Category archive: Random
-
Χαμογελάστε
ツ
…γλωσσολογικά!
(Χαρακτήρας Katakana letter TU, στο σημείο U+30C3 του πίνακα Unicode.)
-
at night, Tuesday 25 October 2005
Humor
| 
Χαμογελάστε (Comment!)
-
Κισσός και Πανσέληνος
Ο Κισσός στη βεράντα μου και η Πανσέληνος στον ουρανό της Πάτρας.
16 Οκτωβρίου 2005-
at night, Monday 24 October 2005
Random
|
Κισσός και Πανσέληνος (Comment!)
-
Flashback: Εκδρομή στον Άη Γιώργη
Παίζοντας Twister σε μια εκδρομή στον Άη Γιώργη Πρεβέζης
Οκτώβρης 2003(off-topic: Αεροφωτογραφία της περιοχής του Άη Γιώργη από το google maps. Διακρίνεται ο Αχέροντας ποταμός, που σύμφωνα με τη μυθολογία διέσχιζαν οι νεκροί, με τη συνοδεία του Χάροντα, για να φτάσουν στη λίμνη Αχερουσία, στα έγκατα της οποίας βρισκόταν το βασίλειο του Άδη.)
-
at night, Friday 21 October 2005
Flashbacks
|
Flashback: Εκδρομή στον Άη Γιώργη (Comment!)
-
Ψύχωση
Η σημειακή φρενήρης περιδίνηση, δημιουργεί μια γενική αναταραχή στον πάτο του φλυτζανιού, που λειτουργεί ως “κύμα” και έτσι ανακατεύεται η ζάχαρη παντού. (Η Evee σε μια γλαφυρή ανάλυση θεραπείας για μία ψύχωση μου.)
-
at night, Friday 14 October 2005
Quotes
|
Ψύχωση (Comment!)
-
Αντι-ψυχολογία
Κάθομαι στο υπολογιστικό κέντρο της σχολής μου. Μέσα στο μεγάλο δωμάτιο 80 υπολογιστές και πάνω από 60 άνθρωποι. Πέραν του διακριτικού ήχου των πληκτρολογίων, του ανεπαίσθητου βββ του κλιματιστικού και μερικών ψίθυρων στην άλλη άκρη του δωματίου, το μόνο που ακούγεται ένα σταθερό, δυνατό μπιιιιιιιιιιιιιιιιιιπ από έναν από τους υπολογιστές.
Τριάντα δευτερόλεπτα μετά κι ο διαπεραστικό ήχος συνεχίζει επίμονα. Ένα λεπτό μετά και στα αυτιά μου έχει μετατραπεί σε τσιρίδα με μικρούς, αιχμηρούς, ημιτονικούς παλμούς αυξομοιώμενης εντάσεως, λόγω της ενόχλησης του τυμπάνου μου, το οποίο οφείλω να πω ότι δεν είναι φημισμένο για την ευαισθησία του.
Σαν ένα είδους προσωπικού πειράματος, περιμένω δέκα λεπτά. Ο ήχος πιο έντονος από ποτέ, σαν σπασμένο γυαλί μέσα στο κρανίο μου μπηγμένο από τον δεξί κρόταφο. Παρατηρώ τους γύρω μου. Εξήντα άνθρωποι που για τα τελευταία 10 λεπτά μελετούν στο δωμάτιο αυτό, με το μόνο που τους ενώνει να είναι ο ήχος που τρυπάει τα αυτιά τους.
Σηκώνομαι, περπατάω 5 βήματα προς τον ήχο. Σταματάω να αφουγκραστώ και κάνω άλλα 3 προς τον πάγκο των υπολογιστών. Σκύβω προς τον υπολογιστή, πατάω το κουμπί και 5 δευτερόλεπτα μετά σβήνει ο υπολογιστής και μαζί του ο ήχος που τώρα είχε γίνει πιο ενοχλητικός κι από το κλάμα ενός μωρού.
Άκρα του τάφου σιωπή στο δωμάτιο. Για μια μικρή στιγμή, δεν ακουγόταν κανένα πληκτρολόγιο και κάποια πρόσωπα κοιτάξαν προς τον πάγκο των υπολογιστών. Στην ακριβώς δίπλα θέση, ο συμφοιτητής μου γυρίζει και με κοιτάει με έκπληξη λέγοντας: “Μπράβο ρε συ. Κάθομαι τρία τέταρτα εδώ και αυτός ο ήχος είχε αρχίσει να γίνεται ενοχλητικός…”
Τον κοιτάω σκεφτόμενος ότι αυτός και οι υπόλοιποι 60-τόσοι είχαν τη δυνατότητα, και πάνω από όλα την ανάγκη, να σβήσουν τον κωλοϋπολογιστή ή έστω να πάνε μέχρι το γραφείο του υπεύθυνου του κέντρου να του ζητήσουν να τον απενεργοποιήσει. Στοιχηματίζω ότι τους πέρασε από το μυαλό να τον σπάσουν. (Εδώ πέρασε από το δικό μου που ήμουν εκεί για 10 λεπτά μόνο…) Αντ’ αυτών, επέλεξαν τον ήχο. Η περίπτωση του δίπλα φοιτητή, τρία τέταρτα στο ένα μέτρο από τον ήχο, τραγική: Ούτε καν σηκώθηκε να πάει σε έναν υπολογιστή πιο κάτω. Ένα μέτρο δίπλα στον διάολο και δεν άπλωσε το χέρι του να τον σβήσει…
Γυρνώντας στον υπολογιστή μου αναρωτιέμαι τι είδους αναπηρία τον εμπόδισε. Ομολογώ πως διακρίνω μια αίσθηση απαξίωσης και μια υποψία απέχθειας για το πρόσωπο του.
Μερικά πράγματα στον άνθρωπο, ποτέ δε θα τα καταλάβω. Και κρίνοντας από τη μοίρα του Φρόιντ, δε θέλω να τα καταλάβω…
-
at night, Thursday 13 October 2005
Thoughts
|
Αντι-ψυχολογία (Comment!)
-
Σχολή αναρρίχησης
Το πρώτο σαββατοκυρίακο θα είναι πιθανότατα αυτό που μας έρχεται (15-16). Όποιος ενδιαφέρεται, ας μου στείλει ένα mail με το τηλέφωνο του για να του δώσω περισσότερες πληροφορίες ή να πάρει αυτός ένα τηλέφωνο και να περάσει από τον Σύλλογο απόψε (Τετάρτη) κατά τις 8 το βραδάκι που θα μαζευτούμε.
Για όσους ενδιαφέρονται να δουν περί τίνος πρόκειται, έχω μαζέψει μερικές φωτογραφίες από τον τελευταίο ενάμιση χρόνο που ασχολούμαι με το φοβερό αυτό άθλημα, στο /photos/anarrixisi/various/.
-
at night, Wednesday 12 October 2005
Climbing
|
Σχολή αναρρίχησης (Comment!)
-
Φθόνος
Φθόνος
Κολάζ, Οκτώβριος ’05-
at night, Monday 10 October 2005
Random
|
Φθόνος (Comment!)
-
Μετα-μαραθώνια κενότης
Η χθεσινή μέρα ήταν η τελευταία, από μια σειρά διακοσίων-και, που ασχολήθηκα με τη διπλωματική μου εργασία. Είμαι πλέον έτοιμος να πω, ότι αυτό που ήξεραν όλοι για μένα τους τελευταίους μήνες, πάει, πέρασε. Το είδος Homo Diplomaticus του γένους Homo Glezus αφήνει την τελευταία του πνοή σήμερα, δίνοντας τη σκυτάλη στο… εμ… Homo Liberus; (γέλια…)
Επιτέλους, μπορώ να πω ότι είμαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα.
(Κάπου εδώ, η φωνή της συνείδησης ψιθυρίζει ότι μεγάλο μέρος αυτού του αισθήματος ικανοποίησης ίσως να μην οφείλεται στο ότι πράγματι ολοκλήρωσα τους τόσους στόχους που έβαλα, ή στο ότι είμαι πραγματικά ευχαριστημένος με την προσπάθεια που κατέβαλα και από το αποτέλεσμα που πέτυχα, αλλά περισσότερο στο ότι κουράστηκα να προσπαθώ… Κάτι σαν αυτό που νιώθουν κάποιοι άνθρωποι στα 30 τους: μετά από χρόνια αναζήτησης του ιδανικού συντρόφου της ζωής τους και απόρριψης τόσων άλλων γιατί απλά δεν ήταν “αρκετά καλοί”, ξαφνικά βρίσκουν τον ιδανικό και αναρωτιούνται αν πράγματι είναι ο ιδανικός ή αν απλά τον βλέπουν έτσι γιατί κουράστηκαν τη σταυροφορία τους…)
Όπως κάθε μαραθώνιος υπερπροσπάθειας, έτσι κι ο δικός μου προβλέπεται να ακολουθηθεί από μια περίοδο θλίψης… Ήδη άρχισε, το βλέπω. Πάντα έτσι γίνεται. Το είχε πει και ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο καλλιτεχνικός διευθυντής των τελετών των Ολυμπιακών Αγώνων:
“Ά, είναι γνωστό ότι υπάρχει η περίφημη “ολυμπιακή κατάθλιψη” την οποία περνούν όλοι όσοι ασχολούνται με τη διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων. Πάντα συμβαίνει αυτό. Είναι αποτέλεσμα της υπερπροσπάθειας. Αντλείς απ’ όλες τις αποθήκες της ενέργειάς σου, ψυχικές και σωματικές, και μετά μένεις άδειος…”
Σε πολλά από αυτά που κάνουμε στη ζωή μας, ανεξαρτήτως αν είναι απαραίτητο ή όχι, δίνουμε όλο μας τον εαυτό για να το κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε (Οι άνθρωποι της ιστοριούλας πιο πριν, τον έδωσαν στο να βρίσκουν ελαττώματα στον καθένα που γνώριζαν, μέχρι τα 30 τους φυσικά που “κάτι άλλαξε”). Πολλοί θέλουν τον αγώνα αυτό να είναι μια πράξη ιερή και απαραίτητη για καθένα που αναζητεί το καλύτερο στη ζωή και στις δημιουργίες του — εξ’ άλλου, άνθρωπος <άνω+θρώσκω (αρχ. κοιτάζω, βλέπω) = Το ον που βλέπει (στοχεύει) ψηλά.
Αναρωτιέται κανείς λοιπόν, γιατί μέσα τον πόνο της καρδιάς και του μυαλού που παίρνει τη θέση της υπερπροσπάθειας, αισθανόμαστε πιο έντονα από κάθε άλλη φορά, έστω και για μια στιγμή, την ματαιότητα της προσπάθειας και των όλων;
Οφείλεται, μήπως, στην λάθος προοπτική που είχε ο {καλλιτέχνης, αθλητής, εραστής, διπλωματικο-εργασιο-γράφος} κατά τον μαραθώνιο του; Μήπως στην πραγματικότητα δεν έτρεχε για το τέρμα του σταδίου, αλλά για το τέρμα της δίψας του για κορεσμό της ανάγκης να νιώσει ότι προσπάθησε αρκετά;
Κι ακόμη χειρότερα, μήπως το τέλος δε μέλλει την “πλήρωση” του κορεσμού, αλλά την “εξαγορά” της δίψας;
Μήπως τελικά, δεν τρέχουμε για το τέρμα του αγώνα αλλά για το τέλμα του;
Πάντως, αν η ίδια η πορεία είναι αυτή που δίνει αξία στο τέρμα/τέλμα του δρόμου προς το τέλειο, τότε η πρόβλεψη αποδοχή της ύπαρξης του τέλους, το λιγότερο που μπορεί να κάνει είναι την πορεία μας πιο ευχάριστη.
Ίσως θα έπρεπε να αφήνουμε πιο συχνά στην άκρη την υπερηφάνεια μας και να το προβλέπουμε και να το αποδεχόμαστε κι εμείς.
Είναι θεϊκό να αναζητείς το τέλειο. Είναι ανθρώπινο να σταματάς κάπου.
Morteza Katouzian, “Dead end”
-
at night, Saturday 8 October 2005
Thoughts
|
Μετα-μαραθώνια κενότης (Comment!)
-
Kubrick/Wordpress header images
Όσοι χρησιμοποιούν το προεπιλεγμένο theme για το Wordpress (aka Kubrick) και θέλουν να βάλουν δικό τους header, θα χαρούν να μάθουν ότι υπάρχει plugin για το gimp που από μια εικόνα δημιουργεί αυτόματα ένα header για το ιστολόγιο τους.
-
at night, Thursday 6 October 2005
Weblogs
|
Kubrick/Wordpress header images (Comment!)
-
Αποστροφή
Πρώτη ταινία της κινηματογραφικής λέσχης Πάτρας το αριστουργηματικό ψυχολογικό θρίλερ Αποστροφή του Ρόμαν Πολάνσκι.
Μια αργή και τρομακτική πορεία στον κόσμο της τρέλας και των παραισθήσεων, με την ερμηνεία της Κατρίν Ντενέβ να σε παρασύρει στην παράνοια και στη σχιζοφρένια του μοναχικού, υπερευαίσθητου χαρακτήρα που υποδύεται.
Must-see για τους λάτρεις του καλού σινεμά και των ποιοτικών θρίλερ ψυχολογικού τρόμου.
-
at night, Thursday 6 October 2005
Books/music/films
|
Αποστροφή (Comment!)
-
Ιστορίες σπασίκλων
…η γάτα του Linus Torvalds ακούει στο όνομα Randi. Από το Mithrandir. Τι άλλο από LOL; (Πόσο, μα πόσο γουστάρω πόσο προσιτοί (και geeks) είναι οι δημιουργοί της ψυχής του υπολογιστή μου!)
-
at night, Wednesday 5 October 2005
Random
|
Ιστορίες σπασίκλων (Comment!)
-
Για τον φόβο
Κι ο πιο μεγάλος φόβος μου φοβάται
μην και δεν τον φοβηθώΓιάννης Αγγελάκας – συλλογή “Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;”
-
at night, Tuesday 4 October 2005
Quotes
|
Για τον φόβο (Comment!)
-
Το εκκρεμές του φθινοπώρου
Από τις φλόγες της ΧΑΝΘ στα πανηγύρια του μπάσκετ. Μέσα σε δύο εικόνες της περασμένης εβδομάδας, τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες μεταξύ τους, μοιάζει να διαγράφεται όλη η λάμψη και όλη η παθογένεια της εποχής μας. (Ναυτίλος, Το εκκρεμές του φθινοπώρου).
-
at night, Sunday 2 October 2005
Weblogs
|
Το εκκρεμές του φθινοπώρου (Comment!)
-
Κακές συνήθειες ΙΙ
Φρούτα στο δεύτερο ψυγείο με διαφορά φάσης μίας εποχής.
-
at night, Friday 30 September 2005
Random
|
Κακές συνήθειες ΙΙ (Comment!)
-
Πόσο μου αρέσουν…
Οι αληθινές ιστορίες. Οι αληθινές σκέψεις. Οι αληθινές εξομολογήσεις. Οι αληθινοί άνθρωποι.
-
at night, Thursday 29 September 2005
Weblogs
|
Πόσο μου αρέσουν… (Comment!)
-
Κακές συνήθειες
Σημαντικές σημειώσεις στο γραφείο με τον καφέ σε απόσταση βολής.
-
at night, Wednesday 28 September 2005
Random
|
Κακές συνήθειες (Comment!)
-
Σαββατοκύριακο στα Μετέωρα
Αναρριχητές στα Μετέωρα
Κλικ στην φωτογραφία (1.5 MB). Διακρίνονται δύο αναρριχητές στα 2/3 του ύψους, πρώτη σχισμή αριστερά από την κόψη. 30 μέτρα παραπάνω τους περιμένουν τα δύσκολα.
Ωραία θέα θα ‘χουν σίγουρα αυτοί οι πύργοι. Χμ…!
~~Φωτογραφίες από Δευτέρα που θα γυρίσουμε. Προς το παρόν, γειά χαρά.~~
Update 28/9: Επιστροφή στο σπίτι. Περάσαμε γ-α-μ-ά-τ-α. (Τελικά δεν σκαρφαλώσαμε στους πύργους που μου γυάλισαν παραπάνω, αλλά σε άλλους). Φωτογραφίες από την εκδρομή στο /photos/, enjoy!
-
at night, Saturday 24 September 2005
Climbing
|
Σαββατοκύριακο στα Μετέωρα (Comment!)
-
Data retention και πράσσειν άλογα
Η Καθημερινή σχολιάζει σήμερα με αιχμηρό λόγο την απόφαση της Κομισιόν να ζητήσει πανευρωπαϊκή παρακολούθηση και διατήρηση αρχείου τηλεπικοινωνιών. Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο δελτίο τύπου της Κομισιόν και στο (συνηθισμένα καλογραμμένο) άρθρο του e-lawyer blog.
Μάλιστα. Για την Κομισιόν λοιπόν, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να προστατέψεις τον λαό της Ευρώπης από την τρομοκρατία, από το να παρακολουθείς όλα τα τηλεφωνήματα, emails, ανταλλαγές αρχείων και επισκέψεις σε ιστοσελίδες όλης της ηπείρου. “Είστε όλοι ύποπτοι (κι εν δυνάμει ένοχοι) μέχρι αποδείξεως του εναντίου” με άλλα λόγια. Ένα χρόνο διατήρηση των τηλεπικοινωνιακών δεδομένων και έξι μηνών των διαδικτυακών.
Να το έχουμε υπ’ όψιν κι εμείς για τους συντρόφους και τα παιδιά μας. Για να μην κάνουν κάτι κακό, θα ηχογραφούμε όλα τα τηλεφωνήματα και τις συζητήσεις τους και θα τους φορέσουμε μια καμερούλα ώστε να καταγράφεται κάθε τους κίνηση, κάθε στιγμή.
Σήμερα κατοχύρωσα το digitalrights.gr. Σ’ αυτό τον κόμβο, στο εγγύς μέλλον θα αναρτηθούν κείμενα στα ελληνικά από τα οποία θα μπορεί να ενημερωθεί ο καθένας μας για τα δικαιώματα που έχει στον ψηφιακό κόσμο. Η εμπειρία που αποκτήθηκε από τον αγώνα κατά των πατεντών λογισμικού θα μεταφερθεί σε αυτή την καθολικότερη προσπάθεια, με στόχο να παλέψουμε για την ελευθερία και τα δικαιώματα μας στον ψηφιακό κόσμο.
Μέχρι τότε, όσοι διαφωνείτε με την παρακολούθηση των ιδιωτικών σας δεδομένων, περάστε από το (φρεσκο-μεταφρασμένο) Data retention is no solution και γίνετε ένας από τους δεκάδες χιλιάδες που υπέγραψαν τη διαφωνία τους. (Για όσους αμφιβάλλουν για τη αποτελεσματικότητα αυτών των ψηφοφοριών, να πω ότι ο αριθμός των υπογραφών της αντίστοιχης ψηφοφορίας για τις πατέντες λογισμικού (και της αντίστοιχης ελληνικής), ήταν στην πρώτη πρόταση μας όταν μπαίναμε στο γραφείο ενός ευρωβουλευτή.)
Όπως φαίνεται, για κάποιους οι λέξεις “ελευθερία”, “δικαιώματα” και “προσωπικά δεδομένα” δεν σημαίνουν τίποτε.
Για κάποιος άλλους πάλι, οι λέξεις αυτές αποτελούν τη διαφορά μεταξύ του ανθρώπου από τον Άνθρωπο.
-
at night, Thursday 22 September 2005
Thoughts
|
Data retention και πράσσειν άλογα (Comment!)
-
Reiser-ο-αντιπάθειες
Φαίνεται πως δεν είμαι ο μόνος που δε συμπαθεί τον Hans Reiser. Πάλι καλά, γιατί άρχισα να αναρωτιέμαι αν είμαι προκατειλημμένος με τον άνθρωπο…
-
at night, Wednesday 21 September 2005
Tech/web
|
Reiser-ο-αντιπάθειες (Comment!)
-
Metablogging à la Gary Jules
Είπα σήμερα να κάνω ένα περίπατο στα ελληνικά ιστολόγια και, όπως συνηθίζεται τώρα τελευταία, ο περίπατος τελείωσε με ένα απεγνωσμένο κλείσιμο του γεμάτου-tabs φυλλομετρητή και την υπόσχεση να επιλέξω άλλο μέσο από το monitor την επόμενη φορά.
Ο mp3 player μου, λες και διάβασε τις σκέψεις μου, επέλεξε τυχαία να παίξει το Mad world από το album Trading Snakeoil For Wolftickets του Gary Jules…
All around me are familiar faces Worn out places, worn out faces Bright and early for their daily races Going nowhere, going nowhere And their tears are filling up their glasses No expression, no expression Hide my head I want to drown my sorrow No tomorrow, no tomorrow And I find it kind of funny, I find it kind of sad The dreams in which I’m dying are the best I’ve ever had I find it hard to tell you, I find it hard to take When people run in circles it’s a very, very Mad world Children waiting for the day they feel good Happy Birthday, Happy Birthday Made to feel the way that every child should Sit and listen, sit and listen Went to school and I was very nervous No one knew me, no one knew me Hello teacher tell me what’s my lesson Look right through me, look right through me
Gary Jules, “Mad World”
Πιο περιγραφικό τραγούδι για τα συναισθήματα που ένιωθα εκείνη τη στιγμή, δεν μπορώ να σκεφτώ.
-
at night, Monday 19 September 2005
Weblogs
|
Metablogging à la Gary Jules (Comment!)