Category archive: Random
-
Φεντόρα
Ετοιμαστείτε για κάτι καινούριο! =) (είναι τόσο καινούριο που δεν φαίνεται ακόμη…)
-
Περί πρωτοτυπίας
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο τροχός ανακαλύπτεται εκ νέου τόσο συχνά επειδή είναι μια πολύ καλή ιδέα. Έχω μάθει να ανησυχώ περισσότερο για τη βασιμότητα ιδεών που εφευρέθηκαν μόνο μια φορά. (D. Parnas, σε μία από τις κλασικότερες δημοσιεύσεις στην Επιστήμη των Υπολογιστών: “Why software jewels are rare”).
-
Σαν τα μάτια σου
-
Τις προάλλες λοιπόν, στα καλά καθούμενα, καθώς περίμενα να ψηθεί το φαΐ, άρχισε να με καίει το μάτι μου. Να με καίει όμως, όχι αστεία. Όχι μέσα, αλλά από κάτω, στο βλέφαρο και στους “κύκλους” που τους ένιωθα για πρώτη φορά, αντί μαύρους, κόκκινους. Κάψιμο, σαν από επαφή με φωτιά ή μέδουσα. Τσούξιμο, σαν από τσίμπημα σφήκας.
Δεν έφτανε αυτό, λίγο μετά άρχισαν να με τσούζουν μερικά δάχτυλα στην κορυφή των νυχιών και μετά η μύτη μου. Πέντε λεπτά μετά, άρχισε να με τσούζει… ακόμη και στο πουλί μου!
Πεσμένος στο κρεβάτι, εικόνες από την αλλεργία που με έπιασε όταν ήμουν δεκατεσσάρων ήρθαν στο μυαλό μου… Μοναχά με το σώβρακο, πεσμένος ανάσκελα σαν εσταυρωμένος, κατακόκκινος σε ολόκληρο μου το σώμα (και το εννοώ, σε ολόκληρο!) να έχω εξανθήματα μερικών εκατοστών σε διάμετρο ακόμη και στα μάτια. Τόσο μεγάλα που πολλά από αυτά ενώνονταν μεταξύ τους. Το νερό του μπάνιου έμοιαζε με λάστιχο ποτίσματος ενάντια πυρκαγιάς σε δάσος. Οι εμετοί, ο ένας μετά τον άλλο. Κι όταν έλεγε να φουντώσει, με έκανε να βάζω τόση πολλή δύναμη για να μην αφήσω τον εαυτό μου να ξυστεί που το κορμί μου έτρεμε ολόκληρο και να παραμιλώ…
Δεκατόσα χρόνια μετά, στην ίδια ακριβώς στάση στο κρεβάτι, με την ίδια αγωνία για αν θα χειροτερέψει κι άλλο αυτό το μαρτύριο. Μόνο που αυτή τη φορά, το επίκεντρο ήταν το μάτι μου. Όσο το ψαχούλευα για να δω τι μπορεί να έχει, τόσο περισσότερο με έκαιγε!
Και τότε… Ακριβώς τότε… Ήρθε η Φώτιση…
…
Φιλική συμβουλή: Αν ψιλοκόψετε ή τρίψετε καυτερά τσίλι στο μαγείρεμα, βεβαιωθείτε ότι πλυθήκατε με σαπούνι, αρκετές φορές και τρίψατε τα χέρια σας καλά, δυνατά και για πάρα πολλή ώρα, πριν τολμήσετε να ακουμπήσετε τα μάτια σας ή πάτε για κατούρημα.
(Μετά από ένα μπάνιο και γερές σαπουνάδες υποχώρησαν τα τσουξίματα…
Ανακούφηση…)
-
Ανεργία στην Ελλάδα
Κατά τα άλλα, υπάρχει ανεργία στην Ελλάδα… Εγώ από την άλλη βλέπω να υπάρχουν 2 πράγματα στην Ελλάδα: Πολλές καλές δουλειές και πολλή οξεία ζεστοθεσουλήτιδα…
-
Μη ντρέπεστε!
Ελεύθερα! Πάρτε και τα βρακιά μας ρε παιδιά. Τι σόι φίλοι είμαστε αν δε σας εμπιστευόμαστε και δε σκύβουμε να μας πηδάτε πού και πού;
-
E-lawyer για ανώνυμες απειλές
Πολύ ενδιαφέρον κείμενο και συζήτηση στο “Ανώνυμες απειλές κατά blogger και νομική προστασία” του E-Lawyer σχετικά με την καταχώρηση του iblog “Αμάρτησα για το blog μου“. Τροφή για σκέψη περί δεοντολογίας, επιπέδου συζητήσεων και “τρομοκρατίας” (έτσι, για να το συνδέσουμε και με τα προηγούμενα…)
-
Τρομοκρατία, διπλωματία και τρομαρχία
Διαβάζουμε στο slashdot σήμερα (ελεύθερη μετάφραση):
Μετά την πρόσφατη ψήφιση της ΕΕ υπέρ των αμφιλεγόμενων νόμων κατακράτησης δεδομένων για τους παροχείς υπηρεσιών διαδικτύου και άλλων τηλεπικοινωνιακών φορέων, φαίνεται πως τώρα η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα αποκτήσει πλήρη πρόσβαση στα δεδομένα αυτά. Από το άρθρο: Οι αρχές των ΗΠΑ θα μπορέσουν να έχουν πλήρη πρόσβαση στα δεδομένα των τηλεφωνικών κλήσεων, γραπτών μηνυμάτων και emails των ευρωπαίων πολιτών, δίνοντας στον σχετικά με την κατακράτηση δεδομένων πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο της ΕΕ πολύ πλατύτερες και βαθύτερες συνέπειες από ότι αρχικά υπολογιζόταν.
Είναι στιγμές που θέλω να πω τόσα πολλά, να βρίσω τόσο πολύ και τόσο υψηλά ιστάμενο κόσμο… Να βρίσω όμως, να χλευάσω ευφυΐες, να ρίξω κλωτσιές στον κώλο, τούρτες στα πρόσωπα και κόκκινες μπογιές στα παράθυρα…
Μα καλά, πόσο μυαλό θέλει για να καταλάβει ένας ευρωβουλευτής ή ένας υπουργός στο ευρωπαϊκό συμβούλιο ότι πρώτη και καλύτερη η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει να περνάνε τέτοια νομοσχέδια όπως της παρακολούθησης, της κατακράτησης δεδομένων, των πατεντών λογισμικού και τόσα άλλα; Ότι υποσκάπτονται μεθοδικά οι δημοκρατικοί μας θεσμοί από νονούς της διπλωματικής νύχτας (επειδή μόνο στα κρυφά σιγομουρμουρίζουνε και πείθουν); Ότι όλο αυτό το φιάσκο που λέγεται ευρωπαϊκή δημο-κρατία δεν είναι παρά ένα κουκλοθέατρο του παραλόγου (παρά-λογος όπως παρα-κράτος κλπ.) στο οποίο αυτοί που έχουν το μεγαλύτερο συμφέρον από τις αλλαγές των “ευρωπαϊκών προεδρειών” είναι οι ξένοι διπλωμάτες που κάθε χρόνο έχουν “νέα” μυαλά να ελέγξουν για τα νευραλγικά ευρωπαϊκά ζητήματα, ενώ όλα τα άλλα απλά και μικρά θέματα δίνουν στους υπόλοιπους την αίσθηση ότι, ναι, έχουμε δημοκρατία και όχι ολιγαρχία.
Τρομοκρατία
Πρέπει να εμπαιδώσουμε όλοι κάποια στιγμή ότι ο τρόπος που χρησιμοποιείται η ίδια η λέξη τρομοκρατία είναι εντελώς λάθος.
Η σημασία της λέξης terrorism, όπως τη χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ, είναι η επιβολή με όπλο τον εκφοβισμό. Πιο σωστά λοιπόν, αυτό θα έπρεπε να λέγεται τρομαρχία (= άρχεται, ελέγχει ο τρόμος) και όχι τρομοκρατία (=κρατεί, κυβερνεί ο τρόμος).
Τι θα μπορούσε να είναι πραγματικά λοιπόν η λέξη τρομοκρατία; Μήπως ένα σύστημα στο οποίο ο τρόμος χρησιμοποιείται από το κράτος (την κυβέρνηση δηλαδή) ως όπλο για να διακυβερνά τη χώρα; Ένα κράτος το οποίο ζυμώνει τον τρόμο μέσα στις καρδιές του κόσμου ώστε να μπορεί να περνάει νομοσχέδια και να πετυχαίνει αυτά που θέλει; Στο δικό μου το μυαλό αυτό ακριβώς το νόημα έχει και δεν μπορώ να φανταστώ πιο καλή απεικόνιση της παρά μια κυβέρνηση (ή δια-κυβέρνηση) η οποία θυμίζει συνεχώς στον κόσμο να φοβάται τους άλλους, να προσέχει, να φυλάγεται και να ψηφίζει νόμους με δικαιολογία την προστασία και την ασφάλεια.
Μήπως τελικά, το σύστημα που κυβερνά τη χώρα μας και την Ευρώπη, στα πιο καίρια ζητήματα, είναι η τρομοκρατία (διπλωματική τρομαρχία) αντί η δημοκρατία και δεν το βλέπουμε γιατί είμαστε τόσο κοντά στο δέντρο που χάσαμε το δάσος; Και μήπως αυτό είναι χειρότερο από την τρομαρχία, γιατί εκτός του ότι επηρεάζει πολύ περισσότερο κόσμο, γίνεται κάτω από το τραπέζι, κρυφά, τόσο από εμάς όσο και από τους αντιπροσώπους μας;
Λένε “τους εχθρούς μου τους ξέρω, τους φίλους μου φοβάμαι”… Σοφές κουβέντες.
Ενημέρωση 4 ώρες μετά: Ο πάντα στοχαστικός old-boy έχει κάτι σχετικό να πει σχετικά με συνομωσίες και πόσο θα πρέπει, τελικώς, να μας απασχολούν στη ζωή μας. Όπως είχε και ο Ρούζβελτ, όταν έγραψε στην αυτοβιογραφία του πως Ο μεγαλύτερος από όλους τους φόβους είναι ο φόβος του να ζεις.
-
PhD-σκέψεις
Κ.Γ. Μαργαρίτης: Ορισμένες σκέψεις σχετικά με την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής — Χρήσιμο υλικό για σκέψη για όσους γράφουν διατριβή για το πι-AIDS-ντι τους.. (Ευχαριστώ Σεραφείμ.)
-
Οθονο-διαόλια
-
Είναι αδιανόητο τη σήμερον ημέραν να πωλείται ακόμη οθόνη που δεν έχει καθολική ρύθμιση της φωτεινότητας του λευκού σε βαθμούς κέλβιν αλλά μόνο ξεχωριστά για τα τρία χρώματα!
Πόσο μάλλον, με τέρμα το contrast και το brightness, το άσπρο ακόμη να μην είναι άσπρο! Πόσο μάλλον η μπάρα του κοντράστ να χαρχαλεύει τη φωτεινότητα του λευκού και να ερωτοτροπεί με το βάθος του μαύρου!
ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ, μετά από μισή ώρα προσεκτικών ρυθμίσεων, το άσπρο ακόμη να μην είναι άσπρο, οι μαύρες αποχρώσεις ακόμη να πέφτουν η μία πάνω στην άλλη και τα μπλε να υπερισχύουν ακόμη των άλλων χρωμάτων!
Να τα βράσω τα ντιζάιν και τα νούμερα τους (κάτι cd/m, 6ms, 400:1 και άλλα κατσσιαρίσματα) άμα είναι να ξεστραβωνόμαστε.
-
Είναι ωραίο…
- να έχει καλό καιρό τις πρώτες μέρες της μετακόμισης σου μακριά από τη Μεσόγειο.
- να υποστηρίζει πλήρως το πανεπιστήμιο σου την ερευνητική σου προσπάθεια.
- να παίρνεις στα χέρια σου την πρώτη επιταγή της υποτροφίας σου.
- να σε φιλοξενεί με αγάπη ένας καλός φίλος μέχρι να βρεις σπίτι.
- να σε περιμένει στη καινούρια σου δουλειά ένας νέος προσωπικός υπολογιστής κι ένα όμορφο γραφείο.
- να σου χαμογελούν αληθινά σε όλες τις υπηρεσίες, σε όλα τα καταστήματα, σε όλα τα πόστα.
- να έχεις δίπλα σου ένα σπορ που αγαπάς σε μια μεταβατική φάση της ζωής σου.
- να χαίρεσαι όλα τα παραπάνω (και πολλά ακόμη) με έναν άνθρωπο που αγαπάς, σέβεσαι και θαυμάζεις.
Κι είναι, τέλος, ωραίο, σε τέτοιες στιγμές, να έχεις ένα ιστολόγιο να γράφεις αυτά που νιώθεις.
-
Πρώτος έλληνας πρεσβευτής του Fedora
Σήμερα έμαθα ότι ο Θεόδωρος Συνοδινός είναι ο πρώτος έλληνας Fedora Ambassador. Καλά τα νέα τόσο για το Fedora όσο και για το GNOME και το ΕΛ/ΛΑΚ στην Ελλάδα.
-
Ψάχνω σπίτι…
μέχρι να βρω ένα, υπομονή! Προσωπικά, ό,τι υπομονή έχω, τη μαζεύω με κάθε τόσο επισκέψεις στο εντυπωσιακό Manchester Climbing Centre… (Αν αναρωτιέστε πώς μοιάζει, ρίξτε μια ματιά στις φωτό της επίσημης ιστοσελίδας του ή σε αυτή τη φωτό που τράβηξα τις προάλλες.)
Ελπίζω σε μερικές μέρες να βολευτώ και να ηρεμήσουν κάπως τα πράγματα. Μέχρι τότε, έτσι, για να το θυμίζω και του εαυτού μου… υπομονή!
-
Πακεταρίσματα…

Σιχαίνομαι τα πακεταρίσματα. Πού ειν’ οι παλιοί, καλοί καιροί που τουλάχιστον μας παρηγορούσε εκείνο το σένιο “Beam me up, Scotty!” του Star Trek. Ή έστω, το “Scott me up, Beamie!” του κάφρου του Larry.
Ωστόσο, εμψυχωτικό είναι πως κάθε ωραία περιπέτεια, ξεκινάει με ένα — μικρό ή μεγάλο — πακετάρισμα. Στην περίπτωση μου, μεγάλο.
Λοιπόν, Μάντσεστερ, here I come. Με τη βαλίτσα και τα αναρριχητικά 30 κιλά. Με ένα χαμόγελο ως τα αφτιά. :D
-
Εξομολογήσεις ενός geek
Fedora people, Fedora Weekly News και Πλανήτης GNOME. Τα στέκια που συχνάζω συχνότερα…
-
Highlights από Κάλυμνο
- 6 στις 9 μέρες σκαρφάλωμα. Μία το απαγορευτικό που ξεμείναμε στον Πειραιά, μία η βρόχα, μία το rest. Πάλι καλά δε λες…
- Διαδρομές: Redpoint “Hilde” (7a+, τομέας “Baby house”), παρ’ ολίγον onsight “Διόνυσος” (7a, τομέας “Οδύσσεια”), μερικά onsight 6c/+.
- Το τετράκλινο της κυρά-Μαρίας στα Λινάρια και “ο μανιακός δολοφόνος με το χαμόγελο” που νοίκιαζε μοτοσυκλέτες.
- Η χαρά της άφιξης του νέου ανηψάκιου και η ανυπομονησία για το επερχόμενα ταξίδια… Κύπρος για οικογενιακό πάσχα, Μάντσεστερ για διδακτορικό…
-
Κάλυμνος, ξανά!
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
δεδομένης της προσεχούς αναχώρησης για την Εγγλέζικη νήσο, όπου φήμες έχουν πως ο ήλιος σπανίζει πιότερο απ’ τη συννεφιά, αποφάσισα να πάω Κάλυμνο για μερικές μέρες να χαρώ σκαρφάλωμα και ‘φτάζυμο ψωμί.
Θα στο κρατούσα κρυφό, μια και ξέρω πως σε χτυπάν στο δόξα πατρί οι αποχαιρετισμοί, αλλά βλέπεις οι θάλασσες έχουν απαγορευτικό και ξύνω τ’ αρχίδια μου μέχρι αύριο που θα κοπάσουν οι αέρηδες.
Αν και ξέρω πως θα σου λείψω, δεν μπορώ να μη σε προειδοποιήσω να μην περιμένεις πολλές φωτογράφες, αφού κάπου εξαφάνισα το φορτιστή της ψηφιακής. Θέλω να πιστεύω ότι θα το δεις κι εσύ θετικά και θα χαρείς με την ευκαιρία που μου δίνεται να πιάσω ξανά τα φιλμ.
Θα τα πούμε λίαν συντόμως.
Σε σταυροφιλώ,
ο Τζουτζούκος σου.
-
Πού πας ρε Καραμήτσο…
…ξυπόλυτος στ’ αγκάθια; (ομολογώ πως έχω ψιλο-τρομοκρατηθεί…)
-
Τορέλι και Καρυοθραύστης
Ο Γιάννης Τορέλι σκαρφαλώνοντας τον απίστευτο
(παραδοσιακά ασφαλισμένο) “Καρυοθραύστη”.
Πόρτες (Νεραϊδότρυπα), Αχαΐα(άλλες 2 φωτό στην υπόλοιπη καταχώρηση…)
Μπορεί να κατέληξα πιασμένος την επόμενη μέρα της φωτογράφισης, αλλά τελικά κάτι βγήκε…
-
Όσο ωραία είναι η αρχή της άνοιξης
τόσο άσχημες είναι οι ιώσεις που φέρνει μαζί της…






