Category archives
Personal
Under pressure
Εξεταστική περίοδος πάλι, τα τρία πιο δύσκολα μαθήματα της σχολής. Πάλι. Αύριο το πρωί δουλειά. Πάλι.
Σαν δεν με έφταναν αυτά (τα οποία είναι υπερ αρκετά για να γεμίσουν ασφυκτικά 25 και βάλε μέρες), μου 'ρθε να προσκαλέσω τον Richard Stallman στην Ελλάδα να μιλήσει για τις πατέντες λογισμικού. Και ο καλός μας φίλος Μέρφυ, φρόντισε να μπορεί στις 20 του Σεπτέμβρη, ακριβώς μα ακριβώς μες την εξεταστική μου!
ΚΑΤΑΡΑ όπως θα 'λεγε και ο Ποπάυ!
Έτσι, να'μαι να ξυπνάω 10 το πρωί, 11-3μμ δουλειά, 5-11 διάβασμα και μέχρι τις 4 το πρωί συντάξεις κειμένων και οργάνωση της επίσκεψης του Stallman. Στη διάρκεια της μέρας, μέγιστος χρόνος μη-χτυπήματος του κινητού.. σαράντα λεπτά. Μέσος όρος ύπνου 5 ώρες.
Υπομονή. 25 τελειώνουν όλα. Αν τη βγάλω μέχρι τότε. Στο διάστημα αυτό, διαβάστε Ξένια.
Under Pressure
(David Bowie / Queen)
Pressure pushing down on me
Pressing down on you no man ask for
Under pressure
That burns a building down
Splits a family in two
Puts people on streets
That's o-kay!
It's the terror of knowing
What this world is about
Watching some good friends
Screaming let me out!
Pray tomorrow takes me higher
Pressure on people
People on streets
Day day day
O-kay
Chippin' around
Kick my brains round the floor
These are the days
It never rains but it pours
People on streets
Turned away from it all
Like a blind man
Sat on a fence but it don't work
Keep coming up with love
But it's so slashed and torn
Why why why?
Love love love love
Insanity laughs under pressure we're breaking
Can't we give ourselves one more chance?
Why can't we give love that one more chance?
Why can't we give love give love give love?
Give love give love give love give love give love?
Cause love's such an old fashioned word
And love dares you to care
For the people on the edge of the light
And love dares you to change our way
Of caring about ourselves
This is our last dance
This is ourselves under pressure
Under pressure
Pressure
September 10 2004, 03:18 GMT+2
Εξεταστική (πάααααλι)
Έδωσα σήμερα Ψηφιακές Τηλεπικοινωνίες, ένα από τα πιο σπαστικά μαθήματα της σχολής. Αν αγνοήσει κανείς το ότι το βιβλίο είναι χάλια γραμμένο, ότι ο καθηγητής βάζει 6 μονάδες καθαρή θεωρία, ότι έχω 100 καλύτερα πράγματα να κάνω (πχ πατέντες) και ότι οι ΨΤ δε θα μου χρειαστούν ποτέ στη ζωή μου, οι τελευταίες 5 μου μέρες ήταν απόλυτα χρήσιμες για το μέλλον μου εμένα και του πλανήτη.
Παρ' όλα αυτά προσπάθησα να τις περάσω όσο καλύτερα γίνεται. Πήγα στο τροχόσπιτο να διαβάσω για 4 μέρες, το οποίο είναι στη Πρέβεζα, 30 βήματα από τη παραλία. Όχι, δεν έκανα μπάνιο - είπαμε πήγα να διαβάσω (στραβάρα μου που λέμε και στην Κύπρο). Κάτι έγινε όμως. Και φαίνεται να περνάω το διαόλι.
Ψηφιακή Επεξεργασία Σημάτων τη Δευτέρα τώρα. Όλα τα καλά σε αυτή την εξεταστική. Τους ξέφυγε και το είπανε ΨΕΣ αντί ΧΕΣ. Και τώρα τι λες σ'αυτούς που σε ρωτούν "Τι θα κάνεις το Σαββατοκυρίακο"; "ΨΕΣε ψηλά κι αγνάντευε";
Καλό μας κουράγιο λοιποί πανεπιστημιοδεσμώτες...
Κρυφτό με το χρόνο
Η ομάδα των epatents τις τελευταίες μέρες είναι στα φόρτε της. Η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας έβγαλε δελτίο τύπου καταδικάζοντας τις πατέντες λογισμικού, ετοιμάζουμε ελληνική διαμαρτυρία/συλλογή υπογραφών, η Ελευθεροτυπία ετοιμάζει αφιέρωμα και άλλα πολλά...
Τώρα που χρειάζεται πραγματικά να συγκεντρωθώ για δουλειά (προετοιμασία ελληνικού petition, συνάντηση με ΔΣ του συλλόγου φοιτητών του Τμήματος μου, να μαζέψω υπογραφές από εταιρίες πληροφορικής)... Τσουπ! να και η εξεταστική σε 12 μέρες και τα Σήματα 2 που δε διαβάζονται. Τσουπ! να και οι πολιτικές των χρηστών του νέου server που πρέπει να είναι έτοιμος σε λίγες μέρες. Τσουπ! να που πρέπει να ετοιμαστώ για μια συνέντευξη (ευτυχώς αναβλήθηκε για τις 25). Και δε φτάνουν όλα τα άλλα, Τσουπ! να και ο φρονιμίτης που δε μ'αφήνει να ξεκουραστώ τα βράδια (και νόμιζα ότι τελείωσα με δαύτους).
"Μέρες αδέσποτες σφυρίζουν στο μπαλκόνι μου
Μέρες αδέσποτες σφηνώθηκαν στην πόλη μου
Σημαδεύουνε το μέλλον
πετυχαίνουν το παρόν
και με στρίμωξαν σ' ατέλειωτο κρυφτό"
("Μέρες αδέσποτες" - μουσική, στίχοι Χρήστος Θηβαίος)
Δουλειά, αλλαγές.. Ένα γειά.
Τις τελευταίες μέρες δούλεψα πολύ για τις πατέντες λογισμικού. Ουφ. Από τη Κυριακή που έγινε το workshop μέχρι και χτες στα τηλέφωνα, στο wiki και στους editors - με όλα τα παρελκόμενα: μπόλικη χαρτούρα, λεξικό συνεχώς ανοιχτό, δυο-τρία φάιρ-φόξια γεμάτα tabs και on messaging flashing για το #nopatents στο GRnet.
Θα αλλάξουν πολλά πράγματα στο weblog τις προσεχείς βδομάδες, από το software μέχρι τον server (γιούπι!), την οργάνωση, το design και αρκετά άλλα που θα φανούν στη πορεία. Σίγουρα, όλα είναι καλά (ελπίζω!). Είμαι με τα μούτρα στην αλλαγή ήδη, γι'αυτό χάθηκα λίγο. Αναμένατε εξελίξεις (tm).
Πέρασα να πω απλά ένα 'γεια. Αύριο πάω για πρώτη μέρα στη νέα μου δουλειά. Θα γράψω σχετικά αύριο που δε θα καίει το πρόσωπο μου από τον ήλιο της θάλασσας και να είμαι τόσο κουρασμένος...
Cap ou pas cap?
Είναι παράξενο το πόσο πολύ μπορεί να σε επηρεάσει μια ταινία πάντως. Και αυτό το καταλαβαίνεις όταν τελειώνει. Ή μάλλον, ούτε τότε. Το καταλαβαίνεις την επομένη το πρωί όταν ξυπνάς. Και αντί μέσα στο αγαπημένο σου σκούρο μπλε καρώ πάπλωμα, ξυπνάς στα Ιωάννινα.
Continue reading "Cap ou pas cap?"News, news, news.
Όπως φαίνεται, στις 14-15 του Απρίλη θα πάω ξανά στις Βρυξέλλες για το θέμα του νομοσχεδίου περί των software patents. Και όχι μόνο αν έχω την τύχη να βρω τους Ευρωβουλευτές σε καλή διάθεση.
Τις βδομάδες μετά από αυτό, σκέφτομαι να κάνω τον γύρο Αθήνα-Κύπρος-Μάλτα-Ρώμη για τον ίδιο σκοπό. Περισσότερα γι'αυτό τις επόμενες μέρες, που θα μελετήσω το θέμα καλύτερα.
Και τα πιο near-by: Τελείωσε η εξεταστική (*sigh*), νιώθω ελεύθερος να κάνω αυτά που θέλω μετά από αρκετό καιρό (επιτέλους), σε λίγες μέρες παίρνω φωτογραφική (*mooch* έχω σχέδια για σένα..) και ένα τέλειο laptop (το οποίο κρατάω για έκπληξη σε όλους), προγραμματίζουμε με κάτι παιδιά να πάρουμε δικό μας dedicated server για hosting στην Αμερική (yay!), πετύχαμε σήμερα ένα πολύ καλό μίγμα γαλλικού καφέ με τον καφεπώλη (μμμ!) και αυτή τη στιγμή ακούω από το CD της Κατερίνας "Στου τραγουδιού την όχθη" το "Κοπέλες για λίγο" του Καζούλη (θεϊκό).
Αυτά! Πιο σοβαρά posts με πιο σίγουρα σχέδια, από τις επόμενες μέρες.
Ta ta.
..έλεος..
Δε λέει να τελειώσει αυτή η #$%* εξετεσταστική..
Καλά, κοίτα κατάσταση. Πέντε λέξεις πήγα να γράψω κι αυτές βγήκανε λάθος. Κουράγιο. 3 down, 4 left.
Επιστημονικός-Δημήτρης σημειώσατε 1.
- Έεεελα Δημήτρη... Πόσο το πολύ είπες ότι έγραψες Επιστημονικό Υπολογισμό;;; ...Ποοοσο; Αχαχαχαχ...
Επιτέλους, χρώματα.
Ξεκινά κάπως έτσι. Τη βλέπεις για πρώτη φορά να στέκεται στην άκρη του δωματίου, πιθανώς σε κάποιο low-budget πάρτυ. Παρ' όλα αυτά, κοιτάζοντας, την νιώθεις με παράξενη βεβαιότητα πως έχει εκείνο το περιβόητο "κάτι" που θες (ή νομίζεις ότι θες) εκείνη τη στιγμή της ζωής σου. Την εκάστοτε στιγμή, χαρακτηριζόμενη κάποια φευγαλέα βράδια ως μονότονη και μουντή.
Κι αν το θέλει ο Θεός, στα μάτια σου η μικρή κάμπια καθώς περνάν οι μέρες μετατρέπεται σε πεταλούδα. Σ' εκείνη ακριβώς τη πεταλούδα που εσύ αναζητούσες εκείνη ακριβώς τη στιγμή της ζωής σου. Έπεσες μόνο λίγο έξω στα χρώματα. Έχει πολύ περισσότερα απ' όσα φανταζόσουνα.
(Υπόλοιπο post υπέστη λογοκρισία λόγω αλλαγής σχεδίων).
..κι ακόμη δεν άρχισε.
Καλά ε.. Οι τελευταίες μέρες κι αν περάσανε γρήγορα. Κανα εξάωρο τη μέρα (ή και παραπάνω άμα κάνω "διαλείμματα" διαβάζοντας ιταλικά) το περνώ στη νέα βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου αγκαλιά με τον ΕΥ και τα Σήματα. Που και που παρεμβάλλεται και κανένας υπνάκος πάνω στα βιβλία και στις σημειώσεις.
Είπαμε, προβλέπονται χάλια μέρες μπροστά. Ευτυχώς μέχρι τώρα τις αντιμετωπίζω με αισιοδοξία.. "Don't worry, be happy!" που λένε. ;-)
Μα έλα που μια φωνούλα στο βάθος μου λέει πως στη πορεία το τραγουδάκι θα μετατραπεί σε "Έχετε γεια βρυσούλες..".
Αμαυρωμένες μέρες μπροστά...
Οι εξετάσεις που θα δώσω στις επόμενες 30 μέρες.
- Επιστημονικός Υπολογισμός
- Σήματα και Συστήματα
- Λειτουργικά Συστήματα
Ψηφιακές Τηλεπικοινωνίες- Στη θέση των Ψ.Τ.: Φυσική Ι, Διοίκηση επιχειρήσεων, Εφαρμοσμένα πληροφοριακά συστήματα
Οι επόμενες 30 μέρες αναμένονται πολύ βαρετές. Τι να κάνουμε όμως;
"Es muss sein." Πρέπει.
Αυτό έγραψε ο Μπετόβεν στην τελευταία κίνηση στο τελευταίο κουαρτέτο του. Την ονόμασε "Der schwer gefasste Entschluss" - Η βαριά ζυγισμένη απόφαση. (Από την "Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι" του Milan Kundera).
(Updated on January 21 2004, 18:42 GMT+2)