Category archive: Random
-
Markdown σε ιστοσελίδες

Με το διαφωτιστικό σχόλιο του Άγγελου Ορφανάκου, έμαθα ότι το Markdown syntax του John Gruber έχει γίνει ported σε PHP, εν ονόματι (τι άλλο) PHP Markdown.
Ρίγη συγκίνσης διαπέρασαν το κορμί μου.
Τουλάχιστον συγκλονιστικό.
Το φανταστικό χαρακτηριστικό του Markdown σε σχέση με άλλα συντακτικά text-2-html είναι ότι είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο αναγνώσιμο και κατανοητό από μόνο του. Αυτό σημαίνει ότι το κείμενο είναι τόσο καθαρό, ώστε να μπορεί να δημοσιευτεί όπως είναι, χωρίς να φαίνονται χαρακτήρες ελέγχου ή εντολές φορμαρίσματος. Για το σκοπό αυτό, οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν από τη σύνταξη των email αντί των ιστοσελίδων (εξού και το markdown αντί markup).
Για να μην κάθομαι να γράφω όλα τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά, σας παραπέμπω στη σελίδα του markdown. Για να το θέσω όσο πιο απλά γίνεται, ο μόνος λόγος που επέλεξα το κουτσουρεμένο Text_Wiki ήταν ότι το Markdown ήταν γραμμένο σε Perl και έπαψα προ πολλού να γράφω perl.
Εκτός όλων αυτών, ο Aaron Swartz έφτιαξε το πολύ χρήσιμο html2text με το οποίο μπορεί κανείς να μετατρέψει HTML σελίδες σε markdown format.
Όσο για την υλοποίηση, δεν υπάρχει και πολλά να πω: Απλά κάνεις
include_once "markdown.php";και τελείωσες:echo Markdown($wikitext);.Για του λόγου το αληθές, δείτε τον markdown κώδικα αυτής της καταχώρησης και της αρχικής σελίδας του ιστοχώρου μου.
-
Λογότυπο και desktop backgrounds
Για όσους ενδιαφέρθηκαν για το λογότυπο του ιστοχώρου και το 16×16 εικονίδιο τους έπεφτε μικρό (παράλογο!), έκανα export το λογότυπο και σε μεγαλύτερες αναλύσεις. Παίζοντας με το Inkscape βγήκαν και μερικά ομορφούλια desktop backgrounds. Enjoy!
-
Wiki markup σε απλές ιστοσελίδες
Πρόσφατα αναρωτήθηκα αν θα συνέφερε να χρησιμοποιώ κάποιο wiki-style markup για τις στατικές σελίδες του ιστοχώρου, κυρίως για να δημιουργούνται αυτόματα τα βασικά: παράγραφοι, επικεφαλίδες, λίστες και σύνδεσμοι. Αποδείχτηκε πολύ εύκολο τελικά.
Καταρχάς χρειάστηκε ένα επιπλέον πακέτο στην PHP, το Text/Wiki (πακέτο της βιβλιοθήκης PEAR):
# pear install text_wiki downloading Text_Wiki-1.0.0.tgz ... Starting to download Text_Wiki-1.0.0.tgz (47,569 bytes) .............done: 47,569 bytes install ok: Text_Wiki 1.0.0Στο σημείο αυτό χρειάστηκε να αλλάξω ένα αρχείο της βιβλιοθήκης για να υποστηρίζει σωστά το UTF-8 encoding, ακολουθώντας τις οδηγίες στα σχόλια της τεκμηρίωσης της βιβλιοθήκης.
Το δεύτερο βήμα ήταν να φτιάξω μια συνάρτηση η οποία θα καλεί τη βιβλιοθήκη και θα μετατρέπει ένα wiki-κείμενο σε XHTML.
Αυτό ήταν. Για να δούμε με ένα παράδειγμα…
…τυμπανοκρουσίες αγωνίας πριν το rendering…
**Γειά! Είμαι ένα παράδειγμα κειμένου wiki.** Αυτό το κείμενο περιέχει //emphasized// και **strong** κείμενο. Επίσης, @@--- αυτό διαγράφηκε @@ και @@ +++ αυτό εισήχθηκε@@ μετά τη συγγραφή του. +++ Επικεφαλίδα επιπέδου 3 ++++ Επικεφαλίδα επιπέδου 4 # Νούμερο 1 * Λίστα * Λίστα * Υπο-λίστα # Υπο-υπο-αριθμός # Υπο-υπο-αριθμός # Νούμερο 2 * Λίστα * Λίστα Αυτό εδώ είναι κανονικό κείμενο > Μπλοκ κειμένου (blockquote) > Ακόμη ένα μπλοκ, το οποίο περιέχει... >> Ένα εσωτερικό μπλοκ. Λα λα λα, όλα καλά \ όλα ανθηρά! Πίσω στο κανονικό κείμενο.
Έτοιμο! Για του λόγου το αληθές, η αρχική σελίδα του ιστοχώρου είναι γραμμένη σε ~~wiki-format~~ Markdown πλέον.
Προφανώς, δεν πρόκειται να αντικαταστήσει πλήρως την χειρόγραφη HTML. Γι’ αυτό, όπου βλέπεις πως δε σε βολεύει, ρίχνεις ένα ζευγάρι διπλών backticks (
don't-parse-me-please) και γράφεις ό,τι θα έγραφες κανονικά (από HTML μέχρι και PHP).Η βιβλιοθήκη θέλει λίγο ρεγουλάρισμα φυσικά. Ήδη την πείραξα ώστε να υποστηρίζει σχετικά URL (χωρίς http:// μπροστά). Επίσης, σε μια πιο καθαρή προσέγγιση θα μπορούσε κανείς να περικλείσει το wiki κείμενο σε δύο XML tags (π.χ.
<wikitext language="php">μπλα μπλα</wikitext>), ώστε το αρχείο να περιέχει καθαρή XML αντί ανακατεμένες HTML+PHP.Ό,τι χρειαστεί, στην πορεία…
-
Σημείο αλλαγής #24
Μια φορά κάθε τόσο, ή μάλλον κάθε πολύ τόσο, συγυρίζω το γραφείο μου. Έτσι, για αλλαγή. Για ανανέωση. Για μέτρο σύγκρισης…
[Ημι-διακρίνονται (clockwise, από πάνω αριστερά): Κορυφογραμμή του Mont Blanc στις Άλπεις, ο Old boy σε μια Eizo L568, Αφίσα του Ben Moon, ντουλάπα με κυριολεκτική "Intel inside" ζωγραφιά, ηχεία Creative Inspire δώρο από τους κολλητούς πριν 3 χρόνια, "δανεισμένο" Sun Type 6 USB πληκτρολόγιο από ένα Sun Fire 280R Server, τελευταίο τεύχος του Rock & Ice, διπλός εσπρέσσο, Sony Ericsson T610.]
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι γελάνε όταν στην ερώτηση “Καλά ρε συ Δημήτρη, πότε στο καλό θα συγυρίσεις αυτό το αχούρι που ονομάζεις γραφείο σου;” τους απαντάω “Κάτσε, έχουμε ακόμη καιρό μέχρι τα γενέθλια μου…”.
Με ‘γειά!
-
Παράδεισοι
Ποιός είπε ότι οι παράδεισοι βρίσκονται μακριά;
Παραλία Βοϊδοκοιλιάς, Γιάλοβα
Πολυλίμνιο Μεσσηνίας, ΧαραυγήΣτη δορυφορική φωτό από το Google maps μπορείτε να δείτε στο κάτω μέρος την Πύλο, πάνω αριστερά τη Βοϊδοκοιλιά και στη μέση του κόλπου ανεπαίσθητα το Camping Εροδιός.
Καλώς μας πίσω πάλι.
-
Φύγαμε
Μιάμιση ώρα πακετάρισμα σακκιδίων, σκηνών και λοιπών μιας-βδομάδας συμπράγκαλων. Ραντεβού σε 20 λεπτά για φαΐ στο πόδι. Το προς τα πού θα αποφασιστεί όταν θα έχουμε ήδη ξεκινήσει. Γειά χαρά. (η επιστροφή)
-
Μορταδελο-πατήματα
Για όσους λατρεύουν τα σαλάμια και την μορταδέλα, τόσο ώστε να τα έχουν και για χαλάκι…
-
Ριψοκίνδυνη διάσωση στο βασίλειο του κατακόρυφου
-
Δόξα το Θεό, όλα πήγαν καλά. Το κίτρινο παπάκι διασώθηκε επιτυχώς.
Το βράδυ μια γύρα σφηνάκια επιβαλλόταν.
-
Όταν η λογική παίζει το παιχνίδι της
Αν η αδιαφορία δεν είναι επιλογή, ποιά είναι η απάντηση στον παραλογισμό;
-
Περί εκρήξεων
Όταν σπέρνεις θύελλες θερίζεις τρόμο” (New manifesto, σχολιάζοντας το άρθρο περί εκρήξεων στο Hell to Pay)
-
Google-ισμοί
Ό,τι και να πει κανείς πάντως, δε μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι τύποι στο google έχουν τόση φαντασία και όρεξη που κάνουν και πράγματα που μπορεί να είναι εντελώς άχρηστα. Αν μη τι άλλο, σπάνια βλέπεις τέτοια “παιχνιδάκια” σε εταιρίες αυτού του μεγέθους…
-
Η μαγεία του Yosemite
Half Dome ~~(aka El Capitan)~~ (περισσότερες φωτό στο Σπιτάκι).
Yosemite park, Περιοχή Sierra Nevada, Καλιφόρνια, ΗΠΑ.
El Capitan, Yosemite park, ΗΠΑΓρανίτης ύψους ενός χιλιομέτρου. Δυσκολία συνεχόμενη. Τουλάχιστον τρεις μέρες για να φτάσεις στην κορυφή. Δε νομίζω να ξέρω ούτε ένα αφοσιωμένο αναρριχητή που να μην ονειρεύεται να σκαρφαλώσει στο El Cap.
Κάποια μέρα. Σύντομα…
-
Ιστολογικές ενοχλήσεις
Τα 10 πράγματα που με ενοχλούν περισσότερο σε ιστολόγια:
- Το ανώνυμο ή έστω “ψευδώνυμο” στοιχείο του ιστολογίου σου. Το ότι πιστεύεις ότι αυτό δείχνει ταπεινότητα και μετριοφροσύνη και καθόλου ευθυνοφοβία. Όταν δεν βλέπω πουθενά ούτε καν το μικρό σου όνομα ή έστω το e-mail σου.
- Όταν δεν είσαι ο εαυτός σου αλλά κάποιος άλλος, ψεύτικος. Όταν δε γράφεις αυτά που αισθάνεσαι και σκέφτεσαι, αλλά αυτά που θες να διαβάσουν οι άλλοι. Το ότι πιστεύεις ότι αυτό δεν κάνει μπαμ από τη πρώτη στιγμή.
- Το ότι υποκρίνεσαι ότι δεν υπάρχουν άλλοι αξιόλογοι ιστολόγοι και άλλα αξιόλογα ιστολόγια εκτός από το δικό σου τα οποία διαβάζεις. Όταν δεν γράφεις για κάτι πολύ ενδιαφέρον που είπε ένας ιστολόγος που εκτιμάς. Όταν μόνο διαβάζεις και ποτέ, μα ποτέ δεν σχολιάζεις.
- Οι μικροπρέπειες και οι κατινιές μεταξύ ιστολόγων. Όταν πρέπει να αποδείξεις τον εαυτό σου με λόγια.
- Όταν πέφτεις χαμηλά άμα δεχθείς κριτική. Όταν απαιτείς να μη χαλούν την εικόνα σου και δεν δέχεσαι την άποψη του άλλου. Όταν πιστεύεις πως σου οφείλει σεβασμό κάποιος που πιστεύει το αντίθετο. Όταν απαντάς “άμα δε σου αρέσει, μη με διαβάζεις”, λες κι ο άλλος περίεμενε την άδεια σου.
- Το χωρίς κατηγοριοποίηση κατεβατό με τους 1.000 συνδέσμους σε άλλα ιστολόγια που έχεις στο πλάι το οποίο δεν χρηστιμοποιείς ούτε καν εσύ ο ίδιος. Το ότι δεν δέχεσαι πως μ´ αυτό τον τρόπο αδικείς τους ιστολόγους που εκτιμάς. Όταν συνδέεις επειδή σε συνέδεσε κι αυτός.
- Οι τσατσιές που κάνεις με το monitor και που πιστεύεις ότι δεν καταλαβαίνει κανείς όταν το κάνεις σκόπιμα. Όταν δεν χρησιμοποιείς το το monitor αλλά το επισκέπτεσαι για να δεις την δική σου καταχώρηση. Όταν μιλάς για τα νούμερα (hits) σου και ταυτόχρονα υποστηρίζεις πως εκτιμάς τον κάθε αναγνώστη σου.
- Οι πολύ μικρές ή πολύ μεγάλες γραμματοσειρές που έχεις. Τα απαίσια χρώματα που με τυφλώνουν. Η μη-ύπαρξη παραγράφων και σημείων στίξης και τα greeklish που χρησιμοποιείς στα σχόλια σου σε ξένα ιστολόγια.
- Οι 20 καταχωρήσεις σου σε 2 μέρες και η επόμενη μετά από 2 μήνες. Το ότι δεν βρίσκω πουθενά ένα κουτί αναζήτησης στο αρχείο σου.
- Εσύ ο ίδιος, αν θεωρείς πως όλα τα παραπάνω είναι εντελώς υποκειμενικά.
Ενημέρωση 14/7: Ε! ΕΕΕ! Διαβάστε ξανά, προσεκτικά στην πρώτη πρόταση: σε ιστολόγια. Τρίτη φορά: σε ιστολόγια. Ακόμη πιο λιανά: Γενικώς στα ιστολόγια, προφανώς όχι σε κάποιο συγκεκριμένο. Οπουδήποτε δω κάποιο από τα παραπάνω, ενοχλούμαι.
-
Ερώτηση Μίμη Ανδρουλάκη για τις πατέντες λογισμικού
Πριν μερικές μέρες, ο βουλευτής κ. Μίμης Ανδρουλάκης κατέθεσε την παρακάτω ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων προς τον Υπουργό Ανάπτυξης κ. Σιούφα.
6/7/2005 - ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Ανάπτυξης: κ. Δ. ΣιούφαΘέμα: Ευρεσιτεχνίες Λογισμικού
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζητά αυτές τις μέρες την πρόταση οδηγίας για την υιοθέτηση των ευρεσιτεχνιών λογισμικού. Αν η πρόταση υιοθετηθεί όπως έχει, η Ευρωπαϊκή οικονομία και ακολούθως η Ελληνική, θα δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα σε όφελος των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας καθώς το κόστος ανάπτυξης λογισμικού θα αυξηθεί δραματικά. Εκατοντάδες χιλιάδες πατέντες από τις δύο αυτές χώρες θα επιβληθούν στους Ευρωπαίους δημιουργούς καθώς οι εταιρίες των χωρών αυτών είναι με πολύ μεγάλη διαφορά οι σημαντικότεροι κάτοχοι ευρεσιτεχνιών λογισμικού στον κόσμο. Μία τέτοια εξέλιξη θα μετατρέψει την ενεργή συμμετοχή στην Κοινωνία της Πληροφορίας σε άπιαστο όνειρο για την πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών. Η καινοτομία, ο ανταγωνισμός, η έρευνα και η ανάπτυξη λογισμικού θα ασφυκτιούν υπό τον έλεγχο γιγαντιαίων μη ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.
Οι πατέντες στο λογισμικό, οι οποίες σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να συγχέονται με τα πνευματικά δικαιώματα και την προστασία που αυτά παρέχουν στο δημιουργό ενός έργου, με τη μορφή που περιγράφονται στην οδηγία αποτελούν στην πράξη αξεπέραστο εμπόδιο για αναπτυσσόμενες οικονομίες σαν την Ελληνική οι οποίες επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν σε τομείς νέας τεχνολογίας.
Ερωτάται συνεπώς ο κ. Υπουργός:
- Ποια είναι η θέση του Υπουργείου στο θέμα των ευρεσιτεχνιών λογισμικού;
- Έχει εκπονηθεί σχετική μελέτη η οποία να καταδεικνύει το πιθανό κόστος για τις ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών από την υιοθέτηση της σχετικής οδηγίας;
Ο ερωτών βουλευτής
Δημήτρης Ανδρουλάκης
Μόλις λάβουμε απάντηση, θα τη δημοσιεύσω εδώ. Επίσης, θα απαντήσω προσωπικά με ανοιχτό γράμμα στον κ. Υπουργό, το οποίο θα αποσταλεί στο γραφείο του και θα κοινοποιηθεί στον κ. Πρωθυπουργό.
Ο κ. Ανδρουλάκης έχει δείξει επανειλημμένα τον προβληματισμό του για το το θέμα των πατεντών λογισμικού και των δικαιωμάτων των χρηστών στην προσωπική μας επικοινωνία. Σε λίγες μέρες σκοπεύουμε να συναντηθούμε από κοντά για μια συζήτηση γύρω απ’ αυτά τα θέματα.
Με σκοπό να συζητήσουμε τα σημαντικότερα θέματα, σας ερωτώ:
Εσάς τι σας απασχολεί το οποίο πιστεύετε ότι πρέπει να φτάσει στη Βουλή των Ελλήνων; Τι θεωρείτε εσείς σημαντικό να μάθει ο κ. Ανδουλάκης και κατά συνέπεια οι υπόλοιποι έλληνες βουλευτές;
-
Δικαίωμα στην ανάγνωση
-
From “The Road To Tycho”, a collection of articles about the antecedents of the Lunarian Revolution, published in Luna City in 2096)
For Dan Halbert, the road to Tycho began in college–when Lissa Lenz asked to borrow his computer. Hers had broken down, and unless she could borrow another, she would fail her midterm project. There was no one she dared ask, except Dan.
This put Dan in a dilemma. He had to help her–but if he lent her his computer, she might read his books. Aside from the fact that you could go to prison for many years for letting someone else read your books, the very idea shocked him at first. Like everyone, he had been taught since elementary school that sharing books was nasty and wrong–something that only pirates would do.
And there wasn’t much chance that the SPA–the Software Protection Authority–would fail to catch him. In his software class, Dan had learned that each book had a copyright monitor that reported when and where it was read, and by whom, to Central Licensing. (They used this information to catch reading pirates, but also to sell personal interest profiles to retailers.) The next time his computer was networked, Central Licensing would find out. He, as computer owner, would receive the harshest punishment–for not taking pains to prevent the crime.
[...]
Richard Stallman, The Right to Read
Παρακαλώ διαβάστε ολόκληρο το The Right to Read πριν συνεχίσετε.
Σιγά σιγά, ολοένα και περισσότερα μέτρα λαμβάνονται για τον πληροφοριακό έλεγχο της ανθρωπότητας. Μερικά από τα “ελαφριά” παραδείγματα: Στην Αγγλία είναι στάνταρ διαδικασία η παρακολούθηση των email των φοιτητών και εργαζομένων και το μπουκάρισμα στα δωμάτια τους για έλεγχο αντιγραμμένων CD μουσικής. Οι κάμερες σε ολόκληρο το πανεπιστήμιο, απαραίτητο και καλοδεχούμενο κομφόρ πλέον. Στην Αμερική όλοι οι διεθνείς φοιτητές υπογράφουν την αποδοχή τους στην γενική παρακολούθηση (και μάλιστα πληρώνουν και τέλος γι’ αυτό).
Πρόσφατα πέρασαν νόμοι σαν το EUCD με το οποίο οι δισκογραφικές (μόνο, προς το παρών) βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στα προσωπικά μας δεδομένα. Δεν είναι μακριά και το Trusted Computing μέσω του οποίου θα ελέγχεται το τι μπορείς να τρέξεις στον υπολογιστή σου και τι όχι. Σιγά-σιγά περνάνε μέτρα τα οποία ελέγχουν εκτός από την ίδια την πληροφορία και τα ίδια τα κανάλια στα οποία ρέει, όπως το Διαδίκτυο και τα πρωτόκολλα επικοινωνιών και διαλειτουργικότητας.
Όλα αυτά τα μέτρα περνούνε μπροστά από τα μάτια μας και νομιμοποιούνται ένα-ένα. Πέραν των 19 στους 20 δεν έχουν ιδέα για όλα αυτά. Η στιγμή που θα το μάθει, με βεβαιότητα, θα είναι περασμένη. Θα είναι αργά. Η στιγμή που θα μάθει επαρκώς μεγάλο κομμάτι της ανθρωπότητας το “τι παίζει”, θα είναι μετά την εδραίωση της χούντας. Όπως γίνεται με όλες τις δικτατορίες.
Πώς γίνεται αυτό;
Γίνεται, γιατί το πρώτο πράγμα που θα χτυπήσει ένας τέτοιος εχθρός είναι το πνεύμα. Σημαδεύοντας πρώτα-πρώτα στη καρδιά του: Την καλλιέργεια, τις τέχνες. Κόβοντας πρώτα απ’ όλα την πρόσβαση του στη γνώση. Στα βιβλία.
Επειδή δεν βλέπω κάτι άλλο εγώ, σας ερωτώ: Εκτός από το να βγούμε στους δρόμους όλη η ανθρωπότητα και να γεμίσουμε το δρόμο με αίμα, υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος να σταματήσει αυτό που πάει να γίνει;
-
American skin, English skin
Δε ξέρω πώς και γιατί (ίσως επειδή στο μυαλό μου η Αγγλία γράφεται και ως “Αμερική”), αλλά οι σημερινές εκρήξεις στο Λονδίνο μου θύμισαν τόσο, μα τόσο πολύ το American Skin (41 shots) του Bruce Springsteen.. It ain’t no secret / no secret my friend / You can get killed just for living / in your American skin
-
Περί νοοτροπίας
Μεγάλο ποστ για πολλούς μικρούς μπλόγκερς. Άλλη νοοτροπία weblogging. Thumbs up!
-
Φωτογραφίζοντας ένα όνειρο
Σε μια φαντασμαγορική τελική φάση, με την αγωνία και την κούραση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων, ο αγώνας έληξε. Όλη η εξέδρα όρθια ξεσπάει σε χειροκροτήματα. Οι θεατές πανηγυρίζουν παντού. Οι παίκτες μας προσπαθούν να κρύψουν τα δάκρυα τους. Το τότε όνειρο, πλέον είναι ιστορικό γεγονός.
Ευρωκοινοβούλιο – Πατέντες λογισμικού, σημειώσατε ένα.
Περισσότερα για την είδηση μπορείτε να μάθετε στα νέα του FFII. Δύο ακόμη παιδιά της προσπάθειας έγραψαν γι’ αυτό: ο Αστέρης στο Beautiful day και ο Άγγελος στο STOP Software Patents.
Αρκετά άτομα με ρώτησαν σήμερα στο τηλέφωνο πως νιώθω…
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Ίσως γιατί μέχρι χθες κανείς δεν ήταν σίγουρος για το αποτέλεσμα. Ίσως γιατί μέσα από τις τόσες συναντήσεις και συζητήσεις με βουλευτές, έμαθα ότι η αισιοδοξία δεν είναι καλό πράγμα. Ίσως γιατί “η σκοτεινότερη ώρα είναι πριν την αυγή” που λένε.. Ε, ο ήλιος βρέθηκε ντάλα σε μια στιγμή.
Πριν μερικές μέρες η αυγή με βρήκε σε μια σκηνή στα 2.000 μέτρα για σκαρφάλωμα ενός βράχου που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου. Ήταν 5 το πρωί στον Παρνασσό και η στιγμή πρωτόγνωρη. Τα πορτοκαλο-μπλε ακόμα αναμμένα φωτάκια της πόλης της Λειβαδιάς στο βάθος του κάμπου να αχνοφαίνονται μες την ομίχλη του πρωινού. Τα χέρια να αγκαλιάζουν την κούπα του ζεστού καφέ μετά από τρεις και κάτι ώρες ύπνου. Το αεράκι με τη μυρωδιά της φρέσκιας βροχής να χαϊδεύει το πρόσωπο και να ξυπνά τα πνευμόνια. Πήρα τη φωτογραφική μηχανή για να συλλάβω τη στιγμή. Δυστυχώς για μένα, η φωτογραφική μηχανή από όλα όσα κάνουν ξεχωριστή τη στιγμή, συλλαμβάνει μόνο την εικόνα. Υποκρινόμενος ότι συλλαμβάνει και τα υπόλοιπα, πάτησα το κουμπί. Πώς θα νιώσει άραγε κάποιος που θα δει τη φωτογραφία αυτή;
Πώς νιώθει ένας αθλητής όταν περνάει την τελευταία στροφή σε ένα γεμάτο στάδιο; Πόσο πολύ προπονήθηκε, άραγε, για αυτή τη στιγμή; Πόσο άγχος έχει νιώσει, πόσα μερόνυχτα αγωνίας έχουν περάσει και πόσες στερήσεις έχει υποστεί για να έχει τη δυνατότητα να μπαίνει πρώτος στην τελική ευθεία; Άραγε αν αυτή είναι η μοναδική του ευκαιρία, θα σκεφτεί ότι μπορούσε να είχε προσπαθήσει πιο πολύ; Πώς νιώθει που σε μερικά δευτερόλεπτα μπορεί αυτός και μερικά εκατομμύρια κόσμου να βρεθούν στα ουράνια ή στον πάτο του βούρκου; Πώς νιώθουν οι φίλοι και οι συγγενείς του, ο προπονητής του; Πώς θα νιώσει άραγε κάποιος που θα δει τη φωτογραφία του τερματισμού;
Πώς θα νιώσει άραγε κάποιος που διαβάζει την “φωτογραφία” του 3+ χρόνων αγώνα κατά του νομοσχεδίου για τις πατέντες λογισμικού, σε ένα άρθρο σε ένα ιστολόγιο;
Τι να χωρέσει αυτή η φωτογραφία; Τα 700 emails στην mailing list epatents-core της ελληνικής προσπάθειας σε διάστημα 7 μηνών; Τα ~120 bullets-δουλειές που καταγράφηκαν στο WhatsUp log της ομάδας, σε διάστημα ενάμιση μήνα; Τις 20.000 λέξεις που έγραψε η ομάδα, μόνο σε δελτία τύπου και ανακοινώσεις; Το ότι η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία έγραψε 2.500 λέξεις για την προσπάθεια που κάνεις και περιείχε σύνδεσμο στο weblog σου;
Τα ταξίδια στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο που κάποιες φορές μισή ώρα πριν κοιμηθείς μάθαινες πού θα κοιμηθείς; Και πέντε ώρες μετά (σπανίως 5 ώρες ύπνου λόγω άγχους) ήσουν έξω από το Ευρωκοινοβούλιο; Τη σχεδόν λιποθυμία από το τρακ στην πρώτη συνάντηση με ευρωβουλευτή; Τη γνωριμία με ανθρώπους-θρύλους της κοινότητας Ελεύθερου λογισμικού σαν τους Richard Stallman, Alan Cox και Bruce Perens; Το δείπνο με τους συντονιστές των Debian, KDE, FSF Europe, Openoffice και Mozilla; Το ότι 30 άνθρωποι ήρθαν να σε βρουν, μερικοί φεύγοντας από τις δουλειές τους, για να μοιράσετε μαζί φυλλάδια και μπαλόνια στην Αθήνα;
Πώς χωράνε σε μια φωτογραφία το κόστος ενός εξαμήνου και το κόστος ενός ακόμη, εκείνο το πλατύ χαμόγελο στις 3 το πρωί, οι αδέσποτες μέρες μιας πιεστικής περιόδου ή το παιδικό άγχος μιας συνάντησης με ένα άτομο που θαυμάζεις όσο λίγα;
Πώς χωράει σε μια φωτογραφία η υπερηφάνεια ότι βοήθησες να γίνει ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος για να ζούμε;
Η απάντηση είναι ότι δεν χωράνε. Η μοίρα της φωτογραφίας είναι να συλλαμβάνει μόνο ένα τμήμα της πραγματικότητας. Η μαγεία της είναι να αφήνει τη φαντασία σου να σχηματίζει όλα τα υπόλοιπα.
Αυτά ήταν μια φωτογραφία των συναισθημάτων που ένιωσα σήμερα. Όλα τα υπόλοιπα, δυστυχώς, δεν χωρέσανε στις λέξεις.
-
Νίκη στο Ευρωκοινοβούλιο
-
Μετά από σχεδόν 4 χρόνια προσπαθειών, τα πράγματα δείχνουν ότι το Ευρωκοινοβούλιο θα απορρίψει την (όχι τόσο) “κοινή θέση” που προτείνει το Συμβούλιο Υπουργών, η οποία πρακτικώς επιτρέπει το πατεντάρισμα το λογισμικού. Το οποίο φυσικά είναι πολύ καλύτερο από το να περνούσε το κείμενο του Συμβουλίου. Καλύτερα κανένα κείμενο, παρά ένα κακό κείμενο.
Ας περιμένουμε όμως το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, η οποία αρχίζει σε περίπου… 5 λεπτά από τώρα (12 ώρα Βρυξελλών). Αν πάνε καλά τα πράγματα, σε μερικά λεπτά μπορεί να τελείωσαν όλα υπέρ μας.
…Και οι 3+ χρόνων αγώνες μας να καρποφόρησαν.
Update 13:28: ΝΑΙ, είναι γεγονός… Η οδηγία απορρίφθηκε!!!





