Μια φορά κάθε τόσο, ή μάλλον κάθε πολύ τόσο, συγυρίζω το γραφείο μου. Έτσι, για αλλαγή. Για ανανέωση. Για μέτρο σύγκρισης…

[Ημι-διακρίνονται (clockwise, από πάνω αριστερά): Κορυφογραμμή του Mont Blanc στις Άλπεις, ο Old boy σε μια Eizo L568, Αφίσα του Ben Moon, ντουλάπα με κυριολεκτική "Intel inside" ζωγραφιά, ηχεία Creative Inspire δώρο από τους κολλητούς πριν 3 χρόνια, "δανεισμένο" Sun Type 6 USB πληκτρολόγιο από ένα Sun Fire 280R Server, τελευταίο τεύχος του Rock & Ice, διπλός εσπρέσσο, Sony Ericsson T610.]

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι γελάνε όταν στην ερώτηση “Καλά ρε συ Δημήτρη, πότε στο καλό θα συγυρίσεις αυτό το αχούρι που ονομάζεις γραφείο σου;” τους απαντάω “Κάτσε, έχουμε ακόμη καιρό μέχρι τα γενέθλια μου…”.

Με ‘γειά!