Category archive: Random
-
Windows source code leaked
~~Ακούγεται~~ Επιβεβαιώθηκε πως o κώδικας των Windows 2000 και NT4 έχει διαρρεύσει στο μισό internet.
Ξύπνησα με ένα προαίσθημα ωραίας μέρας σήμερα… Χε χε χε.
Αυτό έγινε και παλιότερα, αλλά όπως φαίνεται κουκουλώθηκε… (thanx mperedim for the note). Είμαι πολύ περίεργος στις πόσες μονάδες θα κλείσει η μετοχή της MS όταν ανοίξει το χρηματιστήριο..
…και φυσικά, το Πανεπιστήμιο Πατρών (συγκεκριμένα το HPCLab του CEID!) είχε πρόσβαση στον κώδικα (καλά ε.. πολύ τη πάω τη σχολή μου =)
Εδώ που τα λέμε… Ποιός πιστεύει στις συμπτώσεις; =)
- Σήμερα είναι Παρασκευή και 13.
- Σήμερα τη νύχτα χιόνισε για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια στην Πάτρα.
- Σήμερα στο Πανεπιστήμιο Πατρών διοργανώνεται το πρώτο συνέδριο για open source.
- Σήμερα δίνω εξέταση Λειτουργικά Συστήματα. (!!!)
- Σήμερα διέρρευσε ο κώδικας των windows στο internet.
Και μερικά (αμπελο)φιλοσοφικά ερωτήματα.. Αλήθεια, γιατί όλοι πιστεύουν ότι το leak του κώδικα θα έχει σοβαρές συνέπειες ασφάλειας στα windows ενώ για το linux κανείς δεν πιστεύει κάτι τέτοιο; Έχει πλάκα, γιατί ο κώδικας του linux έγινε πολλές φορές leaked. Κάθε μέρα γίνεται leaked τα τελευταία 13 χρόνια.
Δύο πράγματα είναι αρκετά βέβαιο πως θα συμβούν τους επόμενους μήνες/χρόνια, ωστόσο, τα οποία και τα δύο είναι υπέρ της Microsoft:
- Η Microsoft θα χρησιμοποιήσει το leak σαν δικαιολογία για τα επόμενα 100 security flaws που θα βρεθούν στα προϊόντα της.
- Θα δούμε πολλές αγωγές εναντίων του linux για κώδικα που προστίθεται στον kernel από σήμερα και έπειτα.
Πάντως όλοι πιστεύουν πως μακροχρόνια αυτό θα έχει ως συνέπεια τα windows να γίνουν καλύτερο και πιο προσεγμένο software. Το οποίο καταλήγει εκεί που καταλήγω πάντα όταν μιλώ για open source: “Το open source software είναι καλύτερο software”.
Το οποίο μου θυμίζει το “Ten years from now, we will look back and say ‘What did we do before open source?’” (Marten Mickos, MySQL). Και το “it’s a waste of energy to overtly try to stop something with a life of its own… The market will always win” (Doug Heintzman, IBM).
-
Επιστημονικός-Δημήτρης σημειώσατε 1.
- Έεεελα Δημήτρη… Πόσο το πολύ είπες ότι έγραψες Επιστημονικό Υπολογισμό;;; …Ποοοσο; Αχαχαχαχ…
-
Seabiscuit
Σήμερα πήγα και είδα το Seabiscuit (ωραίο όνομα ρε συ..). Είχα ακούσει πως έχει προταθεί για αρκετά όσκαρ (μαζί και καλύτερης ταινίας) και μια ματιά στο imdb έδειξε πως υπήρχαν πολύ περισσότερα καλά σχόλια παρά κακά – συνήθως από μερικές προτάσεις 15-20 σχολίων καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται.
Δυστυχώς όμως, για αυτή την ταινία, δεν είχα λάβει υπ’ όψιν τον παράγοντα “αμερικανικός τρόπος σκέψης”. Η ταινία πρόκειται για ένα αναβάτη (τον Tobey Maguire – πρώην spiderman) που έχασε την όραση του, ένα στερεότυπο και ξέμακρο Δυτικοαμερικανό (Chris Cooper) που έχασε την επαφή του με τον κόσμο και τον πλούσιο καθαρά Αμερικανό (Jeff Bridges) που έχασε το γιο του και την υπερηφάνια του. Α ναι, και για ένα άλογο που έχασε τη φύση “του να είναι άλογο” (quoted από την ταινία).
Έχει προταθεί για αρκετά όσκαρ, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας, φωτογραφίας, μοντάζ, ήχου, διασκευασμένου σεναρίου. Είναι να απορείς για τα όσκαρ μερικές φορές.. Η ταινία αν και είχε είχε καλή φωτογραφία, είχε τις άπειρες σκηνές που με την αλλαγή της κάμερας τα πρόσωπα/αντικείμενα είναι πιο κοντά απ’ ότι πριν να αλλάξει. Και είναι υποψήφια για σενάριο; Άντε να πω πως αξίζει ήχου, κι αυτό δεν ξέρω, γιατί έχει πολύ καλούς αντιπάλους (το Master and Commander και το Finding Nemo).
Καλύτερης ταινίας; Όχι ρε παιδιά.. Επειδή δηλαδή το σενάριο, όντας βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, ακουμπάει την πληγωμένη από την οικονομική κρίση των αρχών του 1900 και υπερηφάνια καρδιά του αμερικανού (που είμαι σίγουρος πως το κάνει), έχει χάπι έντ και είναι από αυτές τις fuzzy-warm-feeling ταινίες να την βγάλουμε και καλύτερη ταινία του ’04. Κάτι τέτοια σε κάνουν να συμφωνείς με αυτούς που έχουνε πολύ χαμηλά τα όσκαρ.
Μη με παρεξηγείτε. Μου αρέσουν οι καλές, καλογυρισμένες ταινίες του Hollywood. AI, Shawshank redemption, Green mile, Seven, Fight club. Αλλά ακόμη και ο Τιτανικός και το Perl Harbor είχαν κάτι παραπάνω να δείξουν από αυτή την ταινία.
Αυτό που με παραξένεψε περισσότερο, είναι πως άρεσε σε πολλούς στο imdb. Και το πιο ωραίο ήταν ότι από τις πρώτες σκηνές άρχισε είχα αυτό το Hollywood-alert το οποίο ήτανε απλά too much από την αρχή κιόλας και δε φαίνεται να πείραξε τους imdb-άδες. Ίσως πρέπει να ρωτάω και έλληνες πριν πάω σε τέτοιες ταινίες.
Όπως και να’χει, να κλείνω γιατί παραείμαι επιθετικός και δε μ’αρέσει. Η ταινία ήταν μετριότατη και βαρετή (2.5 ώρες!), το σενάριο ήταν ρηχό και η αλληγορία με την οικονομική κρίση των αρχών του 1900 της Αμερικής, παρόλο που ήταν καλή σαν ιδέα, δεν έδεσε και πολύ (παρόλες τις ενοχλητικές, επιτηδευμένες παρεμβάσεις του αφηγητή που έκανε ότι μπορούσε). Επιπλέον, οι ερμηνίες ήταν μέτριες (αν εξαιρέσεις αυτή του Chris Cooper και του εκφωνητή των αγώνων William Macy), ενώ η προσπάθεια για να γίνει μια συμπαθητική ταινία, ακόμη και από τους κριτικούς, ήταν πρόδηλη σε πολλά σημεία.
Με 2 λέξεις: “Ρηχή μεταφορά ενός πλούσιου βιβλίου για ένα μεγάλο άλογο”. 9 λέξεις. whatever.
-
Τουρνέ για software patents…
Σήμερα έμαθα πως το FFII διοργανώνει κάποια τουρνέ σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις, με κύριους στόχους α) την ενημέρωση πολιτικών φορέων για τις ψηφοφορίες σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στο λογισμικό και το IPR Enforcement Directive και β) την κινητοποίηση τοπικών ομάδων που τους απασχολούν τα δικαιώματα τους τα οποία επηρεάζουν τα νομοσχέδια αυτά. Σκοπός όλων αυτών των ενεργειών είναι να τεθούν τα συγκεκριμένα θέματα στις εκλογές που θα γίνουν στις 10 Ιουνίου στο Κοινοβούλιο.
Το FFII είναι ο ίδιος οργανισμός που συντόνισε το lobbying και στη διαμαρτηρία κατά των software patents που κάναμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Αύγουστο του 2003, τόσο σαν Ελλάδα όσο και σαν Ευρώπη.
Η είδηση είναι λοιπόν πως σκέφτομαι να κάνω το ταξίδι Αθήνα, Λευκωσία, Μάλτα, Ρώμη (ίσως και μερικές άλλες), μετά από σπρώξιμο του Holger Blasum, συντονιστικού μέλους του FFII (ο οποίος ήταν ο correspondence του Μιχάλη Ιατρού κι εμένα με το FFII τον Αύγουστο που πήγαμε στο Κοινοβούλιο).
Αύριο πάω για μερικές μέρες στο τροχόσπιτο μας στο Ναύπλιο. Μεταξύ άλλων που με απασχολούν, πρέπει να σκεφτώ αν πρέπει να θυσιάσω την εξεταστική του Ιουνίου για ένα καλό σκοπό σαν τις προσπάθειες του FFII. Το οποίο σημαίνει πως δε θα τελειώσω τη σχολή στα 5 χρόνια. Το οποίο σημαίνει πως θα μπω για μεταπτυχιακά ένα χρόνο αργότερα απ’ ότι μπορώ.
Και φυσικά μέσα σε όλα αυτά, πρέπει να διαβάσω Επιστημονικό Υπολογισμό για την Τρίτη.
-
Ο Mozilla Firebird 0.8 δυο βήματα μακριά
Μετά από αρκετό καιρό αναμονής (συγκεκριμένα από τα μέσα Οκτώβρη), διάβασα σήμερα ότι ο Mozilla Firebird θα πάρει την έκδοση 0.8 την ερχόμενη Δευτέρα.
Yup! Ένα βήμα πιο κοντά!
Την ερχόμενη βδομάδα θα βγει και ο Mozilla Thunderbird 0.5 βασισμένος στο stable 1.6 branch του mozilla. Όλα τα καλά παιδιά μαζί πάνε ;)
Update 9/2: Βγήκανε! =) Ο Firebird μετονομάστηκε σε Firefox και φιγουράρει ένα θεϊκό logo φτιαγμένο από τον Jon Hicks.
Από την έκδοση 0.8 λοιπόν ο ~~firebird~~ firefox ενσωματώνει τα εξής:
- Επίσημος Windows Installer πλέον.
- Νέος download manager (πολύ καλός και χλιδάτος!).
- Υποστήριξη για work offline (μέχρι τώρα χρειαζότανε extension).
- “Add Bookmark” dialog: Πρόσφατοι κατάλογοι και δενδρική παρουσίαση των καταλόγων και bookmarks (τα bookmark options των mozill-άδων είναι άπιαστα).
- Υποστήριξη για IPv6 στα Windows 2000/XP/2003.
- Ο DOM Inspector συμπεριλαμβάνεται σε zip builds.
- Επίσημη υποστήριξη για IDN (πχ www.μοζίλλα-φλογοπούλι.net).
Οι σημαντικότερες βελτιώσεις (για μένα) που έχει η 0.8:
- Τα text/plain πλέον παραπονιούνται για κακή είσοδο (μέχρι τώρα πχ τα .rar αρχεία πέταγαν σκουπίδια στην οθόνη αν δεν είχανε γίνει associated με κάποια εφαρμογή).
- Το Find έχει ως προεπιλογή το “Wrap” (επιτέλους!).
- Ενεργοποίηση εξωτερικών scheme handlers (π.χ. telnet: irc:) στο Linux.
- 6% γρηγορότερο φόρτωμα.
Προσωπικά χρησιμοποιώ nightly builds κάθε τόσο και o firebird μου είναι ενημερωμένος (και buggy!), αλλά πάντα είναι όμορφο να βλέπεις νέες εκδόσεις ;)
Από το Mozilla Firebird Roadmap: “Our target for our 1.0 release is “best of breed” browser product on Windows, Linux, and MacOS X.”
Μεγάλοι στόχοι.. Αλλά δεν είναι και πολύ μακριά από αυτό και φαίνεται να τα καταφέρνουν μια χαρά για να φτάσουν εκεί.
-
Το XMPP παίρνει το ΟΚ από την IETF
Yay! Καλά νέα για το Jabber community και τους υποστηριχτές ανοιχτών προτύπων, τεχνολογιών, sourcecodes, κλπ: Η IETF προχθές αποδέχτηκε το core specification του XMPP πρωτοκόλλου, το οποίο ορίζει ένα πρότυπο τρόπο για να ανταλλάζονται μηνύματα/πακέτα στο Jabber δίκτυο, γραμμένα (φυσικά) σε XML.
Η έγκριση του XMPP-IM, του προτύπου που περιγράφει αυτό καθ’ εαυτό το instant messaging, αναμένεται τις ερχόμενες βδομάδες.

Για όσους δεν το έχουν ακουστά, το Jabber είναι ένα instant messaging “δίκτυο”, παρόμοιο το ICQ και τον MSN Instant Messenger. Η μεγάλη τους διαφορά είναι ο στόχος τους (το βασικότερο δηλαδή): Το Jabber στοχεύει στη δημιουργία ενός ανοιχτού σετ πρωτοκόλλων, εγκεκριμένο ως πρότυπο σετ επικοινωνίας στον τομέα του από κάποιο φορέα όπως π.χ. την IETF. Με αυτό τον τρόπο, δίνεται το δικαίωμα σε οποιονδήποτε να υλοποιήσει servers και clients ελεύθερα, αξιοποιώντας τα πρότυπα αυτά.
Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, αλλάξτε σήμερα instant messenger σε κάποιο με πιο ανοιχτή φιλοσοφία.
-
Επιτέλους, χρώματα.
Ξεκινά κάπως έτσι. Τη βλέπεις για πρώτη φορά να στέκεται στην άκρη του δωματίου, πιθανώς σε κάποιο low-budget πάρτυ. Παρ’ όλα αυτά, κοιτάζοντας, την νιώθεις με παράξενη βεβαιότητα πως έχει εκείνο το περιβόητο “κάτι” που θες (ή νομίζεις ότι θες) εκείνη τη στιγμή της ζωής σου. Την εκάστοτε στιγμή, χαρακτηριζόμενη κάποια φευγαλέα βράδια ως μονότονη και μουντή.
Κι αν το θέλει ο Θεός, στα μάτια σου η μικρή κάμπια καθώς περνάν οι μέρες μετατρέπεται σε πεταλούδα. Σ’ εκείνη ακριβώς τη πεταλούδα που εσύ αναζητούσες εκείνη ακριβώς τη στιγμή της ζωής σου. Έπεσες μόνο λίγο έξω στα χρώματα. Έχει πολύ περισσότερα απ’ όσα φανταζόσουνα.
(Υπόλοιπο post υπέστη λογοκρισία λόγω αλλαγής σχεδίων).
-
..κι ακόμη δεν άρχισε.
Καλά ε.. Οι τελευταίες μέρες κι αν περάσανε γρήγορα. Κανα εξάωρο τη μέρα (ή και παραπάνω άμα κάνω “διαλείμματα” διαβάζοντας ιταλικά) το περνώ στη νέα βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου αγκαλιά με τον ΕΥ και τα Σήματα. Που και που παρεμβάλλεται και κανένας υπνάκος πάνω στα βιβλία και στις σημειώσεις.
Είπαμε, προβλέπονται χάλια μέρες μπροστά. Ευτυχώς μέχρι τώρα τις αντιμετωπίζω με αισιοδοξία.. “Don’t worry, be happy!” που λένε. ;-)
Μα έλα που μια φωνούλα στο βάθος μου λέει πως στη πορεία το τραγουδάκι θα μετατραπεί σε “Έχετε γεια βρυσούλες..”.
-
Αμαυρωμένες μέρες μπροστά…
Οι εξετάσεις που θα δώσω στις επόμενες 30 μέρες.
- Επιστημονικός Υπολογισμός
- Σήματα και Συστήματα
- Λειτουργικά Συστήματα
- ~~Ψηφιακές Τηλεπικοινωνίες~~
- Στη θέση των Ψ.Τ.: Φυσική Ι, Διοίκηση επιχειρήσεων, Εφαρμοσμένα πληροφοριακά συστήματα
Οι επόμενες 30 μέρες αναμένονται πολύ βαρετές. Τι να κάνουμε όμως;
“Es muss sein.” Πρέπει.
Αυτό έγραψε ο Μπετόβεν στην τελευταία κίνηση στο τελευταίο κουαρτέτο του. Την ονόμασε “Der schwer gefasste Entschluss” – Η βαριά ζυγισμένη απόφαση.
(Από την “Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι” του Milan Kundera)
(Updated on January 21 2004, 18:42 GMT+2)
-
Όμορφες, γλυκιές διαφημίσεις

Σήμερα έτυχε να περνώ από το site της Hewlett Packard και σταμάτησα στη σελίδα της νέας της διαφημιστικής καμπάνιας You+HP που χρησιμοποιεί αυτό τον καιρό…
Όπως πολλά από τα όμορφα, μικρά, γλυκά πραγματάκια που ζούμε καθημερινά, όπως ένα τραγούδι των Belle and Sebastian, μια παράγραφος της Arundhati Roy, όπως η εικόνα μιας παπαρούνας πάνω σε ένα λουλούδι, έτσι και μερικές διαφημίσεις φτιάχτηκαν απλά για να σε κάνουν να χαμογελάς…
Κι ας μην πουλάνε όσο οι άλλες. Όπως περίπου “δεν πουλάνε” οι ειδήσεις της ΝΕΤ αντίθετα με τις ειδήσεις-θρίλερ των άλλων καναλιών. Όπως περίπου δεν πουλάνε τα τραγούδια των Κίτρινων Ποδηλάτων αντίθετα με τις ελληνικές pop επιτυχίες παύλα σκουπίδια.
Πολλοί όταν μιλάνε για μεγάλες εταιρίες σαν την HP, χρησιμοποιούν λέξεις που στοχεύουν στην απέχθεια του ακροατή όπως μεγαλοκαρχαρίες, μεγαθήρια, στυγνοί κεφαλαιοκράτες… Και ίσως σε πολλές περιπτώσεις, να έχουν κάποιο δίκαιο. Σιχαίνομαι όμως το ότι αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις συγκεκριμένες λέξεις – έτσι για να σε κάνουν να σιχαθείς αυτόν στον οποίο αναφέρονται.
Άσχετο, αλλά κάτι παρόμοιο γίνεται και στην πολιτική σκηνή: Υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι όταν ανοίξουν το στόμα τους κάνουν το ίδιο: Χρησιμοποιούν ad hominem εκφράσεις ειδικά γραμμένες για να σε κάνουν να αποστραφείς αυτό για το οποίο μιλούν, το οποίο συνήθως είναι το αντίπαλο κόμμα ή κάποιος αντίπαλος πολιτικός προφανώς. Ίσως επειδή δεν έχουν κάτι καλύτερο να προτείνουν ή να πουν. Και πιστεύω πως κάποιου θα του τελειώσουν τα δάχτυλα πριν περάσουν είκοσι δευτερόλεπτα, άμα πει να αριθμήσει μερικούς τέτοιους.
Όπως και οι πολιτικοί όμως, έτσι και οι πολυεθνικές πιστεύω είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις (ευτυχώς) και πρέπει να προσέχουμε πριν ρίχνουμε λάσπη στον ανεμιστήρα.
Είναι αλήθεια ότι μια εταιρία έχει αρκετούς διευθυντές και πολλαπλάσιους μέτοχους για να σιγουρεύονται πως το χρήμα ρέει σωστά. Το οποίο μου θυμίζει το: “My father wrote about this in his book. Chapter 1… Page 1… Paragraph 1: What is the answer to 99 out of 100 questions?… Money.” (David, Vanilla Sky). Παρ’ όλα αυτά, πολιτικές από πολιτικές διαφέρουν. Δεν είναι περίεργο που εταιρίες σαν τη Microsoft, τη SCO ή τη Sun επικρίνονται για την πολιτική τους, ενώ εταιρίες σαν τις Audi, HP και IBM αν εξαιρέσεις τα νομικά της, είναι γενικότερα σεβαστές. Κάτι το οποίο συμβαίνει και με τους πολιτικούς, με τα κανάλια της τιβί και πολλά πράγματα γύρω μας.
Για το λόγο αυτό, χαίρομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω διαφημιστικές καμπάνιες, που ναι μεν έχουν σκοπό την αύξηση των πωλήσεων της πολυεθνικής (πάντα), αλλά παρουσιάζουν θέματα και εικόνες που σε αγγίζουν αφήνοντας στο μυαλό σου αποτυπωμένες όμορφες και γλυκιές εικόνες.
-
Hardware προβλήματα !#$!
Κάθε άνθρωπος που ασχολείται αρκετά με υπολογιστές, έχει ένα τσούρμο από ανθρώπους που δεν ασχολούνται αρκετά με υπολογιστές να τον φωνάζουνε όποτε πάθει κάτι το παλιοκούτι τους. Πόσο μάλλον άμα σπουδάζει υπολογιστές.
Όπως όλοι οι κομπιουτεράδες, έχω και εγώ το γκρουπ μου (το οποίο αγαπάω πολύ :). Ειδικά όταν πρόκειται για προβλήματα σε μαϊκροσοφτικά προϊόντα (λέγε με ιούς, κλπ), το κινητό μου δε σταματά να χτυπάει. Φαντάσου να χρησιμοποιούσα και windows τι θα γινότανε…
Το περιστατικό που μου έτυχε σήμερα όμως, δεν περίμενα να μου τύχει ποτέ. Χθες με παίρνει τηλέφωνο μες τη στεναχώρια μια φίλη και μου λέει πως δεν ξεκινάει ο υπολογιστής της και πως τον χρειάζεται επειγόντως η (αγχωμένη) αδελφή της για μια εργασία. Φυσικά δε λείπει το κλασικό “δεν του ‘κανα τίποτα!” (ναι καλά!). Τη ρώτησα σε ποιο σημείο της εκκίνησης φτάνει, αν βλέπει τους δίσκους κλπ: Όχι, δεν άλλαξε ούτε τους δίσκους, ούτε τα καλώδια (ναι καλά, η κουτσή μαρία φταίει :-).
Της λέω λοιπόν να έρθει από ‘δω. Ο υπολογιστής μου βλέπει κανονικά τον δίσκο, όλα φαίνονται νορμάλ, παίρνουμε ένα backup για καλό και για κακό. Της βάζω τον δίσκο σε Single mode, πάει σπίτι της, τον βάζει μόνο του στο IDE cable. Τίποτα.
Τι να κάνω κι εγώ, έπρεπε να πάω από ‘κει. Κατάκοπος από τον λίγο χθεσινό μου ύπνο, το μάθημα ιταλικών και τη σημερινή δουλειά, πάω απο ‘κει. Σε τέτοιες φάσεις, οδηγώντας στο σπίτι του θύματος, αυτοσχεδιάζεις νόμους του Μέρφυ στο μυαλό σου… “Ο χρόνος που χρειάζεσαι για να βοηθήσεις κάποιον στους υπολογιστές είναι εκθετικά ανάλογος με το βαθμό ασχετοσύνης του.” ;-)
Το PC βρισκότανε μαζί με μια οθόνη, βιβλία, χαρτιά, CDs και ένα-δυο ποτήρια νερό πάνω σε ένα δείγμα γραφείου με το keyboard μισοσφηνωμένο κάτω από την οθόνη για να χωράει. Το άτιμο το PC δεν προχωρούσε με τίποτα μετά τον έλεγχο της μνήμης. Από LBA/!@#$ modes μέχρι δοκιμές για εκκίνηση από άλλα devices, αντιστροφή IDE καλωδίων. Μέχρι και reset bios defaults, βρισίδια, τίποτα δεν έπιανε. Ε, δεν μπορούν να φταίνε και πολλά άμα φτάνει μόνο μέχρι εκεί στο boot.
Μετά από πολλή ώρα, τα παρατάω, δεχόμενος την εξαίρεση πως πράγματι δεν έφταιγε αυτή για την κατάσταση. Φαινόταν να έχει πρόβλημα το motherboard, τι άλλο;
Απογοητευμένος που έχασα τόση ώρα χθες και σήμερα, άρχισα να της εξηγώ για την κατάσταση με τα νέα PC, ότι χρειάζεται και καινούριο CPU εκτός από motherboard. Τι είναι τα all-on-board m/b, γιατί δεν κάνει η παλιά της μνήμη στο νέο m/b που θα αγοράσει, τι είναι το Hyperthreading, πόσο θα της στοιχίσει, από που να το αγοράσει, …
Μέχρι που η άκρη του ματιού μου έτυχε να προσέξει πως ένα πλήκτρο του Microsoft Natrual Keyboard της ήτανε πατημένο από το power button που περισσεύει στο κάτω μέρος της Sony οθόνης της.
Ήταν το πάνω δεξιά πλήκτρο του keyboard. Ήταν το πλήκτρο “Pause”.
Τράβηξα το keyboard πιο μπροστά κατά ένα εκατοστό του μέτρου και ακούστηκε το ‘κλικ’ του πλήκτρου που απελευθερώθηκε.
Περιττό να πω ότι το PC ξεκίνησε κανονικά.
-
Ελληνικό PHP manual v1.0
Μετά από πολύ καιρό δουλειάς (και πολλών προβλημάτων), στις 7 του μήνα καταφέραμε να κάνουμε compile το PHP manual στα ελληνικά σε όλες τις μορφές του. Μετά από μια βδομάδα ελέγχων λοιπόν, ανέβηκε και στο documentation section του php.net:
- View online
- Printer friendly
- Printer friendly with notes
- Download Single HTML (.html.gz)
- Download Many HTML files (.tar.gz)
- Download Windows HTML Help (.chm)
Αν και το HTML-workshop crash-άρει ακόμη, κουτσά-στραβά βγάζουμε και το CHM format, τουλάχιστον χειροκίνητα.
Δάφνη και Θέμη, χωρίς εσάς δε θα ήμασταν σήμερα εδώ. Keep it up! =)
Snapshot από το http://www.php.net/download-docs.php:

-
XML addiction
Μια αστεία εικόνα που βρήκα στο νετ καθώς έψαχνα πράγματα για τη διπλωματική μου.. =)

-
Aloha 2.6 !
Υποθέτω πως για τους ενασχολούντες, η είδηση της βάφτισης του linux kernel tree σε 2.6 στις 17 του Δεκέμβρη 2003 είναι ήδη γνωστή. Πιθανώς ακόμη, οι περισσότεροι να ξεπέρασαν την κλασική (και ορθότατη) στάση του “δουλεύει, άστο όπως είναι” και να τον δοκίμασαν, σε μη-workstation μηχανηματάκια – όπως π.χ. σε απλά, καλοστημένα ADSL NAT/firewall PCs τα οποία συνήθως πειράζεις μόνο για κανένα OpenSSH patch.
Οι διαφορές του νέου πυρήνα από τον 2.4 είναι τόσο σημαντικές, που συζητήθηκε η ονομασία του σε 3.0 αντί 2.6. Ακολουθεί μια προσπάθεια για μια περιεκτική αλλά όσο γίνεται πιο σύντομη ανακεφαλαίωση του τι υπάρχει στη νέα αυτή έκδοση του linux kernel. Έτσι κι αλλιώς, για τέτοιου είδους τεχνικά κείμενα, η καταγραφή σε σχέση με την ανάγνωση και κατανόηση είναι οικονομική – κάτι σε στυλ O(n).
Η προηγούμενη σταθερή έκδοση του πυρήνα ήταν η 2.4.0, η οποία ανακοινώθηκε στις 4/1/01, δυο χρόνια πριν. Για αυτούς που αναρωτιούνται γιατί το 2.4++ κάνει 2.6, να πω πως παραδοσιακά στον linux kernel, οι minor εκδόσεις που έχουν ζυγό αριθμό είναι οι σταθερές (2.4, 2.6, …), ενώ αυτές που έχουν μονό αριθμό είναι οι development (2.5, 2.7, …). Όταν ο πυρήνας είναι αρκετά σταθερός, παίρνει ζυγό αριθμό έκδοσης (X.Y – το Y ζυγό), ενώ αμέσως ξεκινά το επόμενο μονής έκδοσης developing tree (τώρα π.χ., το 2.7). Φυσικά, για σκοπούς συντήρησης και bugfixes, η σταθερή έκδοση συνεχίζει να αναπτύσσεται παράλληλα με την development (2.4.1 … 2.4.22), χωρίς όμως να ενσωματώνει συνήθως πολύ μεγάλες αλλαγές – μια και οι μεγάλες αλλαγές απαιτούν και μεγάλες περιόδους testing/bugfixing.
Πριν το compile
Μερικές αρχικές και σημαντικές σημειώσεις για τη μεταγλώττιση του 2.6:
- Ο compiler που προτείνεται είναι ακόμη ο gcc 2.95.3, αν και με gcc 3.x θα έχετε σημαντικές βελτιστοποιήσεις σε σχέση με τον 2.4.
- Για την εφαρμογή patches χρειάζεται πλέον το flag -p1 (π.χ. patch -p1 < patchfile).
- Για αρκετά συστήματα, χρειάζονται αναβάθμιση τα module utilities και το procps.
- Το build system στον 2.6 έχει αντικατασταθεί δίνοντας καλύτερους χρόνους για επανα-μεταγλωττίσεις ενώ το output του είναι μικρότερο και πιο συγυρισμένο.
- Το εργαλείο ρυθμίσεων μέσω του “make xconfig” απαιτεί τη βιβλιοθήκη qt ενώ το “make gconfig” απαιτεί τη βιβλιοθήκη gtk. Φυσικά υπάρχει και το κλασικό command-line “make menuconfig”.
- Προτιμείται το σκέτο “make” το οποίο κάνει compile τόσο το bzimage όσο και τα modules, ενώ το “make -jN” υπάρχει για παράλληλη εκτέλεση. Το “make dep” δεν χρειάζεται πλέον να εκτελεστεί.
- Στον 2.6 δεν θα δουλεύουν πολύ παλιά swap files έκδοσης v0 (εποχής 2.0.Χ και πριν) και χρειάζονται ξανά format (με απλή mkswap).
Αρχιτεκτονικές
Ο νέος πυρήνας ενσωματώνει υποστήριξη για NUMA αρχιτεκτονικές, ένα βήμα πιο πάνω από το SMP, όπου η προσπέλαση στη μνήμη δεν είναι ισότιμη μεταξύ των CPU. Επίσης, υποστηρίζεται το Intel PAE για 64 GB paged RAM, αριθμός χρηστών και groups μέχρι και 4 εκατομμύρια (4M), αριθμός process μέχρι 1Μ, filesystems μέχρι 16 ΤΒ σε 32-bit αρχιτεκτονικές και 8 ΕΒ σε 64-bit, ενώ ο αριθμός των major και minor αριθμών που μπορεί να έχει μια συσκευή μεγαλώνει από 255/255 σε 4096/1Μ αντίστοιχα.
Προστέθηκε υποστήριξη για την x86-64 αρχιτεκτονική (AMD Hammer), την ppc64 και την ψευδο-αρχιτεκτονική του User mode Linux (UML aka penguin-in-the-penguin – kernel virtual machine η οποία επιτρέπει την εξομοίωση ενός linux συστήματος μέσα από το ίδιο το linux). Πλέον αναγνωρίζονται οι virtual επεξεργαστές στα Intel Hyperthreaded CPUs, δίνοντας καλύτερες αποδόσεις στο scheduling και ενσωματώθηκε το uClinux project στον ίδιο τον πυρήνα, προσθέτονας υποστήριξη για επεξεργαστές χωρίς MMU όπως οι Hitachi Η8/3000, NEC v850, Motorola m86k.
Ταχύτητα/απόκριση
Πλησιάζοντας πιο κοντά σε ένα Real-Time OS (RTOS), ο νέος πυρήνας ανταποκρίνεται πιο γρήγορα στις αιτήσεις που το χρειάζονται (για παράδειγμα στο I/Ο). Με την 2.6 έκδοση, ο ίδιος ο kernel είναι preemptible, επιτρέποντας έτσι σε εφαρμογές να διακόψουν τον ίδιο τον kernel όταν αυτός κάνει κάτι που πριν θεωρούνταν ως μη-ικανό διακοπής.
Επίσης, ενσωματώθηκε στον πυρήνα ο O(1) scheduling αλγόριθμος του Ingo Molnar, ο οποίος αποφεύγει την αναζήτηση της συνδεδεμένης λίστας των διεργασιών κάθε φορά που τρέχει ο scheduler για να επιλέξει ποια διεργασία θα εκτελεστεί, και συνεπώς μειώνει το χρόνο που μένει το σύστημα στο kernelspace, και συνεπώς μειώνει και το latency του συστήματος. Ο αλγόριθμος αυτός παρουσιάζει μεγάλη διαφορά σε μεγάλο αριθμό από processes (όπως για παράδειγμα σε μεγάλα SMP συστήματα).
Η εσωτερική αρχιτεκτονική της διαχείρησης νημάτων στον πυρήνα ξαναγράφτηκε υποστηρίζοντας την NPTL να τρέχει από πάνω του. Αυτό συνεπάγεται αισθητή διαφορά στην ταχύτητα, την υποστήριξη για thread groups, τοπική μνήμη για ξεχωριστά threads, POSIX-style signals κλπ.
Τα I/O τυγχαίνουν καλύτερης διαχείρησης, ενώ τώρα υποστηρίζονται τα futexes (Fast User-Space Mutexes) τα οποία παρακάμπτουν τα bottlenecks των συνηθισμένων mutexes και επίσης χρησιμοποιούνται από την NPTL. Επίσης, η συμπεριφορά των sched_yield() και yield() άλλαξε, δίνοντας μεγαλύτερους χρόνους sleep στις διεργασίες που την καλούν.
Όλα τα παραπάνω θα επηρεάσουν την γενική αίσθηση του desktop ενός χρήστη, αλλά και εφαρμογές που χρειάζονται χρονική ακρίβεια για να πετύχουν κάποιο αποτέλεσμα.
Input/Output
Το human interface layer έχει αλλάξει ώστε να είναι πιο modular, κάτι το οποίο οφελεί πολύ τα embedded συστήματα. Πλέον υποστηρίζονται touchscreens, μη-συνηθισμένα ποντίκια (με πολλά κουμπιά, scroll-wheels κλπ), πολλά νέα joysticks (και του X-Box) και braille devices για πρόσβαση στο linux από τυφλούς. Το framebuffer/console layer έχει υποστεί αρκετές αλλαγές, ενώ πλέον υπάρχει βασική υποστήριξη για AGP 3.0.
Στον τομέα των multimedia, το ALSA αντικατέστησε το OSS. Αυτό στο linux σημαίνει μια νεότερη, thread και SMP-safe αρχιτεκτονική, η οποία έχει καλύτερη υποστήριξη για πολλούς επεξεργαστές και κάρτες ήχου, webcams, συσκευές ραδιοφώνου/τηλεόρασης και digital video recorders ενώ μπορεί να εξομοιώσει και το OSS. Ίσως χρειαστεί να αναβαθμίσετε τα userspace tools σας.
Η πιο εμφανής αλλαγή στον τομέα των συσκευών είναι η εγγενής υποστήριξη του USB 2.0, το οποίο έχει ονομαστική μέγιστη μεταφορά δεδομένων 480 Mbits/s (το παραδοσιακό USB έχει 12 Mbits/s), ενώ πλέον οι USB συσκευές αριθμούνται σαν ξεχωριστά devices. Επιπρόσθετα, υπάρχει το USB-gadget, ώστε ένα σύστημα με linux να μπορεί να συμπεριφερθεί ως USB client αντί σαν host – χρήσιμο για διασύνδεση ενός linux-powred συστήματος (πχ PDA) σε ένα PC. Επίσης, όλες οι wireless τεχνολογίες που είναι στη μόδα υποστηρίζονται εγγενώς τώρα (Bluetooth, IrDA, …).
Η έκδοση 2.6 του πυρήνα έχει αρκετές αλλαγές (πάντα προς το καλύτερο) σχετικά με τις συσκευές και τα modules του πυρήνα. Ξεκινώντας από μικρές αλλαγές, όπως η μετονομασία των driver modules από .ο σε .ko (kernel object), μέχρι σε επανεξέταση ολόκληρου του unified device model (ίσως χρειαστεί αναβάθμιση το mkinitrd σας). Μεγάλη προσπάθεια δόθηκε στην τυποποίηση των ανακοινώσεων των modules για το τι hardware υποστηρίζουν και της μείωσης της διαφοράς μεταξύ των hotplug συσκευών (από PCMCIA, USB, Fireware μέχρι και PCI κάρτες) και των κανονικών, παραδοσιακών συσκευών, ενώ υποστηρίζεται και ένας fake driver για hotplug PCI κάρτες.
Block Devices
Το IDE/ATA υποσύστημα έχει ξαναγραφτεί από την αρχή, με έμφαση στο scalability. Τώρα υποστηρίζονται Serial Ata devices με ρυθμούς διαμεταγωγής μέχρι 150 ΜΒ/s. Tα IDE CD-RW υποστηρίζονται μέσω του IDE driver (δε χρειάζεται SCSI-emulation πλέον) και έτσι έχουν ενεργοποιημένο το DMA, το οποίο επιτρέπει στις συσκευές να αιτούνται και να εκπληρώνουν αιτήσεις για μπλοκ δεδομένων κατευθείαν μέσω preallocated memory χωρίς να απασχολούν το CPU, αντίθετα με το PIO mode. Αυτό προφανώς έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ταχύτητας εγγραφής CD με μείωση των buffer underruns και σαφή βελτίωση της ταχύτητας του CD ripping.
Ενσωματώθηκε υποστήριξη για IDE-TCQ (Tagged Command Queueing), ώστε να στέλνονται αιτήσεις σε συσκευές χωρίς να περιμένουν τις προηγούμενες να ολοκληρωθούν. Οι συσκευές που υποστηρίζουν ορισμένες λειτουργίες (π.χ. head positioning) μπορούν ελέγχοντας την ουρά να εξυπηρετούν τις αιτήσεις με διαφορετική σειρά ώστε να πετυγχαίνουν καλύτερη απόδοση.
Το udev αντικαθιστά το devfs και τo usbfs αντικαθιστά το usbdevfs (το τελευταίο θα αφαιρεθεί τελείως στον 2.7), ενώ οι host controller drivers μετονομάστηκαν σε uhci-hcd, ohci-hcd και ehci-hcd για τους αντίστοιχους controllers.
Filesystems
Τα ext2/ext3 filesystems πλέον υποστηρίζουν την εισαγωγή επιπλέον γνωρισμάτων (ή μεταδεδομένων) σε κάθε αρχείο, ώστε να υποστηρίζονται τα POSIX access control lists για πιο λεπτό έλεγχο προσβάσεων στα αρχεία. Υποστηρίζονται νέες πολιτικές τοποθεσίας αρχείων, ώστε οι υποκατάλογοι να βρίσκονται κοντά μεταξύ τους.
Τα directories μπορούν να σημαδευτούν ως “indexed” για ταχύτερες αναζητήσεις σε αυτά και “synchronous” (chattr +S) ώστε όλες οι πράξεις που τα αφορούν να είναι ατομικές (ίσως χρειαστούν αναβάθμιση τα e2fsprogs). Ατομικά επίσης μπορούν να μεταφερθούν υποδέντρα σε άλλες τοποθεσίες, με τη ‘mount –move olddir newdir’. Στη νέα έκδοση του πυρήνα υποστήριζονται και τα XFS και JFS filesystems των SGI και IBM αντίστοιχα, του Logical Disk Manager των Windows και του read/write support για NTFS volumes, το οποίο είναι πλέον reentrant safe, υποστηρίζει sparse files και clusters μεγαλύτερα από 4 kB.
Τα swap files πρέπει τώρα να είναι τόσο γρήγορα όσο και τα swap partitions, ενώ ο αριθμός τους μειώθηκε από 64 σε 32. Η προτίμηση του kernel για page cache αντί της mapped μνήμης μπορεί να οριστεί μέσω του /proc/sys/vm/swappiness (rtfm πριν το πειράξετε).
Στον τομέα των virtual filesytems, με τον καιρό θα υιοθετηθεί το /sys filesystem, το οποίο θα αναπαριστά το device tree (από την σκοπιά του kernel), με παρόμοιο τρόπο που ήδη λειτουργεί το /proc (mount -t sysfs none /sys). Η μορφή του /proc/stat έχει αλλάξει, ενώ μέσω του /proc/sys/kernel/core_pattern μπορεί κανείς να δώσει στυλ στα core dumping του – να ορίσει τον τρόπο που θα ονοματολογούνται τα core αρχεία.
Networking
Στον τομέα του Networking, υποστηρίζεται πλέον το IPsec για κρυπτογράφηση δεδομένων στο δίκτυο, το IP Virtual Server project και το multicast networking έχει αναβαθμιστεί με νέα χαρακτηριστικά όπως τα MLDv2 και IGMPv3. Πειραματικά κανείς μπορεί να χρησιμοποιήσει την ανανεωμένη, πιο ασφαλή, scaleable, ολοκληρωμένη και “έξυπνη” v4 του NFS, τόσο ως client όσο και ως server. Επίσης, υποστηρίζεται εγγενώς το CIFS υπερσύνολο του SMB πρωτοκόλλου. Αυτό συνεπάγεται υποστήριξη για UNICODE, βελτιωμένο locking αρχείων, hard linking κλπ στα SMB mounts. Τα AFS και InterMezzo έχουν προστεθεί στον κατάλογο των filesystems που μπορεί να χειριστεί εγγενώς ο πυρήνας (αν και έχουν ακόμη δουλειά).
Άλλα χαρακτηριστικά
- Μεγάλο μέρος του security πλέον ελέγχεται από τον ίδιο τον πυρήνα, χρησιμοποιώντας πιο αναλυτικά δικαιώματα πρόσβασης/εκτέλεσης ώστε σε ένα σύστημα να μπορούν να χρησιμοποιούνται περισσότερα επίπεδα χρηστών αντί μόνο του super-user.
- Τα laptops έχουν την τιμητική τους έχοντας αναβάθμιση του APM και την πιο πρόσφατη έκδοση του ACPI. Επίσης, ενσωματώθηκαν οι λειτουργίες software-suspend-to-disk (δεν συστήνεται ακόμη με ενεργοποιημένα τα SMP και PREEMPT) και του CPU frequency scaling για εξοικονόμηση ενέργειας μειώνοντας τη συχνότητα/την τάση του CPU (υποστηρίζεται ακόμη και για την ARM αρχιτεκτονική).
- Το system monitoring αναβαθμίστηκε, με την ενσωμάτωση των lm_sensors (mounted στο /sysfs) και του IPMI (Intelligent Platform Management Interface).
- Από τον πυρήνα αφαιρέθηκαν: Ο kernel-based webserver khttpd, το DRM για τα XFree86 4.0, το export του system call table, η υποστήριξη για straight booting από floopy disks, για Compressed VFAT (DOS DriveSpace), ενώ το ham radio support μετακινήθηκε στο userspace.
Enterprise
Η Red Hat ανακοίνωσε πως θα ενσωματώσει τον 2.6 στο Red Hat Enterprise Linux 4 στο 2005, ενώ η SuSE προγραμματίζει την χρήση του 2.6 στο SuSE Enterprise Server 9, από το καλοκαίρι του 2004.
Υπάρχουν αρκετά χαρακτηριστικά που ωθούν τις εταιρίες να αντικαταστήσουν γρήγορα τον σαφώς δοκιμασμένο και χρησιμοποιημένο 2.4 με τον 2.6. Η καλύτερη υποστήριξη για πολύ βαριές I/O εργασίες, ο αναβαθμισμένος volume manager, η ικανότητα να χρησιμοποιούνται περισσότερα από 256 συστήματα αποθήκευσης στο δίκτυο και η υποστήριξη μεγεθών αρχείων μεγαλύτερων των 2 TB (γενικώς το scalability).
Από την άλλη, ο τρόπος που διαχειρίζεται τη μνήμη ο 2.6 προς το παρών είναι κάπως λιγότερο αποδοτικός, με αποτέλεσμα το πρακτικό πάνω όριο μνήμης να είναι τα 24 GB (αντί των 32 GB του 2.4), η παρακολούθηση νέων συμβάτων κάθε 1ms αντί κάθε 10ms κάνει το σύστημα πιο αργό κατά ~1% και χρειάζεται περισσότερη μνήμη για να τρέξει, γεγονός το οποίο φαίνεται έντονα όταν χρησιμοποιούνται σκληροί δίσκοι σαν επιπλέον μνήμη (Andrew Morton).
Παραπομπές
- The Wonderful World of Linux 2.6 – Joseph Pranevich
- The post-halloween document v0.48 – Dave Jones
- Linux Kernel 2.6 Status at kernelnewbies.org
- Development changelogs from kernel.org
- The 2.6/3.0 thread at kerneltrap.org
- O(1) Scheduler – Ingo Molnar
- Preemptible Kernel – Robert Love, MontaVista team
- Next Generation POSIX Threading – NGPT team
- Filesystems on 2.6 – James Crasta
- HowTo Upgrade To The 2.6 Kernel at kerneltrap.org
- Migrating to Linux Kernel 2.6 – Thomer Gil
- Linux gets heart transplant with 2.6.0 – news.com
-
Για το πρωινό που θα ξημερώσει..
Ο Γκάντι είπε “Μην αναβάλλεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί μπορεί να μην ξημερώσει το αύριο”… Συνεχώς προσπαθώ να το θυμίζω του εαυτού μου πριν χαθούν αυτά που πραγματικά θέλω από τη ζωή μου.. Και τελικά παρατηρώ πως όλο το ξεχνάω.
Ίσως τελικά ένα από τα πράγματα που μετριάζουν τη ζωή μας να είναι η υπερβολική αισιοδοξία για ένα ακόμη πρωινό…
Whatever.
-
Hosting !#$
Τελικά το hosting είναι αρκετά περίπλοκο θέμα. Όχι πως δεν το βιώνω χρόνια, αλλά τώρα ανακαλύπτω ότι και οι πιο απλές απαιτήσεις χρειάζονται αρκετό χρήμα. Αν όχι χρήμα, διασυνδέσεις με τον admin. Αν ούτε αυτό, πολύ χρόνο και χακεριές (ακόμη και κάτι τόσο απλό όσο το @INC της Perl για DB_File-style modules).
Όπως φαίνεται θα καθυστερήσει λίγο ακόμη να βγει στον αέρα το weblog, μέχρι να μετακομίσω σε κοντινότερο, με περισσότερο χώρο και καλύτερο administration server ολόκληρο το domain glezos.com.
Δεν ξέρω ποια εικόνα είναι πιο τρομακτική. Το να εγκαταστήσω spamassassin, την καινούρια perl, να σηκώσω developing περιβάλλον php/apache2 στον server του cylug.org ή να νοικιάσω shell με αρκετά δικαιώματα/χώρο για αυτά που θέλω;
Πάλι εφιάλτες θα ‘χω απόψε…
-
Ο Θεός των μικρών πραγμάτων
Παραμονές Χριστουγέννων στο ζεστό σπιτάκι των γονιών μου.. Με μια απαλή ambient μουσική στο δωμάτιο, η 22η με βρίσκει να διαβάζω τον “Θεό των μικρών πραγμάτων” πίνοντας καλοφτιαγμένο καφέ δίπλα στο καλοριφέρ, μετά από μια βόλτα στα ντυμένα στα γιορτινά καταστήματα..
Κάποιοι το λένε “Πνεύμα των Χριστουγέννων”, κάποιοι άλλοι, έχοντας μια δόση κυνισμού (ή και ρεαλισμού), το λένε “Η ανάγκη του ανθρώπου να θυμηθεί πως υπάρχουν και άλλοι εκτός από τον εαυτό του”, χαρακτηρίζοντας τους πρώτους ρηχούς φορμαλιστές. “Ο λύκος στην αντάρα χαίρεται” λέει και μια παροιμία.
Άλλοι πάλι το λένε “η περίοδος με τα μεγαλύτερα κέρδη” κι άλλοι την εποχή που “οι άνθρωποι βιάζονται τόσο πολύ να αγοράσουνε πράγματα που δεν προλαβαίνουν να μου δώσουνε κάτι για να φάω λίγο ψωμί”…
Ένα είναι σίγουρο.. Η Αρουντάτι Ρόι, ότι διάθεση και να είχες λίγο πριν, ξέρει να σε βάζει σε βαθιές σκέψεις.
“Η λυπητερή ψαλμωδία ξανάρχισε και τραγούδησαν για δεύτερη φορά την ίδια λυπητερή στροφή. Και γι’ άλλη μια φορά η κίτρινη εκκλησία φούσκωσε σαν λαιμός γεμάτος δυνατές φωνές”.
-
Look ma, no tables!
Από σήμερα το layout τόσο της ιστοσελίδας μου όσο και του weblog είναι φτιαγμένο καθαρά με CSS, χωρίς τη χρήση tables, ενώ και τα δύο είναι valid XHTML. Η μετάβαση δε μπορώ να πω ότι ήταν όσο εύκολη περίμενα να είναι, κυρίως γιατί θέλω τα πράγματα να ‘ναι από ‘δω κι από κει, αλλά μετά από λίγα ζόρια έκατσε και άξιζε τον κόπο με το παραπάνω.

Όλα ξεκίνησαν μ’ εκείνη την επίμονη βαρεμάρα ενός απογεύματος που δεν έλεγε να τελειώσει που τη βρίσκει κανείς συχνά σ’ εμάς τους κομπιουεράδες. Βρέθηκα να παίζω με τα χρώματα στο gimp για αρκετή ώρα.. Ε κάποια στιγμή φάνηκε να βγαίνει κάτι όμορφο..
Και λέω.. “Αφού θα φορέσεις τις γαλότσες και θα χωθείς μες την HTML, δε χώνεσαι με το σωστό τρόπο;” (λέγε με valid CSS/XHTML)…
Οι πίνακες μπήκαν στην HTML για ένα και μόνο λόγο: Για την παρουσιάση tabular δεδομένων. Από τη στιγμή όμως που υπάρχει και το μαγικό border=”0″, οι web designers άρχισαν να τους χρησιμοποιούν για να τοποθετούν τα αντικείμενα της σελίδας τους εκεί που θέλουν. Αν και αυτό πετυγχαίνει παράγοντας το επιθυμητό αποτέλεσμα, έχει ένα δυσάρεστο side-effect: Ο κώδικας παρουσίασης και τα ίδια τα δεδομένα βρίσκονται στο ίδιο αρχείο, μπλεγμένα μεταξύ τους. Ο web developer αναγκάζεται να έχει μες τα πόδια του κομμάτια ολόκληρα HTML, εκεί που θα έπρεπε να έχει το πολύ-πολύ μερικά custom tags για να παράγει τα δεδομένα στην ιστοσελίδα.
Το πρόβλημα λοιπόν ανάγεται στο εξής: Τα δεδομένα οφείλουν και πρέπει να διαχωρίζονται από την αναπαράσταση τους.
Αυτό γίνεται με τη χρήση των CSS. Αν και υπάρχουν προ πολλού (οι ΙΕ, NN3 υποστήριζαν CSS1 ενώ οι IE4/NN4 υποστήριζαν CSS2), τα τελευταία 1-2 χρόνια φαίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη χρήσης τους.
Πλεονεκτήματα των CSS:
- Χρησιμοποιώντας CSS οι σελίδες φορτώνουν πιο γρήγορα (λιγότερος κώδικας, τα CSS γίνονται cached)
- Το κόστος για το hosting μειώνεται μια και μειώνεται το απαιτούμενο bandwidth (και στο ένα τρίτο!)
- Οι σελίδες είναι πιο ευέλικτες για επανασχεδίαση
- Ομειογενής σχεδίαση του website, αφού μια αλλαγή μπορεί να επιρεάσει πολλές (ή όλες) τις σελίδες του website.
- Οι σελίδες είναι περισσότερο προσβάσιμες από ανθρώπους με σωματικές αναπηρίες (με ένα κλικ μπορεί το χρώμα των γραμμάτων να γίνει πιο έντονο) και από ανθρώπους που χρησιμοποιούν άλλους viewers και browsers για το σερφάρισμα τους
- Οι μηχανές αναζήτησης δίνουν ψηλότερη βαθμολογία στη σελίδα
- Σαν bonus, έχεις και ένα ίματζ αβαντάζ πως ακολουθείς παγκόσμια πρότυπα ;)
Όπως καταλαβαίνετε, αν και το learning curve είναι λίγο απότομο, αξίζει τον κόπο με το παραπάνω. Γιατί είναι καλύτερα όταν υπάρχει ένα κοινό πλαίσιο σχεδιασμού και διαδραστικότητας σ’αυτά που κάνουμε..
Resources:
- Look ma, no tables! – Eric Costello
- The CSShark Answers FAQs – MaKo
- CSS/edge – Eric Meyer
- From Table Hacks to CSS Layout – Jeffrey Zeldman/alistapart
- Advanced CSS Layouts – webreference.com
- W3C CSS Spec
-
Το internet και οι παλιοί, κακοί browsers
Με την δημιουργία του weblog αυτού, είχα το κλασικό δίλημμα που έχουν όλοι οι web developers/designers στη δημιουργία μιας σελίδας: Πρέπει κανείς να υποστηρίξει τους παλιούς browsers που υποστηρίζουν από λίγο έως καθόλου τα πρότυπα του web ή να τους στείλει στο διάολο; ..Και προφανώς υπήρχε και το πρόβλημα των χρηστών με 800 x 600, που δυστυχώς αποτελεί το 30% (2004) των ανθρώπων που σερφάρουν. Κρίνοντας από τη κατηγορία των ανθρώπων που θα ενδιαφέρει αυτό το weblog, αμφιβάλλω κατά πολύ αν το ποσοστό των 800×600 επισκεπτών θα είναι μεγαλύτερο από 5%. Με τις τιμές που έχουν φτάσει τελευταία οι οθόνες, είναι πολύ χλωμό να αγοράσει 15άρα CTR κανείς (στις 15″ LCD φαίνεται αρκετά καλά το 1024×768).
Ωστόσο, η σελίδα φτιάχτηκε με πλάτος για 800-pixel αναλύσεις. Γιατί;
Πολλές φορές – αν όχι τις περισσότερες – δεν ξέρουμε ποια σελίδα θέλουμε να διαβάσουμε, αλλά ξέρουμε τι να διαβάσουμε. Έτσι, ανοίγουμε το google (θα έλεγα μια search engine αλλά πλέον search engine === google) και βρίσκουμε τη σελίδα που έχει αυτό το τι. Αυτή η τακτική, κάνει το κοινό μιας σελίδας περισσότερο ανομοιογενές και μη προβλέψιμο. Έχω δει και Netscape Navigator 3 στα logs, αν έχουν το Θεό τους μερικοί!
Εξάλλου, το μέγεθος του font και το πλάτος του sidebar που χρησιμοποιεί η σελίδα τώρα χωράνε μια χαρά στο 800, δίνοντας στα post αρκετό χώρο, αλλά όχι πάρα πολύ ώστε να κουράζονται τα μάτια να πηγαινοέρχονται δεξιά και αριστερά. Με 2 λέξεις: Για αυτό το website, κάθεται καλά το 800άρι πλάτος (συγκεκριμένα τα 764 pixels).
Όσο για τους χρήστες με παλιούς browsers (<= {IE|NN} v3), δυστυχώς δεν θα σταθούν τόσο τυχεροί, γιατί χρησιμοποιώ μόνο CSS για το positioning. Συν το ότι για κάποια εφέ χρησιμοποιώ CSSv2. Κάποια στιγμή πρέπει να αναβαθμίσουν ή να πετάξουν το ρημάδι ή να το χρησιμοποιήσουν για οτιδήποτε άλλο εκτός από desktop.
Το internet θα ήταν ένα πολύ καλύτερο μέρος αν ακολουθούνταν τα πρότυπα από όλους. Η δουλειά των web browser developers θα ήταν πιο εύκολη, η δουλειά των web designers θα ήταν πιο απλή και οι surfers δεν θα είχαν redirects, οριζόντιες scrollbars, εικόνες που θα έπρεπε να ήταν transparent αλλά δεν είναι, κείμενα που μπαίνουν το ένα μέσα (μπλα μπλα).
Από την άλλη όμως, δεν μπορούν να ακολουθηθούν τα πρότυπα αν υπάρχει μεγάλο ποσοστό χρηστών που έχουν browsers που δεν υποστηρίζουν αυτά τα πρότυπα. Γι’αυτό, για όνομα του Θεού, αναβαθμίστε τους browser σας και προτιμήστε ένα browser της προκοπής.
The show must go on..


