mini-posts
- Today’s exploration: Beauty
“In its most profound sense, beauty may engender a salient experience of positive reflection about the meaning of one’s own existence.” [article, video]
- Quote: On Teams
“I enjoy a working environment where the word ‘team’ is uttered in derision, and view the process of team or community as a result of mutual respect and enlightened self interest as opposed to a management method where fuzzy feelings are elicited to get the benefits and delegate the blame.” (comment by dkite on LWN article)
- Skype wows
Calling to Greek landline phones (both in-town and country-wide) is cheaper with Skype than Forthnet. Yay for N900 handling all my local calls then.
- Greetings.
“To the past, or to the future. To an age when thought is free. From the Age of Big Brother, from the Age of the Thought Police, from a dead man… greetings.” (1984)
- Rock Paper Scissors Spock Lizard
“Scissors cuts Paper covers Rock crushes Lizard poisons Spock smashes Scissors decapitates Lizard eats Paper disproves Spock vaporizes Rock crushes Scissors.” (via @mperedim)
-
Φθινοπωρινή ομίχλη
-
Ανοιξιάτικα σχέδια, καλοκαιρινοί πειρασμοί, τώρα πια φωτογραφίες σε συρτάρια. Χρώματα στους καρπούς και στα βλέμματα, τώρα πια αποχρώσεις του κίτρινου και της γης. Χέρια, πόδια και στήθη κρυμμένα κάτω από χοντρά ρούχα και σκεπάσματα. Τα παιδικά γέλια στις πλατείες έγιναν σπάνια, βιαστικά χαμόγελα, κάτω από ανυπόφορες ομπρέλες.
Ξένες με το τώρα εικόνες βολοδέρνουν άσκοπα στο παρόν, λες και ο κάμερα-μαν σταμάτησε να γράφει.
Φθινοπωρινή ομίχλη κι αυτή, (ήδη) μιας προηγούμενης εποχής.
-
Οι αγαπημένες μου εξερευνήσεις…
συνήθως ξεκινούν με έναν τέτοιο ουρανό.
-
Flashback: Γέννηση ιστολογίου
Δύο ακριβώς χρόνια πριν, πιθανότατα σε μια πολύ παρόμοια στάση σώματος, μήκος τριχών γενιού και χαμόγελο ευχαρίστησης, έγραφα την πρώτη καταχώρηση στο ιστολόγιο μου:
Κι έτσι ξεκινάει ένα ακόμη weblog… Όπως όλα τα πράγματα, κι αυτό το weblog έχει μια αρχή.
Για δες… Πώς περνάει ο καιρός…
Ποιος θα περίμενε ότι αυτές οι λέξεις θα αποτελούσαν την αρχή ενός θαυμάσιου ταξιδιού μελέτης των βαθιών εννοιών της χρηστικότητας και της προσβασιμότητας ιστοχώρων. Μιας λεπτομερούς εξερεύνησης της ελληνικής γλώσσας και της αποτύπωσης δύσκολα εκφραζόμενων ιδεών μέσω αυτής, από έναν τύπο που πήρε 11/20 στην έκθεση στις εισαγωγικές. Μιας πάλης διαπίστευσης του τι εστί σημαντικό και τι όχι σ’ αυτά που τόσο πολύ θέλω να πω, και συνεπώς σ’ αυτά που είμαι.
Ποιος θα περίμενε ότι δύο χρόνια μετά, στην τότε ερώτηση του πατέρα μου “Μα καλά, πόσοι θα βρίσκουν ενδιαφέροντα και θα διαβάζουν καθημερινά αυτά που γράφεις;”, θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά: “Οχτακόσιοι”.
Κλείνω, όπως το είχα κάνει και τότε:
Καλωσήρθατε λοιπόν! Ελπίζω να μας μείνει κάτι μετά από αυτό. Έστω κι αν είναι μόνο το συναίσθημα ότι περάσαμε καλά! ;-)
-
Αφαίρεση φόντου στο GIMP
Μια και από καιρό τώρα δε μου αρέσει η φάτσα μου στον Πλανήτη ΕΛ/ΛΑΚ, άνοιξα χθες το GIMP για να αφαιρέσω το φόντο από μια νέα φωτό. Μια και σίγουρα θα χρειαστεί σε κάποιον εκεί έξω η διαδικασία, ας τη γράψω εδώ.
Έχουμε μια εικόνα και θέλουμε να αντικαταστήσουμε το φόντο της με απλά χρώματα ή και διαφάνεια. Καταρχάς, αποκλείεται το Eraser αφού το έκαναν το ’80 και τα Paths αφού πολλές φορές το σχήμα μας είναι περίπλοκο ώστε να μην μπορεί να επιλεγεί (πχ. στα μαλλιά). Η λύση είναι το Layer alpha mask.
- Αντιγράφουμε την εικόνα σε ένα νέο layer (duplicate layer) και απενεργοποιούμε το πρωτότυπο.
- Filters → Colors → Color to Alpha: Επιλέγουμε το χρώμα του φόντου για να το μετατρέψουμε σε διαφάνεια. Επαναλαμβάνουμε και με άλλα χρώματα του φόντου (με μέτρο, γιατί κάθε φορά αδυνατίζει η εικόνα που θέλουμε να κρατήσουμε).
- Tools → Color Tools → Curves → Alpha Layer: Μεταφέρουμε οριζόντια την κάτω αριστερά γωνία για να διώξουμε τα pixel της μάσκας με τη μικρή φωτεινότητα (= ανεπιθύμητα).
- Δεξί κλικ στο layer → Alpha to selection, για να επιλέξουμε το μέρος της εικόνας που μας ενδιαφέρει.
- Πάμε πίσω στο layer με την αρχική φωτό. Layer → Mask → Add layer mask, αρχικά μαύρη (πλήρη διαφάνεια).
- Επιλέγουμε άσπρο χρώμα και πάμε Edit → Fill with FG color.
Έχουμε τώρα μια ανεκτή μάσκα στην αρχική εικόνα, η οποία ορίζει τι θα φαίνεται και τι όχι. Φυσικά, χρειάζεται κάποιες διορθώσεις. Πρώτα-πρώτα, να γίνει εντελώς διαφανής στα σημεία που θέλουμε να φαίνονται αυτούσια.
Επεξεργαζόμαστε λοιπόν τη μάσκα (δεξί κουμπί στο layer, επιλεγμένο το “Edit layer mask”) ώστε να προβάλουμε καθαρά το πρώτο πλάνο. Αν σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε περισσότερα από ένα χρώματα στο φόντο (π.χ. δύο εναλλακτικά χρώματα ή μια άλλη φωτό), πρέπει να δοκιμάζουμε τακτικά τα δύο χρώματα σε ένα layer κάτω από το κυρίως layer μας.
Για τις διορθώσεις λοιπόν, έχουμε μερικές επιλογές:
- Tools → Color Tools → Curves: Διορθώνουμε τους τόνους που χρειαζόμαστε (π.χ. αναδεικνύοντας τα σχεδόν πλήρως φωτεινά pixel).
- Δεξί κλικ στο layer → Mask to Selection, Select → Shrink → 2-5 px, Edit → Fill with FG (white): Βάφουμε με άσπρο (διαφανές) τη μάσκα λίγο μέσα από την επιλογή που έγινε.
- Με το Brush βάφουμε χειροκίνητα άσπρα κομμάτια στη μάσκα για να αναδείξουμε την εικόνα (π.χ. τρίχες κλπ) και μαύρα κομμάτια για να σβήσουμε το φόντο που δεν σβήστηκε (π.χ. σε σκιερά μέρη κλπ).
Αυτά.
-
Ατρόμητα ποντίκια-επιστήμονες

Από μια είδηση του slashdot, μαθαίνουμε σήμερα ότι επιστήμονες βρήκαν ένα γονίδιο το οποίο κάνει τα ποντίκια ατρόμητα, σχεδόν εξαφανίζοντας τους φόβους που έχουν υπό κανονικές συνθήκες.
Πέραν των αντιθέσεων μου (και γενικότερα, της ανθρωπότητας) απέναντι στις γενετικές μεταλλάξεις, αυτό που με πειράζει πιο πολύ, είναι ο σκοπός τον οποίο δήλωσαν ότι έχουν: Να βοηθήσουν συνάνθρωπους τους να μην έχουν φοβίες!
Αν είναι δυνατόν. Λες και ο μόνος τρόπος να μειωθούν οι φοβίες ενός ανθρώπου είναι μέσω γενετικής επέμβασης! Το ότι υπάρχει πιθανότητα γύρω στο 100% να χρησιμοποιηθεί σε ανθρώπους με σκοπό τον πόλεμο, να υποθέσω ότι δεν το έχουνε σκεφτεί οι δόκτορες; Ούτε το ότι κάποιος λόγος υπάρχει ότι όλα αυτά τα προγράμματα τα χρηματοδοτεί το αμερικανικό DARPA (λήμμα της wikipedia για τον διάολο);
Σίγουρα το έχουνε σκεφτεί. Και κατά πάσα πιθανότητα κατέληξαν σε κάτι αφοπλιστικό του στυλ: “Σιγά. Αν δεν το ανακαλύψω εγώ, θα το ανακαλύψει κάποιος άλλος και ούτως ή άλλως θα συμβεί. Εξ’ άλλου, θα χρησιμοποιηθεί σε συνανθρώπους μου και πιθανότατα θα σώσει ζωές!”.
Αλλά τι να πει κανείς. Όπως είχα γράψει και πιο παλιά, όλα τα κακά της Ανθρωπότητας γίνονται στο όνομα της Υγείας και της Ζωής.
Έχω καταλήξει ότι οι πιο “λαμπροί” επιστήμονες είναι από τους πιο ατρόμητους για το μέλλον, ζεστοθεσούληδες και συνεπώς εγωιστές και ηλίθιους ανθρώπους. Είναι άσχετο το ότι ελάχιστοι από δαύτους πιστεύουν στο Θεό (ή τέλος πάντων, στο πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος); Άμα κρίνω από τη πλειοψηφία των αριστούχων πανεπιστημιακών, οι οποίο έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια τους αξίες όπως την Ελευθερία και την Ευτυχία και αρετές όπως την Αγνότητα και την Ταπεινότητα, μάλλον έχω δίκιο.
Δε βαριέσαι όμως.
Στο τέλος-τέλος, σκέφτομαι πως καλά κάνουν. Κάλλιο μια ώρα νωρίτερα να ψοφήσουμε όλοι. Θα πάρει του Κόσμου λιγότερο να ξεπλύνει το κακό που δημιουργήσαμε.
-
Geek “joke”
Είναι δύο μηχανικοί και λέει ο ένας στον άλλο: “Ρε συ, μου δανείζεις 500 ευρώ που τα έχω ανάγκη;” και απαντάει ο άλλος: “Ναι, αλλά τα κάνουμε 512 να είναι στρογγυλά;”
-
Bruce is interviewing(ed)
Ο (άκρως απολαυστικός) Bruce δίνει ρεσιτάλ στη “συνέντευξη” του.
– mars ή kinder bueno? – mars.
Άκου ερώτηση! Mars ή Kinder bueno…
-
Oxygen, πατέντες λογισμικού και Economist
Ωραίο το άρθρο του Παναγιώτη στο Oxygen για τις πατέντες λογισμικού, το οποίο δείχνει το σημερινό κλίμα του θέματος. Το ρεαλιστικό κλίμα, όχι το θεωρητικό ή το αμπελοφιλοσοφικό.
-
Flashback: Συνέδριο στο Ευρωκοινοβούλιο
-
“Regulating Knowledge: Costs, Risks, and Models of Innovation” Συνέδριο του FFII μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο (10 Νοεμβρίου 2004)
Ενημέρωση: Μια που το ‘φερε η κουβέντα, να ανακοινώσω κι εδώ την ανανέωση που έχω κάνει πριν μερικές μέρες στη σελίδα του ιστοχώρου σχετικά με τις πατέντες λογισμικού. Πλέον, αποτελεί ένα όσο το δυνατόν πιο πλήρες ιστορικό του νομοσχεδίου και της ελληνικής προσπάθειας να μην περάσει τη νομοθετική διαδικασία, από μια περισσότερο προσωπική παρά δημοσιογραφική ματιά. Έτσι, για να θυμόμαστε τα παλιά, άμα λάχει.
Σχόλια, παραλήψεις, περισσότερο από ευπρόσδεκτα.
-
Διαπίστωση
Δεν μου αρέσει ο Γκοντάρ.
-
Προσαρμοσμένες σελίδες σφαλμάτων
Με αφορμή την πρόσφατη προαρμογή των σελίδων για τα μηνύματα σφαλμάτων του ιστοχώρου μου, σκέφτηκα να γράψω μερικές συμβουλές επ’ αυτού.
Γιατί;
Εξ’ ορισμού, οι περισσότεροι διακομιστές ιστού (web servers) επιστρέφουν ένα απλό “404 not found” μήνυμα σφάλματος όταν ζητούνται να εξυπηρετήσουν μια αίτηση για μια σελίδα την οποία δεν έχουν. Άλλα συχνά μηνύματα σφαλάτων είναι τα 400 (bad request), 401 (authorization required), 403 (forbidden) και 500 (internal server error). Όλα τα μηνύματα μπορείτε να τα βρείτε στη σχετική σελίδα του προτύπου HTTP.
Τα μηνύματα σφαλμάτων, σε κάθε περίπτωση (στο web ή όχι, στον κόσμο των Η/Υ ή όχι), οφείλουν να να είναι γραμμένα σε απλή γλώσσα, να είναι κατανοητά από απλούς χρήστες, να είναι ακριβή στο τι μπορεί να πήγε λάθος και να είναι εποικοδομητικά παρέχοντας συμβουλές για επιδιόρθωση του προβλήματος.
Τα παραπάνω κάθε άλλο συμβαίνουν με τα προκαθορισμένα μηνύματα σφαλμάτων των εξυπηρετητών ιστού. Γι’ αυτό, κάθε διαχειριστής ιστοχώρου (webmaster), καλό θα ήταν να παρέχει προσαρμοσέμενες σελίδες σφαλμάτων. Ένας άλλος λόγος (μεταξύ πολλών) μπορεί να είναι μια αναδιοργάνωση του ιστοχώρου η οποία είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή των URL ενός συνόλου σελίδων — ο χρήστης θα ήταν καλό να μάθει πώς θα βρει τη νέα τοποθεσία των σελίδων αυτών.
Πώς;
Για να ορίσουμε στον apache web server να χρησιμοποιήσει τις δικές μας προαρμοσμένες σελίδες για τα παραπάνω σφάλματα, προσθέτουμε τις παρακάτω γραμμές στο
.htaccessαρχείο στον αρχικό κατάλογο του ιστοχώρου μας:- ErrorDocument 400 /errors/error400.html
- ErrorDocument 401 /errors/error401.html
- ErrorDocument 403 /errors/error403.html
- ErrorDocument 404 /errors/error404.html
- ErrorDocument 500 /errors/error500.html
Κατόπιν, δημιουργούμε τον υποκατάλογο
errors/στη σελίδα μας και βάζουμε τις σελίδες σφαλμάτων μας μέσα (οι οποίες μπορεί να είναι HTML, PHP, κλπ).Τι;
Σχετικά με το περιεχόμενο των σελίδων, το πιο σημαντικό δηλαδή.
- Σχεδιάστε τη μορφή της σελίδας σφάλματος ώστε να είναι παρόμοια με του ιστοχώρου ώστε ο χρήστης να μην καταλάβει εσφαλμένα ότι δεν βρίσκεται πλέον στον ιστοχώρο.
- Πρέπει να είναι φανερό ότι η σελίδα αποτελεί σελίδα σφάλματος και όχι κανονική σελίδα του ιστοχώρου, πχ. με τη χρήση μεγάλων γραμμάτων, πιθανότατα κόκκινης απόχρωσης.
- Ο αριθμός του σφάλματος, ειδικά στην περίπτωση του 404, πρέπει είναι εμφανής, μια και χαρακτηρίζει καθολικά στο Διαδίκτυο, με τον πιο απόλυτο τρόπο, το σφάλμα που συνέβη. Ο καλύτερος τρόπος να περιγράψετε το σφάλμα 404 είναι να φαίνεται ξεκάθαρα στη σελίδα ο αριθμός 404.
- Ο τίτλος του προβλήματος πρέπει να βρίσκεται οποωσδήποτε στο πεδίο
<title>, και επίσης στην αρχή της σελίδας, πριν τα πιθανά αστειάκια, ώστε τα ΑμεΑ που χρησιμοποιούν αναγνώστες σελίδων να αναγνωρίσουν το πρόβλημα γρήγορα. - Η σελίδα είναι επιθυμητό να περιέχει μια περιγραφή στην αγγλική γλώσσα, τουλάχιστον του τύπου του σφάλματος.
- Περιγράψτε για αρχή το πρόβλημα που βρέθηκε και κατόπιν αναφέρετε ένα-ένα τους πιο πιθανούς λόγους που συνέβη το σφάλμα, για τον συγκεκριμένο ιστοχώρο. Για παράδειγμα, κάποιος ιστοχώρος μπορεί να περιέχει κάποιες σελίδες που να καταλήγουν σε
.htmlκαι κάποιες σε.htmή πρόσφατα να αναδιοργανώθηκε ένα μεγάλο μέρος του, με αποτέλεσμα να αλλάξουν πολλές σελίδες ονόματα (κάτι ιδιαίτερα άσχημο, το οποίο πρέπει σε κάθε περίπτωση να αποφεύγεται χρησιμοποιώντας καθολικά, μόνιμα URL). - Αν μπορείτε, ελέγξτε το URL της αίτησης ώστε να αναγνωρίσετε ένα πιθανό πρόβλημα (π.χ. αν μεταφέρατε πρόσφατα την γκαλερί σας από το
/galleryστο/photos, μπορείτε να διορθώσετε την αίτηση ή να συμβουλέψετε ανάλογα τον χρήστη που έκανε μια αίτηση για τον παλιό κατάλογο). - Τέλος, η σελίδα σφάλματος πρέπει να περιέχει ένα κουτί αναζήτησης, ή ένα σύνδεσμο σε αυτό ώστε να αναζητήσει ο χρήστης άμεσα τη σελίδα που τον ενδιαφέρει.
Τα προσωπικά αποτελέσματα εφαρμογής των παραπάνω, μπορείτε να βρείτε στις σελίδες σφαλμάτων 403 και 404 του ιστοχώρου αυτού.
Για πιο προχωρημένους ελέγχους στο σφάλμα 404, δείτε το άρθρο του A list apart με τίτλο “The Perfect 404“.
-
Ο Πιανίστας
Μαγευτικός ο Ρόμαν Πολάνσκι στον “Πιανίστα”, μία ταινία για τη φρίκη που επέβαλαν οι Ναζί το ’39-’42 στη Βαρσοβία, μέσα από τα μάτια του πολωνού πιανίστα Σπίλμαν, τον οποίο υποδύεται ανεπανάληπτα ο Εντριαν Μπρόντι. Το άσπρο-μαύρο της μουσικής και του πολέμου χτυπάει ευαίσθητες χορδές απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Μέρες που είναι, αν δεν την έχετε δει, κάντε μια βόλτα μέχρι το κοντινότερο DVD-club. Οπωσδήποτε.
-
Γιορτάζω!
Αν εξαιρέσει κανείς τις καμπάνες τις εκκλησίας της γειτονιάς που χτυπάνε από χθες κάθε 5-6 λεπτά για περισσότερα από 30 δευτερόλεπτα (!), η σημερινή μέρα είναι υπέροχη!
Δεν ξέρω αν ο περισσότερος κόσμος απολαμβάνει τις γιορτές γιατί με αυτές τις ευκαιρίες καλύπτει την ανάγκη του να νιώσει σημαντικός, να νιώσει ότι τον σκέφτονται οι άλλοι ή επειδή απλά είναι μια ευκαιρία να ακούσει τη φωνή ανθρώπων που έχει καιρό να επικοινωνήσει. Δεν ξέρω αν μέσω των γιορτών και της επανα-σύνδεσης του με γνωστούς, φίλους (και μη), νιώθει (και πάλι) άνθρωπος, νοσταλγώντας την απέρριτη ζωή που (ίσως) βιώνει πού-και-πού στα όνειρα του. Ή αν ευχάριστη είναι η τυπική συζήτηση στο τηλέφωνο με τα “χρόνια πολλά” και όχι η υπερηφάνια που νιώθει για το ότι ο άλλος σταμάτησε τη δουλειά του για να τον πάρει τηλέφωνο.
Όπως και νά ‘χει, σήμερα τυχαίνει να είναι μια μέρα που χαίρομαι για το έθιμο των γιορτών. Ίσως φταίει η πλευρά του κρεβατιού που ξύπνησα.
Γι’ αυτό, πίνω τον καφέ μου στην υγειά όλων σας και περιμένω όλος χαρά να διαβάσω ένα καλό λόγο στα σχόλια από όλους όσους διαβάζουν αυτές τις προτάσεις. Δεν ξέρω αν έχει πραγματικά νόημα, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα κάνετε έναν από τους 5 δις ανθρώπους να χαμογελάσει για ακόμη μια από τις 5 δις φορές που θα το κάνει μέσα στη διάρκεια της 26ης Οκτωβρίου! :-)
‘γειά μας!!
Φρεσκο-αλεσμένο χαρμάνι εσπρέσσο από τον “Σταύρο”, αγαπημένο καφεκοπτείο της Πάτρας, με εξαίρετους καφέδες, μυρουδιές και εδέσματα.
-
Χαμογελάστε
ツ
…γλωσσολογικά!
(Χαρακτήρας Katakana letter TU, στο σημείο U+30C3 του πίνακα Unicode.)
-
Κισσός και Πανσέληνος
-
Ο Κισσός στη βεράντα μου και η Πανσέληνος στον ουρανό της Πάτρας.
16 Οκτωβρίου 2005
-
Flashback: Εκδρομή στον Άη Γιώργη
-
Παίζοντας Twister σε μια εκδρομή στον Άη Γιώργη Πρεβέζης
Οκτώβρης 2003(off-topic: Αεροφωτογραφία της περιοχής του Άη Γιώργη από το google maps. Διακρίνεται ο Αχέροντας ποταμός, που σύμφωνα με τη μυθολογία διέσχιζαν οι νεκροί, με τη συνοδεία του Χάροντα, για να φτάσουν στη λίμνη Αχερουσία, στα έγκατα της οποίας βρισκόταν το βασίλειο του Άδη.)
-
Ψύχωση
Η σημειακή φρενήρης περιδίνηση, δημιουργεί μια γενική αναταραχή στον πάτο του φλυτζανιού, που λειτουργεί ως “κύμα” και έτσι ανακατεύεται η ζάχαρη παντού. (Η Evee σε μια γλαφυρή ανάλυση θεραπείας για μία ψύχωση μου.)
-
Αντι-ψυχολογία
-
Κάθομαι στο υπολογιστικό κέντρο της σχολής μου. Μέσα στο μεγάλο δωμάτιο 80 υπολογιστές και πάνω από 60 άνθρωποι. Πέραν του διακριτικού ήχου των πληκτρολογίων, του ανεπαίσθητου βββ του κλιματιστικού και μερικών ψίθυρων στην άλλη άκρη του δωματίου, το μόνο που ακούγεται ένα σταθερό, δυνατό μπιιιιιιιιιιιιιιιιιιπ από έναν από τους υπολογιστές.
Τριάντα δευτερόλεπτα μετά κι ο διαπεραστικό ήχος συνεχίζει επίμονα. Ένα λεπτό μετά και στα αυτιά μου έχει μετατραπεί σε τσιρίδα με μικρούς, αιχμηρούς, ημιτονικούς παλμούς αυξομοιώμενης εντάσεως, λόγω της ενόχλησης του τυμπάνου μου, το οποίο οφείλω να πω ότι δεν είναι φημισμένο για την ευαισθησία του.
Σαν ένα είδους προσωπικού πειράματος, περιμένω δέκα λεπτά. Ο ήχος πιο έντονος από ποτέ, σαν σπασμένο γυαλί μέσα στο κρανίο μου μπηγμένο από τον δεξί κρόταφο. Παρατηρώ τους γύρω μου. Εξήντα άνθρωποι που για τα τελευταία 10 λεπτά μελετούν στο δωμάτιο αυτό, με το μόνο που τους ενώνει να είναι ο ήχος που τρυπάει τα αυτιά τους.
Σηκώνομαι, περπατάω 5 βήματα προς τον ήχο. Σταματάω να αφουγκραστώ και κάνω άλλα 3 προς τον πάγκο των υπολογιστών. Σκύβω προς τον υπολογιστή, πατάω το κουμπί και 5 δευτερόλεπτα μετά σβήνει ο υπολογιστής και μαζί του ο ήχος που τώρα είχε γίνει πιο ενοχλητικός κι από το κλάμα ενός μωρού.
Άκρα του τάφου σιωπή στο δωμάτιο. Για μια μικρή στιγμή, δεν ακουγόταν κανένα πληκτρολόγιο και κάποια πρόσωπα κοιτάξαν προς τον πάγκο των υπολογιστών. Στην ακριβώς δίπλα θέση, ο συμφοιτητής μου γυρίζει και με κοιτάει με έκπληξη λέγοντας: “Μπράβο ρε συ. Κάθομαι τρία τέταρτα εδώ και αυτός ο ήχος είχε αρχίσει να γίνεται ενοχλητικός…”
Τον κοιτάω σκεφτόμενος ότι αυτός και οι υπόλοιποι 60-τόσοι είχαν τη δυνατότητα, και πάνω από όλα την ανάγκη, να σβήσουν τον κωλοϋπολογιστή ή έστω να πάνε μέχρι το γραφείο του υπεύθυνου του κέντρου να του ζητήσουν να τον απενεργοποιήσει. Στοιχηματίζω ότι τους πέρασε από το μυαλό να τον σπάσουν. (Εδώ πέρασε από το δικό μου που ήμουν εκεί για 10 λεπτά μόνο…) Αντ’ αυτών, επέλεξαν τον ήχο. Η περίπτωση του δίπλα φοιτητή, τρία τέταρτα στο ένα μέτρο από τον ήχο, τραγική: Ούτε καν σηκώθηκε να πάει σε έναν υπολογιστή πιο κάτω. Ένα μέτρο δίπλα στον διάολο και δεν άπλωσε το χέρι του να τον σβήσει…
Γυρνώντας στον υπολογιστή μου αναρωτιέμαι τι είδους αναπηρία τον εμπόδισε. Ομολογώ πως διακρίνω μια αίσθηση απαξίωσης και μια υποψία απέχθειας για το πρόσωπο του.
Μερικά πράγματα στον άνθρωπο, ποτέ δε θα τα καταλάβω. Και κρίνοντας από τη μοίρα του Φρόιντ, δε θέλω να τα καταλάβω…
-
Σχολή αναρρίχησης

Το πρώτο σαββατοκυρίακο θα είναι πιθανότατα αυτό που μας έρχεται (15-16). Όποιος ενδιαφέρεται, ας μου στείλει ένα mail με το τηλέφωνο του για να του δώσω περισσότερες πληροφορίες ή να πάρει αυτός ένα τηλέφωνο και να περάσει από τον Σύλλογο απόψε (Τετάρτη) κατά τις 8 το βραδάκι που θα μαζευτούμε.
Για όσους ενδιαφέρονται να δουν περί τίνος πρόκειται, έχω μαζέψει μερικές φωτογραφίες από τον τελευταίο ενάμιση χρόνο που ασχολούμαι με το φοβερό αυτό άθλημα, στο /photos/anarrixisi/various/.
-
Φθόνος
-
Φθόνος
Κολάζ, Οκτώβριος ’05








