• 
• .com
• /weblog

• Κάλυμνος update

• Κατ’ αρχήν χρόνια πολλά! Εύχομαι του χρόνου το πάσχα να το περάσουμε σε ένα κόσμο λίγο καλύτερο από αυτό. Λίγη ενημέρωση, diary-style (μπλιαχ).

  Τη Κυριακή του Πάσχα είχα την τύχη σήμερα να είμαι προσκαλεσμένος στο παραδοσιακό πασχαλινό έθιμο της Καλύμνου, το “μουούρι”. Οι καλύμνιοι λοιπόν, σφάζουν το αρνί τους αφαιρώντας τα εντόσθια, το παραγεμίζουν με γύμιση ρυζιού, συκωτιού και κουκουναριού και το τοποθετούν σε ένα πήλυνο πιθαράκι με άνοιγμα όσο μια αγκαλιά. Για να μην κολλήσει, το υπερυψώνουν με μερικά ξυλαράκια και κλείνουν αεροστεγώς το δοχείο με λίγη ζύμη.

  Τοποθετούν μερικών οικογενιών τα μουούρια σε παραδοσιακό φούρνο, ο οποίος ζεσταίνεται για δυο ώρες με ξύλα, των οποίων έχουν απομείνει οι στάχτες. Κατόπιν κλείνουν το πορτάκι του φούρνου ερμητικά και το χτίζουν κυριολεκτικά από μπροστά, με πέτρες και λάσπη ώστε να μην περνάει ίχνος αέρα. Με αυτό τον τρόπο δεν ανάβει φωτιά μέσα στον φούρνο και το κρέας ψήνεται αργά-αργά (απελπιστικά αργά!). Μετά από καμιά 15άρα ώρες (από τις 8 του Σαββάτου μέχρι τις 10-11 το επόμενο) πρωί η λιχουδιά είναι έτοιμη. Όποιος θεωρεί τη σούβλα και το κοκορέτσι τους καλύτερους πασχαλινούς μεζέδες, μάλλον πρέπει να δοκιμάσει το μουούρι.

  Μετά το “χτίσημο” του φούρνου, ακολούθησε φυσικά λασποπόλεμος στον οποίο έλαβαν και οι 10-15 παρόντες μέρος.

  Σα να μην έφτανε αυτό το φαγοπότι, τη Δευτέρα του Πάσχα οι καλύμνιοι σουβλίζουν και αρνί και κάνουν τα πολύ όμορφα καλύμνικα ντολμαδάκια (μυστικό: Φρέσκα αμπελόφυλλα, γέμιση με κιμά και ντομάτα, και μικρά κομματάκια από κρέας στον πάτο).

  Κατά τα άλλα, πάμε αναρρίχηση, διαβάζουμε (δυστυχώς) για τη διπλωματική και προσπαθώ να ακολουθήσω τα δρώμενα στις Βρυξέλλες για τις πατέντες λογισμικού (αυτές τις μέρες κατατίθενται οι τροπολογίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο).

  Μερικές αναρριχητικές διαδρομές που “έγραψαν” λόγω της ομορφιάς τους:

  Πεδίο “Αρχή”:

  • Κάστορας 6c: Αρνητική διαδρομή σε tufas, δυναμική. Ωραίες εναλλαγές κινήσεων.
  • Il pittore 6b+ RP: Λίγο αρνητική διαδρομή σε σταλακτητικά και tufas, τα οποία στην κορυφή της διαδρομής μεγαλώνουν τόσο ώστε χρησιμοποιούνται ως δίεδρο. *Πολύ* όμορφο crux.
  • Thetis 6b OS: Πανέμορφο δίεδρο πάνω σε ένα τεράστιο σταλακτικτικό. Ζόρικη στις πάπιες!

  Πεδίο “Απόγευμα”:

  • By by dog 6c RP: Συνεχόμενα ισορροπιστική διαδρομή με πανέμορφους συνδιασμούς κινήσεων.
  • Janas Kitchen 6b+ OS: Διαδρομή με λίγο απ’ όλα: Ισορροπιστικά, δυναμικά, δίεδρο και ένα κομμάτι με σχισμή ψηλά. Κούκλα!

  Πεδίο “Οδύσσεια”:

  • Lestrygon 6c: Πω πω πω, απελπιστικά δυναμική..
  • * Circe 6b OS: Πολύ ντελικάτες ισορροπιστικές κινήσεις!

  Φωτογραφίες μόλις επιστρέψω (βλέπετε, ξέχασα και το USB καλώδιο της φωτογραφικής μηχανής).

  Από αύριο, διακοπές γιοκ (ο Θεός να τις κάνει διακοπές με τόση κούραση και διάβασμα). Μάλλον θα κάτσω Αθήνα για μερικές μέρες. Αν κάποιος φίλος ιστολόγος παίζει να είναι Αθήνα και έχει όρεξη για καφέ, ας το σφυρίξει (είτε με σχόλιο είτε αλλιώς).

• at night, Friday 6 May 2005
  Personal | Κάλυμνος update (Comment!)

---

• Κάλυμνος

• [15:42] Να’μαι λοιπόν στην Κάλυμνο, σε μια γραφική καφετέρια στο λιμανάκι, τσιμπολογώντας ‘φτάζυμο καλύμνικο ψωμί, πίνοντας εσπρεσάκι και απολαμβάνοντας τη θέα. Αν έλειπαν κι αυτά τα μηχανάκια με τις διαολεμένες εξατμήσεις που καβαλάνε κάτι νιάνιαρα θα ‘ταν τέλεια..

  Φυσικά δεν μπορούσαν να λείπουν τα “περίεργα” και από αυτό το ταξίδι (ή όπως τα λένε κάποιοι φίλοι χαρακτηριστικά, τα “γλέζικα”).

  • Ξέχασα τα αναρριχητικά μου παπούτσια το Σάββατο στο αναρριχητικό πεδίο του Φιλοπάππου στην Αθήνα.
  • Άργησα να φύγω από τη συνάντηση μου με τον Σπύρο Μπόλη του ΔΣ του HeLLUG και έτσι έφτασα σπίτι αργοπορημένος (είχα ακόμη να φτιάξω τα πράγματα μου!).
  • Το πλοίο έφευγε 3:00 και εγώ έφυγα από το Μαρούσι στις 2:20 (θέλω τουλάχιστον μισή ώρα για να πάω Πειραιά και αυτά τα πλοία φεύγουν συνήθως στην ώρα τους).
  • Ξέχασα το δεύτερο μου ζευγάρι αναρρηχιτικών παπούσιών στο σπίτι καθώς πήγαινα στον Πειραιά, ευτυχώς μόνο 5 λεπτά μακριά απ’το σπίτι.
  • Ξέχασα να στρίψω στην έξοδο για οδό Πειραιώς – αναγκάστηκα να περάσω από το κέντρο του Πειραιά, στο οποίο διεξαγόταν ένα τεράστιο γιουσουρούμ τσιγγάνων.
  • Ξέχασα να στρίψω στην έξοδο για Δωδεκάνησα και έτσι μπήκα στην μεθεπόμενη πύλη του λιμανιού κάνοντας κύκλο.

  Πάτησα το πόδι μου στην μπουκαπόρτα του πλοίου την ώρα που αυτή σηκωνόταν από τη προκυμαία και οι ναυτικοί λύνανε τα παλαμάρια. Ώρα: 3:28.

  Κατά τα άλλα ηρεμία. Όμορφα πρωινά με μυζήθρα με μέλι, ‘φτάζυμο καλύμνικο ψωμί με μαρμελάδα ή μερέντα, καφεδάκι. Αναρρίχηση για μερικές ώρες, και, όσο ξενέρωτο και αν ακούγεται, απόγευμα διάβασμα για διπλωματική.

  “Όλα καλά, όλα ανθηρά” όπως θα έλεγε κι ένας φίλος! :-)

• at night, Wednesday 27 April 2005
  Personal | Κάλυμνος (Comment!)

---

• off-line: Κάλυμνος

• Για τις επόμενες 10-12 μέρες θα είμαι off-line, σε μια φωλίτσα στην Κάλυμνο. Κάποια στιγμή, κάπου, κάπως και πάνω από όλα ίσως βρω ένα internet cafe. Στο διάστημα, διαβάζω τα specifications των RDF, SOAP και WSDL.

• at night, Sunday 24 April 2005
  Quicknews | off-line: Κάλυμνος (Comment!)

---

• Τροπολογίες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – Τι μπορείτε να κάνετε

• [Αν δεν ξέρετε τι "παίζει" με τις πατέντες λογισμικού, διαβάστε αυτή τη Σύντομη Εισαγωγή.]

  Το FFII έχει φτιάξει μια λίστα με τροπολογίες που προτείνει να γίνουν στο κείμενο του Συμβουλίου, ώστε να τις ψηφίσει το Ευρωκοινοβούλιο στη ψηφοφορία που θα γίνει προσεχώς για τις πατέντες λογισμικού. Αυτές οι τροπολογίες εγγυώνται πως το καθαρό λογισμικό δεν θα επιδέχεται πατέντες.

  Στη σελίδα αυτή μπορεί να βρει κανείς σημαντικές πληροφορίες που μπορεί να χρειαστούν σε Ευρωβουλευτές οι οποίοι θέλουν να δουν τι πρέπει να κάνουν ώστε να διατηρήσουν την θέση του Ευρωκοινοβουλίου η οποία απέκλειε σαφώς τις πατέντες στο λογισμικό μέσω αυστηρών και σαφών τροπολογιών.

  [Λίγα λόγια για τη διαδικασία για όποιον ενδιαφέρεται: Στο παρόν στάδιο κατατίθενται οι τροπολογίες πάνω στο κείμενο, δηλαδή οι αλλαγές που η κάθε ομάδα προτείνει να γίνουν. Τα σετ από αλλαγές έχουν δικαίωμα να καταθέσουν τα κόμματα (πανευρωπαϊκά), οι επιτροπές (πχ JURI=νομικών υποθέσεων, CULT=πολιτισμού, ITRE=βιομηχανίας, κλπ) ή μια ομάδα από 32 ευρωβουλευτές (μάλλον αυτό το νούμερο να άλλαξε με τα νέα μέλη). Όταν κατατεθούν οι τροπολογίες, σε μερικές βδομάδες/μήνες οι ευρωβουλευτές ζητούνται να ψηφίσουν ΝΑΙ/ΟΧΙ σε κάθε μία από αυτές (να διαλέξουν δηλαδή για κάθε τροπολογία, ποιάς ομάδας το κείμενο είναι ορθότερο) ώστε να παραχθεί το τελικό κείμενο.]

  Σας προτρέπω να πάρετε τηλέφωνα και να στείλετε fax και emails στους Ευρωβουλευτές, με συνημμένα τα αρχεία ή σύνδεσμους στη σελίδα και στο PDF ώστε να περάσουμε το μήνυμα ότι το θέμα το παρακολουθεί κόσμος και τον ενδιαφέρει. Μια μικρή ενημέρωση στο τηλέφωνο για το πόσος κόσμος παρακολουθεί τις λίστες, τα ΜΜΕ που έχουν ασχοληθεί με το θέμα και ο αριθμός των υπογραφών στην ελληνική διαμαρτηρία βοηθούν.

  Ορίστε οι έλληνες ευρωβουλευτές και οι κύπριοι ευρωβουλευτές.

  Στη σελίδα τους μπορείτε να δείτε το εσωτερικό τους. Το τηλέφωνο στο γραφείο γίνεται: 0032-2284-7-ΧΧΧ, και το φαξ 0032-2284-9-ΧΧΧ.

  Μερικά ακόμη links που μπορεί να σας φανούν χρήσιμα:

  • FFII: The European Parliament’s Work on Software Patents in 2005.
  • FFII: Steps Out of the European Software Patent Deadlock.
  • Και φυσικά, το short introduction.

  Ιδιαίτερη βαρύτητα στους:

  • Έλληνες: Παναγιωτοπούλου, Λαμπρινίδης, Βαρβιτσιώτης, Παπαδημούλης.
  • Κύπριοι: Kασουλίδης, Δημητρίου, Αδάμου.

  Ωστόσο υπ’ όψιν ότι ένας ενεργός ΕΒ εν γένει, μπορεί μέσω των ενεργειών του να επηρεάσει τους υπόλοιπους…

  Ενημερώστε τους αντιπροσώπους σας για αυτά που σας αφορούν!!

• at night, Friday 22 April 2005
  Software Patents | Τροπολογίες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – Τι μπορείτε να κάνετε (Comment!)

---

• Monitor calibration

• Όποιος δεν έχει ρυθμίσει/βαθμονομήσει (calibrate) την οθόνη στην οποία δουλεύει, ειδικά αν σε αυτή βλέπει εικόνες, φωτογραφίες, ταινίες, ιστοχώρους, τότε είναι καταδικασμένος να τα βλέπει όλα, μα όλα λάθος.

  Και όταν λέμε λάθος εννοούμε πως βλέπει κάτι άλλο από αυτό που θα έπρεπε να βλέπει. Αν εκτυπώσει ένα στιγμιότυπο της οθόνης του στον εκτυπωτή, θα δει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που δείχνει η οθόνη του: Άλλη φωτεινότητα, άλλο άσπρο, άλλη διαβάθμιση και άλλες αποχρώσεις. Κλασικό παράδειγμα είναι αυτό που η ίδια εικόνα δείχνει πιο σκοτεινή από τον ένα υπολογιστή στον άλλο. Και φυσικά, το ίδιο “λάθος” φαίνονται και όλοι οι ιστοχώροι που επισκέπτεται.

  Γι’ αυτό καλοί μου άνθρωποι, κάντε calibrate τις οθόνες σας!

  Οι windows-άδες, το πιο πιθανόν είναι να έχουν πάρει από κάποιο γνωστό τους το Adobe Photoshop στα μουλωχτά, το οποίο έρχεται με το Adobe Gamma το οποίο κάνει τη δουλειά. Λίγο παράνομα φυσικά.. τσας.

  Οι μάγκες του Mac OS X μπορούν να πάνε στο System Properties → Display και να την κάνουν calibrate από ‘κει εύκολα.

  Για τους linux-άδες, θα ακολουθήσουμε την πιο ακριβή και do-it-yourself έκδοση του καλιμπραρίσματος:

  • Ρυθμίστε τη θερμοκρασία της οθόνης στους 6.500K (ή κρατήστε ένα άσπρο χαρτί στο φως του ήλιου και ρυθμίστε το άσπρο της οθόνης να είναι ίδιο με αυτό του χαρτιού).
  • Βάλτε το contrast της οθόνης στο 100% (ή λίγο μικρότερο αν έχετε πολύ φωτεινή οθόνη).
  • Βάλτε μαύρο φόντο στο desktop σας (ή βγείτε σε κονσόλα) και μειώστε το brightness μέχρι το σημείο που σταματά να μαυρίζει άλλο το “μαύρο” σας.
  • Δείτε αυτό: Πρέπει η “Black A” στήλη να γίνεται εντελώς μαύρη περίπου στο ύψος του 2.2.
  • Τρέξτε σε μια κονσόλα το εξής: xgamma -gamma 1.136. Στην εικόνα GAMMA, οι ριγέ στήλες πρέπει να σμίγουν στο ύψος του 2.2 (βοηθά αν μισοκλείσετε τα μάτια σας και δείτε από μακριά την οθόνη). Αν όχι, αλλάξετε την τελευταία τιμή μέχρι να το πετύχετε.
  • Ρυθμίστε το σύστημα σας ώστε να εκκινεί τα X κάθε φορά με αυτή την ρύθμιση – πχ βάλτε την παραπάνω εντολή σαν GNOME/KDE startup program (π.χ. gnome-session-properties) ή κατ’ ευθείαν στο Monitor section του xorg.conf σας.
  • Τέλος.

  Δείτε το αναλυτικό άρθρο “Looking good: Monitor calibration under X” του Nathan Willis.

• at night, Thursday 21 April 2005
  Random | Monitor calibration (Comment!)

---

• Zoomquilt

• Zoomquilt

• at night, Thursday 21 April 2005
  Quicknews | Zoomquilt (Comment!)

---

• Φούγκα Θανάτου από τον Νίκο Δήμου

• “Φούγκα Θανάτου (μνήμη Ειρήνης)” από τον Νίκο Δήμου

• at night, Tuesday 19 April 2005
  Quicknews | Φούγκα Θανάτου από τον Νίκο Δήμου (Comment!)

---

• Save Toby

• Αν μη τι άλλο, ψαρωτικό.. Μούφα τελικά, τα paypal στοιχεία είναι τοπική στον ιστοχώρο του εικόνα…

• at night, Tuesday 19 April 2005
  Quicknews | Save Toby (Comment!)

---

• Back online baby!

• Μετά από 6 μήνες και 1 μέρα αδράνειας, ο ιστοχώρος μου και το ιστολόγιο μου βγαίνουν ξανά online! Yeehaa!

  Δουλεύω σε αυτό καμιά βδομάδα τώρα και δυστυχώς δεν μπόρεσα να κρατήσω την υπόσχεση μου για χθες το βράδυ. Το ΣΚ στο Ναύπλιο έγινε ΣΚΔ, οπότε “το weblog άργησε μια μέρα”..

  Μια και έχουν γίνει πάμπολλες αλλαγές, πολλά πράγματα μπορεί να μην παίζουν τέλεια και κάποια άλλα να μην παίζουν καθόλου. Λίγη υπομονή ακόμη, και σε μερικές μέρες ελπίζω να παίζουν όλα ΟΚ! Θέλει πολλή δουλειά ακόμη, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας ελπίζω να τελειώσω αύριο-μεθαύριο.

  Έτσι, θα μπορέσω να σας γράφω τα νέα μου από την Κάλυμνο αντί να διορθώνω bugs.

  Καλώς σας βρήκα και πάλι! :)

• at night, Monday 18 April 2005
  Website | Back online baby! (Comment!)

---

• Θεός

• Στρογγυλεμένες γωνίες στους Mozilla-based browsers. Άψογο. (Κρίμα που δεν παίζει με dotted και dashed borders..)

• at night, Monday 18 April 2005
  Quicknews | Θεός (Comment!)

---

• ΙΕ whitespace bug

• Στο προσωπικό μου site ο IE προσθέτει εσφαλμένα whitespace στα υπο-μενού αριστερά. Ίσως δοκιμάσω αυτή τη λύση στο bug, αν και σκέφτομαι να αφήσω στο έλεος του ποταμού όσους συνεχίζουν να σερφάρουν με IE.

• at night, Monday 18 April 2005
  Quicknews | ΙΕ whitespace bug (Comment!)

---

• function wish()

• sql_exec(UPDATE constants SET value='48' WHERE element='hours_per_day'); be(happy);

• at night, Monday 18 October 2004
  Humor | function wish() (Comment!)

---

• Άμα σου περισσεύουν..

• Στην Πάτρα λοιπόν, είναι αρκετά βενζινάδικα. Ένα όμως ξεχωρίζει στη νέα εθνική οδό Πατρών Αθηνών. Μια υποψία βενζινάδικου, με μια ετοιμόρροπη ταμπέλα “ΕΠ” της οποίας η μπογιά ξέβαψε πέραν του ανεκτού πριν από 10 χρόνια και με ένα χοντροκοιλαρά με παντόφλες και μελανιασμένα από το κάπνισμα χείλια να διευθύνει τη τρύπα αυτή. Πιθανότατα δίνοντας νερό αντί για βενζίνη (το οποίο αιτιολογεί και την τιμή της) στους λιγοστούς οδηγούς που το επιλέγουν από τα 10 βενζινάδικα της οδού αυτής, για να γεμίσουν το σαράβαλο τους.

  Από αυτό το βενζινάδικο λοιπόν, είδα σήμερα να βγαίνει μια καλογυαλισμένη Mercedes SLK 500 με φιμέ τζάμια που την οδηγούσε ένας χλιδοντιμένος νέος που κάπνιζε πούρο και η μπριγιαντίνη των μαλλιών του αντανακλούσε το δερμάτινο του ουρανού της καμπίνας.

  Άραγε αν τον ρωτήσει ένας συνεργάτης του από που γεμίζει το αυτοκίνητο του, θα του πει την αλήθεια; Άραγε, στα πόσα γεμίσματα κερδίζει τα λεφτά μιας τζούρας από τα πούρα που καπνίζει; Άραγε να είναι τσιγκουνιά μέχρι το κόκκαλο ή κατάντια από τη κορυφή ως τα νύχια..;

  Ερωτηματικά που θα μείνουν αναπάντητα, κρυμμένα βαθιά στην απεραντωσύνη των έξι γραμμάτων της λέξης γυφτιά.

• at night, Saturday 10 July 2004
  Thoughts | Άμα σου περισσεύουν.. (Comment!)

---

• noepatents.gr is up

• noepatents.gr.

  Δεν έχω δύναμη να γράψω ούτε λέξη παραπάνω. Καληνύχτα.

  Update 24/6: Yoohoo! 740 υπογραφές μέσα σε 3 μέρες! Keep it up guys!!!

• at night, Tuesday 22 June 2004
  Swpatents | noepatents.gr is up (Comment!)

---

• Περί Ευρωβουλευτικών και πατεντών λογισμικού

• Τις τελευταίες μέρες με έχουν ρωτήσει αρκετά άτομα τι θα ήταν καλύτερο να ψήφιζαν στις Ευρωεκλογές για το μέλλον των πατεντών λογισμικού.

  Σκεφτόμουνα να μην απαντήσω δημόσια και να αφήσω να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα του από τις ίδιες τις ψήφους των προηγούμενων ΕΒ. Αλλά μια και δεν υπάρχει τίποτε κρυφό και ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του, πόσο μάλλον όταν αυτές είναι δημόσιες, θα γράψω λίγα λόγια για το τι μηνύματα/αντιμετώπιση έλαβα εγώ από τους προηγούμενους ΕΒ όταν πήγα στις Βρυξέλλες, προσέχοντας να μην οδηγήσω κανένα σε λανθασμένα συμπεράσματα.

  Ακολουθούν λοιπόν μερικές σκέψεις μου επί του θέματος. Τονίζω ότι λόγω του μικρού αριθμού των ΕΒ, τα συμπεράσματα μπορεί να είναι από λίγο έως πολύ υποκειμενικά (π.χ. να έτυχε ο τάδε ΕΒ του τάδε κόμματος να είναι πιο ευαισθητοποιημένος στο θέμα μας και να έτυχε ο άλλος ΕΒ να έλειπε για σημαντικές συναντήσεις).

  Επίσης να πω το ότι λόγω των πάρα πολλών θεμάτων που ασχολούνται οι ΕΒ καθημερινά, ο χρόνος τους είναι τόσο περιορισμένος ώστε είναι αδύνατον να ασχολούνται όλοι, με όλα τα θέματα, σε όλο τους το βάθος. Έτσι συνήθως ορίζεται ένας ή περισσότεροι από κάθε κόμμα που είναι “ειδικός” στο τρέχον θέμα, χωρίς να αποκλείεται διαφορετικές απόψεις (αν και δεν νομίζω να συνηθίζονται εντελώς αντίθετες). Έτσι το αν είναι καλές/κακές οι ψήφοι του κόμματος, υπάρχει περίπτωση να κριθεί από τις πράξεις ενός και μόνο ατόμου, κάτι το οποίο κάνει ακόμη πιο υποκειμενική την εξαγωγή συμπερασμάτων.

  Παρ’όλα αυτά, εγώ θα πω τις σκέψεις μου και ο καθένας βγάζει τα δικά του συμπεράσματα.

  Αριστερά κόμματα

  Καταρχήν, η αντιμετώπιση που είχα και τις δύο φορές που πήγα στις Βρυξέλλες από τους αριστερούς ΕΒ, τόσο του ΚΚΕ όσο και του ΣΥΝ, ήταν άψογη. Το ποσοστό των αριστερών ΕΒ που ήξεραν αρκετά πράγματα για το νομοσχέδιο ήταν μεγαλύτερο από αυτό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (ειδικά του τελευταίου). Επίσης η συνεργασία των δύο κομμάτων και η συνεννόηση τους λόγω κάποιου κοινού εδάφους ήταν εμφανής. Εξ’αρχής ήταν δεδομένο πως θα ψηφίσουν κατά των πατεντών (κάτι το οποίο έπραξαν τελικά, όπως και οι περισσότεροι αριστεροί ΕΒ όλων των χωρών).

  Συνασπισμός

  Ο πιο ενεργός και εξυπηρετικός ΕΒ ήταν ο κύριος Παπαγιαννάκης του Συνασπισμού. Ο βοηθός του μάλιστα μας πήγε για καφέ για τη συζήτηση και μας προσέφερε το γραφείο του για τηλέφωνα κλπ, πριν καν να του το ζητήσουμε. Τη δεύτερη φορά που πήγα στις Βρυξέλλες, το γραφείο που χρησιμοποιούσα το μεγαλύτερο μέρος της παραμονής μου στο Κοινοβούλιο ήταν του βοηθού του κύριου Παπαγιαννάκη, τον οποίο καλούσαμε συνήθως για να μας βάλει μέσα στο Κοινοβούλιο τα πρωινά. Ήταν ξεκάθαρο ότι το γραφείο του κ. Παπαγιαννάκη εκτιμούσε τις προσπάθειες μας και ήθελε να μας βοηθήσει όπως μπορεί (κάτι το οποίο συνηθίζεται από τα αριστερά κόμματα γενικότερα).

  ΚΚΕ

  Ο κ. Αλυσσανδράκης ασχολείτο με το θέμα μας και ήταν καλά ενημερωμένος. Τη δεύτερη φορά που πήγα είχαμε μια 20+λεπτη συνάντηση και με συμβούλεψε για τα επόμενα μας βήματα. Η εκτίμηση του στις προσπάθειες μας και η άποψη του για τις πατέντες λογισμικού είναι προφανής και από τις τελικές ψήφους του ΚΚΕ.

  ΠΑΣΟΚ

  Ο κ. Κουκιάδης ασχολείτο με το θέμα για το ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι ΕΒ του ΠΑΣΟΚ τόνιζαν ότι αυτός είναι ο υπεύθυνος. Αυτό ίσως να σημαίνει πως οι ΕΒ του ΠΑΣΟΚ λειτουργούν γενικότερα στο ένας-υπεύθυνος-για-κάθε-θέμα mode, ίσως να σημαίνει πως απλά ο κ. Κουκιάδης ήξερε τόσα πολλά για το θέμα που τον εμπιστευόντουσαν πλήρως. Είχαμε τουλάχιστον δύο συναντήσεις με τη βοηθό του και μια σύντομη συζήτηση με τον ίδιο τον κ. Κουκιάδη.

  Δυστυχώς, αυτό που μετράει είναι πως όλοι οι ΕΒ του ΠΑΣΟΚ στη ψηφοφορία ψήφισαν ό,τι χειρότερο μπορούσαν.

  Αυτό μπορεί να συνέβη για πολλούς λόγους, όπως και οι περισσότερες από τις αποφάσεις των πολιτικών. Στη πιο απλή των περιπτώσεων έγινε γιατί πίστευε πραγματικά ότι το νομοσχέδιο ήταν ό,τι καλύτερο. Αυτό πάλι μπορεί να έγινε γιατί πίστεψε τις κινήσεις της επιτροπής νομικών υποθέσεων (JURI) ότι “Ακούμε τους ακτιβιστές και το νομοσχέδιο όπως το έχουμε αλλάξει, βάζει σαφή όρια στο τι μπορεί να πατεντοποιηθεί”. Προφανώς τέτοιες αλλαγές έγιναν στο νομοσχέδιο, αλλά ήταν ανούσιες και μερικές φορές αντιφατικές – ίσως να έγιναν απλά για να πείσουν ακριβώς κάποιους ΕΒ ότι το νομοσχέδιο όπως είναι τώρα είναι καλό. Ίσως να φταίει το ότι η εισηγήτρια του νομοσχεδίου, ΕΒ Arlene MacCarthy, ανήκε στο σοσιαλιστικό χώρο. Ίσως πάλι να “φταίει” το ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν τότε στη Κυβέρνηση και για κάποιο λόγο οι ΕΒ του ΠΑΣΟΚ δεν είχαν άλλη επιλογή.

  Πολλά τέτοια “ίσως” μπορούν να ειπωθούν, γι’αυτό ίσως πρέπει να μείνουμε στο ότι “Η ψήφος των ΕΒ του ΠΑΣΟΚ είχε τα μαύρα της τα χάλια”.

  Νέα Δημοκρατία

  Υπεύθυνος για το θέμα μας στη ΝΔ ήταν ο κ. Δημητρακόπουλος. Καταρχήν να πω ότι ξαναβάζει υποψηφιότητα και το θεωρώ βέβαιο ότι θα επανεκλεγεί (είναι στη 4η θέση του ψηφοδελτίου!). Ο κ. Δημητρακόπουλος εξαρχής φάνηκε να τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα το θέμα σε μια κατ’ ιδίαν 15λεπτη συνάντηση που είχαμε και συνεχώς δεχόταν τις επισκέψεις μας η βοηθός του. Μάλιστα το ενδιαφέρον που συνάντησα τη δεύτερη φορά που πήγα και στα τηλέφωνα μου έκτοτε, ήταν εντυπωσιακό. Τελικώς, όλη η Νέα Δημοκρατία ψήφισε πολύ καλές τροπολογίες για μας.

  Το ότι η ΝΔ ψήφισε τόσο καλά μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους και πάλι. Ίσως στη δεκτικότητα της στις διαφορετικές απόψεις, ίσως στο ότι δεν ήταν τότε στη Κυβέρνηση, ίσως στο ότι έτυχε να υπάρχουν πατεντο-ευαίσθητοι ΕΒ στην ομάδα της. Και πάλι, πολλά “ίσως” μπορούν να ειπωθούν και αυτό που μένει στο τέλος είναι ότι “Η ΝΔ ψήφισε πολύ καλές τροπολογίες”.

  Αξίζει να πω ότι από τη ΝΔ ξεχώρισε και ο κ. Αβέροφ, του οποίου οι ψήφοι διαφοροποιούνταν από το υπόλοιπο κόμμα και σχεδόν συμφωνούσαν με αυτές του FFII (δηλαδή ήταν ακόμη “καλύτερες” από αυτές της υπόλοιπης ΝΔ). Από την αρχή ο κ. Αβέροφ τόνισε πως “έχει προσωπική άποψη επί του θέματος”, το οποίο αποδείχτηκε και με την ψήφο του. Η πράξη του αυτή αναιρεί αυτό που είπα στην αρχή, πως δηλαδή συνήθως “δεν ξεφεύγει από τη γραμμή του κόμματος κάποιος ΕΒ”. Αυτή η πράξη του κ. Αβέροφ μπορεί να σημαίνει πως γενικότερα οι ΕΒ της ΝΔ μπορούν να ξεφεύγουν από τη γραμμή του κόμματος (κάτι πολύ καλό) αντίθετα με το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα που όλοι οι ΕΒ του ψήφισαν με πολύ παρόμοιο τρόπο.

  Τέλος, να τονίσω ότι σε γενικότερη ομολογία, τα συντηρητικά κόμματα της Ευρώπης ψήφισαν λίγο-πολύ “κακές” τροπολογίες, κάτι το οποίο τονίζει ακόμη περισσότερο το πόσο καλά λειτούργησαν οι ΕΒ της Νέας Δημοκρατίας.

  Σκέψεις για το μέλλον…

  Αισιοδοξώ ότι τα αριστερά κόμματα θα συνεχίσουν την έντονη αντίσταση τους στις πατέντες στο καθαρό λογισμικό, έτσι για το θέμα των πατεντών λογισμικού θα ήθελα να δω μεγάλο αριθμό αριστερών Ελλήνων ΕΒ στο νέο Κοινοβούλιο.

  Επίσης, αισιοδοξώ ότι η ΝΔ θα συνεχίσει τη σοβαρή και συνετή της δουλειά για να υπάρξουν σαφή όρια στο πεδίο των πατεντοποιήσιμου λογισμικού και πως ο επανεκλεγέντας κ. Δημητρακόπουλος θα επιμένει και στο μέλλον στη προάσπιση των αξιών που τόσο μας νοιάζουν και όλους εμάς.

  Τέλος, αισιοδοξώ πως η εντελώς ανανεωμένη ομάδα του ΠΑΣΟΚ μετά τη ψηφοφορία στη δεύτερη ανάγνωση του νομοσχεδίου θα με κάνει να πω με σιγουριά πως “Είμαι περήφανος για τους ανθρώπους που αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο“.

  Update 16/7 21:41: Η ανακοίνωση του post αυτού πυροδότησε μια συζήτηση στις LGU/HeLLUG/open-source mailing lists η οποία είναι ενδιαφέρουσα (τουλάχιστον από πλευρά διδαγμάτων).

• at night, Saturday 12 June 2004
  Software Patents | Περί Ευρωβουλευτικών και πατεντών λογισμικού (Comment!)

---

• newspile

• Λοιπόν, ένα ακόμη από εκείνα τα pile-stuff-up posts, γιατί συνέβηκαν τόσα πολλά που δε βγαίνει αλλιώς!

  Δέστε τις ζώνες σας και ξεκινάμε!

  Σάββατο και Κυριακή έκανα την πρώτη μου αναρρίχηση (φωτό όχι δική μου φυσικά, αλλά φίλου από τον Ορειβατικό Σύλλογο). Αναρρίχηση σε βράχο (κάθετο, ή μάλλον σχεδόν κάθετο) για πρώτη φορά, με τα χέρια (χωρίς εργαλεία, σχοινιά μόνο για ασφάλεια). Περιττό να πω ότι ήτανε εμπειρία απλά καταπληκτική. Έψαχνα για πάρα πολλά χρόνια ένα άθλημα που θα έχει πραγματικά ενδιαφέρον, θα με γέμιζε και όχι να είναι μόνο χαβαλέ. Τελικά φαίνεται να το βρήκα. Θεϊκό. Περισσότερα γι’αυτό (και φωτογραφίες) αύριο-μεθαύριο που θα γυρίσω από το δεύτερο μου σαβ/κο κρεμασμένος στα 50 μέτρα με τα χέρια μου.

  Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου. Με όλα όσα κάνω και συμβαίνουν στη ζωή μου, η δουλειά απλά ήταν too much. Θέλω να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στις πατέντες και η δουλειά ήταν ένα ακόμη φορτίο. Δεδομένου του ότι ήταν η λιγότερο αγαπητή μου ασχολία, είπα να την κάνω με ελαφριά πηδηματάκια. Τουλάχιστον για κάποιους μήνες.

  Σταμάτησα και τα ιταλικά. Θα τα ξαναρχίσω όταν είμαι λίγο πιο άνετος. Τώρα έχουν προτεραιότητα άλλα πράγματα είτε πιο σημαντικά είτε που με χαλαρώνουν περισσότερο.

  Στη τελευταία βδομάδα την τιμητική τους είχαν τα software patents. Πολλά τηλέφωνα στις Βρυξέλλες, ένα online meeting με πολλούς έλληνες ακτιβιστές στο θέμα με πολλές πρωτοβουλίες και ιδέες. Επανασχεδίαση του site με news-like κεντρική σελίδα, εγκατάσταση wiki και πολλά τέτοια. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να καταφέρω μια συνάντηση με κάποιο άτομο κοντά στον Υπουργό Ανάπτυξης (ο οποίος είναι ο υπεύθυνος Υπουργός στο θέμα των πατεντών). Αν και μέχρι τη δευτέρα, έχουμε καιρό… Ο αγώνας συνεχίζεται, επόμενος στόχος οι ευρωεκλογές. Πολλή δουλειά μέχρι τότε…

  Προχθές ανακάλυψα μερικά πολύ ποιοτικά ελληνικά weblogs και χάρηκα πάρα πολύ. Τα έβαλα στα sidelinks της κεντρικής σελίδας. Χαίρομαι πραγματικά όποτε βλέπω ελληνικές ιστοσελίδες με ποιότητα και περιεχόμενο, ειδικά όταν είναι ατομικές και will-powered (will as in θέληση). Ελπίζω να μην τα ξεχάσουν και να γίνουν και αυτά μέλη στην ένωση στοιχειωμένων ελληνόφωνων weblog.

  Σήμερα η Six Apart ανακοίνωσε την διάθεση του Moveable Type 3.0, της πολυαναμενόμενης έκδοσης του πιο δημοφιλούς weblogging tool (το οποίο κινεί και το weblog που βλέπετε). Η αλήθεια είναι ότι πάει περισσότερο προς μια νέα platform παρά σε ένα upgrade και ότι η Six Apart σπρώχνει τους απλούς χρήστες στο typepad και τους επαγγελματίες στην MT. Αλλά αυτή η ξαφνική κλίση είναι επιεικώς απαράδεκτη (αν και εκτιμώ πολύ το ότι άφησαν ανοιχτά τα trackbacks στην ανακοίνωση και η σελίδα έχει τώρα 513 σχόλια, τα περισσότερα των οποίων αρνητικά). Οι τιμές είναι πολύ ψηλές και αν και υπάρχει δωρεάν έκδοση, είναι κουτσουρεμένη.

  Θεε μου, γιατί όποτε χρησιμοποιώ proprietary λογισμικό το μετανιώνω; Παρακολουθήστε για πότε θα γυρίσει το weblog μου σε wordpress. Και μετά κάτσε εξήγησε γιατί έχει σημασία το “free as in speech” σε κάποιο που σου λέει πως δεν τον νοιάζει γιατί τα βρίσκει έτσι κι αλλιώς πειρατικά. Opensource και τα μυαλά στα κάγκελλα. Περισσότερα γι’αυτό από βδομάδας που θα κοιτάξω το θέμα πιο λεπτομερώς. Το wordpress όμως είναι δεδομένο, να πέσει ο ουρανός.

  Και κάτι πολύ γαμάτο που μόλις έμαθα για τις πατέντες: Τα software patents θα είναι B-item (και όχι A-item) στη συζήτηση του συμβουλίου, η οποία θα είναι ανοιχτή στα ΜΜΕ (και όχι κλειστή όπως συνηθίζεται) και θα γίνει Τρίτη (και όχι Δευτέρα)! Για να μην επαναλαμβάνομαι, ρίξτε μια ματιά σ’ αυτό το mail. Πάμε καλά! Αέραααα!!!

  Καληνύχτα.. Χρειάζομαι ύπνο..

• at night, Saturday 15 May 2004
  Random | newspile (Comment!)

---

• weblog-o-προβληματισμοί

• Έχει έξι μήνες που ξεκίνησα αυτό το weblog. Έξι μήνες.. διάολε πως περνάει ο καιρός! Όχι ακριβώς, περίπου. Πολύς καιρός ρε συ..

  38 posts από την αρχή. Τώρα 39. Αυτό σημαίνει ένα post κάθε 5 μέρες. Τραγικό. Όταν μου μπήκε η ιδέα του weblog θεωρούσα ότι θα γράφω κάθε μέρα και ακόμη και σήμερα θεωρώ ότι πρέπει να γράφω συχνά! Θέλω να γράφω πολύ πιο συχνά!

  Έχω μια σειρά από σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με το weblog, τους οποίους μάλλον δεν μπορώ να λύσω μόνος μου. Και σκέφτηκα να τους γράψω εδώ.

  Έχω λοιπόν κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας με το weblog μου. Το παραδέχομαι. “Είμαι ο Δημήτρης και είμαι καλά”. Γράφω αραιότερα από ότι θα ήθελα και από ‘τι θέλουν και άλλα άτομα (τα οποία ευχαριστώ για τα καλά τους λόγια :). Αυτό προφανώς είναι πρόβλημα, γιατί συμβαίνει να θέλω το αντίθετο. Δεν έχω βρει ακόμη τον χαρακτήρα αυτού του weblog. Ή μάλλον, το χαρακτήρα μου στο weblog (προφανώς δεν μπορώ να γράφω ό,τι κάνω μες τη μέρα!). Τι να γράφω και τι να αφήνω λοιπόν;.

  Και το κύριο ερώτημα: Γιατί συμβαίνει αυτό; …Η αλήθεια είναι ότι δε ξέρω ακριβώς. Αλλά ελπίζω να το βρω μέσα από αυτό το thread.

  Ένας λόγος μπορεί να είναι γιατί γράφω τα βράδια. Κοίτα με τώρα. Είναι 3:05. Το οποίο είναι κακό. Δε γίνεται όποτε κάθομαι και με πιάνει αυτό το θεϊκό συναίσθημα του να μοιράζομαι αυτά που σκέφτομαι και με απασχολούν, να νιώθω τόσο κουρασμένος που να χάνω αυτά που θέλω να πω κάθε λίγο και λιγάκι. Και το ότι νιώθω σωματικά κουρασμένος μου περνάει έμμεσα την αίσθηση ότι κουράζω και τους άλλους. Αυτό θα το αλλάξω, εξάλλου είναι πολλές φορές που μου έρχεται να γράψω και δεν είναι βράδυ. Απλά το γράψιμο εδώ θα έχει και αυτό τη σημασία του μέσα στη μέρα μου όπως έχει και η ανάγνωση του από εσένα (ναι εσένα που διαβάζεις αυτά τώρα).

  Ένας άλλος λόγος μπορεί να είναι γιατί δεν έχω πολύ χρόνο ελεύθερο. Το οποίο είναι αληθές, νιώθω πολύ πιεσμένος με την όλη φάση των πατεντών, της δουλειάς μου και της σχολής (βάλε και τα ιταλικά, τη διαχείρηση κάποιων project και το χρόνο για συναισθηματικά και είσαι κομπλέ). Αλλά δεν είναι καθόλου αλήθεια η σύνδεση του λίγου ελεύθερου χρόνο με το weblog, γιατί θέλω πραγματικά να γράφω περισσότερο. Και “where there is a will, there is a way” που λένε.

  Άσε που έχω και κάποια πράγματα να γράψω τα οποία δεν είναι άξια για ένα ολόκληρο post, τουλάχιστον με τη μορφή που έχουν τα post μου τώρα. Το οποίο λύνεται εύκολα και αυτό: Είτε φτιάχνω ένα shoutbox στο οποίο θα γράφω όμορφα πραγματάκια, όπως σκέψεις, quotes, ενδιαφέροντα links, νέα κλπ, είτε χαλαρώνω τελείως και γράφω στο πιο φλου, όποτε θέλω να πω κάτι. Φαίνεται να κλίνω προς το δεύτερο, γιατί το πρώτο θα χωρίσει το weblog σε δύο υπο-weblog και δε λέει. Παρ’ όλα αυτά, θα φτιάξω το shoutbox για links και quotes (όπως εξάλλου κάνουν πολύ όμορφα και αποδοτικά αρκετά άλλα weblogs).

  Ένας άλλος λόγος, ο οποίος είναι περισσότερο προβληματισμός, είναι το τι γράφω. Το weblog το ξεκίνησα και το διατήρησα σε ένα ύφος από posts με σημαντικά γεγονότα, ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο. Αυτό εγγυάται ότι τα περισσότερα posts θα είναι ενδιαφέροντα σε πολύ κόσμο και θα είναι στη πραγματικότητα χρήσιμος ο ιστοχώρος σου στους άλλος.

  Αυτό όμως σημαίνει επίσης, ότι το weblog ενός ατόμου σαν κι εμένα, ο οποίος δεν είναι ούτε ο Lawrence Lessig ούτε σώζει τον κόσμο κάθε μέρα ή γράφει κώδικα για το γαμάτο opensource project, θα ενημερώνεται αραιά, μια και δεν μου συμβαίνουν κάθε μέρα πράγματα που ενδιαφέρουν. Για να το πω απλά: Πολύ θα ήθελα να σας γράψω για το ότι αύριο έχω το πρώτο μου μάθημα αναρρίχησης, αλλά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει πολλούς.

  Μάλλον πρέπει να χαλαρώσω λίγο. Να γράφω ό,τι θέλω και να μη με ενδιαφέρει τι νομίζετε 1. Ή μάλλον, όχι τι νομίζετε, αλλά τι θα νομίσετε. Εξάλλου δεν έφτιαξα το weblog για να γράφω σοφιστίες ή κείμενα που θα μείνουν στο στερέωμα για references. Αν κάποιος νιώσει κάποια στιγμή κάτι για κάτι που θα γράψω, εδώ είμαι για να μου το πει..

  Για δύο πράγματα είμαι σίγουρος μετά από όλα αυτά: Ένα, θα γράφω πιο συχνά απ’ ότι έγραφα μέχρι τώρα. Και δύο, θα ήθελα να σχολιάζετε και εσείς πιο συχνά. Γιατί όπως είπε κάποια weblogger “Η πραγματική μαγεία των weblogs είναι τα σχόλια των αναγνωστών”.

  Καληνύχτα. Έχω αναρρίχηση αύριο. =)

  1 Εσείς = Οι κατά μέσο όρο 60 τη μέρα που με τιμάτε διαβάζοντας το weblog μου και οι υπόλοιποι που το διαβάζετε για πρώτη φορά τώρα.

• at night, Saturday 8 May 2004
  Weblogs | weblog-o-προβληματισμοί (Comment!)

---

• Αγαπάτε αλλήλους!

• Αναδημοσιεύω εδώ ένα post ενός weblog του pathfinder με τίτλο “Απο Θεσσαλονίκη με πάθος αγάπη και διάθεση“. Δυστυχώς το όνομα του συγγραφέα δε το βρήκα πουθενά εκεί γύρω.

  “Είναι πλέον ολοφάνερο ότι έχουμε συντηρητική κυβέρνηση. Όχι πως το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν συντηρητικό κόμμα αλλά το κακό παράγινε.

  Το παπαδαριό ξεσπάθωσε και άνοιξε τον οχετό του. Μέσα στην ιερά σύνοδο οι ρασοφόροι άρχισαν να στέλνουν ο ένας τον άλλο να παίξει με τις κούκλες του και ο αρχιμαφιόζος της μαύρης συμμορίας έπραξε πραξικόπημα και διόρισε μητροπολίτες χωρίς την έγκριση του πατριάρχη.

  Η Παναγιωταρέα και ο Επιφάνιος βγήκαν να παπαριάσουν με ιδέες τα μυαλά του κοσμάκη. Οι τετράπαχοι ιεράρχες εν τω μεταξύ διανοίγουν τις θύρες των ναών γιατί από το πάχος τους δεν χωρούν να περάσουν.

  Όταν ήμουν μικρός ονειρευόμουν το 2000 σαν μια άλλη εποχή. Τώρα φτάσαμε 2004 και ακόμη το 2000 είναι ένα όνειρο απραγματοποίητο.

  Η αμορφωσιά και η έλλειψη καλλιέργειας φτιάχνουν τους δαίμονες στις ψυχές των ανθρώπων. Ανοίξτε τα μυαλά σας στην ειρήνη. Γίνετε ταπεινοί. Ανακαλύψτε την ευτυχία στην ευτυχισμένη κοινωνία και όχι στην μοναχική ευτυχία του καπιταλισμού και της συντήρησης.

  Για την ευτυχία είναι απαραίτητο το μοίρασμα και η συνύπαρξη.

  Παπάδες, αγαπάτε αλλήλους!”

• at night, Thursday 29 April 2004
  Thoughts | Αγαπάτε αλλήλους! (Comment!)

---

• Συνέδριο ΕΛ/ΛΑΚ από το ΕΔΕΤ

• Χθες και σήμερα έλαβε χώρα το δεύτερο πανελλήνιο συνέδριο για το ΕΛ/ΛΑΚ, το οποίο οργάνωσε η ομάδα ΕΛ/ΛΑΚ του e-business forum. Η οργάνωση έγινε σε συνεργασία με το HeLLUG και τα wireless networks Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πάτρας & Ηρακλείου.

  Θα ήθελα να μιλήσω πρώτα απ’ όλα για το πόσο καλό ήταν το συνέδριο. Δεν ήταν απλώς ένα καλό συνέδριο. Ήταν ένα πολύ καλό συνέδριο. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό συνέδριο. Και ο έπαινος πάει στα παιδιά του ΕΔΕΤ που το οργάνωσαν και αφιέρωσαν πολύ χρόνο σε αυτό. Και, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, ο κόπος τους απέδωσε. Με το παραπάνω.

  Δε θα μιλήσω για την αίθουσα, την καλή μετάφραση, την αρκετά καλή ακουστική, τα booths που είχαμε έξω από την αίθουσα, το γεύμα και τον αριθμό των ατόμων που υπήρχαν για γραμματειακή και τεχνική υποστήριξη. Θα μιλήσω για αυτά που κάνουν ένα καλό συνέδριο, ένα πάρα πολύ καλό συνέδριο.

  Καταρχήν να ξεκινήσω από τους ομιλητές.

  • Georg Greve - FSF Europe president
  • Martin Michlmayr - Debian Project Leader
  • Louis Suarez-Potts - Openoffice.org community manager
  • Matthias Ettrich - KDE project founder/Principal QT developer
  • Scott Collins - Mozilla project principal software engineer
  • Kurt Gramlich - SkoleLinux project

  Επίσης, μίλησαν και δύο έλληνες που εκτιμώ πάρα πολύ, ο Κώστας Μαργαρίτης (Debian developer) και ο Γρηγόρης Χωματάς (HeLLUG, πρόεδρος).

  Τρομερό επιτελείο ομιλητών. Πολύ καλά επιλεγμένο. All-round παράθεση απόψεων, κάποιοι ευδιάθετοι και άλλοι πιο σοβαροί και ακριβείς, τεχνικά θέματα και μη, ηθικοί και just-for-fun τρόποι σκέψεις, στρατηγικές και shut-up-and-show-them-the-code προσεγγίσεις. Απλά απολαυστική ομάδα. Απόδειξη, η αίθουσα ήταν συνεχώς γεμάτη. Από τις 9 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα στη συζήτηση.

  Η οργάνωση του συνεδρίου ώστε να πραγματοποιηθεί σε 4 πόλεις της Ελλάδας ήταν φοβερή και είχε επιτυχία. Την πρώτη μέρα full-schedule στην Αθήνα και τη δεύτερη μέρα στη Θεσσαλονίκη, στη Πάτρα και στο Ηράκλειο localized συνέδρια με μοιρασμένους τους ξένους ομιλητές και ομιλίες τοπικών opensource-άδων (ακαδημαϊκών, wireless τύπων και linux-άδων που ζουν στις πόλεις αυτές). Εκτός από αυτό της Αθήνας στο οποίο η προσέλευση του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη, το συνέδριο της Πάτρας είχε επίσης αρκετό κόσμο.

  Το συνέδριο γινόταν broadcast απ’ ευθείας από το διαδίκτυο και τουλάχιστον στο συνέδριο της Αθήνας υπήρχε μοντάζ στις εικόνες πολλών μηχανών λήψεων. Ξέρω τουλάχιστον 5 άτομα που είδαν το συνέδριο διαδικτυακά και σχολιάσανε πολύ θετικά την εμπειρία τους.

  Η γενικότερη όρεξη που υπήρχε με εντυπωσίασε. Ξεχώριζε φανερά η πολύ καλή διάθεση αυτών που συμμετείχαν και αυτών που το οργάνωσαν. Απόδειξη το πόσο ωραία περάσαμε όλοι - τόσο εμείς όσο και οι ξένοι ομιλητές. Και δεν ήταν μόνο ένας από αυτούς που μου το ανέφερε.

  Πάντως.. Θέλω να εξομολογηθώ πως ένιωσα πολύ ξεχωριστά κατά τη διάρκεια του συνεδρίου. Καταρχήν αρκετά άτομα με έβρισκαν και με ρωτούσαν κάτι του στυλ “Είσαι ο Δημήτρης Γλέζος; (-ναι) Για πες μας, πώς πάει το θέμα με τις πατέντες ρε συ;”. Για μια στιγμή ξέχασα πως είμαι ένας ακόμη αδέκαρος φοιτητίσκος που ακούει rock και έκανε σα παιδάκι στη Disneyland μια βδομάδα πριν. Ομολογουμένως, είναι ένα λίγο παράξενο συναίσθημα, το οποίο δεν είχα νιώσει ξανά..

  Το οποίο παράξενο συναίσθημα μεγάλωσε ακόμη περισσότερο όταν με προσκάλεσαν στο βραδινό κλειστό δείπνο των διοργανωτών με τους ομιλητές. Φυσικά όταν έκατσα δίπλα στον Scott Collins και στον Martin Michlmayr ένιωσα ακόμα χειρότερα. Και φυσικά, ένιωσα ακόμα χειρότερα όταν σηκώθηκα να μιλήσω στο συνέδριο της Πάτρας στη θέση του Μιχάλη Ιατρού που δυστυχώς αρρώστησε και δεν μπόρεσε να παρευρεθεί. Ευτυχώς τέτοια τρακ τα ξεπερνάς γρήγορα και από ‘κει κι έπειτα απλά περνάς καλά =)

  Έχει πάρα πολύ καιρό να συμμετάσχω σε computer-oriented event και να περάσω τόσο καλά. Τα συγχαρητήρια μου ξανά στα παιδιά του ΕΔΕΤ για την προσπάθεια τους. Ελπίζω να δούμε του χρόνου και το 3ο συνέδριο ΕΛ/ΛΑΚ.

• at night, Wednesday 28 April 2004
  Oss/fs/linux | Συνέδριο ΕΛ/ΛΑΚ από το ΕΔΕΤ (Comment!)

---

• Honey, I’m home!

• Μετά από αρκετές μέρες… Γειά χαρά!

  Συγχωρέστε την απουσία μου των τελευταίων ημερών, αλλά πραγματικά προσπάθησα να βρω χρόνο και διάθεση να γράψω λίγο για το τι κάνω τις τελευταίες βδομάδες. Πού τέτοια τύχη όμως. Όποτε έλεγα να κάτσω, δε προλάβαινα να τελειώσω μερικές παραγράφους και τσουπ!, κάποιος με φώναζε. Και μετά άντε ξανά να βρεις που είχες μείνει. Και επειδή είναι τόσα πολλά και ενδιαφέροντα που συμβαίνουν, δε λέει να αφήσω τα περισσότερα πίσω.

  Κάθε φορά που κάνω καιρό να γράψω έχω το δίλημμα για το αν πρέπει να γράψω όλα όσα μου συνέβησαν τον καιρό που πέρασε ή μόνο τα πιο σημαντικά, αυτά που είναι άξια αναφοράς τέλος πάντων. Ε μια και πεθύμησα να γράψω δυο λογάκια σ’αυτό το στεκάκι, θα κάνω το πρώτο και ελπίζω να μην γίνω κουραστικός. Πολύ.

  Έτσι νά ‘μαι σήμερα ~~Τετάρτη, σε μια γραφική καφετέρια σε μια παριζιάνικη γειτονιά να πίνω ένα υπέροχο καπουτσίνο~~ – ~~Παρασκευή, στο αεροπλάνο της επιστροφής~~ – Σάββατο, στο σπίτι μου (έλεος πλέον!), να προσπαθώ να ολοκληρώσω επιτέλους τούτο ‘δω το ταλαίπωρο post. Πού θα πάει, ~~κάποια στιγμή θα το κάνω post~~ ορίστε που το έκανα! Χμ. Από πού να αρχίσω.. Η τελευταία φορά που έγραψα ήταν η 7η Απριλίου (Rats! Αυτό ήτανε πριν δυο βδομάδες και βάλε! Άλλη φορά με βλέπω να γράφω “To be continued…” posts). Την επομένη πήγα για τελευταία μέρα δουλειά και το απόγευμα πήρα το αυτοκινητάκι μου και πήγα στο τροχόσπιτο μας στο Ναύπλιο για να περάσω το Πάσχα εκεί με τον πατέρα μου. Στο ταξιδάκι με συνόδεψαν – και πάλι – οι υπέροχοι Travis. Φανταστική συντροφιά για ταξιδάκια!

  Βρυξέλλες

  Λοιπόν, για όσους δεν το έχουν διαβάσει ήδη κάπου εδώ γύρω, ξεκινήσαμε στις 12 Απριλίου με το Σπύρο και τον Νεκτάριο για Βρυξέλλες, για τα events περί των software patents που θα γίνονταν εκεί. Τις λένε “η καρδιά της Ευρώπης” υποθέτω γιατί εκεί εδρεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (γνωστή και ως Κομισιόν) και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (γνωστό και ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο).

  Τα πρωινά των Βρυξελλών μας έβρισκαν στις 9 στην είσοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με μέσο όρο 6 ώρες ύπνου, να ψάχνουμε κάποιο έλληνα Ευρωβουλευτή να μας βάλει μέσα (μόνο έτσι μπορείς να μπεις στο Κοινοβούλιο). Η υπόλοιπη μέρα ήταν γεμάτη: Συναντήσεις με έλληνες Ευρωβουλευτές, τηλεφωνήματα σε αυτούς που έλειπαν, συγγραφή, μεταφράσεις, φωτοτυπήσεις κάποιων εντύπων του FFII, επικοινωνία με άλλα όργανα που θα μπορούν να ασκήσουν πιέσεις στην πορεία του νομοσχεδίου (όπως π.χ. η ΜΕΑ), το γραφείο του έλληνα Κομισάριου και τα υπουργεία Εμπορίου και Δικαισύνης, συνεδριάσεις με άλλα μέλη του FFII για συζήτηση της πορείας της χώρας μας και ανταλλαγή ιδεών. Και φυσικά παρακολούθηση και βοήθεια στην οργάνωση των συνεδρίων που διοργανώθηκαν εκείνες τις μέρες.

  Μας φιλοξένησε το ίδιο παιδί που φιλοξένησε εμένα και τον Μιχάλη την προηγούμενη φορά που πήγαμε: ο Marc. Ο Marc είναι ένας υπέροχος χορτοφάγος ακτιβιστής. Ευχάριστος όσο και αινιγματικός, η ζωή του Marc χωρίζεται σε δύο επαναλαμβανόμενες φάσεις: Δουλεύει για κανα-δύο χρόνια και μετά σταματάει τη δουλειά για όσα χρόνια τον παίρνουν τα λεφτά που έβγαλε. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης αυτής φάσης ασχολείται με ό,τι ακτιβιστική ενέργεια περνά από το χέρι του: Από τις software patents (και τη φιλοξενία άλλων ακτιβιστών του είδους!) μέχρι την Greenpeace, ενέργειες για τη διάδωση της ποδηλασίας, free software advocation και άλλα πολλά που δεν ξέρουμε καν ότι υπάρχουν.

  Η ποσότητα της δουλειάς μας ήταν απαγορευτικά μεγάλη για να κάνουμε τουρισμό στις Βρυξέλλες. Εξάλλου ξέρετε πώς έχουν τα πράγματα με τον εθελοντισμό/ακτιβισμό: πάντα μπορείς να κάνεις περισσότερα. Εκτός λοιπόν από το Atomium, την έκθεση μοντέρνας τέχνης και ένα-δυο μπανάλ αξιοθέατα (καθεδρικούς σου ‘πα μου ‘πες) το μυαλό μας μονοπολούσαν τα software patents. Και πού ‘σαι ακόμα… Και πού ‘σαι ακόμα Μήτσοο..

  Χαίρομαι ιδιαίτερα που το HeLLUG διοργανώνει μια συνάντηση ~~την ερχόμενη~~ αύριο, Κυριακή 25 του μήνα, για τα software patents στην Αθήνα για να πούμε στα υπόλοιπα παιδιά τι κάναμε όλες αυτές τις μέρες, πού βρίσκεται το θέμα και όλα αυτά που έχουμε να κάνουμε προκειμένου να σώσουμε λίγο την κατάσταση. Και φυσικά σε όσους δεν ενημερώθηκαν για αυτό το θέμα ακόμη, να πούμε τι ακριβώς παίζει. Ευχαριστώ τον Βαγγέλη Μπαλάσκα για το ενδιαφέρον του το περισσό στην διοργάνωση της συνάντησης ;-)

  Κι έτσι τελειώσαμε τις δουλειές μας στο Βέλγιο. Τα επόμενα βήματα θα γίνουν σε ελληνικό έδαφος. Και μια που είμασταν εκεί κάτω, λέμε με τον Σπύρο “μια που είμαστε εδώ κάτω, δε πάμε και καμιά βδομαδούλα Παρίσι;”. Στέλνω κι εγώ ένα mail στο Paris LUG, βρίσκω κάπου να μείνουμε και ξεκινάμε για να περάσουμε μερικές μέρες ξεκούρασης στο Παρίσι.

  Γαλλία

  Το πρωί του Σαβάτου λοιπόν πήραμε το TGV (ναι, εκείνο το γαλλικό τρένο που τρέχει με 300 km/h) και πήγαμε στο Παρίσι με 32 ευρώ σε μιάμιση ώρα (τιμές αδιανόητες για τα ελληνικά δεδομένα συγκοινωνίας!). Δυστυχώς ο καιρός μας την έκανε λίγο, είχε συνεχώς απ’ άκρη σ’ άκρη συννεφιά. Ευτυχώς όμως δε έβρεξε σχεδόν καθόλου, αν και βγαίνοντας από το σπίτι σου ποτέ δεν ήξερες τι μέλλει γενέσθαι.

  Στο Παρίσι οικοδεσπότης μας είναι ο Sebastien Blondeel, ένας hacker (με τη σωστή και όλη την έννοια της λέξης). Έχει γράψει ένα γαλλικό βιβλίο για το linux, μετέφρασε κάμποσα βιβλία της O’Reilly στα γαλλικά (όπως και το The Magic Cauldron του Eric Raymond και κάποια linux-oriented howtos), έγραψε το δικό του proof-client για το project Gutenberg, τρέχει fvwm και χρησιμοποιεί το linux-άκι του με τέτοια ταχύτητα που σε κάνει να αμφιβάλλεις για την ανάγκη σύγχρονων επιφανιών εργασίας. Μιλάει 5-6 γλώσσες, έχει γυρίσει όλο τον κόσμο και έχει φιλοξενήσει άτομα απ’ όλο τον κόσμο (τώρα και από την Ελλάδα!). Μεγάλωσε δύο σκύλους για τυφλούς μέχρι να φτάσουν τη σωστή ηλικία για να πάνε σχολείο και καμιά φορά επιστρέφονας σπίτι τον χάνεις από τα μάτια σου επειδή είδε κάποιον άστεγο σε ένα στενό και ήθελε να τον βοηθήσει. Αν εξαιρέσεις το εκνευριστικά μεγάλο ποσοστό του χρόνου που μιλάει, είναι ένα υπέροχο άτομο να γνωρίσεις – και να σε φιλοξενεί.

  Με εξαίρεση την Τετάρτη, οι μέρες μας στο Παρίσι ήταν της σχολής του κλασικού παριζιάνικου τουρισμού. Μια μέρα στο Λούβρο, μια στην Disneyland, μια στο μουσείο μοντέρνας τέχνης, Eiffel, Monmarte, Notre dam, Arche de Triumph, Σικουάνας, πάρκα, κλπ. Η Τετάρτη ήταν ξεχωριστή μέρα γιατί καταρχήν μετά από 8 μέρες κοιμηθήκαμε πάνω από 7 ώρες (μμμ!) – συγκεκριμένα 11! Το μεσημέρι ψωνίσαμε για το βραδινό ξεχωριστό δείπνο και το απόγευμα το περάσαμε στο πιο ωραίο πάρκο του Παρισιού με πικ-νικ, λίγη λογοτεχνία, λίγη φωτογραφία και λίγο ακόμη ύπνο (χεχε).

  Το βράδυ της Τετάρτης ήταν ξεχωριστό, γιατί κάναμε ένα πολύ όμορφο multilingual δείπνο: Μαζευτήκαμε 6 άτομα (δύο έλληνες, μια ρωσίδα, δύο γάλλοι και ένας κινέζος) και φτιάξαμε φαγητά ο καθένας από τη χώρα του. Η ελληνική κουζίνα αντιπροσωπευόταν από μια “δυνατή” ομάδα: 1 κιλό μπεκρή μεζέ και μια γαβάθα τζατζίκι. Περιττό να σας πω πως “καθάρισαν” (και καθαρίστηκαν) αμέσως! Οι άλλες χώρες αντιπροσωπεύονταν από μια σαλάτα α λα ρωσικά, μια πάπια α λα κινεζικά, γαλλικά κρασιά και dips.

  Και φυσικά για να μην ξεχνιόμαστε, όπως και οι περισσότερες από τις εκδομές μου, έτσι και αυτή έπασχε από οξεία γλεζίτιδα. Κρούσματα αυτής της ασθένειας συμπεριλαμβάνουν: Να ξεκινάς για να πας στη Χίο και στο λιμάνι του Πειραιά να παρατηρείς ότι ξέχασες το εισιτήριο σου στην Πάτρα, να χάνεις το διαβατήριο σου μέσα στο αεροπλάνο και όλη τη μέρα να προσπαθείς να πείσεις τους “αεροδρομίτες” να σε αφήσουν να μπεις στη χώρα σου, να επιστρέφεις από εκδρομή στην Άρτα με άλλα 3 άτομα στο αμάξι (εσύ ο οδηγός) και να σου τελειώνει η βενζίνη στη μέση του πουθενά, να χάνεις το κινητό σου και να το βρίσκεις δυο βδομάδες μετά μέσα στο κιβώτιο ταχυτήτων του αυτοκινήτου σου (ναι, μέσα!), να ξεκινάς για Αθήνα με το αμάξι και πριν τα διόδια να ανακαλύπτεις ότι δεν έχεις φράγκο πάνω σου και να σκέφτεσαι να ζητήσεις από τα αλβανάκια στα Macdonalds της εθνικής και άλλα τέτοια.

  Ε χάσαμε (ή μάλλον έχασα) τα κλειδιά του σπιτιού του Sebastien. Στο Παρίσι. Και η καινούρια κλειδαριά να στοιχίζει 400 ευρώ. Η πάνω κλειδαριά. Η κάτω, με τα 40 αντίτυπα που χρειαζόταν, να στοιχίζει άλλα 500. Και εσύ να έχεις πάνω σου… 80! Και να έχεις ακόμα 2 μέρες να περάσεις! Τελικά, για να προσγειωνόμαστε, φάγαμε αγχωμένοι το επόμενο πρωινό γυρίζοντας τα μέρη που είχαμε πάει για να τα βρούμε. Και αντίθετα από όλες τις προβλέψεις και τα στοιχήματα, τελικά τα βρήκαμε! Δε νομίζω ποτέ ξανά να “έβγαλα” 900 ευρώ σε 4 ώρες! =)

  Κι έτσι τελείωσε το ταξίδι και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Φωτό σύντομα σε κάποια νέα ενότητα που σκέφτομαι να φτιάξω για φωτογραφίες. Θέλει δουλειά όμως και πρέπει να πάρω την απόφαση να κάνω κάμποσες αλλαγές στο website και στο weblog. Από θέματα accessibility μέχρι και ένα γενικότερο facelift. Είδομεν.

  Μια και έγινε τελείως “αγαπημένο μου ημερολόγιο” αυτό το post, λέω να το κλείσω και μ’ αυτό το ύφος. Πάω λοιπόν να τελειώσω το catch-up για τα κυπριακά τεκτενόμενα από τις εφημερίδες που πήρα, γιατί βλέπετε, η ελληνική online δημοσιογραφία, το τελευταίο που κάνει είναι ενημέρωση σ’ αυτούς που βρίσκονται στο εξωτερικό.

  Ta ta.

• at night, Saturday 24 April 2004
  Random | Honey, I’m home! (Comment!)

---

Post archive

• CHOICES

  • Weblog homepage
  • About the author
  • About this blog
  • Archive
  • Contact

• SEARCH

• FEEDS

  • All articles (atom)
  • Main articles (atom)
  • Mini-posts (atom)
  • Comments (atom)

• COMMUNITIES

  Belonging

  • planet ελλακ,
  • planet Fedora,
  • Fedora greece,
  • gnome.gr,
  • django.gr,
  • transifex,
  • digitalrights.gr,
  • patras lug

  Hanging around

  • gallery,
  • twitter,
  • identi.ca,
  • del.icio.us,
  • #ellak on Freenode

  Using

  • webfaction,
  • dreamhost,
  • radio paradise

  Participating

  • fudcon,
  • athens digital week,
  • foss.in,
  • GUADEC,
  • patras freecycle

π