Tag archive: Personal
-
Πασχαλινές ηρεμίες (ή ανησυχίες)
Στην καφετέρια ενός όμορφου camping, διαβάζοντας Paul Graham για start-ups.
-
Telegraphic Monday night
Bed-blogging with the n810. Eyelids half closed. Wishing the days of these weeks had 40 hours. Up for a new start soon. Good times ahead. Rockin’ good ones.
-
Summit, California et al
Το δυσκολότερο εμπόδιο ξεπεράστηκε (εγκρίθηκε η βίζα με τη δεύτερη) οπότε μπορώ να το ανακοινώσω ελεύθερα πλέον χωρίς ενδοιασμούς:
Σε ~~2~~ 1 ~~βδομάδα~~ ημέρα θα είμαι στο Red Hat Summit!
California here I come! :-)
-
A bit of away time

The next months are expected to be really bumpy for me (loads of stuff to do and places to visit), and so, following Luis’s example (and positive attitute about it), I’m going to distant myself from most mailing lists of Fedora and other projects. In a couple of months I’ll (hopefully) be able to return refreshed and with some weight off my back.
If I am needed for something, a direct email will most probably grab my attention.
Ta ta for now.
-
Χρόνια πολλά!
Όσο ελληνικά μπορεί να το περάσει κανείς μακριά
από την Ελλάδα/Κύπρο… :/
-
Ένα, δύο.. Έλα Απόλλων, έλα Απόλλων!
Αν το βλέπετε αυτό, τότε όλα πήγαν καλά με το νέο εξυπηρετητή. Και μια και μάλλον το βλέπετε, επιτρέψτε μου να εκφραστώ ελεύθερα για το πώς νιώθω αυτήν τη στιγμή που το ιστολόγιο και όλα τα περί διαδικτυακής μου ζωής βρίσκονται πάλι στον αέρα:
:)
Ήταν δύσκολες εβδομάδες οι τελευταίες. Οι τελευταίοι μήνες καλύτερα. Κάπου στον Οκτώβριο άρχισαν τα προβλήματα με το δίσκο του εξυπηρετητή μας, ο οποίος από απερισκεψία μας δεν είχε RAID από την αρχή (duh). Το NFS mount για τα backups δε μπορούσε να ρυθμιστεί: ο πυρήνας πετούσε σφάλματα αφού ο NFS server ήταν σε ένα datacenter αρκετά switch μακριά. Και μια και το μηχάνημα είναι 1U χωράει μόνο 2 δίσκους έτσι δε μπορούσαμε να βάλουμε 2 νέους RAID δίσκους με τον παλιό δίπλα για να πάρουμε τα δεδομένα σιγά-σιγά προσευχόμενοι να αποφύγουμε τα bad sectors.
Ε.. κάποια μέρα ο δίσκος μας βάρεσε μπιέλα. Πάπαλα. Νέος δίσκος (πάλι non-RAID, για τον παραπάνω λόγο), νέο λειτουργικό από την αρχή. Η βάση φορτώνεται από τα raw data backups κι εκεί αρχίζει τα χούγια με τα encodings. Ο παλιός δίσκος τα μισά δεδομένα αρνείται πεισματικά να τα δώσει. Η πιστωτική κάρτα των πληρωμών από λάθος φουλάρει και βγαίνει ο server offline.
Κόλαση… Καταραμένοι, αναξιόπιστοι υπολογιστές… Καταραμένες, αναξιόπιστες τράπεζες.
Μια νέα αρχή
Πριν μερικές μέρες, μετακόμισα στην Dreamhost. Όλα άρχισαν να σταθεροποιούνται γι’ αυτό και είπα να τολμήσω ένα αισιόδοξο άρθρο, μια και οι προηγούμενες δηλώσεις/σκέψεις μου για το πότε θα φτιάξουν τα πράγματα αποδείχτηκαν μάλλον.. υπεραισιόδοξες. Μετά από νέο γολγοθά με άλλες πιστωτικές κάρτες (καταραμένες τράπεζες, ξανά), google checkout, refunds, καθυστερήσεις και λιλά πεπόνια, οι υπηρεσίες είναι πάλι online: 10+ domains, 20 web apps, mailboxes, mysql, αποθετήριο SVN, mailing lists. Όλα φαίνονται εντάξει (χτύπα ξύλο). Α ναι, επ’ ευκαιρίας ξεσκόνισα και κάτι εκδόσεις λογισμικών από ‘δω κι από ‘κει όπως τούτω ‘δω το ιστολόγιο φέρει πειν.
Κάπου εδώ λοιπόν να ζητήσω συγνώμη σε όλους όσους πήρε σβάρνα η όλη φάση. Και δυστυχώς δεν είναι λίγοι. Πολλές αηδίες είδαν τα μάτια μας (κάτι “ρ” και “ύ” που έλειπαν, κάτι 404 από ‘δω, κάτι “under maintenance” από ‘δω… Άστα να πάνε. Εύχομαι να μη χρειαστεί να ξανατραβήξω κάτι τέτοιο ούτε εγώ ούτε κανείς. (cross fingers)
Α ναι. Και δεσμεύομαι να γράφω πιο πολύ. Πολύ πιο πολύ.
Στα άλλα νέα, σκέφτομαι να ξαναγράψω τις στατικές σελίδες του ιστότοπου σε Django (python), να δώσω ένα λίφτινγκ στη σχεδίαση και την πολυγλωσσικότητα του ιστότοπου και να μελετήσω εκ νέου την προσβασιμότητα του. Επίσης θα αρχίσω να γράφω πιο πολλά άρθρα για το Fedora, πιθανόν στα αγγλικά.
Με όλα τα παραπάνω και το διδακτορικό να περνάει μια κρίσιμη περίοδο, χαμογελώ αισιόδοξος ότι τα δύσκολα πέρασαν. :)
Όσο για τον τίτλο.. Χεχε, προσωπική αστεία ιστορία από τα παλιά. Δημοτικό τώρα, όλο το σχολείο είναι μαζεμένο σε συγκέντρωση στην αυλή και κλασικά ο κ. Νέαρχος (φανατικός οπαδός της τοπικής ομάδας Απόλλων Λεμεσού) να ρυθμίζει τα μικροφωνικά. Όσο τον θυμάμαι, για να δοκιμάσει τον ήχο, χτυπούσε 2-3 φορές δύο δάχτυλα στο μικρόφωνο και έλεγε καθαρά και δυνατά τη φράση του τίτλου. Ο χαμός από κάτω από γέλια και γιουχαΐσματα φυσικά…
-
Research proposal
Στα πλαίσια του ενός (και μόνου) μαθήματος του διδακτορικού μου λοιπόν, μου ζητήθηκε να περιγράψω την έρευνα που θα κάνω μέσα σε 200 λέξεις. Αυτό σημαίνει πως σε αυτόν τον αριθμό λέξεων πρέπει να περιγράψω το πεδίο που θα ασχοληθώ, γιατί αυτό είναι ενδιαφέρον και σημαντικό, τις μέχρι τώρα προσεγγίσεις και πού αυτές υστερούν, τη διαφοροποίηση της δικής μου προσέγγισης, το πεδίο στο οποίο αυτή πλεονεκτεί και ένα πλάνο αξιολόγησης της.
Αν αναρωτιέστε αν αυτό είναι το αποτέλεσμα 6 μηνών δουλειάς και αν για να χωρέσουν όλα αυτά πρέπει για το καθένα να γράψεις μόνο μια πρόταση, η απάντηση και στα δύο είναι Ναι.
Ορίστε λοιπόν. “Enjoy”.
-
Περαστικά μας
Ο καλός σας οικοδεσπότης αντιμετωπίζει προβλήματα αφαίρεσης φρονημίτη και προς-διάλυση σκληρού δίσκου του εξυπηρετητή. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναμένατε πολλούς πονοκεφάλους και κάποιο downtime.
-
Δημοσιεύσεις
Α ναι, μέσα στα πολλά ξέχασα να ανακοινώσω τα καλά νέα!
Δύο από τις αναρριχητικές μου φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Ανεβαίνοντας τα βουνά του κόσμου”, ίσως το εγκυρότερο και πληρέστερο ελληνικό ορειβατικό έντυπο. Στο τεύχος 36, στη σελίδα πίσω από το εξώφυλλο φιγούραρε ολοσέλιδος ο Γιάννης Τορέλι στη “Φρίκη” και στο εξώφυλλο (yay!) του τρέχοντος τεύχους 37 στη τρομακτική και ζόρικη διαδρομή Καρυοθραύστης. Ευχαριστίες στον Μίλτο Ζέρβα για τη συνεργασία.
Από το τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου του ελληνικού Linux Format θα διατηρώ μια ολοσέλιδη στήλη με τίτλο “Εμπειρίες από την Κοινότητα” στην οποία θα γράφω για τη ζωή στην κοινότητα ελεύθερου λογισμικού. Το τρέχον τεύχος κυκλοφορεί από τις 12 Σεπτεμβρίου και το επόμενο στις 30 Οκτωβρίου. Ευχαριστίες στον Δημήτρη Καλαμαρά για την πρόσκληση.
Για όσους ενδιαφέρονται να το διαβάσουν, ανέβασα προσωρινά ένα
pdfτου άρθρου του προηγούμενου τεύχους.
-
Έχουμε και λέμε…
Ωραίες οι διακοπές, ωραία και η αποτοξίνωση από τους υπολογιστές. Όσο γινόταν.
Δυστυχώς, όσο αφήνεις να περιμένει το πρώτο άρθρο μετά από καιρό, τόσο πιο πολύ δυσκολεύει να το γράψεις.
Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Ιταλία
- Ωραία η Βενετία. Όπως στις φωτογραφίες, αν εξαιρέσεις τους τουρίστες-μυρμήγκια. Ξεχώρισαν οι ζωντανές εκτελέσεις μουσικής jazz στις καφετέριες της πλατίας του Αγίου Μάρκου.
- Η Κορτίνα ήταν πανέμορφη. Κρύα και βροχερή δυστυχώς (αυγουστιάτικα!). Τις τελευταίες μέρες μάλιστα μας χιόνισε στις κορφές των βουνών. Ξεχώρισαν τα gnocchi verdi, τα άπειρα είδη μανιταριών και το καλό κρασί.
- Η βροχή σε μια σκηνή τριών εποχών ήταν… χμ… ιδιαίτερη εμπειρία. Ξεχώρισαν η αναρρίχηση στα γαμάτα Cinque Torri, το πατινάζ στον πάγο και η αναρρίχηση μες τη βροχή.
- Σε μια εκδρομή για σκαρφάλωμα στο Arco περάσαμε το βράδυ στο σπίτι ενός που γνωρίσαμε στο δρόμο. Η φάση θύμιζε κλασική ταινία τρόμου: απομονωμένο σπίτι στο βουνό, ράστα μαλλιά μέχρι τη μέση με τα γένια του να αγκαλιάζουν το μπάφο του και μαλλιάδες φίλους γύρω στα 25. Ως συνήθως όμως, το εξώφυλλο δε λέει πολλά για το περιεχόμενο. Το βραδάκι είχε συνοδεία καλών τοπικών φαγητών, κρασιού και Bob Marley κι αποδείχτηκε απλά υπέροχο. Ξεχώρισε η εγκάρδια φιλοξενία, τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας και η καλή παρέα.
- Το ψωφόκρυο δεν πειράζει όσο η βροχή, έτσι σκαρφαλώσαμε και λίγο. Ξεχώρισε η ποιοτική αναρρίχηση σε βράχο άριστης ποιότητας με ωραία κίνηση σε όλη τη διάρκεια των διαδρομών.
Λοιπά
- Οι κατασκηνώσεις με φίλους είναι ό,τι καλύτερο το καλοκαιράκι…
- Αναρωτιέμαι αν ο πονόδοντος κατατάσσεται στα χειρότερα είδη πόνου που υπάρχουν.
- Η επιστροφή από διακοπές είναι πάντα δύσκολη. Ειδικά όταν επιστρέφοντας σε περιμένουν τα deadlines για τις κυκλοφορίες των Fedora Core 6 Test 3 και το GNOME 2.16. Περισσότερα όμως για τα των υπολογιστών, προσεχώς.
Άμα θυμηθώ κι άλλα, τα γράφω μετά. Έχει να πατηθεί το “Δημοσίευση” πολύ καιρό και δεν πατιέται εύκολα το άτιμο. Υπομονή μέχρι να λαδιαστούν ξανά τα γρανάζια. =)
-
Ταξίδι με εικόνες

Προετοιμασία αναρριχητικού ταξιδιού (παλιότερη φωτό)
Βόρεια Ιταλία. Διακρίνεται στο κάτω μέρος η Βενετία, με πράσινο βέλος η Κορτίνα και με πολλά σύννεφα οι Άλπεις
Οι θέα των Δολομιτών από έναν ξενώνα στην Κορτίνα
Δολομίτες (ανατολικό τμήμα Άλπεων)
Δολομίτες: Ένας εκ των Cinque Torri (πέντε πύργοι)
Μια σχοινοσυντροφιά σε μια τυπική διαδρομή στους Δολομίτες
Προσωπικές φωτό… στην επιστροφή. Γειά χαρά!
-
Μηχανήματα για απόλαυση καφέ
Χρόνια τώρα τ’ ονειρεύομαι…
Μηχανή αλέσεως καφέ Gaggia MDF και καφετιέρα Gaggia Evolution.
Ναι, αυτή είναι η κουζίνα μου και ναι, αυτά τα καλούδια μου ανήκουν.
Ομολογώ να πω, πως η ποιότητα ενός εσπρέσο με φρεσκο-αλεσμένο καφέ είναι ασύγκριτα καλύτερη. Ένας καλός μύλος αλέσεως είναι όλα τα λεφτά. (Κυριολεκτικά.)
Πλέον, μπορώ να λέω ότι αρχίζω να δίνω στον εσπρέσο μου την τιμή και τον σεβασμό που του αξίζει.
-
Ψάχνω σπίτι…
μέχρι να βρω ένα, υπομονή! Προσωπικά, ό,τι υπομονή έχω, τη μαζεύω με κάθε τόσο επισκέψεις στο εντυπωσιακό Manchester Climbing Centre… (Αν αναρωτιέστε πώς μοιάζει, ρίξτε μια ματιά στις φωτό της επίσημης ιστοσελίδας του ή σε αυτή τη φωτό που τράβηξα τις προάλλες.)
Ελπίζω σε μερικές μέρες να βολευτώ και να ηρεμήσουν κάπως τα πράγματα. Μέχρι τότε, έτσι, για να το θυμίζω και του εαυτού μου… υπομονή!
-
Πακεταρίσματα…

Σιχαίνομαι τα πακεταρίσματα. Πού ειν’ οι παλιοί, καλοί καιροί που τουλάχιστον μας παρηγορούσε εκείνο το σένιο “Beam me up, Scotty!” του Star Trek. Ή έστω, το “Scott me up, Beamie!” του κάφρου του Larry.
Ωστόσο, εμψυχωτικό είναι πως κάθε ωραία περιπέτεια, ξεκινάει με ένα — μικρό ή μεγάλο — πακετάρισμα. Στην περίπτωση μου, μεγάλο.
Λοιπόν, Μάντσεστερ, here I come. Με τη βαλίτσα και τα αναρριχητικά 30 κιλά. Με ένα χαμόγελο ως τα αφτιά. :D
-
Highlights από Κάλυμνο
- 6 στις 9 μέρες σκαρφάλωμα. Μία το απαγορευτικό που ξεμείναμε στον Πειραιά, μία η βρόχα, μία το rest. Πάλι καλά δε λες…
- Διαδρομές: Redpoint “Hilde” (7a+, τομέας “Baby house”), παρ’ ολίγον onsight “Διόνυσος” (7a, τομέας “Οδύσσεια”), μερικά onsight 6c/+.
- Το τετράκλινο της κυρά-Μαρίας στα Λινάρια και “ο μανιακός δολοφόνος με το χαμόγελο” που νοίκιαζε μοτοσυκλέτες.
- Η χαρά της άφιξης του νέου ανηψάκιου και η ανυπομονησία για το επερχόμενα ταξίδια… Κύπρος για οικογενιακό πάσχα, Μάντσεστερ για διδακτορικό…
-
Πού πας ρε Καραμήτσο…
…ξυπόλυτος στ’ αγκάθια; (ομολογώ πως έχω ψιλο-τρομοκρατηθεί…)
-
Όσο ωραία είναι η αρχή της άνοιξης
τόσο άσχημες είναι οι ιώσεις που φέρνει μαζί της…







