Tag archive: Weblogs
-
Lost Fedora heads
For the folks who lost their heads with the Planet Fedora transition, the old hackergotchis are still available at http://planet.fedoraproject.org/heads/.
-
at night, Thursday 19 June 2008
Fedora, Mini-Post, Weblogs
| 
Lost Fedora heads (Comment!)
-
Για το 2008: Ευχή #57
Άγιε μου Βασίλη, εύχομαι στο 2008 να διαβάσω πιο πολλά αληθινά άρθρα στην ελληνική ιστολογική σκηνή και λιγότερα δημοσιογραφικά. Να διαβάσω πιο πολλά δημιουργήματα παρά κουτσομπολιά. Πιο πολλά εμπνευστικά κείμενα παρά μίζερα. Κείμενα που έχουν κάτι όμορφο να πουν, που μου φτιάχνουν τη διάθεση. Που μιλούν για το δημιουργό τους. Που αν μιλάνε για άλλους, να το κάνουν με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Να μας εξιστορούν τα όμορφα, παρά να μας κατηγορούν (συχνά αδίκως) τα άσχημα. Αμήν.
-
at night, Monday 7 January 2008
Weblogs
|
Για το 2008: Ευχή #57 (Comment!)
-
Ιστολογική ωρίμανση
Είναι πολύ όμορφο να βλέπει κανείς την ελληνική σφαίρα ιστολογίων να ωριμάζει. Χαίρομαι πολύ που βλέπω να μειώνονται τα τρέντι μιμίδια, που ολοένα και πιο πολλοί καλοί ιστολόγοι εγκαταλείπουν την ζεστή παραμυθία της ανωνυμίας, και που φαίνεται ο καθένας τους γενικώς να βρίσκει τη θέση του στον ηλεκτρονικό κόσμο μας χωρίς να περιμένει από τους άλλους να ορίσουν την αξία του. Όλα αυτά, φυσικά, από μια σκοπιά πολύ μακροκοσμική (και προσωπική), η οποία όμως έχει πολλά να πει.
-
at night, Friday 8 June 2007
Weblogs
|
Ιστολογική ωρίμανση (Comment!)
-
Φληναφήματα au lait
Ο σύνδεσμος της ημέρας: Φληναφήματα au lait. Γιατί; Επειδή υπάρχουν Έλληνες ιστολόγοι που διαβάζοντας τους νιώθεις ότι έχουν κάτι να πουν κι αυτό βγαίνει από μέσα τους.
-
at night, Wednesday 4 April 2007
Weblogs
|
Φληναφήματα au lait (Comment!)
-
Ιστολογικά: Περί σχολίων
Στα πιο ωραία κείμενα δε μένει και πολύς χώρος για σχόλια.
Λόγος, όπως Τέχνη.
-
at night, Friday 10 November 2006
Weblogs
|
Ιστολογικά: Περί σχολίων (Comment!)
-
Φεντόρα
Ετοιμαστείτε για κάτι καινούριο! =) (είναι τόσο καινούριο που δεν φαίνεται ακόμη…)
-
at night, Monday 29 May 2006
Foss, Linux, Weblogs
|
Φεντόρα (Comment!)
-
E-lawyer για ανώνυμες απειλές
Πολύ ενδιαφέρον κείμενο και συζήτηση στο “Ανώνυμες απειλές κατά blogger και νομική προστασία” του E-Lawyer σχετικά με την καταχώρηση του iblog “Αμάρτησα για το blog μου“. Τροφή για σκέψη περί δεοντολογίας, επιπέδου συζητήσεων και “τρομοκρατίας” (έτσι, για να το συνδέσουμε και με τα προηγούμενα…)
-
at night, Monday 15 May 2006
Weblogs
|
E-lawyer για ανώνυμες απειλές (Comment!)
-
Monitor reasoning
Πλέον, ένας από τους λίγους λόγους που θα επισκεφτώ το monitor, είναι για να κάνω μερικά κλικ στα google ads του Παναγιώτη…
-
at night, Friday 3 March 2006
Weblogs
|
Monitor reasoning (Comment!)
-
Ιστολογικός κώδικας δεοντολογίας
Ο φίλτατος ιστολόγος e-lawyer έχει πρόσφατα προτείνει τη δημιουργία ενός κώδικα δεοντολογίας για τα ιστολόγια. Σέβομαι πολύ το περιεχόμενο του εν λόγω ιστολογίου και δίνω ιδιαίτερη βαρύτητα στα λόγια του εν λόγω ιστολόγου, γι’ αυτό και όταν μου ζήτησε να εκφράσω την άποψη μου για την πρωτοβουλία αυτή, δεν το σκέφτηκα στιγμή (καθυστέρησα ωστόσο μερικές βδομάδες γιατί έλειπα από τον Ιστό).
Δε θα κρύψω ότι στην αρχή η πρωτοβουλία μου φάνηκε εντελώς δικηγορική. Και λέω δικηγορική και όχι νομική, γιατί αντίθετα με το δεύτερο επίθετο, το οποίο τιμώ, το πρώτο το απεχθάνομαι. Ενώ το νομικό πλαίσιο και η Δικαιοσύνη σαν έννοιες μου εμπνέουν εμπιστοσύνη, θεωρώ τον τρόπο που στην πραγματικότητα εφαρμόζονται αυτοί οι δύο σημαντικοί στη συμβίωση μας θεσμοί (μέσω του δικαστικού/δικηγορικού συστήματος δηλαδή) κάτι μεταξύ βδέλλας και καρκινώματος της κοινωνίας. Την αυτοκριτική μου φυσικά βοηθάει και η κοινή γνώμη που δεν απέχει πολύ από τη δική μου.
(Αυτός ήταν και ο λόγος που δραστηριοποιήθηκα εκτενώς κατά του νομοσχεδίου για τις πατέντες λογισμικού: Βρήκα τουλάχιστον απεχθές το ότι κάποιοι τύποι απ’ αυτό το “κύκλωμα” προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι καλό να κλειδώνονται οι ιδέες, τα μαθηματικά και οι υπολογισμοί.)
Ωστόσο, μετά που διάβασα κάποια σχόλια και διευκρινήσεις, συνειδητοποίησα ότι δεν το εννοεί όσο σοβαρά και τυπικά το πήρα αρχικά.
Το Ιστολογείν
Η άποψη μου για τα ιστολόγια ήταν ανέκαθεν η εξής: “Το ιστολόγιο δεν είναι τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από τον λόγο του ανθρώπου στον Παγκόσμιο Ιστό.” Η παραπάνω πρόταση συμπυκνώνει όσο το δυνατόν καλύτερα τις απαντήσεις μου σε ερωτήματα που μου θέτουν για το ιστολογείν κατά καιρούς φίλοι. Π.χ.:
- — Διάβασα σήμερα κάποιον που έγραφε τι έφαγε για πρωινό, μα είναι δυνατόν;
- Ναι, αυτό ήθελε να πει, δεν είναι κακό, όπως ακριβώς δεν είναι κακό να το πει με το στόμα του. Το κακό είναι ότι το διάβασες εσύ, που δεν σου αρέσει να ακούς τι τρώνε για πρωινό άνθρωποι που δεν ξέρεις. Κάποιους άλλους τους αρέσει.
- — Κάποιος με κατηγόρησε στα σχόλια μου και κατόπιν, στο ιστολόγιο του!
- Και; Για το δεύτερο, δικαιούται να πει ό,τι θέλει, όπως θα έλεγε και στην πραγματική ζωή αν ήθελε. Για το πρώτο, έπρεπε να είχες μια πολιτική σχολίων ανάλογη με το τι κλίμα θες να υπάρχει στις συζητήσεις στο ιστολόγιο σου.
- — Είναι άδικο κάποιος να έχει πολλές επισκέψεις ενώ το μόνο που λέει είναι κατινιές.
- Γιατί; Έτσι δεν γίνεται και στην πραγματική ζωή;
Υπό αυτό το πρίσμα, η αυτο-ρύθμιση είναι καθαρά προσωπική υπόθεση του κάθε ιστολόγου και διαφωνώ να δημιουργηθεί ένα σετ κανόνων που θα επιβάλλεται στους ιστολόγους (υπ’ όψιν, ο e-lawyer δεν πρότεινε κάτι τέτοιο).
Δεοντολογία
Παρόλη την ελευθερία, όπως και στην πραγματική ζωή, έτσι και στην ιστολογική, υπάρχει αυτό που ονομάζουμε δεοντολογία. Η κοινή γνώμη αποδεικνύει την ύπαρξη της.
Το να καταγράψει κάποιος αυτούς τους κανόνες δεοντολογίας δεν είναι κακό. Είναι σαν να το πει σε μια συζήτηση. Εγώ προσωπικά θα τους διάβαζα (ή αντιστοίχως, θα άκουγα τη δια στόματος συζήτηση) για να θυμίσω στον εαυτό μου τι είναι καλό και τι κακό — το οποίο δεν σημαίνει φυσικά ότι θα τους ακολουθούσα κατά γράμμα, γιατί η προβολή της κοινής λογικής στον εαυτό του καθ’ ενός είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, τρεις κανόνες που ακολουθώ προσωπικά είναι οι εξής:
- Αν χρησιμοποιείς οτιδήποτε δημιούργησε κάποιος άλλος, οφείλεις να αναφέρεις την πηγή, είτε στο απαίτησε ή ζήτησε είτε όχι.
- Μην χρησιμοποιείς κάποιο σήμα, όνομα ή γενικότερα που χρησιμοποιεί ένας άλλος ως αναγνωριστικό (σήμα, όνομα, κλπ), εκτός κι αν θέλεις να αναφερθείς στο αντικείμενο που αντιστοιχεί σε αυτό το σήμα (π.χ. λογότυπο, σήμα κατατεθέν).
- Αν σχολιάζεις στο ιστολόγιο κάποιου, στα σχόλια σου να συμπεριφέρεσαι αναλόγως με το περιβάλλον που έχει δημιουργήσει το ιστολόγιο.
Προσωπικά θεωρώ όλα τα παραπάνω θέμα “κοινής λογικής”, ωστόσο τα θεωρούν όλοι έτσι; Η απάντηση είναι όχι. Όπως όχι είναι η απάντηση στην ερώτηση “Δημήτρη, σου αρέσουν όλα τα ελληνικά ιστολόγια;”
Η τυπικότητα στη δεοντολογία
Ο ιστοχώρος που βρίσκεστε έχει μία ειδική σελίδα με όρους χρήσης για το περιεχόμενο του, μία ειδική πολιτική σχολιασμού και μία ειδική παράγραφος για τα πνευματικά δικαιώματα.
Το πρώτο είναι καθαρά νομικό, το οποίο πρέπει να το ξέρει κάποιος που θα ήθελε να αντιγράψει κάτι ή και ολόκληρο το περιεχόμενο του ιστοχώρου μου. Το δεύτερο και το τρίτο ωστόσο, είναι καθαρά τυπικά. Θα ήθελα να τα αφαιρέσω τελείως από τον ιστοχώρο! Ο μόνος λόγος που υπάρχουν είναι είναι επειδή ξέρω ότι κάποιοι δεν ασπάζονται τη δεοντολογία στην οποία εγώ πιστεύω. Πιθανότατα να είναι οι ίδιοι που δεν θα διαβάσουν αυτές τις σελίδες πριν ενεργήσουν με τρόπο αντίθετο με αυτήν. Ωστόσο, αυτά είναι τα δεδομένα, και εγώ το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να διατυπώσω το πώς βλέπω τα πράγματα εκ των προτέρων.
Αυτός είναι ο δικός μου ιστοχώρος, το δικό μου διαδικτυακό σπίτι και επειδή θέλω να τον νιώθω σαν σπίτι μου, προτιμώ να μην υπάρχει κάποιο κλίμα που δεν μου αρέσει ή με στεναχωρεί. Θα προτιμούσα να διατηρούσα άγραφη τη δεοντολογία που ασπάζομαι, ωστόσο η εκ των προτέρων καταγραφή της στις παραπάνω σελίδες είναι αναγκαίο κακό ούτως ώστε να αποφευχθούν ανεπιθύμητες παρεξηγήσεις μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.
Βάσει αυτών, έμπρακτα πιστεύω στην ύπαρξη κάποιων έγγραφων, τυπικών, προσωπικών “κανόνων” (πέστε τους άμα θέλετε αρχές, σαβουάρ βιβρ, whatever).
Το μέτρο στην τυπικότητα
Ο neTpen στο ιστολόγιο του “Για σκέψου…” εξέφρασε κάποιους ενδιασμούς για το πόσο μακριά πρέπει να φτάσει κανείς στο θέμα της τυπικότητας.
Μια «διακήρυξη αρχών», σαν κείμενο αναφοράς, η οποία θα προέκυπτε από τη συνισταμένη των προτάσεων όσων ενδιαφέρονται και την οποία θα στήριζε όποιος συμφωνούσε, θα ήταν αρκετή. Μια τέτοια δεοντολογία θα αντλούσε την ισχύ της όχι από «διαδικασίες» και «όργανα» αλλά από την ευρεία αποδοχή και διάδοσή της.
neTpen, “Δεοντολογία στα blogs – ως πού;”
Προηγουμένως τόνισα το προσωπικούς κανόνες, γιατί συμφωνώ με τον neTpen. Συνδέοντας τα τελευταία με τα πρώτα, μπορεί να υπάρχει η δεοντολογία, ωστόσο η οργανωμένη καταγραφή της υπό την λέξη “κανόνες” (ή guidelines), η παρέμβαση σε διαφωνίες, η ύπαρξη συμβουλίου κλπ δεν ανταποκρίνεται και πολύ στον τρόπο που επικοινωνούμε στην πραγματικότητα.
Εγώ θα το φανταζόμουνα σαν κάτι πιο απλό. Ένα FAQ για παράδειγμα, κάτι σαν “Συμβουλές για νέους (και παλιούς) ιστολόγους”. Κάτι απλό, λιτό. Δεν χρειάζεται να υπάρχει ένα συμβούλιο από πίσω, μια ομάδα που ετοίμασε το κείμενο αρκεί. Μάλιστα, κάποια στιγμή σκέφτηκα να κάνω ο ίδιος μια τέτοια καταχώρηση, ωστόσο δεν “έκατσε”. Πάντως, έχω την αίσθηση ότι κάτι τέτοιο δεν απέχει και πολύ από αυτό που είχε στο μυαλό του ο e-lawyer.
Με δύο λέξεις: Ναι στη καταγραφή των δεοντολογικών συνηθειών, υπό το ίδιο ύφος που θα κατέγραφε κανείς τις αντίστοιχες στη δια στόματος επικοινωνία.
Αν δεν το κάνει κάποιος άλλος, θα το κάνω εγώ κάποια στιγμή που θα έχω παρόμοια διάθεση με αυτή που είχα στις “Ιστολογικές ενοχλήσεις”.
-
at night, Wednesday 15 February 2006
Weblogs
|
Ιστολογικός κώδικας δεοντολογίας (Comment!)
-
Bruce is interviewing(ed)
Ο (άκρως απολαυστικός) Bruce δίνει ρεσιτάλ στη “συνέντευξη” του.
– mars ή kinder bueno? – mars.
Άκου ερώτηση! Mars ή Kinder bueno…
-
at night, Tuesday 15 November 2005
Weblogs
|
Bruce is interviewing(ed) (Comment!)
-
Kubrick/Wordpress header images
Όσοι χρησιμοποιούν το προεπιλεγμένο theme για το Wordpress (aka Kubrick) και θέλουν να βάλουν δικό τους header, θα χαρούν να μάθουν ότι υπάρχει plugin για το gimp που από μια εικόνα δημιουργεί αυτόματα ένα header για το ιστολόγιο τους.
-
at night, Thursday 6 October 2005
Weblogs
|
Kubrick/Wordpress header images (Comment!)
-
Το εκκρεμές του φθινοπώρου
Από τις φλόγες της ΧΑΝΘ στα πανηγύρια του μπάσκετ. Μέσα σε δύο εικόνες της περασμένης εβδομάδας, τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες μεταξύ τους, μοιάζει να διαγράφεται όλη η λάμψη και όλη η παθογένεια της εποχής μας. (Ναυτίλος, Το εκκρεμές του φθινοπώρου).
-
at night, Sunday 2 October 2005
Weblogs
|
Το εκκρεμές του φθινοπώρου (Comment!)
-
Πόσο μου αρέσουν…
Οι αληθινές ιστορίες. Οι αληθινές σκέψεις. Οι αληθινές εξομολογήσεις. Οι αληθινοί άνθρωποι.
-
at night, Thursday 29 September 2005
Weblogs
|
Πόσο μου αρέσουν… (Comment!)
-
Metablogging à la Gary Jules
Είπα σήμερα να κάνω ένα περίπατο στα ελληνικά ιστολόγια και, όπως συνηθίζεται τώρα τελευταία, ο περίπατος τελείωσε με ένα απεγνωσμένο κλείσιμο του γεμάτου-tabs φυλλομετρητή και την υπόσχεση να επιλέξω άλλο μέσο από το monitor την επόμενη φορά.
Ο mp3 player μου, λες και διάβασε τις σκέψεις μου, επέλεξε τυχαία να παίξει το Mad world από το album Trading Snakeoil For Wolftickets του Gary Jules…
All around me are familiar faces Worn out places, worn out faces Bright and early for their daily races Going nowhere, going nowhere And their tears are filling up their glasses No expression, no expression Hide my head I want to drown my sorrow No tomorrow, no tomorrow And I find it kind of funny, I find it kind of sad The dreams in which I’m dying are the best I’ve ever had I find it hard to tell you, I find it hard to take When people run in circles it’s a very, very Mad world Children waiting for the day they feel good Happy Birthday, Happy Birthday Made to feel the way that every child should Sit and listen, sit and listen Went to school and I was very nervous No one knew me, no one knew me Hello teacher tell me what’s my lesson Look right through me, look right through me
Gary Jules, “Mad World”
Πιο περιγραφικό τραγούδι για τα συναισθήματα που ένιωθα εκείνη τη στιγμή, δεν μπορώ να σκεφτώ.
-
at night, Monday 19 September 2005
Weblogs
|
Metablogging à la Gary Jules (Comment!)
-
Ιστολογικές ενοχλήσεις
Τα 10 πράγματα που με ενοχλούν περισσότερο σε ιστολόγια:
- Το ανώνυμο ή έστω “ψευδώνυμο” στοιχείο του ιστολογίου σου. Το ότι πιστεύεις ότι αυτό δείχνει ταπεινότητα και μετριοφροσύνη και καθόλου ευθυνοφοβία. Όταν δεν βλέπω πουθενά ούτε καν το μικρό σου όνομα ή έστω το e-mail σου.
- Όταν δεν είσαι ο εαυτός σου αλλά κάποιος άλλος, ψεύτικος. Όταν δε γράφεις αυτά που αισθάνεσαι και σκέφτεσαι, αλλά αυτά που θες να διαβάσουν οι άλλοι. Το ότι πιστεύεις ότι αυτό δεν κάνει μπαμ από τη πρώτη στιγμή.
- Το ότι υποκρίνεσαι ότι δεν υπάρχουν άλλοι αξιόλογοι ιστολόγοι και άλλα αξιόλογα ιστολόγια εκτός από το δικό σου τα οποία διαβάζεις. Όταν δεν γράφεις για κάτι πολύ ενδιαφέρον που είπε ένας ιστολόγος που εκτιμάς. Όταν μόνο διαβάζεις και ποτέ, μα ποτέ δεν σχολιάζεις.
- Οι μικροπρέπειες και οι κατινιές μεταξύ ιστολόγων. Όταν πρέπει να αποδείξεις τον εαυτό σου με λόγια.
- Όταν πέφτεις χαμηλά άμα δεχθείς κριτική. Όταν απαιτείς να μη χαλούν την εικόνα σου και δεν δέχεσαι την άποψη του άλλου. Όταν πιστεύεις πως σου οφείλει σεβασμό κάποιος που πιστεύει το αντίθετο. Όταν απαντάς “άμα δε σου αρέσει, μη με διαβάζεις”, λες κι ο άλλος περίεμενε την άδεια σου.
- Το χωρίς κατηγοριοποίηση κατεβατό με τους 1.000 συνδέσμους σε άλλα ιστολόγια που έχεις στο πλάι το οποίο δεν χρηστιμοποιείς ούτε καν εσύ ο ίδιος. Το ότι δεν δέχεσαι πως μ´ αυτό τον τρόπο αδικείς τους ιστολόγους που εκτιμάς. Όταν συνδέεις επειδή σε συνέδεσε κι αυτός.
- Οι τσατσιές που κάνεις με το monitor και που πιστεύεις ότι δεν καταλαβαίνει κανείς όταν το κάνεις σκόπιμα. Όταν δεν χρησιμοποιείς το το monitor αλλά το επισκέπτεσαι για να δεις την δική σου καταχώρηση. Όταν μιλάς για τα νούμερα (hits) σου και ταυτόχρονα υποστηρίζεις πως εκτιμάς τον κάθε αναγνώστη σου.
- Οι πολύ μικρές ή πολύ μεγάλες γραμματοσειρές που έχεις. Τα απαίσια χρώματα που με τυφλώνουν. Η μη-ύπαρξη παραγράφων και σημείων στίξης και τα greeklish που χρησιμοποιείς στα σχόλια σου σε ξένα ιστολόγια.
- Οι 20 καταχωρήσεις σου σε 2 μέρες και η επόμενη μετά από 2 μήνες. Το ότι δεν βρίσκω πουθενά ένα κουτί αναζήτησης στο αρχείο σου.
- Εσύ ο ίδιος, αν θεωρείς πως όλα τα παραπάνω είναι εντελώς υποκειμενικά.
Ενημέρωση 14/7: Ε! ΕΕΕ! Διαβάστε ξανά, προσεκτικά στην πρώτη πρόταση: σε ιστολόγια. Τρίτη φορά: σε ιστολόγια. Ακόμη πιο λιανά: Γενικώς στα ιστολόγια, προφανώς όχι σε κάποιο συγκεκριμένο. Οπουδήποτε δω κάποιο από τα παραπάνω, ενοχλούμαι.
-
at night, Wednesday 13 July 2005
Weblogs
|
Ιστολογικές ενοχλήσεις (Comment!)
-
Περί νοοτροπίας
Μεγάλο ποστ για πολλούς μικρούς μπλόγκερς. Άλλη νοοτροπία weblogging. Thumbs up!
-
at night, Friday 8 July 2005
Weblogs
|
Περί νοοτροπίας (Comment!)
-
weblog-o-προβληματισμοί
Έχει έξι μήνες που ξεκίνησα αυτό το weblog. Έξι μήνες.. διάολε πως περνάει ο καιρός! Όχι ακριβώς, περίπου. Πολύς καιρός ρε συ..
38 posts από την αρχή. Τώρα 39. Αυτό σημαίνει ένα post κάθε 5 μέρες. Τραγικό. Όταν μου μπήκε η ιδέα του weblog θεωρούσα ότι θα γράφω κάθε μέρα και ακόμη και σήμερα θεωρώ ότι πρέπει να γράφω συχνά! Θέλω να γράφω πολύ πιο συχνά!
Έχω μια σειρά από σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με το weblog, τους οποίους μάλλον δεν μπορώ να λύσω μόνος μου. Και σκέφτηκα να τους γράψω εδώ.
Έχω λοιπόν κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας με το weblog μου. Το παραδέχομαι. “Είμαι ο Δημήτρης και είμαι καλά”. Γράφω αραιότερα από ότι θα ήθελα και από ‘τι θέλουν και άλλα άτομα (τα οποία ευχαριστώ για τα καλά τους λόγια :). Αυτό προφανώς είναι πρόβλημα, γιατί συμβαίνει να θέλω το αντίθετο. Δεν έχω βρει ακόμη τον χαρακτήρα αυτού του weblog. Ή μάλλον, το χαρακτήρα μου στο weblog (προφανώς δεν μπορώ να γράφω ό,τι κάνω μες τη μέρα!). Τι να γράφω και τι να αφήνω λοιπόν;.
Και το κύριο ερώτημα: Γιατί συμβαίνει αυτό; …Η αλήθεια είναι ότι δε ξέρω ακριβώς. Αλλά ελπίζω να το βρω μέσα από αυτό το thread.
Ένας λόγος μπορεί να είναι γιατί γράφω τα βράδια. Κοίτα με τώρα. Είναι 3:05. Το οποίο είναι κακό. Δε γίνεται όποτε κάθομαι και με πιάνει αυτό το θεϊκό συναίσθημα του να μοιράζομαι αυτά που σκέφτομαι και με απασχολούν, να νιώθω τόσο κουρασμένος που να χάνω αυτά που θέλω να πω κάθε λίγο και λιγάκι. Και το ότι νιώθω σωματικά κουρασμένος μου περνάει έμμεσα την αίσθηση ότι κουράζω και τους άλλους. Αυτό θα το αλλάξω, εξάλλου είναι πολλές φορές που μου έρχεται να γράψω και δεν είναι βράδυ. Απλά το γράψιμο εδώ θα έχει και αυτό τη σημασία του μέσα στη μέρα μου όπως έχει και η ανάγνωση του από εσένα (ναι εσένα που διαβάζεις αυτά τώρα).
Ένας άλλος λόγος μπορεί να είναι γιατί δεν έχω πολύ χρόνο ελεύθερο. Το οποίο είναι αληθές, νιώθω πολύ πιεσμένος με την όλη φάση των πατεντών, της δουλειάς μου και της σχολής (βάλε και τα ιταλικά, τη διαχείρηση κάποιων project και το χρόνο για συναισθηματικά και είσαι κομπλέ). Αλλά δεν είναι καθόλου αλήθεια η σύνδεση του λίγου ελεύθερου χρόνο με το weblog, γιατί θέλω πραγματικά να γράφω περισσότερο. Και “where there is a will, there is a way” που λένε.
Άσε που έχω και κάποια πράγματα να γράψω τα οποία δεν είναι άξια για ένα ολόκληρο post, τουλάχιστον με τη μορφή που έχουν τα post μου τώρα. Το οποίο λύνεται εύκολα και αυτό: Είτε φτιάχνω ένα shoutbox στο οποίο θα γράφω όμορφα πραγματάκια, όπως σκέψεις, quotes, ενδιαφέροντα links, νέα κλπ, είτε χαλαρώνω τελείως και γράφω στο πιο φλου, όποτε θέλω να πω κάτι. Φαίνεται να κλίνω προς το δεύτερο, γιατί το πρώτο θα χωρίσει το weblog σε δύο υπο-weblog και δε λέει. Παρ’ όλα αυτά, θα φτιάξω το shoutbox για links και quotes (όπως εξάλλου κάνουν πολύ όμορφα και αποδοτικά αρκετά άλλα weblogs).
Ένας άλλος λόγος, ο οποίος είναι περισσότερο προβληματισμός, είναι το τι γράφω. Το weblog το ξεκίνησα και το διατήρησα σε ένα ύφος από posts με σημαντικά γεγονότα, ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο. Αυτό εγγυάται ότι τα περισσότερα posts θα είναι ενδιαφέροντα σε πολύ κόσμο και θα είναι στη πραγματικότητα χρήσιμος ο ιστοχώρος σου στους άλλος.
Αυτό όμως σημαίνει επίσης, ότι το weblog ενός ατόμου σαν κι εμένα, ο οποίος δεν είναι ούτε ο Lawrence Lessig ούτε σώζει τον κόσμο κάθε μέρα ή γράφει κώδικα για το γαμάτο opensource project, θα ενημερώνεται αραιά, μια και δεν μου συμβαίνουν κάθε μέρα πράγματα που ενδιαφέρουν. Για να το πω απλά: Πολύ θα ήθελα να σας γράψω για το ότι αύριο έχω το πρώτο μου μάθημα αναρρίχησης, αλλά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει πολλούς.
Μάλλον πρέπει να χαλαρώσω λίγο. Να γράφω ό,τι θέλω και να μη με ενδιαφέρει τι νομίζετε 1. Ή μάλλον, όχι τι νομίζετε, αλλά τι θα νομίσετε. Εξάλλου δεν έφτιαξα το weblog για να γράφω σοφιστίες ή κείμενα που θα μείνουν στο στερέωμα για references. Αν κάποιος νιώσει κάποια στιγμή κάτι για κάτι που θα γράψω, εδώ είμαι για να μου το πει..
Για δύο πράγματα είμαι σίγουρος μετά από όλα αυτά: Ένα, θα γράφω πιο συχνά απ’ ότι έγραφα μέχρι τώρα. Και δύο, θα ήθελα να σχολιάζετε και εσείς πιο συχνά. Γιατί όπως είπε κάποια weblogger “Η πραγματική μαγεία των weblogs είναι τα σχόλια των αναγνωστών”.
Καληνύχτα. Έχω αναρρίχηση αύριο. =)
1 Εσείς = Οι κατά μέσο όρο 60 τη μέρα που με τιμάτε διαβάζοντας το weblog μου και οι υπόλοιποι που το διαβάζετε για πρώτη φορά τώρα.
-
at night, Saturday 8 May 2004
Weblogs
|
weblog-o-προβληματισμοί (Comment!)