Category archive: Random
-
Αστυνομική βία
Δεν ξέρω τι με ανησυχεί περισσότερο: η βία, ή η απάθεια. Με τρομάζουν περισσότερο αυτοί που κάνουν ό,τι κάνουν, ή το γεγονός ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα στον κόσμο.
-
Working on Fedora L10n

In the last few days I’ve been working on Fedora’s L10n infrastructure. Not all of it was exciting, but we really need to increase the quality of our international desktops.
Why? Well, for start, Lord Smolt informs that 3 out of 10 registered systems are non-English, and I estimate another 2/10 of the en_US have localized desktop sessions (so that users won’t be facing encoding problems on the command-line). That’s 50% of the systems, although the numbers are probably much higher (of the top 10 spoken languages in the world, English is a mere 12%). Also, the Fedora Localization Project (FLP) is one of our biggest groups of contributors: AFAIK, more than 2000 people have contributed translations to Fedora, and the active translators are probably more than 300. Besides, with the arrival of OLPC, the importance of localized desktops is more evident than ever.
Internationalization (i18n) and localization (L10n) are basically ways of adapting resources for non-native environments (different locales), of various nations and cultures. i18n is the process of building a resource making no assumptions on the locale; for example write software using the gettext library to export translatable strings to translators. L10n is the actual process of adapting the resource to a particular locale, for example with translations. Basically they are both the same thing; i18n is the technical part of L10n.
The truth is that Fedora has a lot of problems in this area. A bunch of our software have i18n problems and can’t be localized. Until recently, font rendering was very ugly in non-latin alphabets and on the command-line greek support was broken. Can you imagine the frustration of a french person who opens up the Help menu of
system-config-networkand finds a completely incomprehensible text there? On the L10n side, translators need to sign up for two different systems and jump through hoops to translate software hosted on different SCMs.So, what have we done in the to make our processes better?
- We created a ‘cvsl10n’ group in our account system, which identifies all translators, and put up /wiki/L10N/Join which describes the steps to become a member.
- We are moving our L10N infrastructure on public systems (yay for openness!). The Docs Project spearheaded this process, and handled translations by giving RW access to ‘cvsl10n’ to all its
*/po/directories. A translation contribution became a simplecvs commit <docs-module>/po/lang.poaway for any translator. F7 docs were translated in more languages than the FC6 ones. - We’ve identified language teams and maintainers, in order to keep communication channels between teams flowing and fragmentation low.
- Fedora L10n is planned to become a product in bugzilla, so that bugs for translations can be filed and assigned directly to the people who can actually fix them (ie. not the developer).
- And finally, we are building an exciting new front-end to L10n, to replace the rusty
i18n.redhatone. Besides translation statistics, it presents i18n errors of the module and urges people to code using the standard libraries, which increase interoperability. It also supports Subversion, Mercurial, and GIT repos. You can give it a spin at the testing system we’ve put up:
http://publictest4.fedora.redhat.com/
We’ve got some exciting times ahead of us, which will give Fedora, and hopefully many downstream and upstream projects the opportunity to increase their reach a lot.
-
“Τα ριάλλια ριάλλια” από Kronos Quartet;
Μόλις άκουσα ένα τραγούδι στο Radio paradise το οποίο έφερνε πολύ σε Ινδία και ήταν πολύ ίδιο με το κυπριακό παραδοσιακό (και πασίγνωστο στην Ελλάδα) “Τα ριάλλια ριάλλια τζαι πούντα”. Άραγε το πρώτο πήρε από το δεύτερο ή το αντίθετο;
-
Urban dictionary
Όταν e-συχνάζει κανείς σε χώρους συζητήσεων με αγγλόφωνους, ένας από τα πιο χρήσιμα bookmarks που μπορεί να έχει εύκαιρο είναι το Urban dictionary. Σήμερα έγραψα yawn και μου απάντησε ένας “ditto”. Ένας Θεός ξέρει τι σημαίνει πρωί-πρωί. Αυτός, και το urban dictionary φυσικά.
-
Ιστολογική ωρίμανση
Είναι πολύ όμορφο να βλέπει κανείς την ελληνική σφαίρα ιστολογίων να ωριμάζει. Χαίρομαι πολύ που βλέπω να μειώνονται τα τρέντι μιμίδια, που ολοένα και πιο πολλοί καλοί ιστολόγοι εγκαταλείπουν την ζεστή παραμυθία της ανωνυμίας, και που φαίνεται ο καθένας τους γενικώς να βρίσκει τη θέση του στον ηλεκτρονικό κόσμο μας χωρίς να περιμένει από τους άλλους να ορίσουν την αξία του. Όλα αυτά, φυσικά, από μια σκοπιά πολύ μακροκοσμική (και προσωπική), η οποία όμως έχει πολλά να πει.
-
Κάποια στιγμή…
…αυτό το ιστολόγιο θέλει ένα γερό σέρβις. Εκ νέου εγκατάσταση, συγύρισμα, ανανέωση του θέματος, διόρθωση του λογισμικού.. Όχι πως βοηθάει καθόλου να το παραδέχεσαι. Ουφ.
-
Ελληνικές κοινότητες και ευημερία
Πρόσφατα ο Δημήτρης Ανδρεάδης, από τους λίγους Έλληνες που ασχολούνται επαγγελματικά με την ανάπτυξη ελεύθερου λογισμικού (core developer του JBoss της Red Hat), αναρωτήθηκε στο ιστολόγιο του κάτι που με έχει απασχολήσει κι εμένα κάποιες φορές στο παρελθόν:
Γιατί σαν χώρα υστερούμε τόσο πολύ στην ανάπτυξη ανοιχτού λογισμικού και τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτή η κατάσταση;
Όπως κάθε ερώτηση που δεν έχει μόνο μία απάντηση, έτσι και η παραπάνω αποτελεί μια καλή τροφή για σκέψη. Ποιοι είναι οι λόγοι που υστερούμε; Είμαστε μια χώρα με καλή ανάπτυξη, επαφή με τα τεχνολογικά δρώμενα και δεσμούς με χώρες τεχνολογικά πιο ανεπτυγμένες. Θα περίμενε κανείς να υπάρχει μια σεβαστή μάζα ανθρώπων που ασχολούνται ενεργά με την ανάπτυξη ελεύθερου λογισμικού. Σίγουρα μικρότερη (αθροιστικά αλλά και ως ποσοστό) από άλλες χώρες, αλλά τουλάχιστον, σεβαστή μάζα.
Η αλήθεια είναι ότι αρκετά από τα (ανέκδοτα) χαρακτηριστικά μας σαν Έλληνες δεν βοηθούν και πολύ στο όλο εγχείρημα: δεν έχουμε τη φήμη του πιο οργανωμένου λαού, διαθέτουμε μια τάση να μας φαίνεται πως άλλοι έχουν την ευθύνη για κάτι που θέλει διόρθωση, είμαστε λίγο επιφυλακτικοί στην ανάληψη πρωτοβουλιών και φυσικά, έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση με το τρίπτυχο καφεδάκι – παρέα – ηρεμία. :-)
Στοχεύοντας στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, ας αναλύσουμε λίγο το σύστημα ανάπτυξης ελεύθερου λογισμικού. Στα περισσότερα έργα, κομπιουτερίστικα ή μη, διακρίνονται τρεις κύριες συνιστώσες που τα οδηγούν: οι κεντρικοί συντελεστές (core developers, maintainers, drivers), οι υπόλοιποι συντελεστές (contributors) και το κοινό (users, public).
Η αλήθεια είναι ότι η ανάπτυξη ελεύθερου λογισμικού (όπως και η οργάνωση ενός έργου εθελοντισμού γενικότερα) δεν είναι ένα ιδιαίτερα “εύκολο” πεδίο. Δεν υπάρχει εμπειρία σ’ αυτό το μοντέλο παραγωγής έργου και οι κύριοι “οδηγοί” της αγοράς δυσκολεύονται να το εννοήσουν. Επιπλέον, δεν αποτελεί μια in-house διαδικασία ανάπτυξης και κάθε έργο απαιτεί παράλληλα τη συντήρηση μιας υγιούς κοινότητας. Δεν είναι απλό, κι αυτό αποδεικνύεται, μεταξύ άλλων, από τη δυσκολία υιοθέτησης του μοντέλου από εταιρίες σαν τη Microsoft και την αδυναμία εγκαθίδρυσης μιας υγιούς σχέσης με τους πελάτες και την κοινότητα τους από εταιρίες σαν τη Oracle και τη Novell.
Ας φέρουμε στο μυαλό μας ένα άλλο μεγάλο και δύσκολο έργο εθελοντισμού, αυτό των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας. Τα χρόνια πριν τους Αγώνες υπήρχε μια ανησυχία για το αν θα πετύχει το έργο: το 2001, το 55% των Ελλήνων δήλωνε πως δεν ενδιαφέρεται να δηλώσει εθελοντής ενώ το 2003 το ποσοστό αυτό έφτασε μέχρι και 67.4%. Θυμάμαι, τότε που δήλωνα εθελοντής ο ίδιος, ένα έντονα αρνητικό κλίμα για τους Ολυμπιακούς με γκρίνιες και μια γενική απαισιοδοξία. Φίλοι που ενδιαφέρονταν με την ιδέα του Εθελοντισμού, έλεγαν πως δεν ξέρουν αν αξίζει να χάσουν το χρόνο τους από αυτά που είδαν στα ΜΜΕ για την οργάνωση των Αγώνων.
Παρόλα αυτά, ήρθαν οι Ολυμπιακοί, πέτυχαν τα μάλα και όλοι μιλούσαν για “ανεπανάληπτη κινητοποίηση και συμμετοχή εθελοντών”. Τι άλλαξε; Για μένα σαν νέος εθελοντής, η έκπληξη ήταν το έντυπο που μου στάλθηκε στο σπίτι και το πρώτο workshop, όπου και είδα ότι η εικόνα που είχα υπέρ διαστρεβλωμένη. Άψογη οργάνωση και προώθηση του έργου του εθελοντισμού. Όλα τα πρόσωπα που συναντούσαμε φιλικά, φιλόξενα και βοηθητικά. Ένιωθε κανείς ότι συντελεί σε κάτι ωραίο, σε κάτι μεγάλο, ότι ο κόπος του όχι μόνο δε θα πάει χαμένος αλλά θα ανταμειφθεί με καλές παρέες, ωραίες εμπειρίες και πλούσια συναισθήματα.
Μια κοινότητα για να ευημερήσει πρέπει να διαθέτει κάποια σημαντικά χαρακτηριστικά τα οποία να καλλιεργεί συνεχώς. Πρέπει καταρχάς οι τρεις της συνιστώσες να είναι γερές: να υπάρχουν τα έμπειρα και αφοσιωμένα μέλη, οι συντελεστές που ενδιαφέρονται και αγαπούν το έργο και ένα κοινό που επωφελείται από την προσφορά τους, ο στόχος. Πρέπει όλοι αυτοί να είναι ενωμένοι, ειδικά οι πρώτες δύο ομάδες, και να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός γιατί όλοι εξαρτώνται κι έχουν να μάθουν πράγματα από όλους. Πρέπει οι ομάδες συντελεστών να ανανεώνονται με νέα άτομα και ιδέες. Να υπάρχει πάθος, αγάπη και όραμα ούτως ώστε να νιώθουν όλοι το έργο ζωντανό, γεμάτο ενέργεια.
Για μένα λοιπόν, όλα τα παραπάνω αποτελούν απάντηση στο “τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτή η κατάσταση”. Πρέπει να φτιάξουμε μια όμορφη Κοινότητα που θα ευημερεί και μέσα στην οποία θα περνάμε όλοι ωραία και θα είμαστε υπερήφανοι για αυτήν: έμπειροι συντελεστές, εθελοντές και χρήστες.

(Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην τακτική στήλη του συγγραφέα στο ελληνικό Linux Format, τεύχος Μαΐου-Ιουνίου 2007.)
-
NTUA/CEID mirrors και Fedora 7
Γρήγορη σημείωση: το ΕΜΠ έχει ενημερώσει τον mirror του με το Fedora 7 (ελπίζω σύντομα να φιλοξενηθούν και τα updates) και έχει αναρτηθεί στην (αυτόματα ενημερωμένη) λίστα των mirrors του F7. Επίσης πλέον και το CEID (ftp)! Ένα ευχαριστώ στα παιδιά των κέντρου διαχείρισης δικτύων και του καουμπόι των mirror μας Matt Domsch.
-
Fedora 7 — αποψινές δουλειές
Σήμερα λοιπόν κυκλοφόρησε το Fedora 7. Yay! :-)
Δουλειές που ~~θέλω να κάνω~~ έκανα ψες και απόψε:
Ενημέρωση του fedoraproject.gr (αρχική σελίδα, σύνδεσμοι, highlights)
Αποστολή email σε διαχειριστές ελληνικών mirror για το νέο σύστημα διαχείρισης mirrors του F7+
Αναφορά σφάλματος για την έλλειψη των relnotes από το ISO.
Εγγραφή στην GUADEC (άσχετο)
Διόρθωση και ενημέρωση των ελληνικών σημειώσεων κυκλοφορίας και σύνδεση στη νέα έκδοση
Αποστολή ελληνικής ανακοίνωσης σε λίστες ηλ. ταχυδρομείου
-
Ασφάλεια και Ευθύνη
Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου προς Λονδίνο με σκοπό μια αμερικανική βίζα, και στην τετράωρη αναμονή για να έρθει η συνέντευξη με τον υπάλληλο της πρεσβείας, διάβασα το βιβλίο Beyond Fear του Bruce Schneier. Στο βιβλίο για να είμαι ειλικρινής δε βρήκα κάποιο ιδιαίτερο insight σχετικά με την ασφάλεια και την καθημερινή ζωή, ίσως γιατί απευθύνεται σε ανθρώπους που δέχονται χωρίς ενδοιασμούς τα μέτρα ασφάλειας που τους επιβάλλουν οι εκάστοτε υπεύθυνοι, και εγώ (όπως οι φίλοι μου πολλάκις έχουν ζήσει), όχι μόνο δεν είμαι τέτοιος, αλλά με τρώει ο κώλος μου να κρίνω συνεχώς το τι και το γιατί πίσω από κάθε τι που αυτεπάγγελτα δηλώνει ότι είναι για το καλό μου.
Το βιβλίο είχε ως σκοπό, μέσω τις διαπαιδαγώγησης γύρω από την ασφάλεια, να κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί ότι πολλά μέτρα ασφάλειας που του επιβάλλονται δεν αυξάνουν την ασφάλεια του, και κάποια από αυτά στην πραγματικότητα τη μειώνουν. Σε μένα προσωπικά, το βιβλίο είχε μάλλον το αντίθετο (θετικό κι αυτό) αποτέλεσμα: με έκανε να καταλάβω ότι κάποια μέτρα ασφάλειας, όσο ηλίθια και να είναι, πράγματι αυξάνουν την ασφάλεια και είναι καλύτερα από το να μην υπήρχαν καθόλου (υπό την προοπτική της ασφάλειας αυτής καθ’ εαυτής, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν την ποιότητα ζωής κλπ), κι αυτό ίσως επειδή ήμουν λίγο τυφλωμένος από την κουταμάρα τους και έκρινα την ύπαρξη τους λίγο αυστηρά. Για παράδειγμα, μπορεί η απόφαση του να μη βγεις από το σπίτι σου να μη συνεπάγεται ότι είσαι απόλυτα ασφαλής (αφού τόσα και τόσα μπορεί να σου συμβούν μέσα στο σπίτι σου), ωστόσο η αλήθεια είναι ότι μειώνει την πιθανότητα να σου συμβεί κάτι.
Παρόλη λοιπόν τη χαλάρωση των απόψεων μου, όταν έμαθα ότι για να συνδεθεί ένα σύστημα Windows στα δίκτυα των εστιών των πανεπιστημίων του Stanford και του Stony Brook, απαιτείται από τον χρήστη του να εκτελέσει ένα αρχείο για να συνδεθεί στο δίκτυο, έγινα έξω φρενών! Δε λέω, αυτό το μέτρο αυξάνει κατά πολύ την ποιότητα των υπηρεσιών του δικτύου, αφού όλοι όσοι χρησιμοποιούν Windows είναι υποχρεωμένοι να έχουν όλα τα updates τα οποία κλείνουν τις κάτι εκατοντάδες τρύπες που έχει το χωρίς-service-pack σύστημα, οι οποίες χρησιμοποιούνται από script kiddies για να κάνουν επιθέσεις DDOS και άλλες κακόβουλες ενέργειες.
Αυτό όμως, πρώτον, δε συνεπάγεται πλήρη ασφάλεια, αφού, ως ένα απλούστατο παράδειγμα, χρήστες δηλώνουν τη διεύθυνση MAC του router τους, και πίσω από αυτήν έχουν ανενημέρωτα συστήματα τα οποία ανταλλάζουν torrents αρκετών TB. Αλλά πιο σημαντικό, είναι ότι δε συνεπάγεται ότι το πρέπει να το εκτελέσω εγώ, ο Δημήτρης. Πέραν του ότι δεν τρέχω καν Windows (δεν ξέρω ποια είναι η πολιτική για Linux συστήματα), αλλά και να έτρεχα, θα είχα φροντίσει προσωπικά το σύστημα μου να είναι ασφαλές και θα ήμουν διατεθειμένος να αναλάβω την ευθύνη για αυτό προσωπικά κι όχι να την παραπέμψω σε ένα ρομποτάκι.
[Δεύτερον, απαιτώ να έχω τον πηγαίο κώδικα αυτού που εκτελώ. Όχι μόνο γιατί μπορεί να μην εμπιστεύομαι αυτούς που το έγραψαν (τα ονόματα των οποίων δεν αναφέρονται πουθενά), αλλά επειδή μπορεί να μην εμπιστεύομαι πολλούς κρίκους στην αλυσίδα από την οποία έφτασε το αρχείο στον υπολογιστή μου, όπως για παράδειγμα, τον εξυπηρετητή από τον οποίο κατέβασα το αρχείο. Αυτό μπορεί να μην είναι απόλυτα σχετικό, ωστόσο δείχνει μια αδιαφορία προς τη διαφάνεια των διαδικασιών, και μια ενίσχυση της ιδέας του “all your action are belong to us”.]
Και όχι, δε μου αρκεί το “αν στείλεις ένα email στην ομάδα δικτύων, σιγά, θα σε αφήσουν να συνδεθείς απλά”. Θέλω ένα checkbox στο οποίο να μου επιτρέπουν να αναλάβω πλήρη ευθύνη για τα πεπραγμένα που βγαίνουν από την ethernet μου. Το να θεωρείς ότι πολλοί δεν έχουν τη γνώση να κάνουν κάτι σωστά είναι ένα πράγμα. Το να θεωρείς ότι κανείς δε διαθέτει ικανότητα ανάληψης ευθύνης για να το κάνει σωστά, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Προφανώς είναι δικαίωμα καθενός να κάνει ό,τι θέλει με το δίκτυο του. Από την άλλη, είναι δικαίωμα μου κι εμένα να βρίσκω μερικά μέτρα ασφάλειας άσκοπα, μερικές αποφάσεις αβάσιμες, και μερικούς ανθρώπους απλά ηλίθιους.
-
Πώς να (μην) ρίξετε ένα κορίτσι, συμβουλή #73
-
- Buddy 1
- Χμ. Μια (όχι και πολύ) γκόμενα, εκεί που είχα πάει να πάρω ένα burger να φάω, με ρωτάει ξαφνικά: “hippie, heavy metal or physics?”
- Buddy 2
- Δεν τολμώ να φανταστώ τι της απάντησες.
- Buddy 1
- “Computer scientist”
- Buddy 2
- Το φοβόμουν…
- …αλήθεια της απάντησες CS?
- Buddy 1
- Ναι! :D
- Buddy 2
- Προσπάθησες πολύ και χειρότερη απάντηση δε βρήκες ε;
- Buddy 1
- Ήταν ό,τι χειρότερο μπόρεσα να σκεφτώ.
- Buddy 2
- Το έχεις έμφυτο φαίνεται. Μόνο έτσι εξηγείται η τόσο αστραπιαία, βέλτιστα απαράδεκτη απάντηση.
- Buddy 1
- Μάλλον… :/
-
fedoraproject.gr και Fedora 7
Μια και πλησιάζει η ημέρα κυκλοφορίας του Fedora 7 (σε καμιά εικοσαριά μέρες, yay!), σήμερα ενημερώσαμε τον ελληνικό ιστότοπο του Fedora με πληροφορίες για τη νέα έκδοση. Διαβάστε τι καινούριο επιφυλάσσει η νέα έκδοση και δοκιμάστε την με τα εύκολα στη χρήση και με δυνατότητα εγκατάστασης, “ζωντανά” (live) CDs.
-
Yann Tiersen

Πόσο ωραίος είναι ο Yann Tiersen!
Με πιάνω μερικές φορές να αναρωτιέμαι ποια στοιχεία της μουσικής του (Amélie, Good Bye Lenin!, κλπ) μας κάνουν να την αγαπάμε τόσο πολύ; Το ακορντεόν; Το μινιμαλιστικό σταθερό μοτίβο (a la Philip Glass); Πώς τα καταφέρνει να ακουμπάει ευαίσθητες μας χορδές, να μας συντροφεύει στις πιο βροχερές μέρες και τα πιο ηλιόλουστα πρωινά, δε θα μάθουμε μάλλον ποτέ. Κάτι το οποίο κάνει την σχέση μας μαζί της ακόμη πιο μαγική.
-
Ελληνικό Linux Format και κοινότητα
Ο λόγος που άρχισα να γράφω στο ελληνικό Linux Format ήταν για να βοηθήσω στην ύπαρξη ενός έντυπου μέσου που θα ενημερώνει για τις εξελίξεις στην ελληνική κοινότητα ελεύθερου λογισμικού.
Το περιοδικό είναι διμηνιαίο και η στήλη μου χωρίς συγκεκριμένο θέμα, το οποίο σημαίνει ότι κάθε 2 μήνες έχω την αφορμή να κάτσω και να γράψω κάτω κάποια πράγματα που με απασχολούν σε παραπάνω από 5-10 γραμμές ή μια αράδα bullets. Κι αυτό είναι καλό για όσους αμελούν να το κάνουν πού και πού, είτε λόγω έλλειψης χρόνου, διάθεσης, είτε χωρίς να ξέρουμε κι εμείς γιατί. Και φυσικά, άλλη είναι η αίσθηση να βλέπεις ένα κείμενο που έγραψες να ανήκει σε μια γενικότερη θεματική συλλογή, πόσο μάλλον στοιχειοθετημένη και όμορφα εκτυπωμένη.
Χαίρομαι ιδιαίτερα λοιπόν που παρατηρώ ότι όσο περνάει ο καιρός, τεύχος με τεύχος, τα παιδιά του περιοδικού, και ειδικά ο Δημήτρης Καλαμαράς, φροντίζουν να βελτιώνουν ολοένα και πιο πολύ τη στενή σχέση του έντυπου με την ελληνική κοινότητα. Αρκετοί έλληνες open-source-άδες αρθρογραφούν τακτικά πλέον για το περιοδικό, μεταξύ τους οι Σίμος Ξενιτέλλης (ελληνική υποστήριξη), Θεοδωρής Λύτρας (ειδήσεις), Αστέρης Μασούρας (ψηφιακά δικαιώματα) και η Τέτα Μπιλιανού (νέα του Fedora) ενώ άλλοι έχουν κατά καιρούς συντάξει άρθρα, όπως οι Κώστας Μαργαρίτης (Debian), Νίκος Ρούσσος (DRM) και Δημήτρης Μιχελινάκης (Fedora).
Το έντυπο φαίνεται να έχει αρχίσει να έχει σαφώς μια αίσθηση τοπικότητας, το οποίο είναι πολύ καλό γιατί πέραν του Πλανήτη ΕΛΛΑΚ, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να φέρνει μαζί τα ελληνικά δρώμενα. Μάλιστα, από το επόμενο τεύχος, οι σελίδες της ελληνικής κοινότητας θα αυξηθούν με πιο πολλές συνεντεύξεις, απόψεις από νέα μέλη ομάδων και άλλα ωραία. Εύχομαι πραγματικά, να υπάρχουν αρκετά δρώμενα και άτομα με διάθεση να γράφουν για να γίνουν οι σελίδες 10 και 20!
Σε όσους ανήκουν στην ελληνική κοινότητα ελεύθερου λογισμικού, ή θέλουν να ενταχθούν, προτείνω ανεπιφύλακτα να αγοράσουν το περιοδικό ή να γίνουν συνδρομητές. Εγώ θα το έκανα, όχι για να διαβάζω τα ξένα νέα και αφιερώματα (τα οποία διαβάζω ήδη στο Διαδίκτυο), αλλά ακριβώς για αυτό το insight στην ελληνική κοινότητα. Και για όσους τους αρέσει να γράφουν, να ζητήσουν ένα βήμα στο περιοδικό.
-
Unix tip #19137
Για ευκολία στην εύρεση προηγούμενων εντολών στην κονσόλα, τοποθετήστε τα παρακάτω κάπου που τα διαβάζει το
bash(πχ. στο~/.bash_profile) και έτσι, πληκτρολογώντας τα πρώτα γράμματα μιας εντολής και με ↑ ή ↓ μπορείτε να βρείτε τις εντολές που αρχίζουν με αυτά τα γράμματα.# bash history stuff bind '"\e[A"':history-search-backward # first words of a command + up arrows bind '"\e[B"':history-search-forward # write first letters of command and then control-W to grep the history bind '"\C-w"':"\"\C-k\C-ahistory | grep '^ *[0-9]* *\C-e.'\C-m\""Προφανώς παρέα με το
bash-completionπακέτο, είναι οι απόλυτα time-saver τεχνικές για την κονσόλα (τουλάχιστον για μένα). Και για λίγο μεγαλύτερο και πλήρες ιστορικό στο bash, τα παρακάτω βοηθούν:HISTSIZE=100000 HISTFILESIZE=10000000 # the bash history should save 3000 commands shopt -s histappend
-
Summit, California et al
Το δυσκολότερο εμπόδιο ξεπεράστηκε (εγκρίθηκε η βίζα με τη δεύτερη) οπότε μπορώ να το ανακοινώσω ελεύθερα πλέον χωρίς ενδοιασμούς:
Σε ~~2~~ 1 ~~βδομάδα~~ ημέρα θα είμαι στο Red Hat Summit!
California here I come! :-)
-
Flashback: Disneyland
Disneyland
Παρίσι, 20 Απριλίου 2004Πρωτόγνωρη εμπειρία. Ταξιδιάρικη, ονειρική και χαρούμενη.
-
A bit of away time

The next months are expected to be really bumpy for me (loads of stuff to do and places to visit), and so, following Luis’s example (and positive attitute about it), I’m going to distant myself from most mailing lists of Fedora and other projects. In a couple of months I’ll (hopefully) be able to return refreshed and with some weight off my back.
If I am needed for something, a direct email will most probably grab my attention.
Ta ta for now.
-
Το νόημα της αναρρίχησης
Για όσους αναρωτιούνται ποιο το νόημα του να σκαρφαλώνει ένα κομμάτι βράχου… Οι φωτογραφίες του Simon Carter σε ταξιδεύουν σε μια αμυδρή εικόνα του πώς νιώθει ένας αναρριχητής.
Απλά… αφεθείτε.
Nathan Hoette, Αυστραλία
Φωτό: Simon Carter
-
Rockin’ the summer with GSoC

Decided to spend some of my summer free time creatively on Fedora with GSoC. In the middle of the application process, it hit me to participate as a student instead of as a mentor. So, found out yesterday that my app got accepted. Yay! Seems it’ll be a rocking summer after all.


