Αν εξαιρέσει κανείς τις καμπάνες τις εκκλησίας της γειτονιάς που χτυπάνε από χθες κάθε 5-6 λεπτά για περισσότερα από 30 δευτερόλεπτα (!), η σημερινή μέρα είναι υπέροχη!

Δεν ξέρω αν ο περισσότερος κόσμος απολαμβάνει τις γιορτές γιατί με αυτές τις ευκαιρίες καλύπτει την ανάγκη του να νιώσει σημαντικός, να νιώσει ότι τον σκέφτονται οι άλλοι ή επειδή απλά είναι μια ευκαιρία να ακούσει τη φωνή ανθρώπων που έχει καιρό να επικοινωνήσει. Δεν ξέρω αν μέσω των γιορτών και της επανα-σύνδεσης του με γνωστούς, φίλους (και μη), νιώθει (και πάλι) άνθρωπος, νοσταλγώντας την απέρριτη ζωή που (ίσως) βιώνει πού-και-πού στα όνειρα του. Ή αν ευχάριστη είναι η τυπική συζήτηση στο τηλέφωνο με τα “χρόνια πολλά” και όχι η υπερηφάνια που νιώθει για το ότι ο άλλος σταμάτησε τη δουλειά του για να τον πάρει τηλέφωνο.

Όπως και νά ‘χει, σήμερα τυχαίνει να είναι μια μέρα που χαίρομαι για το έθιμο των γιορτών. Ίσως φταίει η πλευρά του κρεβατιού που ξύπνησα.

Γι’ αυτό, πίνω τον καφέ μου στην υγειά όλων σας και περιμένω όλος χαρά να διαβάσω ένα καλό λόγο στα σχόλια από όλους όσους διαβάζουν αυτές τις προτάσεις. Δεν ξέρω αν έχει πραγματικά νόημα, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα κάνετε έναν από τους 5 δις ανθρώπους να χαμογελάσει για ακόμη μια από τις 5 δις φορές που θα το κάνει μέσα στη διάρκεια της 26ης Οκτωβρίου! :-)

‘γειά μας!!
Φρεσκο-αλεσμένο χαρμάνι εσπρέσσο από τον “Σταύρο”, αγαπημένο καφεκοπτείο της Πάτρας, με εξαίρετους καφέδες, μυρουδιές και εδέσματα.