Tag archive: Tech/web
-
Ασφάλεια και Ευθύνη
Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου προς Λονδίνο με σκοπό μια αμερικανική βίζα, και στην τετράωρη αναμονή για να έρθει η συνέντευξη με τον υπάλληλο της πρεσβείας, διάβασα το βιβλίο Beyond Fear του Bruce Schneier. Στο βιβλίο για να είμαι ειλικρινής δε βρήκα κάποιο ιδιαίτερο insight σχετικά με την ασφάλεια και την καθημερινή ζωή, ίσως γιατί απευθύνεται σε ανθρώπους που δέχονται χωρίς ενδοιασμούς τα μέτρα ασφάλειας που τους επιβάλλουν οι εκάστοτε υπεύθυνοι, και εγώ (όπως οι φίλοι μου πολλάκις έχουν ζήσει), όχι μόνο δεν είμαι τέτοιος, αλλά με τρώει ο κώλος μου να κρίνω συνεχώς το τι και το γιατί πίσω από κάθε τι που αυτεπάγγελτα δηλώνει ότι είναι για το καλό μου.
Το βιβλίο είχε ως σκοπό, μέσω τις διαπαιδαγώγησης γύρω από την ασφάλεια, να κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί ότι πολλά μέτρα ασφάλειας που του επιβάλλονται δεν αυξάνουν την ασφάλεια του, και κάποια από αυτά στην πραγματικότητα τη μειώνουν. Σε μένα προσωπικά, το βιβλίο είχε μάλλον το αντίθετο (θετικό κι αυτό) αποτέλεσμα: με έκανε να καταλάβω ότι κάποια μέτρα ασφάλειας, όσο ηλίθια και να είναι, πράγματι αυξάνουν την ασφάλεια και είναι καλύτερα από το να μην υπήρχαν καθόλου (υπό την προοπτική της ασφάλειας αυτής καθ’ εαυτής, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν την ποιότητα ζωής κλπ), κι αυτό ίσως επειδή ήμουν λίγο τυφλωμένος από την κουταμάρα τους και έκρινα την ύπαρξη τους λίγο αυστηρά. Για παράδειγμα, μπορεί η απόφαση του να μη βγεις από το σπίτι σου να μη συνεπάγεται ότι είσαι απόλυτα ασφαλής (αφού τόσα και τόσα μπορεί να σου συμβούν μέσα στο σπίτι σου), ωστόσο η αλήθεια είναι ότι μειώνει την πιθανότητα να σου συμβεί κάτι.
Παρόλη λοιπόν τη χαλάρωση των απόψεων μου, όταν έμαθα ότι για να συνδεθεί ένα σύστημα Windows στα δίκτυα των εστιών των πανεπιστημίων του Stanford και του Stony Brook, απαιτείται από τον χρήστη του να εκτελέσει ένα αρχείο για να συνδεθεί στο δίκτυο, έγινα έξω φρενών! Δε λέω, αυτό το μέτρο αυξάνει κατά πολύ την ποιότητα των υπηρεσιών του δικτύου, αφού όλοι όσοι χρησιμοποιούν Windows είναι υποχρεωμένοι να έχουν όλα τα updates τα οποία κλείνουν τις κάτι εκατοντάδες τρύπες που έχει το χωρίς-service-pack σύστημα, οι οποίες χρησιμοποιούνται από script kiddies για να κάνουν επιθέσεις DDOS και άλλες κακόβουλες ενέργειες.
Αυτό όμως, πρώτον, δε συνεπάγεται πλήρη ασφάλεια, αφού, ως ένα απλούστατο παράδειγμα, χρήστες δηλώνουν τη διεύθυνση MAC του router τους, και πίσω από αυτήν έχουν ανενημέρωτα συστήματα τα οποία ανταλλάζουν torrents αρκετών TB. Αλλά πιο σημαντικό, είναι ότι δε συνεπάγεται ότι το πρέπει να το εκτελέσω εγώ, ο Δημήτρης. Πέραν του ότι δεν τρέχω καν Windows (δεν ξέρω ποια είναι η πολιτική για Linux συστήματα), αλλά και να έτρεχα, θα είχα φροντίσει προσωπικά το σύστημα μου να είναι ασφαλές και θα ήμουν διατεθειμένος να αναλάβω την ευθύνη για αυτό προσωπικά κι όχι να την παραπέμψω σε ένα ρομποτάκι.
[Δεύτερον, απαιτώ να έχω τον πηγαίο κώδικα αυτού που εκτελώ. Όχι μόνο γιατί μπορεί να μην εμπιστεύομαι αυτούς που το έγραψαν (τα ονόματα των οποίων δεν αναφέρονται πουθενά), αλλά επειδή μπορεί να μην εμπιστεύομαι πολλούς κρίκους στην αλυσίδα από την οποία έφτασε το αρχείο στον υπολογιστή μου, όπως για παράδειγμα, τον εξυπηρετητή από τον οποίο κατέβασα το αρχείο. Αυτό μπορεί να μην είναι απόλυτα σχετικό, ωστόσο δείχνει μια αδιαφορία προς τη διαφάνεια των διαδικασιών, και μια ενίσχυση της ιδέας του “all your action are belong to us”.]
Και όχι, δε μου αρκεί το “αν στείλεις ένα email στην ομάδα δικτύων, σιγά, θα σε αφήσουν να συνδεθείς απλά”. Θέλω ένα checkbox στο οποίο να μου επιτρέπουν να αναλάβω πλήρη ευθύνη για τα πεπραγμένα που βγαίνουν από την ethernet μου. Το να θεωρείς ότι πολλοί δεν έχουν τη γνώση να κάνουν κάτι σωστά είναι ένα πράγμα. Το να θεωρείς ότι κανείς δε διαθέτει ικανότητα ανάληψης ευθύνης για να το κάνει σωστά, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Προφανώς είναι δικαίωμα καθενός να κάνει ό,τι θέλει με το δίκτυο του. Από την άλλη, είναι δικαίωμα μου κι εμένα να βρίσκω μερικά μέτρα ασφάλειας άσκοπα, μερικές αποφάσεις αβάσιμες, και μερικούς ανθρώπους απλά ηλίθιους.
-
Η Java ελεύθερο λογισμικό
…ίσως η μεγαλύτερη προσφορά που έγινε ποτέ στην Κοινότητα σε μορφή κώδικα. Μπράβο. Εύχομαι εκτός από τον κώδικα και το μοντέλο ανάπτυξης της πλατφόρμας να είναι ανοιχτό για να αποφευχθεί κάποιο fork. Αλλά ας μην κακολογούμε από τώρα. :)
-
Tip: Αγορά κάρτας γραφικών
Στην αγορά κάρτας γραφικών, αυτός ο πίνακας από το Tom’s Hardware είναι ο καλύτερος σας φίλος.
-
Εργαλεία ανθρώπινα

Τις προάλλες λοιπόν είπα να ασχοληθώ λίγο με τα εργαλεία του έργου τεκμηρίωσης του Fedora. Τα οποία, μια που το έφερε η κουβέντα μας, είναι θεϊκά: Υπάρχουν δέσμες ενεργειών (scripts) οι οποίες κάνουν τα πάντα, δημιουργία DocBook από ιεραρχικές σελίδες στο wiki μέχρι και πακετάρισμα σε
RPM.Ένα από τα TODO μας, λοιπόν, ήτανε να αφαιρέσουμε τις μεταφράσεις από τα
rpm-info.xmlαρχεία (όπως πχ. τοrpm-infoτων σημειώσεων κυκλοφορίας) να τις τοποθετήσουμε κι αυτές στα.poαρχεία για μετάφραση (και να μετακινήσουμε το αρχείο αυτό μέσα στον κατάλογο της αρχικής γλώσσας, πχ. τονen_US). Έτσι τα αρχεία της κάθε γλώσσας θα είναι ανεξάρτητα από της άλλης και κάθε δευτερεύουσα γλώσσα θα έχει το δικό της πλήρες.poαρχείο. Συνεπώς, αφού ένας μεταφραστής χρειάζεται να πάρει μόνο το.poαρχείο, θα μπορέσουμε να μεταφέρουμε τα αρχεία αυτά από τον εξυπηρετητή τεκμηρίωσης στον εξυπηρετητή μεταφράσεων μας. (Κι έτσι κι έγινε εδώ που τα λέμε, με τα έγγραφα release-notes και fedora-install-guide.)Αποδείχτηκε ότι όλη αυτή η διαδικασία ήταν υπόθεση πρόσθεσης μιας-δυο γραμμών στο αρχείο
Makefile. Το αηδιαστικό σημείο όμως είναι ότι μου πήρε πάνω από μιάμιση ώρα για να το κάνω να δουλέψει σωστά!Αυτό αποδεικνύει αυτό που συχνά με κάνει έξω φρενών: Ότι τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε είναι παλαιολιθικά και ο τρόπος επικοινωνίας μας με τον υπολογιστή πιο άκυρος κι από έλληνα στο Πεκίνο.
Μπορεί η λειτουργικότητα της αλυσίδας Makefile + DocBook + XSLT να είναι κοντά στο 99.9%, αλλά το σίγουρο είναι ότι η χρηστικότητα των εργαλείων είναι σαφώς πιο χαμηλή. Θα έλεγα 0.01% αλλά σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να τα γράφαμε ακόμη σε Assembly, οπότε ας μην είμαι αχάριστος…
Κάτι παρόμοιο παραπονιέμαι συχνά ότι ισχύει και στο Latex. Σήμερα μόλις με ρώτησε μια συνάδελφος πώς να κάνει δύο κελιά να μην έχουν κάθετη γραμμή μεταξύ τους γιατί το έψαχνε για μισή ώρα. Η καημένη έγραφε μια δημοσίευση και αντί να έχει τις σημειώσεις της μπροστά της είχε ένα βιβλίο για Latex. Έλεος.
Θα το λέω μέχρι να πεθάνω: Καλοί μου άνθρωποι, δίνετε προσοχή στη χρηστικότητα του λογισμικού που γράφετε! Δεν έχει και πολύ νόημα να τα κάνετε σούπερ ντούπερ γουάου και να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποδοτικά. Αν απευθύνεστε σε ανθρώπους, γράψτε εργαλεία ανθρώπινα.
Σημείωση: Η εικόνα παραπέμπει στην ταινία του Steven Spielberg “Minority Report” και συγκεκριμένα σε μια απίστευτη διεπαφή που χρησιμοποίησε ο πρωταγωνιστής σε μια φάση για να εκτελέσει μια περίπλοκη διεργασία.
-
Σχεδιασμός και πλοήγηση στον Ιστό
Readers need a sense of context of their place within an organization of information. In paper documents this sense of “where you are” is a mixture of graphic and editorial organizational cues supplied by the graphic design of the book, the organization of the text, and the physical sensation of the book as an object. Electronic documents provide none of the physical cues we take for granted in assessing information.
[…]
On IBM’s website, the most popular feature was the search function, because the site was difficult to navigate. The second most popular feature was the “help” button, because the search technology was so ineffective. IBM’s solution was a 10-week effort to redesign the site.…In the first week after the redesign, use of the “help” button decreased 84 percent, while sales increased 400 percent.
Webster J., Ahuja JS. “Enhancing the Design of Web Navigation Systems: The Influence of User Disorientation on Engagement and Performance”, MIS Quarterly, Sep 2006. Vol. 30, Iss. 3; p. 661.
Μάλλιασε η γλώσσα μας να λέμε πόσο σημαντική είναι η οργάνωση των ιστοχώρων με γνώμωνα τη χρηστικότητα και τη λειτουργικότητα. Αδράττω αυτή την αφορμή και προτρέπω τους ιδιοκτήτες ιστοσελίδων που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, να εκτιμήσουν εκ νέου πόσο χρηστικές και λειτουργικές είναι οι ιστοσελίδες τους. (Και ναι, δυστυχώς, αυτό συμπεριλαμβάνει και εμένα… :/)
…
Χμ…
Ενδιαφέρον θέμα για διδακτορικό…
-
Μετάφραση εγγράφου Public geodata
Ο Αντώνης Χριστοφίδης μας ενημερώνει στη λίστα digitalrights discussion ότι ζητούνται εθελοντές μεταφραστές για το έγγραφο Open Letter Third Reading, το οποίο θα σταλεί στους 25 υπουργούς της ΕΕ. Όποιος έχει διάθεση και κάποιες ώρες ελεύθερες, ας του ρίξει ένα email.
-
Πίνακες, δείκτες, γλώσσες και αζαγιές*

Έχω φτάσει σε ένα σημείο, σε μια ηλικία, κάπου τέλος πάντων, που βρίσκω από ηλίθια έως τραγικά, πολλά από τα χαρακτηριστικά θεμελιωδών, κατεστημένων, παραδοσιακών και συχνά διαιωνισμένων διεργασιών με τις οποίες αλληλεπιδρώ. Μία από αυτές είναι η Εκκλησία, μία άλλη είναι η κοινωνία, η δημοσιογραφία, το πολίτευμα…
Ο τρέχον ενεργός εκνευρισμός μου είναι με τις γλώσσες προγραμματισμού. Μετά από 10+ χρόνια προγραμματισμού, βρίσκω τη γραμματική και το λεξιλόγιο των γλωσσών υπερβολικά απλοϊκό, τη δομή τους περιοριστική, την φιλοσοφία τους επιρρεπή σε σφάλματα, τη δυσκολία κλιμακωσιμότητας τους εκθετική, την απεικόνιση προβλημάτων του πραγματικού κόσμου σε αυτές γεμάτη κενά και τις ίδιες καθόλου “διαισθητικές”, τόσο για τον προγραμματιστή (το ένα μέλος στο κανάλι επικοινωνίας που ορίζει η “γλώσσα”) όσο και τη μηχανή (το άλλο μέλος). Με λίγα λόγια, βρίσκω πως μας πέφτουν “λίγες”, πως οι δυνατότητες τους είναι τραγικά περιορισμένες. Πως είναι ασύμβατες με την ανθρώπινη νόηση, τη φύση. Ακόμη και με τα ίδια τα μαθηματικά!
Κάποια στιγμή, πρέπει να πεταχτούν εντελώς οι γλώσσες προγραμματισμού και να φτιαχτούν γλώσσες υπολογιστών. Που να στοχεύουν όχι στη δημιουργία προγραμμάτων αλλά στην επικοινωνία ανθρώπου-υπολογιστή.
Για αυτά όμως θα μιλήσω κάποια άλλη φορά, γιατί τώρα βαριέμαι. Κάποια φορά θα αναπτύξω το συλλογισμό αυτό και θα αιτιολογήσω τις “βλασφημίες” μου. Τώρα, θα αναφέρω ένα πολύ απλό παράδειγμα, το οποίο ίσως θα ακούγεται κουτό σε σχέση με τις βαρύγδουπες παραπάνω κουβέντες (και πάλι δε με νοιάζει, γιατί βαριέμαι).
Πόσο κουτό μου φαίνεται οι σύγχρονες γλώσσες προγραμματισμού να αναφέρονται στο πρώτο κελί ενός πίνακα με τον δείκτη
0αντί με το1. Το πρώτο στοιχείο είναι το0, το νιοστό στοιχείο είναι τον-1.Επειδή παλιά δηλαδή, η προσπέλαση στη μνήμη ήταν του στυλ <θέση μνήμης>[<μετατόπιση>] (πχ. το
0AFF[01]σήμαινε την επόμενη θέση μνήμης από την0AFF), πρέπει 40 χρόνια μετά να ακολουθούμε την ίδια “παραδοσιακή” (λέγε με αρχαία) τυπικότητα. Η οποία τυπικότητα παραξενεύει/δυσκολεύει κάθε νέο άτομο που επιχειρεί να “μιλήσει” με τις μηχανές και βάζει σε σκέψη κάθε έμπειρο που γράφει ένα βρόγχο για να σιγουρευτεί αν όλα είναι ΟΚ.Τόσο απλό. Και συνάμα τόσες γλώσσες το διατηρούν ακόμη…
* Αζαγιά: (κυπριακό) – Ο ιστός της αράχνης. Χρησιμοποιείται συχνά για τους ιστούς που βρίσκονται σε αντικείμενα που έχει καιρό να καθαριστούν.
Update: Θυμήθηκα μια συνέντευξη του Jaron Lanier, που διάβασα πριν 3 χρόνια σχετικά με τον τρόπο που γράφουμε προγράμματα “σήμερα”. Στο πνεύμα της καταχώρησης, μοιάζει περισσότερο επίκαιρη από ποτέ και μπορεί να δώσει μια ιδέα του συλλογισμού περί ριζικής αλλαγής του τρόπου που επικοινωνούμε με τους υπολογιστές. Must-read.
-
Μη ντρέπεστε!
Ελεύθερα! Πάρτε και τα βρακιά μας ρε παιδιά. Τι σόι φίλοι είμαστε αν δε σας εμπιστευόμαστε και δε σκύβουμε να μας πηδάτε πού και πού;
-
Οθονο-διαόλια
-
Είναι αδιανόητο τη σήμερον ημέραν να πωλείται ακόμη οθόνη που δεν έχει καθολική ρύθμιση της φωτεινότητας του λευκού σε βαθμούς κέλβιν αλλά μόνο ξεχωριστά για τα τρία χρώματα!
Πόσο μάλλον, με τέρμα το contrast και το brightness, το άσπρο ακόμη να μην είναι άσπρο! Πόσο μάλλον η μπάρα του κοντράστ να χαρχαλεύει τη φωτεινότητα του λευκού και να ερωτοτροπεί με το βάθος του μαύρου!
ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ, μετά από μισή ώρα προσεκτικών ρυθμίσεων, το άσπρο ακόμη να μην είναι άσπρο, οι μαύρες αποχρώσεις ακόμη να πέφτουν η μία πάνω στην άλλη και τα μπλε να υπερισχύουν ακόμη των άλλων χρωμάτων!
Να τα βράσω τα ντιζάιν και τα νούμερα τους (κάτι cd/m, 6ms, 400:1 και άλλα κατσσιαρίσματα) άμα είναι να ξεστραβωνόμαστε.
-
Trusted computing for DRM after all

Μαθαίνουμε σήμερα από το Information week για την πρώτη εφαρμογή του Trusted Computing για τον έλεγχο ψηφιακών δικαιωμάτων (DRM).
Όσοι δεν έχετε ακούσει ξανά για το Trusted Computing και το DRM, βάλτε να κατεβαίνει καθώς διαβάζετε την καταχώρηση ένα σύντομο εισαγωγικό βιντεάκι για το θέμα. Άμεσοι σύνδεσμοι: μικρό (.mov 6 Mb), μεσαίο (.avi/xvid 22 Mb), μεγάλο (.avi/xvid 45 Mb).]
Εδώ και μερικά χρόνια οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον τομέα της πληροφορικής συνεργάζονται για τη δημιουργία ενός τσιπ το οποίο θα είναι ενσωματωμένο στη μητρική κάρτα όλων των υπολογιστών και θα έχει τη δυνατότητα να ελέγχει τι θα εκτελεί κανείς στον υπολογιστή του και τι όχι. Προσωπικά το παρομοιάζω με ένα τσιπ το οποίο τοποθετείται στο κεφάλι κάποιου και θα του επιτρέπει κάποια πράγματα να τα κάνει και κάποια άλλα όχι.
Παραπλανητικά, αυτή η τεχνολογία ονομάζεται Trusted Computing, υπονοόντας ότι αυτά τα οποία το τσιπ επιτρέπει να εκτελεστούν είναι άξια εμπιστοσύνης ενώ τα υπόλοιπα όχι. Αν και το τσιπ πιθανόν να βοηθήσει να μειωθεί η εξάλωση ιών και να αυξηθεί η ασφάλεια των συστημάτων απέναντι σε εξωτερικές επιρροές, αυτό δεν έρχεται χωρίς κάποιο κόστος.
Δεν είναι ο χρήστης ο οποίος επιλέγει το τι εμπιστεύεται να εκτελεστεί, αλλά οι επιχειρήσεις της ομάδας TCG — όλες κολοσσοί, πολυεθνικές εταιρίες με γραφεία τόσο ψηλά σε ουρανοξύστες, που στα μάτια τους οι χρήστες φαίνονται σαν μυρμηγκάκια. Ακόμη χειρότερα, πιθανότατα κάποια στιγμή να είναι παράνομο να μην έχεις το τσιπ, έτσι χρήστες οι οποίοι δεν θέλουν αυτές τις επιχειρήσεις να τον ελέγχουν (σαν εμένα πχ.), δεν θα έχουν καν την επιλογή να μην “προστατέψουν” τον υπολογιστή τους μέσω του TC.
Πολλοί λοιπόν (μεταξύ τους κι εγώ), πιστεύουν αν κάποια στιγμή το TC γίνει στάνταρ εξάρτημα στους υπολογιστές, μετά βεβαιότητας θα χρησιμοποιηθεί για σκοπούς οι οποίοι θα είναι στην πραγματικότητα εναντίον του χρήστη. Για παράδειγμα, να ελέγχεται το σε ποιά πληροφορία έχω πρόσβαση και σε ποιά όχι. Ξεκινήσαμε από ένα τσιπ το οποίο εγκαταστάθηκε για μην εκτελούνται ιοί στον υπολογιστή μου και “τώρα” χρησιμοποιείται για να ελέγχω ποιός άνοιξε ποιό αρχείο στον υπολογιστή μου.
Αυτού του είδους οι ενέργειες ανήκουν στη γενικότερη ομάδα των Ελέγχων Ψηφιακών Δικαιωμάτων (DRM) και αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων των χρηστών ενός υπολογιστή (πχ. η παρακολούθηση των προσωπικών του πληροφοριών). Πόσο μάλλον αν τον έλεγχο αυτό (= παρακολούθηση, big brother, μπλα μπλα) τον κάνουν άλλοι (όπως αυτές οι εταιρίες), κι όχι άτομα τα οποία εμπιστεύεται ο ίδιος ο χρήστης (όπως πχ. ο εαυτός του ή ο σύμβουλος πληροφορικής του).
Μάλιστα, η διεργασία αυτή κακώς αποκαλείται Digital Rights Management, γιατί δεν είναι ότι ελέγχει ποιο προϊόν πνευματικής ιδιοκτησίας μπορεί να εκτελεστεί και πώς. Θα έπρεπε να αποκαλείεται Digital Restrictions Management, μια και στην πραγματικότητα αποτελεί ένα ψηφιακό τρόπο να ελέγχεται το τι μπορώ να εκτελέσω και τι όχι, γενικά, και όχι ειδικά για πνευματικά έργα.
Μέχρι σήμερα λοιπόν, οι εταιρείες είχαν δηλώσει ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα του Trusted Computing για να επιβάλουν DRM-τακτικές. Το laptop της είδησης που ανέφερα και παραπάνω κάνει ακριβώς αυτό: Δεν κωδικοποιεί τα δεδομένα για να τα διαβάσω μόνο εγώ. Δεν απαγορεύει απλά την ανάγνωση τους από τρίτους. Παρακολουθεί μέσω δαχτυλικών αποτυπωμάτων πότε και ποιος προσπάθησε να έχει πρόσβαση στο εν λόγω αρχείο και αναφέρει όλα αυτά στο δημιουργό του. Από το άρθρο, διαβάζουμε:
A DRM system may seem to empower whoever is setting the restrictions (in this case, the PDF creator), but that’s just power by proxy. The real control lies with the hardware and software companies. They’re the ones who actually enforce the DRM and have the encryption keys, so they can hold your data to ransom.
Δυστυχώς ο χώρος δεν ενδείκνυται για ανάλυση του θέματος. Παραπέμπω στο εισαγωγικό βιντεάκι που ανέφερα πιο πάνω και στο υπέροχο βιβλίο του Lawrence Lessig “Free Culture” (διαθέσιμο και σε PDF μορφή).
Επίσης, κάπου εδώ είναι μάλλον στιγμή να θυμίσω την ύπαρξη της “Διακήρυξης για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο” στο http://manifesto.digitalrights.gr/. Η υπογραφή της είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να εμποδίσουμε αυτή την τρέλα.
Στιγμιότυπο από το βιντεάκι “Trusted Computing”.
-
manifesto.digitalrights.gr
Έχω τη χαρά σήμερα να ανακοινώσω και δημόσια τη δημιουργία της κίνησης digitalrights.gr και την πρώτη της πρωτοβουλία:
«Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Πολίτη στον ψηφιακό κόσμο» http://manifesto.digitalrights.gr
Από την αρχική ανακοίνωση της διακήρυξης:
Η διακήρυξη στοχεύει να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη στην Κοινωνία της Πληροφορίας, όπως αυτά προκύπτουν από την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση του κοινού και των φορέων για μια σειρά από ζητήματα και στην άσκηση πολιτικής πίεσης μέσω της συλλογής υπογραφών. Υπογράφοντας τη διακήρυξη δηλώνετε τον έντονο προβληματισμό και την αντίθεση σας για μια σειρά από σημαντικότατα θέματα: * Την κατακράτηση τηλεπικοινωνιακών δεδομένων και τις συστηματικές παραβιάσεις της ιδιωτικότητας. * Τη χρήση κλειστών προτύπων αποθήκευσης εγγράφων που έχει ως συνέπεια τον αποκλεισμό πολιτών από την πρόσβαση στη γνώση και στη δημόσια πληροφορία. * Τη χειραγώγηση του πολίτη μέσω της υποδαύλισης του φόβου και της δεισιδαιμονίας απέναντι στην ψηφιακή κοινωνικοποίηση. * Την προσπάθεια νομιμοποίησης πατεντών στο λογισμικό η οποία οδηγεί σε μονοπώλια Ιδεών και ασφυξία της καινοτομίας στην ανάπτυξη λογισμικού. * Την επιβολή περιορισμών για τον τρόπο χρήσης ψηφιακών προϊόντων (π.χ. CD/DVD με Digital Rights Management).
Η “Κίνηση για τα Δικαιώματα του Πολίτη στον ψηφιακό κόσμο” είναι μια προσπάθεια που ξεκινήσαμε σαν συνέχεια του epatents.hellug.gr μαζί με αρκετά άτομα τα οποία δραστηριοποιούνται στα θέματα των δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
Η νίκη μας κατά της οδηγίας για νομιμοποίηση των πατεντών στο λογισμικό μας έδωσε νέα οράματα και στόχους. Μέσω της δημιουργίας της κίνησης, στοχεύουμε να συγκροτήσουμε μια μεγαλύτερη ομάδα από ακτιβιστές γύρω από αυτά τα θέματα και παρακολουθώντας τα δρώμενα στον τομέα της πληροφορικής στην Ελλάδα, να παρεμβαίνουμε όπου κρίνουμε ότι κάποια ενέργεια προσβάλλει τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών. Στόχος μας είναι η προώθηση μιας ανοιχτής και ελεύθερης Κοινωνίας της Πληροφορίας στην οποία όλοι οι Έλληνες θα έχουν ισότιμη πρόσβαση, η οποία θα σέβεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους.
Όσοι έχουν τη διάθεση να συμμετέχουν στις συζητήσεις της προσπάθειας ή και να συνεισφέρουν ενεργά, καλούνται να γραφτούν στη λίστα συζητήσεων discussion στο digitalrights.gr. Εταιρίες, συλλόγοι και οργανισμοί οι οποίοι ενδιαφέρονται να υποστηρίξουν τη προσπάθεια, καλούνται να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Όσοι επιθυμούν να ενημερώνονται για τις εξελίξεις στα παραπάνω ζητήματα και τις σχετικές δράσεις της πρωτοβουλίας, μπορούν να γραφτούν στη λίστα ανακοινώσεων announce.
Καλώ όλους σας προσωπικά να υπογράψετε τη Διακήρυξη και να τη γνωστοποιήσετε στα ιστολόγια και τις ιστοσελίδες σας, σε λίστες ανακοινώσεων και forum. Υπάρχουν έτοιμα banners για όσους ενδιαφέρουν να προσθέσουν ένα στην ιστοσελίδα τους.
Καλή μας αρχή λοιπόν!
-
Sourceforge.net redesign
Πολύ καλή η επανασχεδίαση του sourceforge. Μπράβο.
-
Reiser-ο-αντιπάθειες
Φαίνεται πως δεν είμαι ο μόνος που δε συμπαθεί τον Hans Reiser. Πάλι καλά, γιατί άρχισα να αναρωτιέμαι αν είμαι προκατειλημμένος με τον άνθρωπο…
-
Slashdot και CSS !
After almost 8 years, Slashdot‘s HTML is finally getting an overhaul. For now the changes are almost entirely under the hood, as we migrate the current skin to CSS.
WOW. Αυτά κι αν είναι νέα. Αν ήταν άνοιξη, παίζει να κοιτούσα το ημερολόγιο μήπως και είναι πρωταπριλιά…
-
Μετάφραση των Ειδήσεων στο W3C.gr
Είπα κι εγώ να γραφτώ στην λίστα νέων του ελληνικού W3C (w3c.gr) για να ενημερώνομαι στα ελληνικά για τα νέα του W3C.
Σήμερα μέσα στο mail διαβάζω και την παρακάτω είδηση (προσέξτε τα bold):
31 Αυγούστου 2005: Η Ομάδα Εργασίας Διασφάλισης Ποιότητας εξέδωσε την Ποικιλία Προδιαγραφών (Variability in Specifications) ως Νότα.
Η οποία προέρχεται από την αντίστοιχη αγγλική είδηση:
2005-08-31: The Quality Assurance (QA) Working Group has published Variability in Specifications as a Working Group Note.
Ε; Μήπως Variability=Μεταβλητότητα και Note=Σημείωση; Αχ.. Παλιά μου τέχνη Systran…
Update:
Και σκέψου, ένα μήνα πριν είχα λάβει αυτή την απάντηση από τον ίδιο φορέα:
Αγαπητέ κύριε Γλέζο,
σας ευχαριστούμε πολύ για το email και για τις ερωτήσεις σας.
Η διαδικασία μετάφρασης των Νέων και Δελτίων Τύπου του W3C, έχει ως στόχο την απόδοση του αντίστοιχου Αγγλικού κειμένου με τρόπο που να προσεγγίζει όσο το δυνατόν περισσότερο τον Ελληνικό τρόπο έκφρασης, χωρίς να χάνεται το κεντρικό νόημα του κειμένου προς μετάφραση. […]
!
-
in.gr, το καμάρι μας
1:14 π.μ., 29 Αυγούστου 2005. Αίτηση για μια μετάφραση στο λεξικό του in.gr.
The page cannot be displayed
There is a problem with the page you are trying to reach and it cannot be displayed. HTTP Error 500-13 – Server too busy Internet Information Services * Background: The request cannot be processed at this time. The amount of traffic exceeds the Web site’s configured capacity.
…
in.gr. Ο μεγαλύτερος ελληνικός κόμβος. Το καμάρι της Ελλάδας.
-
IBM open-source all the way
Από το Public Review Ballot του Java EE 5 Specification.
- On 2005-08-03 Google Inc. voted Yes with no comment.
- On 2005-08-02 Sun Microsystems, Inc. voted Yes with no comment.
- On 2005-08-03 JBoss, Inc. voted Yes with no comment.
- On 2005-08-03 Intel Corp. voted Yes with no comment.
- On 2005-08-04 Nortel Networks voted Yes with no comment.
- On 2005-08-04 SAP AG voted Yes with no comment.
- On 2005-08-05 IONA Technologies PLC voted Yes with no comment.
- On 2005-08-06 Hewlett-Packard voted Yes with no comment.
- On 2005-08-08 IBM voted Yes with the following comment:
IBM’s vote is based on the technical merits of this JSR and is not a vote on the licensing terms. IBM supports licensing models that create an open and level playing field by allowing third parties to create independent implementations of Java Specifications and that do not allow individuals or companies to exercise unnecessary control for proprietary advantage. We support open source as a licensing model for contributions in the JCP, and would hope others will support this direction. This comment is not necessarily directed at the current business or license terms for this JSR, however, it is a statement of IBM’s preferred licensing model. * On 2005-08-08 Apache Software Foundation voted Yes with no comment. * On 2005-08-08 BEA Systems voted Yes with no comment. * On 2005-08-08 Apple Computer, Inc. voted Yes with no comment. * On 2005-08-08 Fujitsu Limited voted Yes with no comment.
Άει ‘γειά σου ρε IBM!
-
FC4 και VMware v5
Για όσους το VMware workstation 5 δημιουργεί προβλήματα με το FC4 (π.χ. το network module δεν σηκώνεται γιατί το bridged networking σκάει σα φούσκα), τραβάτε στο http://ftp.cvut.cz/vmware/, κατεβάστε την τελευταία έκδοση του
vmware-any-any-update.tar.gzκαι τρέξτε τοrunme.plσαν root. Works like a charm. (η μαγεία της κοινότητας ελεύθερου λογισμικού…)
-
Firefox multi-line URL tweak
Όσοι τρέχετε Firefox σίγουρα θα έχει τύχει να κάνετε copy-paste στην address bar ένα URL το οποίο εκτείνεται σε περισσότερες από μία γραμμές και αμέσως μετά να αναφωνήσατε ένα υπέροχο “γκρρρ” επειδή αντιγράφηκε μόνο η πρώτη γραμμή. Fear no more. Ανοίξτε τη σελίδα about:config, βρείτε το
editor.singleLine.pasteNewlines(οι μαζοχιστές χωρίς το φίλτρο!) και ορίστεValue=3.
-
Σύνδεσμοι στην XHTML 2
Ένα βήμα πιο κοντά στο Semantic Web: In XHTML 2 any element can now also be the source of a hyperlink, since
hrefand its associated attributes may now appear on any element. So for instance, instead of<li> <a href="home.html"> Home </a> </li>, you can now write<li href="home.html"> Home </li>.


