.
Το σημαντικό πρόβλημα με το MOU είναι το θέμα της αδράνειας στα σχολεία. Είναι πιθανόν να υπάρχουν αρκετές καταστάσεις που τα σχολεία θα προτιμήσουν λογισμικό της ΜS επειδή δεν θέλουν να αφιερώσουν χρόνο με ελεύθερο λογισμικό.
Ίσως θα έπρεπε να μην κάνουμε θέμα για το MOU οπότε να μην γίνει γνωστό… ;-)
Στα σοβαρά τώρα, πιστεύω ότι είναι καλό να προτείνουμε σε ένα βουλευτή να κάνει ερώτηση στην Βουλή για τις λεπτομέρειες του MOU.
Σίμο, θα πάρω αύριο τηλέφωνο στο Υπουργείο Παιδείας.
Δείτε και την καταχώρηση του Γιάννη Μπερεδήμα για το θέμα.
@ Δημήτρη:
“Μια εταιρία κρίνεται για τις πράξεις της και δεν θα έπρεπε να είναι μόνο το κέρδος στόχος της… που το διοικητικό τους συμβούλιο αποφασίζει να έχει 15% αντί 18% κέρδος…“.
Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Ο πρωταρχικός στόχος κάθε εταιρείας είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους (εννοείται εντός των νόμων και των χρηστών ηθών). Η φράση σου “δεν θα έπρεπε” είναι, τρόπον τινά, μια normative economics φράση. Ποιος δικαιούται να πει ότι μια εταιρεία θα έπρεπε να κάνει το τάδε ή το δείνα πλην των ιδιοκτητών της, δηλαδή των μετόχων της;
Δεν λέω ότι μια εταιρεία δεν πρέπει να έχει άλλον στόχο εκτός από τη μεγιστοποίηση του κέρδους, αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίζουν οι μέτοχοί της -που δώσανε τα λεφτά τους- κι όχι το διοικητικό συμβούλιο.
Όταν το διοικητικό συμβούλιο αποφασίζει να μην μεγιστοποιήσει το κέρδος της εταιρείας ή να δίνει χρήματα σε διάφορους “καλούς σκοπούς” ουσιαστικά αυτό που κάνει είναι φιλανθρωπία (με την ευρεία έννοια) με τα λεφτά άλλων. Αυτό, λοιπόν, και “τζάμπα μαγκιά” είναι και προδίδει και τα συμφέροντα των μετόχων της εταιρείας.
Υπό αυτήν την έννοια, o (βαθιά ανάσα εδώ… μην βαράτε…) Gates είναι περισσότερο φιλάνθρωπος από πολλούς άλλους όψιμους ευεργέτες δεδομένου ότι έχει δώσει πακτωλούς χρημάτων, μέσω του ιδρύματός του, από την προσωπική του περιουσία κι όχι από την περιουσία της Microsoft.
Τέλος, θα συμφωνήσω με τον nickthecreek που λέει “Σε τελική ανάλυση πολιτική καθορίζουν οι πολιτικοί όχι οι επιχειρήσεις και αν ετοιμάζονται μονοκαλλιέργειες στην εκπαίδευση πρόκειται για καθαρά πολιτικό και όχι επιχειρηματικό θέμα.”
Καθαρά πολιτικό το υπό συζήτηση θέμα. Οι διαφωνίες είναι εύλογες και εξαρτώνται από το σημείο εκκίνησης της κάθε άποψης. Το θέτω λοιπόν
Όσοι ειρωνεύονται την κίνηση της MS -και πολύ σωστά πράττουν- είναι γιατί διαφωνούν -άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο- με το μέχρι τώρα “δείγμα γραφής” της, τις μονοπωλιακές πρακτικές της, το πορτφόλιο πατεντών της κτλ ακόμη και με τους λόγους ύπαρξης τέτοιου είδους οικονομικών οργανισμών. Δεν μπορούν να δεχτούν με τίποτα μια τέτοια κίνηση ως θετική γιατί απλά η διαφωνία τους ξεκινά απ’ τη ρίζα. Είναι σαν να ρωτάμε έναν αντιρατσιστή αν μπορεί να δεχτει το ρατσισμό υπό προϋποθέσεις. Για να μην είμαστε όμως απόλυτοι, τονίζω ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά αυτές, όπως είναι γνωστό, είναι οι λιγότερες.
Όσοι πάλι “βάζουν νερό στο κρασί τους” και ρίχνουν τις ευθύνες μόνο στο Υπουργείο, είναι γενικά υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Ελπίζουν μέσα τους ότι υπάρχει γόνιμο έδαφος στο πολιτικό σύστημα που ζούμε για να καλλιεργηθεί “το καλό”. Ζουν σε ψευδαισθήσεις. Με αυτούς διαφωνώ περισσότερο απ’ ότι με τους επόμενους…
…που βλέπουν -για μένα πάντα- την πραγματικότητα πολύ επιφανειακά αλλά και υπερβολικά ορθολογιστικά. Χωρίς ίχνος συναισθήματος. Και φυσικά αναφέρομαι στα ‘αόρατα χέρια’ Σάκη μου, στους υπέρμαχους της “ελεύθερης” αγοράς. Δεν θα υπάρξει ποτέ “ελεύθερη” αγορά, όπως δεν υπάρχει “ελεύθερη” ερωτική σχέση.
Φυσικά σε μια εταιρία το λόγο έχουν οι μέτοχοί της και κανένας άλλος. Όπως βέβαια κι εγώ επιθυμώ στην περίπτωση πχ της εκπαίδευσης, το λόγο να έχουνε ισότιμα οι δικοί της μέτοχοι.
Να πω καταρχάς ότι ξεφεύγουμε από το θέμα της καταχώρησης. Η ειρωνία πίσω από τα λόγια μου ήταν ότι τέτοιες κινήσεις θεωρούνται φιλάνθρωπες και ότι βοηθούν την Παιδεία, την ίδια στιγμή που το ποσό των χρήματα που δίνει το Υπουργείο Παιδίας (και γενικότερα το κράτος – υπουργεία, σχολεία, πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες) στη Microsoft είναι αστρονομικό. Μη τους φιλήσουμε και τα πόδια τώρα.. Έλεος.
@bizwriter:
Κοίταξε, βλέπουμε τα πράγματα αρκετά διαφορετικά, και αυτό δεν είναι τυχαίο αφού ασχολείσαι εκτενώς με τα Οικονομικά και το Μάρκετινγκ/management ενώ εγώ θέλω να βρίσκομαι όσο μπορώ πιο μακριά από αυτά :) Ωστόσο, ο προβληματισμός μας έχει κοινή βάση με την οποία μπορούμε να καταλήξουμε κάπου.
Ποιος δικαιούται να πει ότι μια εταιρεία θα έπρεπε να κάνει το τάδε [...] πλην των μετόχων της; – Εγώ δικαιούμαι. Είναι η προσωπική μου άποψη και σαν σκεπτόμενο άτομο μπορώ (και δικαιούμαι) να κρίνω και να κατακρίνω οτιδήποτε θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να γίνεται.
Αν εννοούσες “ποιανού η κριτική στέκει πιο πολύ από αυτή τον μετόχων της ως προς την ίδια την εταιρία” έχεις απόλυτο δίκιο: Στην εταιρία, οι μέτοχοι έχουν τον πρώτο λόγο. Αλλά, ως προς κάποιο άλλο σημείο αναφοράς (π.χ. το κοινωνικό), η κριτική του οποιουδήποτε αρχικά στέκει στο ίδιο επίπεδο με αυτή του κατόχου του 99% των μετοχών. (Φυσικά, η κριτική του πρώτου πιθανότατα να μην αλλάξει τίποτα, εξ’άλλου και αυτή η ίδια κρίνεται.)
αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίζουν οι μέτοχοί της -που δώσανε τα λεφτά τους- κι όχι το διοικητικό συμβούλιο – Μπορεί να λειτουργεί έτσι το business (και ίσως να είναι και το σωστό) αλλά προσωπικά πιστεύω ότι θα έπρεπε να αποφασίζει το ΔΣ. Οι μέτοχοι έβαλαν τα λεφτά τους στην εταιρία επειδή την εμπιστεύονται, όχι για να την ελέγχουν ή να γίνει “λίγο πιο δικιά τους” η εταιρία. Μια εταιρία δε θα έπρεπε να αφήνει τους μετόχους της να κάνουν κουμάντο γιατί απλά το ΔΣ ξέρει καλύτερα τη δουλειά από αυτούς. Κατά τη γνώμη μου, η αγορά μετοχών δεν θα έπρεπε να συνεπάγεται ότι “αγόρασα ένα μέρος της εταιρίας κι έτσι δικαιούμαι να λαμβάνω μέρος στις αποφάσεις” αλλά ότι “επένδυσα κάποια λεφτά εκεί επειδή πιστεύω ότι θα αυξηθούν λόγω της ικανότητας της εταιρίας να παίρνει σωστές αποφάσεις και να τις εφαρμόζει”.
Συμφωνώ ότι ο Bill Gates ίσως είναι περισσότερο φιλάνθρωπος από άλλους (οι οποίοι δεν ξέρουμε αν είναι πιο πολύ και απλά δεν μιλάνε για τις δωρεές τους). Ωστόσο δεν έκρινα σε κανένα σημείο τον Bill Gates αλλά την επιχείρηση της Microsoft ως οντότητα. Διαφωνώ κάθετα ότι η επιχειρήσεις θα έπρεπε να υπακοούν στο “it’s all about money”. Θα έπρεπε να τους ενδιαφέρουν πολύ περισσότερα.
Μάλιστα, θα τολμήσω να πω πως άμα χρειάζονται νόμοι για να γίνει κάτι τέτοιο, να γίνουν! Δεν θα με πείραζε καθόλου να επιβαλλόταν δια νόμου π.χ. στις επιχειρήσεις και στα άτομα με έσοδα πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ να δίνουν το 3% στις φτωχές χώρες του κόσμου. Μάλλον στο μυαλό σου ακούγεται τραγελαφικό ή ουτοπικό αυτό, αλλά στο δικό μου μοιάζει πολύ, μα πολύ εφικτό, ρεαλιστικό και λογικό. Ένας ειδικός φόρος άμα θες.
Αν αυτό λέγεται Normative economics, καλώς. Δε με χαλάει καθόλου ο όρος ;)
Γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι. Και οι νόμοι που έχουμε, στην πλειονότητα τους, προστατεύουν τον άνθρωπο από τον άνθρωπο. Homo homini lupus (Plautus). Ο άνθρωπος, για τον άλλο άνθρωπο, είναι λύκος.
Το θέμα έχει και άλλη μία πλευρά. Όντως, δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση ένα εμπορικό προϊόν – ειδικά της Microsoft, που έχει το μονοπώλιο. Έστω ότι για ΛΣ χρησιμοποιείται το Linux. Ποιός θα το στήσει και θα το διαχειρίζεται? Έχω 3 χρόνια Linux, και τον τελευταίο 1,5 είναι το κύριο ΛΣ μου. Παρόλα αυτά, δεν με θεωρώ αρκετά έμπειρο να το εγκαταστήσω σωστά σε ένα Υπολογιστικό Κέντρο ενός σχολείου, και να φτιάχνω κάθε φορα ότι χαλάνε τα παιδάκια. Κατά πόσο είναι εφικτό οι καθηγητές πληροφορικής σε ΟΛΑ τα σχολία να εγκαταστήστουν και να διαχειρίζονται Linux?
Βέβαια, αντί του MS Office θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το OOffice, και αντί του IE ο Firefox. Αλλά είναι ακόμα έτοιμο το Linux συγκεκριμένα (ή εμείς, αν προτιμάτε) για να μπει στην εκπαίδευση?
@fragakis:
Γιατί δε θα έπρεπε να χρησιμοποιείται εμπορικό λειτουργικό; Και τι εννοούμε εμπορικό λειτουργικό; Το Suse δηλαδή ή το Mandrake που υπάρχουν σε κάποια εργαστήρια τι είναι; Μην μπερδεύουμε το “Free as in freedom” με το “Free as in beer”.
Ακόμα και βάση να είχε ο συλλογισμός σου … το Staroffice που υπάρχει σε κάποια σχολεία τι είναι; Εμπορικό; Ή επειδή για εκπαιδευτική χρήση η Sun το δίνει τζάμπα δεν είναι εμπορικό; Και αν ισχύει ο συλλογισμός αυτός για το Staroffice (ειδικά για τα σχολεία τζάμπα) γιατί να μην ισχύει και για τις χορηγούμενες άδειες της MS;
Απλά ως προβληματισμό τα παραπάνω. Λεπτομερέστερη απάντηση αργότερα